PHYSIOTENS 0.2 mg 28 film tablet Kısa Ürün Bilgisi

1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin maddeler: Moksonidin

0.2 mg

95.60 mg .1 ’e bakınız.

Laktoz monohidrat

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

3.   FARMASÖTİK FORMU

Film kaplı tablet

Bir yüzü "0.2" baskılı, yuvarlak, konveks, açık pembe film kaplı tabletler.

4.1. Terapötik endikasyonlar

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Doktor tarafından başka bir şekilde tavsiye edilmediği takdirde önerilen PHYSİOTENS başlangıç dozu, günde 0.2 mg moksonidin içeren 1 film kaplı tablettir.

Uygulama sıklığı ve süresi:

Moksonidin’in standart başlangıç dozu günde 0.2 mg’dır. Günlük maksimum doz 0.6 mg’dır ve iki bölünmüş doz şeklinde uygulanır. Uygulanabilecek maksimum tek doz, 0.4 mg’dır. Günlük dozdaki ayarlamalar hastanın vereceği cevaba göre ayarlanmalıdır.

Uygulama şekli:

Ağızdan kullanım içindir.

Moksonidin yemekle birlikte veya aç karnına uygulanabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek / Karaciğer yetmezliği: Hemodiyaliz hastalarında ve ağır veya orta dereceli renal yetmezliği olan hastalarda başlangıç dozu, günlük 0.2 mg’dır.
Gerekirse ve doza karşı iyi bir tolerans sağlanırsa günlük doz 0.4 mg’a çıkartılabilir.

Hemodiyaliz tedavisi gören hastalar için başlangıç dozu günlük 0.2 mg’dır.
Gerekirse ve iyi bir tolerans sağlanırsa günlük doz 0.4 mg’a çıkartılabilir.

Pediyatrik popülasyon: Güvenlik ve etkinlik verilerindeki eksikliklerden dolayı moksonidin’in çocuklarda ve 18 yaşın altındaki ergenlerde kullanımı önerilmez.

4.3. Kontrendikasyonlar

Moksonidin aşağıda belirtilen durumlarda kontrendikedir.

• etkin maddeye veya üründeki herhangi bir yardımcı maddeye karşı duyarlılık

• hasta sinüs sendromu

• bradikardi (dinlenme anında Nabız-HR <50 atış/dakika)

• 2. ve 3. derece AV blok

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Moksonidin 1. derece AV bloğu olan hastalarda kullanıldığında, bradikardiden kaçınmak için özel olarak dikkatli olunmalıdır.

Moksonidin şiddetli koroner arter hastalığı ya da unstabil anjina pektorisi olan hastalarda kullanıldığında, bu hasta populasyonunda deneyim sınırlı olduğundan özel olarak dikkatli olunmalıdır.

Moksonidin esas olarak böbreklerle atıldığından, renal yetmezliği olan hastalarda kullanımda dikkatli olunması önerilir. Bu hastalarda özellikle tedaviye başlanırken dikkatli doz titrasyonu yapılması önerilir. Günlük 0.2 mg doz ile başlanmalıdır; klinik olarak gerekli olduğunda ve iyi tolere edildiğinde en fazla günlük 0.4 mg doza çıkılabilir.

Moksonidin bir P-blokörle kombine halde kullanıldığında, tedavi kesilecekse her iki tedaviye de kademeli olarak ara verilmelidir. Öncelikle P-blokör ve birkaç gün sonra da moksonidin tedavisi kesilmelidir.

Bugüne dek moksonidin tedavisinin kesilmesi ardından kan basıncında rebound etkisi gözlenmemiştir. Bununla birlikte, moksonidin tedavisinin birdenbire kesilmesi önerilmez; doz iki haftalık bir periyotta azaltılarak kesilmelidir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Moksonidin ile diğer antihipertansif ajanlar birlikte kullanıldığında aditif bir etki ortaya çıkar.

Trisiklik antidepresanlar, merkezi sisteme etki eden antihipertansif ajanların etkinliğini azaltabileceğinden, moksonidin ile birlikte kullanılması önerilmez.

Moksonidin trisiklik antidepresan, tranklizan, alkol, sedatif ve hipnotiklerin etkisini artırabilir, bu nedenle birlikte kullanımından kaçınılmalıdır.

Moksonidin’in, lorazepam kullanan hastalarda bilişsel fonksiyonlarda görülen bozulmuş performansı bir dereceye kadar artırdığı gözlenmiştir. Moksonidin benzodiazepinlerle birlikte uygulandığında, benzodiazepinlerin sedatif etkisini arttırabilir.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Gebelik kategorisi: C

Gebe kadınlarda moksonidin kullanımına ilişkin yeterli veri bulunmamaktadır.
Hayvanlarda yapılan çalışmalar embriyo toksikolojik etkiler göstermiştir (bkz.
bölüm 5.3). İnsanlardaki potansiyel risk bilinmemektedir. Moksonidin açıkça gerekli olmadıkça gebelik sırasında kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Moksonidin’in araç veya makine kullanımına ters bir etkisi olup olmadığına dair herhangi bir çalışma yapılmamıştır.

