PAXİL CR 12.5 mg 28 ENTERİK tablet Formülü

Her film tablet 20 mg paroksetin serbest baza eşdeğer paroksetin hidroklorür içermektedir. Yardımcı madde : Titanyum dioksit.

Farmakodinamik özellikler: Paroksetin, güçlü ve selektif bir serotonin (5-hidroksitriptamin, 5-HT) geri alım inhibitörüdür ve antidepresan etkisinin ve Obsesif Kompulsif Hastalık (OKH) ve panik hastalıklarının tedavisindeki etkinliğinin beyin nöronlarındaki serotonin geri alımına uyguladığı spesifik inhibisyonla ilişkili olduğu düşünülmektedir. Paroksetinin trisiklik, tetrasiklik ve mevcut diğer antidepresanlarla kimyasal açıdan ilgisi yoktur. Paroksetinin muskarinik kolinerjik reseptör afinitesi düşüktür. Selektif serotonin geri alım inhibitör etkisine göre in vitro çalışmalar trisiklik antidepresanlardan farklı olarak paroksetinin alfa 1, alfa 2, beta-adrenoseptör, dopamin (D2), 5-HT1, 5-HT2 ve histamin (H1) reseptörlerine afinitesinin az olduğunu göstermiştir. İn vitro post sinaptik reseptörlerle bu etkileşim eksikliği SSS depresanlarının ve hipotansif özelliklerin eksikliğini gösteren in vivo çalışmalarla doğrulanmıştır.

Diğer selektif 5-HT geri alım inhibitörleri gibi, paroksetin de daha önce monoamin oksidaz (MAO) inhibitörleri ya da triptofan verilen hayvanlara uygulandığında aşırı 5-HT reseptör uyarımı semptomlarına neden olur. Paroksetinin 5-HT geri alımını inhibe etmek için gerekli dozlarının üzerinde zayıf aktivasyon gösterdiği davranışsal ve EEG çalışmalarında görülmüştür. Aktivasyon özellikleri "amfetamin benzeri" tabiatta değildir. Paroksetin sağlıklı kişilere uygulandığında, kalp basıncı, kalp hızı ve EKG’de klinik belirgin değişiklikler göstermemiştir. Çalışmalar göstermiştir ki, noradrenalin geri alımını inhibe eden antidepresanlardan farklı olarak paroksetin, guanetidinin antihipertansif etkisini daha düşük oranda inhibe etmektedir.

Farmakokinetik özellikler: Paroksetin oral yolla alındıktan sonra iyi emilir ve ilk geçiş metabolizmasına maruz kalır. Paroksetin CR tablet, paroksetinin çözünme hızını 4 ila 5 saatlik bir periyotta kontrol eder. İlaç salınımını in vivo kontrol etmenin yanı sıra, enterik bir kılıf paroksetin CR tablet mideyi terk edene kadar ilacın salınımını erteler. Paxil tabletler ile karşılaştırıldığında kontrollü salınım tabletlerinin absorpsiyon hızlarının düşük olduğu görülmektedir. Değişmemiş paroksetinin idrar ile atılımı genellikle dozun %2’sinden azken, metabolitlerinki dozun yaklaşık %64’üdür. Dozun yaklaşık %36’sı büyük ihtimalle safra yolu ile olmak üzere, dışkıyla atılır. Bunda dozun %1’inden azı değişmemiş paroksetinden oluşmaktadır.

Metabolit salgı bifaziktir, başlangıçta ilk geçiş metabolizmasının sonucudur ve daha sonra paroksetinin sistemik eliminasyonu tarafından kontrol edilir. Eliminasyon yarı ömrü değişken olmakla birlikte genelde yaklaşık bir gündür. TM: Paxil GlaxoSmithKline şirketler grubunun tescilli markasıdır. W/:Prospekt/Paxil CR/Paxil CR 12.5mg-03 0Paxil CR 12.5mg Enterik Tablet Paxil tablet ya da kontrollü salınım formülasyonlarıyla tedaviye başladıktan sonra 7-14 gün içerisinde kararlı durum sistemik seviyelerine ulaşılır ve uzun süreli tedavi sırasında farmakokinetikte değişme görülmez. Paroksetin plazma konsantrasyonlarıyla klinik etki (advers deneyimler ve etkililik) arasında bir korelasyon bulunmamıştır.

İlk geçiş metabolizması dolayısıyla sistemik sirkülasyona girebilen paroksetin miktarı gastrointestinal sistemden absorbe edilen miktardan azdır.

