PEGINTRON 100 mcg enjeksiyonluk çözelti tozu ve çözücüsü 4 flakon {Schering-plough} Formülü

Bir flakon: Peginterferon alfa-2b 120 mikrogram Susuz dibazik sodyum fosfat 0.75 mg Monobazik sodyum fosfat 0.75 mg Şeker 40.00 mg Polisorbat 80 0.05 mg içerir. Her flakonda sulandırıldıktan sonra, 0.5 ml’de 120 mikrogram peginterferon alfa-2b bulunur. Her çözücü ampul, 0.7 ml steril enjeksiyonluk su içerir.
PegIntron, karaciğer dekompansasyonu olmaksızın transaminazları yükselmiş ve serum HCV-RNA ya da anti-HCV pozitif olan, histolojik olarak kanıtlanmış kronik hepatit C'li erişkin hastaların tedavisinde endikedir. PegIntron'un bu endikasyonda en iyi kullanım şekli ribavirin ile kombine halde kullanılmasıdır. Bu kombinasyon naiv hastalar ve aynı zamanda daha öncesinde interferon alfa monoterapisine yanıt vermiş (tedavi sonunda ALT normalizasyonu ile) ama daha sonra nüks etmiş hastalar için endikedir. PegIntron da dahil olmak üzere interferon monoterapisi, esas olarak ribavirine karşı kontrendikasyon ya da intolerans bulunan olgularda endikedir. PegIntron ribavirin ile kombinasyon şeklinde kullanıldığında, lütfen aynı zamanda ribavirin prospektüsüne başvurunuz.
- Aktif madde ya da herhangi bir interferon veya yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlık, - Gebe kadınlar, - Bebeklerini emziren kadınlar, - Şiddetli psikiyatrik durumun veya öyküsünün bulunması; özellikle şiddetli depresyon, intihar düşünceleri ya da intihar girişimi, - Önceden var olan şiddetli bir kardiyak hastalık öyküsü, önceki altı ay içinde kararsız ya da kontrol altında olmayan kardiyak hastalıklar dahil (Uyarılar/Önlemler Bölümü’ne bakınız), - Şiddetli, debilizan tıbbi tablolar, kronik böbrek yetmezliği olan ya da kreatinin klerensi < 50 ml/dakika olan hastalar dahil, - Otoimmün hepatit ya da öyküde otoimmün hastalık bulunması, - Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu ya da dekompanse karaciğer sirozu, - Önceden var olan tiroid hastalığı (konvansiyonel tedavi ile kontrol altına alınamıyor ise), - Epilepsi ve/veya merkezi sinir sistemi (MSS) fonksiyonlarında azalma.
İnterferon alfa + ribavirin tedavisinden sonra nükseden hastalarda PegIntron ve ribavirin kombinasyonu ile deneyim bulunmamaktadır. Akut aşırı duyarlık: İnterferon alfa-2b tedavisi sırasında akut aşırı duyarlık reaksiyonları ender olarak gözlenmiştir. PegIntron ile tedavi esnasında böyle bir reaksiyon gelişirse, tedavi durdurulur ve derhal gerekli tıbbi tedaviye başlanır. Geçici deri döküntüleri, tedavinin kesilmesini gerektirmez. Kardiyovasküler sistem: İnterferon alfa-2b tedavisinde de olduğu gibi, konjestif kalp yetmezliği, miyokard enfarktüsü öyküsü olan ve/veya geçmişinde ya da halen aritmik bozuklukları bulunan ve PegIntron tedavisi görmekte olan hastaların yakından izlenmeleri gerekir. Öncesinde kardiyak anormallikleri olan hastaların tedaviden önce ve tedavinin seyri sırasında elektrokardiyogramlarının alınması önerilmektedir. Kardiyak aritmiler (temel olarak supraventriküler) genellikle konvansiyonel tedaviye yanıt verir, ancak PegIntron tedavisinin kesilmesini gerektirebilirler. Psikiyatrik ve Merkezi Sinir Sistemi (MSS): PegIntron tedavisi sırasında bazı hastalarda MSS üzerinde şiddetli etkiler, özellikle depresyon, intihar düşünceleri ve intihar girişimi gözlenmiştir. Alfa interferon ile