4.8. İstenmeyen etkiler

Moksonidin kullananlar tarafından sıklıkla görülen yan etkiler, ağız kuruluğu, baş

dönmesi, asteni ve uyku halidir. Bu semptomlar, tedavinin ilk birkaç haftasından sonra sıklıkla azalmıştır.

Sıklıklar şu şekilde tanımlanmaktadır: çok yaygın (> 1/10); yaygın (>1/100,<1/10); yaygın olmayan (> 1/1000, < 1/100); seyrek (> 1/10000, < 1/1000); çok seyrek (< 1/10000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Plasebo kontrollü çalışmalar sırasında (moksonidin kullanan hasta n=886) gözlenen istenmeyen etkiler aşağıdaki sıklıklarda gözlenmiştir:

Psikiyatrik hastalıklar Yaygın: Insomnia Yaygın olmayan: Sinirlilik

Sinir sistemi hastalıkları

Yaygın: Başağrısı*, baş dönmesi/vertigo, somnolans Yaygın olmayan: Senkop*

Kulak ve iç kulak hastalıkları Yaygın olmayan: Tinnitus

Kardiyak hastalıkları Yaygın olmayan: Bradikardi

Vasküler hastalıklar

Yaygın olmayan: Hipotansiyon* (ortostatik hipotansiyon dahil)

Gastrointestinal hastalıklar

Çok yaygın: Ağız kuruluğu

Yaygın: Diyare, bulantı/kusma, dispepsi

Deri ve derialtı doku hastalıkları Yaygın: Ciltte kızarıklık, pruritus Yaygın olmayan: Anjioödem

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Yaygın: Bel ağrısı

Yaygın olmayan: Boyun ağrısı

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar Yaygın: Asteni Yaygın olmayan: Ödem

* plaseboya göre sıklık artışı gözlenmemiştir.

4.9.   Doz Aşımı ve Tedavisi

Doz aşımı semptomları

Rapor edilen bazı doz aşımı vakalarda, akut olarak uygulanan 19.6 mg dozun ölüme neden olmadığı gözlenmiştir. Bildirilen semptom ve bulgular arasında, baş ağrısı, sedasyon, uyku hali, düşük tansiyon, baş dönmesi, asteni, bradikardi, ağız kuruluğu,

kusma, yorgunluk ve karnın üst bölgesinde ağrı bulunmaktadır.

Şiddetli doz aşımı durumunda özellikle bilinç bozukluklarının ve solunum depresyonunun yakından izlenmesi önerilir.

Ayrıca, hayvanlar üzerinde yapılan bazı yüksek doz çalışmaları sonucunda, geçici hipertansiyon, taşikardi ve hiperglisemi görülmüştür.

Doz Aşımı Tedavisi

Spesifik bir antidot bilinmemektedir. Hipotansiyon durumunda sıvı ve dopamin uygulamasını içeren dolaşım desteği tedavisi gerekebilir. Bradikardi etkilerini ortadan kaldırmak için atropin kullanılabilir. a-Reseptör antagonistleri, Moksonidin doz aşımı durumunda ortaya çıkan paradoksal hipertansif etkileri azaltabilir veya ortadan kaldırabilir.

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: İmidazolin reseptör agonisti, moksonidin.

ATC kodu: C02AC05.

Farklı hayvan modellerinde, moksonidin potent antihipertansif ajan olarak gösterilmiştir. Mevcut deneysel veriler Moksonidin’in antihipertansif etki bölgesinin santral sinir sistemi olduğunu göstermektedir. Moksonidin, beyin sapı içerisinde imidazolin reseptörlerini selektif olarak uyarıcı etki göstermiştir.

Bu imidazol duyarlı reseptörler, periferik sempatik sinir sisteminin merkezi kontrolü için kritik bir alan olan rostral ventrolateral medullada toplanmışlardır.
İmidazolin reseptörlerinin stimülasyonu sonucu sempatik aktivitenin azaldığı ve kan basıncının düştüğü görülmektedir.

Moksonidin, imidazolin reseptörleri ile kıyaslandığında, bilinen a2- adrenoreseptörlerine düşük afinite göstermesi nedeni ile diğer sempatolitik antihipertansiflerden ayrılır. Moksonidin’in a 2-adrenoreseptörlerine karşı gösterdiği düşük afinite, ağız kuruması ve sedasyonun düşük insidansının nedenini izah etmektedir.

İnsanlarda, moksonidin sistemik vasküler rezistansın azalmasına ve bundan dolayı arterial kan basıncının azalmasına öncülük eder. Moksonidin’in antihipertansif etkisi çift kör, plasebo kontrollü randomize çalışmalarla kanıtlanmıştır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim:

Moksonidin’in oral olarak verilmesinden sonra hızla (tmax 1 saat civarı) ve üst gastrointestinal bölgeden neredeyse tamamen absorbe edilir. Mutlak biyoyararlanım %88 civarındadır, anlamlı bir geçiş metabolizması göstermez. Besin alımı

Moksonidin farmakokinetiğini etkilemez.