Paroksetinin başlıca metabolitleri hızla atılan polar ve konjüge oksidasyon ve metilasyon ürünleridir. Bunların farmakolojik aktivitesi olmadığından, paroksetinin terapötik etkilerine katkıda bulundukları söylenemez.

Metabolizma, paroksetinin selektif nöronal 5-HT geri alımını etkilemez.

Paroksetin dokulara yaygın olarak dağılır ve farmakokinetik ölçümler, vücuttaki paroksetinin sadece %1’inin plazmada kaldığını göstermektedir.

Plazmada kalan paroksetinin yaklaşık %95’i terapötik konsantrasyonlarda proteine bağlıdır.

İnsan sütüne geçiş çok küçük miktarlarda olmaktadır. Paroksetini

Majör Depresif Bozukluklar: Yetişkinler: Paroksetin CR tablet majör depresif bozukluk tedavisi için endikedir. Çocuklar: Paroksetin CR tabletin çocuklarda etkinliği araştırılmamıştır; ancak Paxil tablet ile yapılan kontrollü klinik deneyler etkinliğini kanıtlayamamıştır ve çocuklarda majör depresif bozukluk tedavisinde kullanımını desteklememektedir (bkz. Yan Etkiler/Advers Etkiler ve Kullanım Şekli ve Dozu).

Panik Hastalığı: Yetişkinler: Agorafobi ile birlikte ya da agorafobi olmaksızın Panik Hastalığının tedavisinde etkili olduğu görülmüştür. Premenstrual Disforik Bozukluk: Yetişkinler: Paroksetin CR tablet premenstrual disforik bozukluk (PMDD) tedavisi için endikedir.

Sosyal Anksiyete Bozukluğu/Sosyal Fobi: Yetişkinler: Paroksetin CR tabletin Sosyal Anksiyete Bozukluğu/Sosyal Fobi tedavisinde etkili olduğu görülmüştür. Paroksetin CR tabletin sosyal anksiyete bozukluğu/sosyal fobinin uzun dönem tedavisinde etkililiği değerlendirilmemiştir. Dolayısıyla, Paroksetin CR sosyal anksiyete bozukluğu/sosyal fobi tedavisinin uzatılmış dönemlerinde uygulanacaksa doktor her hasta için Paroksetin CR’ın uzun dönem yararlılığını periyodik olarak ölçmelidir. Çocuklar: Paroksetin CR’ın sosyal anksiyete bozukluğu/sosyal fobisi olan çocuklardaki etkililiği ölçülmemiştir.

Paroksetine veya ilacın bileşimindeki maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılığı olanlarda kullanılmamalıdır.

Paroksetin CR tablet, monoaminoksidaz inhibitörleri (MAO) ile birlikte veya MAO inhibitör tedavisinin kesilmesini takip eden 2 hafta içinde kullanılmamalıdır. Benzer şekilde, Paroksetin CR tabletle tedavinin kesilmesini takip eden 2 hafta içinde MAO inhibitörü alınmamalıdır (bkz. İlaç Etkileşmeleri).

Paroksetin CR tioridazin ile birlikte kullanılmamalıdır; çünkü CYP450 2D6 hepatik enzimini inhibe eden diğer ilaçlarda olduğu gibi, paroksetin tioridazin plazma düzeylerini yükseltebilir (bkz. İlaç Etkileşmeleri). Tioridazin tek başına kullanıldığında "torsades de pointes" gibi ciddi ventriküler aritminin eşlik ettiği QTc aralığı uzamasına ve ani ölüme yol açabilir.

Paroksetin CR tedavisi MAO inhibitörleriyle yapılan tedavinin kesilmesinden en az 2 hafta sonra dikkatle başlatılmalıdır ve paroksetin CR dozajı optimal cevap alınana kadar aşamalı olarak artırılmalıdır (bkz. Kontrendikasyonlar ve İlaç Etkileşmeleri). Diğer SSRI’larda olduğu gibi Paroksetin CR de nöroleptik alan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır; çünkü bu kombinasyonla Nöroleptik Malignant Sendromu vakalarını düşündüren semptomlar bildirilmiştir.

Mani hikayesi: Tüm antidepresanlarda olduğu gibi, paroksetin CR mani hikayesi olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Triptofan: Triptofanın bir başka selektif 5-HT geri alım inhibitörü ile birlikte alınmasında advers deneyimler rapor edildiğinden, paroksetin CR triptofan tedavisi ile birlikte alınmamalıdır (bkz. İlaç Etkileşmeleri).