agresif davranış, konfüzyon ve mental durum bozuklukları gibi başka MSS belirtileri gözlenmiştir. Eğer hastalarda klinik depresyon dahil olmak üzere psikiyatrik ya da MSS problemleri gelişirse, bu istenmeyen etkilerin potansiyel ciddiyeti nedeniyle, hastanın dikkatle izlenmesi önerilmektedir. Eğer semptomlar ısrar eder ya da kötüleşirse PegIntron tedavisine son verilir. Karaciğer fonksiyonu: Bütün interferonlarda olduğu gibi, pıhtılaşma göstergelerinde karaciğer dekompansasyonunu gösterebilecek şekilde uzama gelişen hastalarda PegIntron tedavisi durdurulur. Ateş: Ateş, interferon tedavisi sırasında sıklıkla bildirilen grip benzeri sendrom ile ilişkili olabilmektedir ancak kalıcı ateşin diğer nedenleri ekarte edilmelidir. Hidratasyon: PegIntron tedavisi altındaki hastalarda yeterli hidratasyon sağlanmalıdır, çünkü alfa interferonlar ile tedavi edilen bazı hastalarda sıvı deplesyonuna bağlı hipotansiyon görülmüştür. Sıvı replasmanı gerekli olabilir. Pulmoner değişiklikler: İnterferon alfa ile tedavi edilen hastalarda, zaman zaman fatal olabilen pulmoner infiltrasyonlar, zatürre ve diğer akciğer enfeksiyonları ender olarak gözlenmiştir. Ateş, öksürük, dispne ya da diğer solunum semptomlarının geliştiği herhangi bir hastada, göğüs radyografisi alınmalıdır. Göğüs radyografisinde pulmoner infiltrasyonlar görülürse, ya da akciğer fonksiyon bozukluğu belirtileri varsa, hasta yakından izlenmelidir ve eğer gerekirse, interferon alfa uygulanması sonlandırılmalıdır. İnterferon alfa uygulamasına derhal son verilmesi ve kortikosteroidler ile tedavinin, akciğerdeki advers olayların giderilmesi ile ilişkili olduğu görülmektedir. Otoimmün hastalık: Alfa interferonlar ile tedavi esnasında oto-antikorların geliştiği bildirilmiştir. İnterferon tedavisi esnasında otoimmün hastalığın klinik belirtileri, otoimmün bozukluk gelişimine karşı yatkınlığı olan hastalarda daha sık ortaya çıkabilir. Oküler değişiklikler: Retinal kanamalar, pamuk yünü lekeleri, ve retinal arter ya da ven tıkanması dahil oftalmolojik bozukluklar, alfa interferonlar ile tedavi sonrasında ender olgularda bildirilmiştir. Görüş keskinliğinin ya da görme alanının kaybından şikayetçi olan herhangi bir hasta, mutlaka göz muayenesinden geçirilmelidir. Bu oküler olayların diğer hastalık tablolarıyla bağlantılı olarak ortaya çıkabilmesi nedeniyle, diabetes mellitus ya da hipertansiyonu olan hastalarda PegIntron tedavisinin başlatılmasından önce bir göz muayenesi önerilmektedir. Tiroid değişiklikleri: İnterferon alfa ile kronik hepatit C tedavisi gören hastalarda sık olmayarak, gerek hipotiroidizm gerekse hipertiroidizm şeklinde tiroid anormallikleri gelişmiştir. Eğer bir hastada, tedavinin seyri sırasında, olası bir tiroid fonksiyon bozukluğu ile uyumPegIntron'un güvenirliği PegIntron monoterapisi ve PegIntron ve ribavirin kombinasyonu ile yürütülen iki klinik araştırmadan alınan veriler üzerinde değerlendirilmiştir. Her iki çalışmada da, hastalar bir yıl süreyle tedavi edilmiştir. Önerilen dozda PegIntron + ribavirin alan tedavi grubunda % 5 ile 10 arasında bildirilen istenmeyen etkiler, terlemede artış, göğüs ağrısı, sağ üst kadranda ağrı, parestezi, hipotiroidizm, konstipasyon, dispepsi, taşikardi, ajitasyon, sinirlilik, menoraji, menstrüel düzensizlik, prodüktif olmayan öksürük, rinit, tat bozuklukları