Her flakon :
Karboplatin (D.C.L) : 150 mg.
Enjeksiyonluk su : k.m 15ml.içerir.
Her flakon :
Karboplatin (D.C.L) : 450 mg.
Enjeksiyonluk su : k.m 45ml.içerir.
Karboplatin, ilerlemiş epitelyal over karsinomunun, tedavisinde primer tedavi veya diğer tedavilerin başarısızlığı durumunda sekonder tedavi olarak endikedir.
Önceden ağır nefropatisi (Kreatinin klirensi 20 ml/dak. veya altında ise ) ve ağır miyelosupresyonu olan hastalarda kullanılmamalıdır. Karboplatin ve diğer platin bileşiklerini ağır allerjik reaksiyon hikayesi olan hastalarda da kontrendikedir.
Böbrek fonksiyon bozukluğu olan veya diğer nefrotoksik ilaçlarla birlikte bir tedaviye tabi tutulan hastalar daha yoğun ve daha uzun süreli miyelosupresyona maruz kalabilirler. Bu nedenle tedavi öncesi ve tedavi süresince böbrek fonksiyon parametrelerinin dikkatle izlenmesi gerekir.
Karboplatin uygulamasından sonra trombositopeni, lökopeni ve anemi görülebilir. Bu nedenle, karboplatinle tedavi boyunca ve sonrasında sık sık kan analizleri yapılması önerilir.
Diğer miyelosupresör ajanlarla kombine tedavide yan tesirler üzerinde maksimum kontrol sağlamak için, doz ve süresi dikkatlice takip edilmelidir. Karboplatin mide bulantıları ve kusmaya sebep olabilir. Bu etkilerin oluşumunu ve yoğunluğunu azaltmada antiemetikler başarıyla kullanılabilir. Karboplatin böbrek fonksiyon bozukluklarına sebep olabilir, klinik nefrotoksik özelliği kesin olmamakla birlikte aminoglukosidler veya diğer potansiyel nefrotoksik özelliği olan ilaçlarla birlikte kullanılmaması tavsiye edilir.
Diğer platin bileşikleriyle olduğu gibi, karboplatin de alerjik reaksiyonlar yaratabilir. Bunlar uygulamadan hemen birkaç dakika sonra görülebilir ve uygun tedavilerle kontrol altına alınabilirler. Diğer koordine platin bileşiklerinde olduğu gibi anafilaktoid reaksiyonlarda ortaya çıkabilir.
Karboplatin, kemoterapik antineoplastiklerin uygulamasında deneyimli, tıbbi personelin gözetiminde uygulanmalıdır.
Periyodik olarak periferik kan sayımları ve böbrek fonksiyonu testleri yapılmalıdır. Daha sonraki doz ayarlamalarını yapabilmek için hematolojik dip noktayı belirlemek amacıyla tedavinin başlangıcında ve haftalık olarak hücre sayımları yapılması tavsiye edilir. Aynı şekilde, düzenli nörolojik değerlendirmeler yapılması tavsiye edilir.
GEBELERDE KULLANIMI :
Karboplatinin hamilelik boyunca zararsızlığı kanıtlanmamıştır. Bazı deneysel çalışmalarda embriyotoksik ve mutajenik olduğu bildirilmiştir.
Karboplatin ile görülebilen yan etkiler aşağıdaki gibidir.
- Hematolojik Toksisite: Karboplatin, tek ajan olarak tolere edilen maksimum dozlarda hastaların %34'ünde trombositopeni (50.000/mm3 ve altında) görünmesine yol açar, değerler tedavinin başlangıcından itibaren 35 gün içinde normale döner. Aynı şekilde hastaların %20'sinde lökopeni (2.000/mm3 ve altında) görülür ve genel olarak tedavinin başlangıcından itibaren 43 gün içinde gerçekleşir. Hastaların yaklaşık yarısında 9,5 g/dl'nin altında hemoglobin seviyesinde azalma gözlenir.
Enfeksiyon ve kanama komplikasyonları karboplatinle tedavi edilmiş hastaların sırasıyla %4 ve 6'sında görülmüştür.