Kardiyak Durumlar: Kardiyak durumları olan hastalarda her zamanki önlemler alınmalıdır.

Epilepsi: Tüm antidepresanlarda olduğu gibi, paroksetin CR epilepsi hastalarında kullanılırken dikkatli olunmalıdır.

Nöbetler: Toplamda, paroksetin ile tedavi edilen hastalarda nöbetlerin meydana gelme sıklığı %0.1’den azdır.

Nöbet gelişen hastalarda paroksetin kullanımı kesilmelidir.

İntihar/İntihar fikri ve psikiyatrik bozukluklar: İntihar girişimi olasılığı majör depresif bozukluğun doğal bir parçası olup, belirgin bir iyileşme görülene dek mevcut olabilir. Düzelme, tedavinin ilk birkaç haftası veya sonrasında görülemeyebileceğinden, hastalar düzelme olana kadar yakından izlenmelidir.

Paroksetin reçete edilen diğer psikiyatrik durumlar da artmış intihar eğilimi davranışları ile ilişkili olabilir. Ek olarak, bu durumlar majör depresif bozukluk ile beraber seyredebilir. Bu nedenle,majör depresif bozukluğu olan hastaların tedavisi sırasında gösterilen dikkat diğer psikiyatrik hastaların tedavisi esnasında da gösterilmelidir.

Elektrokonvulsif Tedavi (ECT): Paroksetin CR’ın ECT ile beraber verilmesi hakkında kısıtlı klinik deneyim vardır.

Glokom: Diğer SSRI’larda olduğu gibi, paroksetin nadiren midriyazise neden olmuştur ve dar açılı glokom hastalarında kullanılırken dikkatli olunmalıdır. Hiponatremi, yaşlılarda daha baskın olmak üzere ender olarak rapor edilmiştir. Hiponatremi genelde paroksetinin kesilmesinden sonra düzelmiştir. Paroksetin tedavisinden sonra deri ve mukoza membran kanamaları rapor edilmiştir. Bu yüzden paroksetin CR kanama riskini artıran ilaçlarla birlikte kullanılırken ve kanamaya eğilimli ve predispozan faktörleri olan hastalarda kullanılırken dikkatli olunmalıdır.

Paroksetin tedavisinin kesilmesi ile görülen semptomlar: Bazı hastalarda paroksetin tedavisi kesildiğinde, özellikle de tedavi aniden durdurulduğunda semptomlar görülebilir (bkz. Yan Etkiler/Advers Etkiler). Bu nedenle tedavinin kesilmesi sırasında dozun kademeli olarak azaltılması tavsiye edilmektedir (bkz. Kullanım Şekli ve Dozu).

Gebelikte ve emzirme döneminde kullanımı: Gebelik kategorisi: C. Paroksetinin insan gebeliğinde güvenliği henüz kanıtlanmamıştır ve bu yüzden paroksetin CR   gebelik sırasında kullanılmamalıdır ve emziren annelerde sadece potansiyel faydanın olası riskten fazla olduğu durumlarda kullanılmalıdır.

Araç ve makina kullanmaya etkisi: Klinik deneyimler paroksetin tedavisinin kognitif ya da psikomotor fonksiyona zarar vermediğini göstermiştir. Ancak, diğer bütün psikoaktif ilaçlarla olduğu gibi, hastalar araba ve makine kullanma becerileri konusunda uyarılmalıdır. Paroksetin alkolün yol açtığı zihinsel ve motor bozukluğu artırmasa da, hastaların paroksetin ve alkolü birlikte kullanması tavsiye edilmez.

Aşağıda belirtilen advers etkilerin bazılarının sıklık ve şiddetinde, devam eden tedavi ile azalma görülebilir ve bunlar genellikle tedavinin kesilmesine neden olmazlar. Aşağıda listelenen advers etkiler organ sistemlerine ve sıklıklarına göre listelenmiştir. İzole raporlar da dahil olmak üzere sıklıklar şu şekilde tanımlanmaktadır: çok yaygın (≥1/10), yaygın (≥1/100, <1/10), yaygın olmayan(≥1/1,000, <1/100), nadir (≥1/10,000, <1/1,000) ve çok nadir (<1/10,000). Yaygın ve yaygın olmayan olayların sıklığı genel olarak klinik çalışmalarda 8000’den fazla paroksetin kullanan hastadan elde edilen havuzlanmış güvenilirlik verilerinden alınmış olup, plaseboya kıyasla fazla sıklık şeklinde belirtilmiştir. Nadir ve çok nadir olaylar genellikle pazarlama sonrası verilerden saptanmış olup, gerçek sıklıktan ziyade rapor edilme oranını gösterir.