ve bulanık görme idi. Önerilen dozda PegIntron + ribavirin alan tedavi grubunda % 2 ile 5 arasında bildirilen istenmeyen etkiler enjeksiyon yerinde ağrı, yüzde kızarıklık, hipotansiyon, lakrimal gland bozuklukları, eritem, kırıklık hali, hipertansiyon, senkop, konfüzyon, hiperestezi, hipoestezi, hipertoni, libido azalması, tremor, vertigo, hipertiroidizm, flatulans, diş eti kanaması, glossit, yumuşak dışkı, stomatit, ülseratif stomatit, işitme bozukluğu/kaybı, tinnitus, palpitasyon, susuzluk, trombositopeni, agresif davranışlar, somnolans, herpes simpleks, fungal infeksiyon, amenore, prostatit, otitis media, bronşit, nazal konjesyon, respiratuar bozukluklar, rinore, sinüzit, ekzema, anormal saç dokusu, fotosensitivite reaksiyonu, eritematöz döküntüler, makülopapuler döküntüler, migren, konjunktivit ve lenfadenopati idi. Nötropeni ve trombositopeni olgularının çoğunluğu hafif derecedeydi (Dünya Sağlık Örgütü (WHO) evre 1 ya da 2). Önerilen dozda PegIntron ve ribavirin kombinasyonu ile tedavi edilen hastalar arasında bazı daha şiddetli nötropeni olguları bulunuyordu (Dünya Sağlık Örgütü (WHO) evre 3: 186'da 39 (% 21); evre 4: 186'da 13 ( %7). Bir klinik araştırmada, ribavirin ile kombine halde PegIntron ya da interferon alfa-2b ile tedavi edilen hastaların yaklaşık % 1.2'sinde, tedavi esnasında yaşamı tehdit edici psikiyatrik olaylar bildirilmiştir. Bu olaylar intihar düşünceleri ve intihar girişimini kapsamaktaydı. İnterferon alfa-2b ile ender olarak bildirilen olaylar retinal bozukluklar, diyabet ve aritmidir. Çok ender olarak sarkoidozis ve sarkoidozis alevlenmesi bildirilmiştir.
PegIntron ile yapılan bir tek doz çalışmasının sonuçları, sitokrom (CY) P1A2, CYP2C8/9, CYP2D6 ve hepatik CYP3A4 ya da N-asetil transferaz aktivitesi üzerinde herhangi bir etki olmadığını göstermiştir. Bu sonuçların yorumlanmasında dikkatli olunması önerilmektedir çünkü, diğer interferon alfa formlarının kullanılması, CYP1A2'nin bir substratı olan teofilinin klerensinde % 50 azalma ve böylece plazma konsantrasyonlarının iki katına çıkması ile sonuçlanmıştır. Mültipl-dozlu bir farmakokinetik çalışmada, PegIntron ve ribavirin arasında farmakokinetik etkileşim kaydedilmemiştir.
Tedavi yalnızca, hepatit C hastalarının bakımında deneyimli bir hekim tarafından başlatılmalı ve izlenmelidir. Uygulanacak doz PegIntron haftada bir kez subkutan enjeksiyon şeklinde uygulanmalıdır. Uygulanacak doz, ribavirin ile kombinasyon şeklinde ya da monoterapi olarak kullanılmasına bağlıdır. PegIntron’un ribavirin ile birlikte kullanımı PegIntron ribavirin kapsül ile birlikte 1.5 mikrogram/kg/hafta dozunda kullanılır. Tedavi süresi: Klinik araştırmalardan alınan sonuçlara dayanılarak, hastaların en az altı ay süreyle tedavi edilmesi önerilmektedir. Hastaların bir yıl süreyle tedavi gördüğü klinik araştırmalar süresince, altı aylık tedavi sonrasında virolojik yanıt gösteremeyen (HCV-RNA alt saptama sınırından düşük) hastaların, kalıcı virolojik yanıt (tedavinin bitiminden altı ay sonra HCV-RNA alt saptama sınırından düşük) verme olasılıkları bulunmamaktaydı. Genotip 1: Altı aylık tedavi sonrasında negatif HCV-RNA gösteren hastalarda tedavi, diğer bir altı aylık dönemde daha sürdürülmelidir (toplam bir yıl). Genotip 1 dışındaki hastalar: Altı aylık tedavi sonrasında negatif HCV-RNA'lı hastalarda, tedavi