- Nefrotoksisite : Hastaların yaklaşık %l5'inde yüksek üre veya serum kreatinin seviyeleri görülür. Nefrotoksisitenin ortaya çıkması ve yoğunluğu karboplatin tedavisi öncesi böbrek yetmezliği olan hastalarda artabilir. Böbrek fonksiyon testlerinde büyük değişiklikler olduğunda tedavi dozunu azaltmak ya da tedaviyi kesmek gerekebilir. Karboplatin tedavisi sonrasında serum elektrolit (magnezyum, potasyum ve ender olarak kalsiyum) düzeylerinde azalma görülebilir fakat hipoelektrolitemi ile ilişik klinik belirti ve semptomların görüldüğü bildirilmemiştir.
- Gastrointestinal Toksisite : Hastaları % 25'inde mide bulantısı ve kusma görülür. Hastaların üçte birinde kusmalar ağırdır. Bulantı ve kusmalar tedaviden 24 saat sonra kaybolur ve ayrıca antiemetik ilaçlara düzenli olarak cevap verilir.
- Alerjik reaksiyonlar : Sıklığı çok nadirdir (%2'den az). Diğer platin bileşiklerinin uygulanmasından sonra gözlenenlere benzerler; hıçkırık, görünür sebebi olmayan ateş ve şiddetli kaşıntı.
- Ototoksisite : Karboplatin ile tedavi edilmiş hastaların % 15'inde klinik belirti olmaksızın (bir odiogram ile belirlenmiş) yüksek frekanslar (4000-8000 Hz)bakımından işitme azalması görülebilir. Hastaların yanlızca %1'i klinik semptomlar, (temel olarak tinnitus) gösterirler. Eğer hastalar daha önce cisplatin ile tedavi edilmişler ve bu türden bir tedaviye bağlı olarak işitme kaybı yaşamamışlarsa, belirtiler ağırlaşabilir.
- Nörotoksisite : Karboplatin ile tedavinin ardından periferik nöropati olayları %6 civarındadır. Nörotoksisite hastaların çoğunda parestezi ve kiriş dokusuna ait hipperrefleksi ile sınırlıdır. Nörolojik semptomların sıklığı ve yoğunluğu hastaların daha önce cisplatin ile tedavi edildikleri durumlarda artar.
- Diğer : Başlangıç değerleri normal olan hastaların üçte birinde hepatik fonksiyon testlerinde minimal değişiklikler görülür. Alkalin fosfataz seviyeleri; SGOT, SGPT veya total billuribinden daha fazla artar. Bu anomalilerin çoğu tedavi boyunca ortadan kaybolurlar.
Karboplatin ile tedavi edilmiş hastaların %20'den azında alopesi, ateş ve enfeksiyon veya allerjik reaksiyon kaynaklı olmayan titremeler ortaya çıkabilir.
Aminoglikozit grubu antibiyotiklerle birlikte kullanıldığında ototoksik ve nefrotoksik yan etkilerde artış olabilir.Diğer ototoksik ilaçlarla birlikte kullanıldığında işitme kaybı görülebilir.
Karboplatin yanlızca damar içine uygulanmalıdır. Daha önce tedavi uygulanmamış ve böbrek fonksiyonları normal olan erişkin hastalarda tavsiye edilen doz tek bir seferde ve kısa süreli (15 ile 60 dakika) uygulama ile 400mg/m2 dir. Bu tedavi ilk tedavi döneminin üzerinden dört hafta geçmeden tekrarlanmamalıdır.
Hastalarda miyelosupresan ya da genel yıkım hali belirtileri varsa başlangıç dozunun % 20-25 azaltılması tavsiye edilir. (ECOG-ZUBROD 2-4 ve/veya Karnofsky indeksi 80 altında ise)
- Yaşlı hastalar: 65 yaş ve üstü hastalarda, hastanın fiziksel durumuna göre
başlangıçta veya daha sonra doz ayarlaması yapılmalıdır.
DOZ AŞIMI VE TEDAVİSİ
İntoksikasyon görülmesi halinde, diüreziz ve hidratasyonla birlikte bir kelatör veya IV kompleks mutlaka kullanılmalıdır. Eğer idrar azalması ile birlşikte tam bir böbrek yetmezliği söz konusu ise hemodiyaliz yapılması zorunludur. Anafilaktik bir reaksiyon görülürse, antihistaminikle, kortizon ve hatta epinefrinin kullanılması gerekebilir.