Kan ve lenfatik sistem bozuklukları: Yaygın olmayan: özellikle deri ve mukus membranlarında anormal kanama (çoğunlukla ekimoz). Çok nadir: trombositopeni.

Bağışıklık sistemi bozuklukları: Çok nadir: alerjik reaksiyonlar (ürtiker ve anjiyoödem dahil). Endokrin bozukluklar: Çok nadir: uygun olmayan anti-diüretik hormon salınım sendromu (SIADH). Metabolizma ve Beslenme Bozuklukları. Yaygın: iştah azalması. Nadir: hiponatremi. Hiponatremi genel olarak yaşlılarda görülür ve bazen uygun olmayan anti-diüretik hormon salınım sendromuna bağlıdır (SIADH). Psikiyatrik bozukluklar: Yaygın: somnolens, insomnia. Yaygın olmayan: konfüzyon. Nadir: manik reaksiyonlar. Sinir sistemi bozuklukları: Yaygın: baş dönmesi, titreme. Yaygın olmayan: ekstrapiramidal bozukluklar. Nadir: konvülsiyonlar. Çok nadir: serotonin sendromu (semptomlar ajitasyon, konfüzyon, aşırı terleme, halüsinasyon, hiperrefleksi, miyoklonus, taşikardi ve tremor). Altta yatan hareket bozukluğu olan veya nöroleptik kullanan hastalarda oro-fasiyel distoniyi de içeren ekstrapiramidal bozukluklar rapor edilmiştir. Ayrıca, nadir olarak akatizi rapor edilmiştir. Göz bozuklukları: Yaygın: bulanık görme. Çok nadir: akut glokom. Kardiyak bozukluklar: Yaygın olmayan: sinüs taşikardi. Vasküler bozukluklar: Yaygın olmayan: kan basıncında geçici yükselme ve azalma. Paroksetin tedavisi sonrası kan basıncında geçici yükselme ve azalma genellikle önceden hipertansiyon ve anksiyete olan hastalarda rapor edilmiştir. Solunum, toraks ve mediasten ile ilgili bozukluklar. Yaygın: esneme. Gastrointestinal bozukluklar: Çok yaygın: bulantı. Yaygın: konstipasyon, diyare, ağız kuruluğu. Hepato-bilier bozukluklar: Nadir: karaciğer enzimlerinde artış. Çok nadir: hepatik olaylar (örn: bazen sarılık ve/veya karaciğer yetmezliği ile ilişkili olan hepatit). Karaciğer enzimlerinde artış bildirilmiştir. Pazarlama sonrası hepatik olaylarda (örn. bazen sarılık ve/veya karaciğer yetmezliği ile ilişkili olan) çok nadir olarak rapor edilmiştir. Karaciğer testlerinde uzun süreli bir yükselme durumunda paroksetin tedavisinin sonlandırılması düşünülmelidir. Deri ve subkütan doku bozuklukları: Yaygın: terleme. Yaygın olmayan: döküntü. Çok nadir: fotosensitivite reaksiyonları. Renal ve üriner bozukluk: Yaygın olmayan: idrar retansiyonu. Üreme sistemi ve göğüs bozuklukları: Çok yaygın: seksüel disfonksiyon. Nadir: hiperprolaktinemi/galaktore. Genel bozukluklar ve uygulama durumları: Yaygın: güçsüzlük. Çok nadir: periferal ödem. Paroksetin tedavisinin kesilmesi ile görülen semptomlar: Yaygın: Baş dönmesi, duyumsal rahatsızlıklar, uyku bozuklukları, anksiyete. Yaygın olmayan: Ajitasyon, bulantı, terleme.

Pek çok psikoaktif ilaçta olduğu gibi, paroksetin tedavisinin kesilmesi (özellikle ani) baş dönmesi, duyumsal rahatsızlıklar (parestezi ve elektrik şok duyumları dahil), uyku bozuklukları, ajitasyon ya da anksiy

Paroksetin ile etkileşimler: Klinik çalışmalar paroksetinin absorpsiyonunun ve farmakokinetiğinin aşağıdakiler tarafından etkilenmediğini ya da sadece önemsiz derecede etkilendiğini (doz rejiminde herhangi bir değişikliğe gerek duymayacak seviyede) göstermiştir:

- gıda

- antasitler

- digoksin

- propranolol

- alkol: paroksetin alkolün yol açtığı zihinsel ve motor bozukluğu artırmasa da, hastaların paroksetin ve alkolü birlikte kullanması tavsiye edilmez.