süresinin bir yıla uzatılması kararı, diğer prognostik faktörler (örn., yaş > 40 yıl, erkek cinsiyet, köprüleyici fibrozis) temelinde verilmelidir PegIntron monoterapisi Monoterapi olarak PegIntron rejimi, 0.5 ya da 1.0 mikrogram/kg/hafta'dır. Tedavi süresi: Hastaların başlangıçta altı ay süreyle tedavi edilmesi önerilmektedir. Altı ayda HCV-RNA kaybı gösteren hastalarda, tedavi ilave bir altı ay daha sürdürülerek bir yıla tamamlanır. Bütün hastalarda doz modifikasyonu PegIntron monoterapisi ya da PegIntron ve ribavirin kombinasyonu ile tedavi sırasında şiddetli advers reaksiyonlar ya da laboratuar anormallikleri gelişir ise, her iki ürünün de dozajları, eğer uygun ise, advers reaksiyonlar gerileyinceye kadar modifiye edilir. Özel popülasyonlar Böbrek bozukluğunda kullanım: PegIntron klerensi belirgin böbrek bozukluğu olan hastalarda azalır. Kreatinin klerensi ≤ 50 ml/dakika olan hastalar PegIntron ile tedavi edilmemelidirler (Farmakokinetik Özellikler Bölümü’ne bakınız). Orta dereceli böbrek bozukluğu olan hastaların yakından izlenmesi ve tıbbi yönden uygun ise, haftalık PegIntron dozunun azaltılması önerilir. Karaciğer bozukluğunda kullanım: Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda PegIntron tedavisinin güvenilirliği ve etkinliği değerlendirilmemiştir, bu nedenle bu hastalarda PegIntron kullanılmamalıdır. Yaşlılarda ( ≥ 65 yaş) kullanım: PegIntron farmakokinetiği üzerinde yaşa bağlı görünür herhangi bir etki bulunmamaktadır. Tek doz PegIntron ile tedavi edilen yaşlı hastalardan alınan veriler, PegIntron dozunda yaşa bağlı bir değişikliğin gerekli olmadığını göstermektedir (Farmakokinetik Özellikler Bölümü’ne bakınız). 18 yaşın altındaki hastalarda kullanım: PegIntron'un çocuklarda ya da 18 yaşından küçük adolesanlarda kullanımı önerilmemektedir, çünkü bu grupta edinilmiş deneyim bulunmamaktadır. Kullanma talimatı PegIntron, tek kullanımlık toz halinde 120 mikrogram dozunda peginterferon alfa-2b şeklinde sunulmaktadır. 0.5 ml'lik bir çözelti uygulaması için, her ampul 0.7 ml enjeksiyonluk su ile kullanıma hazırlanmalıdır. PegIntronun hazırlanmasında, dozun ölçülmesi ve enjekte edilmesi sırasında küçük bir hacim kaybı olmaktadır. Bu nedenle, 0.5 ml PegIntron enjeksiyon çözeltisinde etikette belirtilen dozun verilebilmesini sağlamak amacıyla, her flakon fazla miktarda çözücü ve PegIntron tozu içermektedir. Hazırlanmış çözeltinin konsantrasyonu 120 mikrogram/0.5 ml olmaktadır. Ambalaj içindeki steril enjeksiyon şırıngası ve uzun enjeksiyon iğnesi ile PegIntron flakonu içine 0.7 ml enjeksiyonluk suyu ilave ediniz. Hafifçe çalkalayarak tozun tamamen çözülmesini sağlayınız. Gerekli dozu steril enjeksiyon şırıngası ve kısa subkutan enjeksiyon iğnesi ile enjekte ediniz. Bütün parenteral ilaçlarda olduğu gibi, hazırlanan çözeltiyi uygulamadan önce

	Lösemi Kan Kanseri Lösemi, kan kanseridir ve vücudunun kan oluşturan dokularının hastalanması anlamına gelir. Birçok lösemi türü vardır; bazı lösemi türleri çocuklarda bazıları da yetişkinlerde sık görülür.
	HIV ve Aids HIV, Human Immunodeficiency Virus’dür (İnsanlarda Bağışıklık Sistemini Bozan Virüsdür). Bu virüs AIDS hastalığına sebep olur.
	Mesane Kanseri Mesane kanseri her zaman mukozada başlar. Erken safhalarda bu tabakada sınırlı kalır ve hücre içindeki karsinom olarak nitelendirilir.