Dağılım:

Plazma proteinlerine bağlanma, in vitro olarak yaklaşık % 7.2 olarak belirtilmiştir.
Biyotransformasyon:

Toplanan insan plazması numunelerinde sadece dehidrojene moksonidin tespit edilmiştir. Dehidrojene Moksonidin’in farmakodinamik aktivitesi Moksonidin’in 1/10’u kadardır.

Eliminasyon:

24 saatten daha uzun bir periyotta total dozun %78’i ana moksonidin olarak idrar içinde itrah edilir ve %13’lük kısmı ise dehidrojene moksonidin olarak itrah edilir.

İdrar içindeki diğer minör metabolitler dozun yaklaşık %8’inden sorumludur,

%1’den daha düşük bir kısmı feçes yolu ile elimine edilmektedir. Moksonidin ve metabolitlerinin eliminasyon yarı ömürleri yaklaşık olarak sırasıyla 2.5 saat ve 5 saattir.

Hipertansif hastalardaki farmakokinetik:

Sağlıklı gönüllülerle kıyaslandığında, hipertansif hastalarda farmakokinetik değişim gözlenmemiştir.

Yaşlılarda farmakokinetik:

Çoğunlukla azalan metabolik aktivite ve/veya yaşlılıkta bir dereceye kadar daha yüksek olan biyoyararlanımdan dolayı yaşa bağlı farmakokinetik değişiklikler gözlenmiştir. Ancak, söz konusu farmakokinetik değişikliklerin klinik olarak etkili olduğu düşünülmemektedir.

Çocuklarda farmakokinetik:

Moksonidin’in çocuklarda kullanılması tavsiye edilmediğinden, bu alt popülasyonda farmakokinetik çalışma yapılmamıştır.

Renal yetmezliği olan hastalarda farmakokinetik:

Moksonidin’in eliminasyonu önemli ölçüde kreatin klerensi ile ilişkilidir. Orta dereceli renal yetmezliği (GFR 30-60 ml/dak.) olan hastalarda kararlı durum plazma konsantrasyonu ve terminal yarı ömür, normal renal fonksiyonlu (GFR> 90 ml/dak.) hipertansif hastalarla kıyaslandığında sırasıyla yaklaşık olarak 2 misli ve

1.5 misli daha yüksektir. Ek olarak, orta dereceli renal yetmezliği olan hastalarda maksimum moksonidin plazma konsantrasyonu yalnızca 1.5 -2 misli daha yüksektir. Şiddetli renal yetmezliği (GFR < 30 ml/dak.) olan hastalarda kararlı durum plazma konsantrasyonu ve terminal yarı ömür yaklaşık olarak 3 misli daha yüksektir. Bu hastalarda çoklu dozların kullanılmasından sonra beklenmeyen bir ilaç birikimi gözlenmemiştir. Hemodiyalize giren son evre renal yetmezliği (GFR<

10 ml/dak.) olan hastalarda, AUC ve terminal yarı ömür renal işlevleri normal hipertansif hastalara göre sırasıyla 6 misli ve 4 misli daha yüksektir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Konvansiyonel farmakolojik güvenlilik, yinelenen doz toksisitesi, genotoksisite, karsinojenik potansiyel ve üreme toksisitesi çalışmalarından elde edilen klinik

olmayan veriler, insan için özel bir riskin olmadığını göstermektedir.

Hayvanlarda yürütülen çalışmalar maternal toksik dozlarda embriyotoksik etkiler göstermiştir. Üreme toksisitesi çalışmaları fertilite üzerine etki ve teratojenik potansiyel göstermemiştir. Embriyo toksikolojik etkiler sıçanlarda 9 mg/kg/24 saat ve tavşanlarda 0,7 mg/kg/24 saat dozları üzerinde görülmüştür. Sıçanlarda yürütülen peri ve postnatal çalışmada gelişim ve sağkalım üzerine etki 3 mg/kg/24 saat dozun üzerinde saptanmıştır.

6.   FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Çekirdek tablet:

Laktoz monohidrat Povidon K25 Krospovidon Magnezyum stearat

Tablet kaplama:

Hipromelloz Etilselüloz Makrogol 6000 Talk

Kırmızı demir oksit (E 172)

6.2. Geçimsizlikler

Yoktur.

6.3. Raf ömrü

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

PVC/PVDC/Alu blister ambalaj.

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller ’Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği" ve "Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmeliği "ne uygun olarak imha edilmelidir.

Deri Kanseri Deri kanseri çok rastlanan bir hastalıktır. Üç ana türü bulunur ;genelde kemirici ülser olarak bilinen bazal hücreli karsinom, yassı hücreli karsinom ve kötü huylu tümör.

Omurilik zedelenmeleri Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir.

İLAÇ EŞDEĞERLERİ

Eşdeğer İlaç Adı	Barkodu	İlaç Fiyatı
PHYSIOTENS	8699820090081	123.97TL
Diğer Eşdeğer İlaçlar

	Rahim Boyu ( Serviks ) Kanseri Rahim boynu (serviks) kanseri 35 yaş altı kadınlarda görülen vakalarda meme kanserinden sonra ikinci sırayı alır.Serviks kanserinin gelişmesi yıllarca sürebilir.
	Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur.
	İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.