- lityum: Farmakokinetik etkileşimi olmamakla birlikte, sınırlı deneyime sahip olunduğundan, paroksetin ve lityumun birlikte kullanımı sırasında dikkatli olmak gerekir.

- ilaç metabolizma enzim uyarıcıları/inhibitörleri: Paroksetinin metabolizması ve farmakokinetiği ilaç metabolizma enzimlerini indükleyen ya da inhibe eden ilaçlardan etkilenebilir. Örneğin, bilinen bir ilaç metabolizma enzim uyarıcısı olan simetidin paroksetinin biyoyararlanımını artırabilir. Paroksetin bilinen bir ilaç metabolizma enzim inhibitörü ile (örn: sodyum valproat) verilecekse doz aralığının alt sınırındaki dozlarda verilmesine dikkat edilmelidir. Bilinen bir metabolizma enzim uyarıcısı ile beraber verilirken (örn: karbamazepin, fenitoin) ilk doz ayarlamasının düşünülmesi gerekli değildir. Sonradan yapılacak herhangi bir dozaj ayarlaması klinik etki (tolere edilebilirlik ve etkinlik) ile yönlendirilmelidir.

- Paroksetinin Diğer İlaçlarla Etkileşimleri: Paroksetinin günlük kullanımı prosiklidinin plazma seviyelerini önemli derecede artırır. Antikolinerjik etkiler görüldüğünde prosiklidin dozu azaltılmalıdır. - antikonvülsanlar: karbamazepin, fenitoin, sodyum valproat. Birlikte uygulanması epileptik hastaların farmakokinetik/dinamik profilinde etki göstermemiştir.

- P450 izoenzimleri: CYP2D6: Diğer SSRI’lar da dahil olmak üzere diğer antidepresanlarda olduğu gibi, paroksetin hepatik sitokrom enzimi olan P450 CYP2D6’yı inhibe eder. CYP2D6’nın inhibisyonu, bu enzim tarafından metabolize edilen beraber alınan ilaçların plazma konsantrasyonlarında artışa yol açabilir. Bunların arasında belli trisiklik antidepresanlar (örn: amitriptilin, nortriptilin, imipramin ve desipramin), fenotiazin nöroleptikleri (örn: perfenazin ve tioridazin), risperidon, Tip 1c antiaritmikler (örn: propafenon ve flekainit) ve metoprolol yer almaktadır. CYP3A4: Paroksetin ve bir sitokrom CYP3A4 substratı olan terfenadinin kararlı durumda birlikte uygulanmalarını içeren bir in vivo etkileşim çalışması, paroksetinin terfenadin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etkisinin olmadığını göstermiştir Benzer bir in vivo etkileşim çalışması, paroksetinin alprazolam farmakokinetikleri üzerinde ve alprazolam farmakokinetiğinin paroksetin üzerinde etkisinin olmadığını göstermiştir. Paroksetinin terfenadin ile birlikte uygulamasında, alprazolam ve CYP3A4 substratı olan diğer ilaçların bir hasara neden olmaması beklenmektedir. SSRI sınıfı etkileşimleri: Diğer SSRI’larla olduğu gibi serotonerjik ilaçlarla [örneğin MAO İnhibitörleri (bkz., Kontrendikasyonlar), L-triptofan] alınması, 5 HT ile ilişkili etkilerin artmasına neden olabilir (Serotonerjik Sendrom; bkz. Yan Etkiler/Advers Etkiler). Paroksetinin diğer SSS aktif ilaçlarla kombinasyon halinde alınmasının riskleri sistematik olarak değerlendirilmemiştir. Dolayısıyla birlikte kullanım konusunda dikkat gereklidir.

(Hekim tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde)

Paroksetin CR tablet çoğunlukla sabahları olmak üzere günde bir defa, yemeklerden önce ya da sonra alınmalıdır. Hastalar paroksetin CR’ın çiğnenmemesi ya da kırılmaması, bir bütün olarak yutulması hususunda uyarılmalıdır.

Majör Depresif Bozukluklar: Yetişkinler: Tavsiye edilen doz günde 25 mg’dır. 25 mg’lık doza cevap vermeyen hastalarda gerektiğinde 12.5 mg’lık doz artırımları yararlı olabilir; doz hastanın cevabına göre günde maksimum 62.5 mg’a artırılabilir. Doz değişiklikleri en az bir hafta arayla yapılmalıdır. Tüm antidepresan ilaçlarda olduğu gibi, tedaviye başlanmasından sonraki ilk iki ila üç hafta içinde ve daha sonra klinik olarak uygun görüldüğü şekilde dozaj gözden geçirilmeli ve gerekli görüldüğü taktirde ayarlanmalıdır. Hastalar semptomlardan kurtulduklarından emin olana dek yeterli bir süre tedaviye devam edilmelidir. Bu süre aylarca olabilir. Çocuklar: Paroksetin CR tabletin çocuklarda etkinliği araştırılmamıştır, ancak Paxil tablet ile yapılan kontrollü klinik çalışmalar, paroksetinin majör depresif bozukluğu olan çocuklarda etkili olduğunu gösterememiştir ve kullanımını desteklememektedir (bkz. Yan Etkiler/Advers Etkiler ve Doz ve Uygulama Yöntemi).

Panik Hastalığı: Yetişkinler: Hastalar günde 12.5 mg ile başlamalıdır ve hastanın cevabına göre doz haftada 12.5 mg’lık artışlar ile yükseltilebilir. Bazı hastalar dozun günde maksimum 75 mg’a kadar artırılmasından fayda görür. Genelde bilindiği üzere, panik hastalığının tedavisinin erken dönemlerinde ortaya çıktığı bilinen panik semptomatolojisindeki kötüleşmeyi en aza indirmek için düşük bir başlangıç dozu tavsiye edilir.

Hastalar semptomlardan kurtulduklarından emin olana dek yeterli bir süre tedaviye devam edilmelidir. Bu süre aylarca ya da daha uzun olabilir. Premenstrüel Disforik Bozukluk: Yetişkinler: Tavsiye edilen başlama dozu günde 12.5 mg’dır. 12.5 mg’lık doza cevap vermeyen hastalarda gerektiğinde 25 mg’lık doz artırımları yararlı olabilir. Doz değişiklikleri en az bir hafta arayla yapılmalıdır. PMDD’li hastalar tedavinin devamının gerekliliği konusunda periyodik olarak kontrol edilmelidir.

Sosyal Anksiyete Bozukluğu/Sosyal Fobi: Yetişkinler: Tavsiye edilen doz günde 12.5 mg’dır. 12.5 mg’lık doza cevap vermeyen hastalarda gerektiğinde 12.5 mg’lık doz artırımları yararlı olabilir; doz hastanın cevabına göre maksimum 37.5 mg’a artırılabilir. Doz değişiklikleri en az bir hafta arayla yapılmalıdır. Çocuklar: Paroksetin CR’ın sosyal anksiyete bozukluğu/sosyal fobisi olan çocuklardaki etkililiği ölçülmemiştir.

Genel Bilgiler: Yaşlılar: Yaşlı deneklerde paroksetinin plazma konsantrasyonunda artışlar meydana gelmektedir; ancak konsantrasyonların aralığı genç deneklerde gözlenen ile örtüşmektedir. Dozlama günde 12.5 mg ile başlamalıdır ve günde 50 mg’a kadar artırılabilir. Çocuklar: Paroksetin CR’ın 18 yaş altı çocuklardaki güvenliği ve etkinliği tespit edilmemiştir. Paxil tablet ile yapılan kontrollü klinik çalışmalar, paroksetinin 18 yaş altı depresyonlu çocuklarda etkili olduğunu gösterememiştir ve kullanımını desteklememektedir (bkz. Yan Etkiler/Advers Etkiler).

Renal/hepatik bozukluk: Şiddetli renal bozukluğu (kreatinin klirensi <30 ml/dak) veya şiddetli hepatik bozukluğu olan hastalarda paroksetinin plazma konsantrasyonunda artışlar meydana gelmektedir. Doz, aralığın alt sınırına kadar sınırlanmalıdır. Paroksetin tedavisinin kesilmesi: Diğer psikoaktif ilaçlarda olduğu gibi ilacın ani şekilde kesilmesinden kaçınılmalıdır (bkz. Uyarılar/Önlemler ve Yan Etkiler/Advers Etkiler). Klinik deneylerde kullanılan azaltma dönemi rejimi günlük dozun günde birer haftalık aralarla 10 mg (12.5 mg/gün CR tablete denk) ile azaltılmasından oluşmaktadır. Yetişkinler: