PRITOR PLUS 80 mg 28 tablet Formülü

Her tablet 80mg telmisartan ve 12.5mg hidroklorotiyazid içerir. Yardımcı madde: Kırmızı demir oksit.

Farmakodinamik özellikleri: Pritor Plus bir anjiyotensin II reseptör antagonisti olan telmisartan ve bir tiyazid diüretiği olan hidroklorotiyazidin bir kombinasyonudur. Bu maddelerin birleşimi ilave bir antihipertansif etki yaratarak kan basıncında her bir bileşenin tek başına yaratacağından daha yüksek bir düşüşe yol açarlar. Terapötik doz aralığında günde bir kere alınan Pritor Plus kan basıncında etkili ve yumuşak düşüşler yaratır.

Telmisartan:Telmisartan oral yolla etkili ve spesifik bir anjiyotensin II reseptör (tip AT₁) antagonistidir. Telmisartan, anjiyotensin II’nin bilinen etkilerinden sorumlu olan AT₁ reseptör alt tipine yüksek eğilim ile bağlanarak, anjiyotensin II’nin yerine geçer. Telmisartan AT₁ reseptöründe herhangi bir kısmi agonist aktivite göstermez. Telmisartan seçici olarak AT₁ reseptörünü bağlar. Bağlanma uzun sürelidir. Telmisartan AT₂ ve diğer AT reseptörlerine bağlanma eğilimi göstermez. Bu reseptörlerin fonksiyonel rolleri bilinmemektedir. Bunun yanısıra telmisartan ile seviyeleri yükseltilmiş olan anjiyotensin II tarafından olası aşırı uyarılmalarının etkileri de bilinmemektedir. Telmisartan, plazma aldosteron seviyelerini düşürür. Telmisartan insan plazma reninini inhibe etmez veya iyon kanallarını bloke etmez. Telmisartan, aynı zamanda bradikinini azaltan anjiyotensin dönüştürücü enzimi (kininaz II) inhibe etmez. Bu yüzden bradikinine bağlı advers olayları hızlandırması beklenmez. İnsanda, 80 mg’lık telmisartan dozu anjiyotensin II tarafından uyarılmış kan basıncı artışını neredeyse tamamen inhibe eder. İnhibitör etki 24 saat korunur ve 48 saate kadar hala ölçülebilir. Telmisartanın ilk dozundan sonra, antihipertansif aktivite 3 saat içinde kademeli olarak görülebilir hale gelir. Kan basıncındaki maksimum düşüş genelde tedavinin başlamasından sonraki 4 hafta içinde elde edilir ve uzun süreli tedavi süresince devam eder. Antihipertansif etki doz sonrasındaki 24 saat boyunca sabit kalır ve ambulatuvar kan basıncı ölçümlerinden elde edilen bilgilere göre bir sonraki dozdan önceki 4 saati de kapsar. Bu durum telmisartanın plasebo kontrollü çalışmalardaki 40 ve 80 mg’lık dozlarından sonra görülen %80’in üzerindeki sabit tepe oranlarıyla da doğrulanmıştır. Hipertansiyonlu hastalarda telmisartan hem sistolik hem de diyastolik kan basıncını nabız hızını değiştirmeksizin düşürür. Telmisartanın antihipertansif etkinliği antihipertansif ilaç sınıflarının diğer temsilcisi olan ajanlarınki ile karşılaştırılabilirdir (telmisartanı amlodipin, atenolol, enalapril, hidroklorotiyazid, losartan ve lisinoprille karşılaştıran klinik deneylerde gösterilmiştir). Telmisartan tedavisinin ani kesilmesinde, kan basıncı herhangi bir rebound hipertansiyon oluşmaksızın günlerce sonra tedavi öncesi değerlere döner. İki antihipertansif tedaviyi karşılaştıran klinik deneylerde kuru öksürük insidansı anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörlerine göre telmisartanda önemli derecede daha düşük olmuştur.   Hidroklorotiyazid: Hidroklorotiyazid bir tiyazid diüretiğidir. Tiyazid diüretiklerin antihipertansif etki mekanizması tam olarak bilinmemektedir. Tiyazidler elektrolit geri emiliminin renal tübüler mekanizmasını etkileyerek sodyum ve klorürün yaklaşık olarak eşit miktarlarda atılmasını doğrudan etkilerler. Hidroklorotiyazidin diüretik etkisi plazma hacmini düşürür, plazma renin aktivitesini artırır, ardından üriner potasyum ve bikarbonat kaybında artışlara yol açarak aldosteron salgılanmasını artırır ve serum potasyumu düşürür. Büyük ihtimalle renin-anjiyotensin sistemini bloke eden telmisartanın birlikte verilmesi bu diüretiklerin yol açtığı potasyum kaybını tersine döndürmeye çalışır. Hidroklorotiyazidlerle birlikte, diürezin başlangıcı iki saat içinde kendini gösterir, ve tepe etki yaklaşık 4 saat sonra görülürken etki yaklaşık olarak 6 – 12 saat sürer. Epidemiyolojik çalışmalar hidroklorotiyazidle uzun
Esansiyel hipertansiyon tedavisinde endikedir. Başlangıç tedavisinde kullanılmamalıdır (Bkz. Kullanım Şekli ve Dozu).

Etkin maddeye, yardımcı maddelerden herhangi birine veya diğer sülfonamid türevi maddelere (hidroklorotiyazid sülfonamid türevi bir maddedir) karşı aşırı duyarlılık.

Gebeliğin ikinci veya üçüncü trimesteri ve emzirme, kolestaz ve safra tıkanıklığı bozukluklar, şiddetli hepatik bozukluk, şiddetli renal bozukluk (kreatinin klerensi < 30 ml/dak), refraktör hipokalemi, hiperkalsemi.

Hepatik bozukluk: Telmisartan büyük oranda safra ile atılır. Safra tıkanıklığı veya şiddetli hepatik yetersizliği olan hastalarda klerensin düşmesi beklenir. Bu yüzden, Pritor Plus bu hastalara verilmemelidir. Sıvı ve elektrolit dengesindeki küçük dalgalanmalar hepatik komaya neden olabileceğinden, hepatik fonksiyonlarında bozukluk olan veya ilerleyen karaciğer hastalığı olan kişilerde Pritor Plus dikkatle kullanılmalıdır. Hepatik bozukluğu olan hastalarda Pritor Plus ile edinilmiş klinik deneyim yoktur.

Renovasküler hipertansiyon: Bilateral renal arter stenozu veya çalışan tek böbreğe giden arterde stenozu olan hastalar renin-anjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen ilaçlarla tedavi edildiğinde şiddetli hipotansiyon veya renal yetersizlik riski artmaktadır.

Renal bozukluk ve böbrek nakli: Pritor Plus ile edinilen deneyimler azdır ve bu yüzden potasyum, kreatinin ve ürik asit serum seviyelerinin izlenmesi tavsiye edilir. Pritor Plus şiddetli renal bozukluğa (kreatinin klerensi < 30 ml/dak) sahip hastalarda kullanılmamalıdır. Renal bozukluğu olan hastalarda tiyazid diüretiğine bağlı azotemi meydana gelebilir. Yakın geçmişte böbrek nakli geçirmiş hastalara Pritor Plus verilmesi konusunda deneyim bulunmamaktadır.

İntravasküler hacim azalması: Ağır diüretik tedavi, perhiz sonucu tuz kesme, ishal veya kusma sonucu hacim ve/veya sodyum kaybına uğramış hastalarda özellikle ilk doz sonrasında semptomatik hipotansiyon meydana gelebilir. Bu gibi durumlar Pritor Plus verilmeden önce düzeltilmelidir.

Renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin uyarılmasıyla ilgili diğer durumlar: Vasküler tonusu ve renal fonksiyonu büyük ölçüde renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin faaliyetine bağlı olan hastalarda (örneğin, şiddetli konjestif kalp rahatsızlığı veya renal arter stenozu da dahil olmak üzere gizli renal hastalığı olan  hastalar), bu sistemi etkileyen diğer ilaçlar ile yapılan tedavi akut hipotansiyon, hiperazotemi, oligüri veya nadiren akut renal bozukluğa neden olabilir.

Primer aldosteronizm: Primer aldosteronizm hastaları genelde renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonu yoluyla etki eden antihipertansif ilaç ürünlerine yanıt vermeyeceklerdir. Bu yüzden, telmisartan kullanılması tavsiye edilmemektedir.

Aortik ve mitral kapakçık stenozu, tıkayıcı hipertrofik kardiyomiyopati: Diğer vazodilatörlerle olduğu gibi, aortik veya mitral stenoz veya tıkayıcı hipertrofik kardiyomiyopatisi olan hastalarda özellikle dikkatli olmak gerekir.

Metabolik ve endokrin etkileri: Tiyazid tedavisi glukoz toleransını bozabilir. Diyabet hastalarında insülin veya oral hipoglisemik ajanlara dozaj ayarlaması yapmak gerekebilir. Gizli diyabet, tiyazid terapisi sırasında açığa çıkabilir. Tiyazid diüretik tedavisine bağlı olarak kolesterol ve trigliserid seviyelerinde artış meydana gelmiştir; ancak, Pritor Plus’ın 12.5 mg’lık dozunda minimal etki bildirilmiş veya hiç bildirilmemiştir. Tiyazid tedavisi gören hastalarda hiperürisemi meydana gelebilir veya az miktarda gut birikebilir.

Elektrolit dengesizliği: Diüretik tedavi gören her hastada olduğu gibi, serum elektrolitlerin uygun aralıklarla periyodik belirlemesi yapılmalıdır. Hidroklorotiyazidler de dahil olmak üzere, tiyazidler, sıvı veya elektrolit dengesizliğine neden olabilir (hipokalemi, hiponatremi ve hipokloremik alkaloz). Sıvı veya elektrolit dengesizliğinin uyarı belirtileri ağız kuruluğu, susuzluk, güçsüzlük, letarji, uyuşukluk, kas ağrısı veya kramplar, kas yorgunluğu, hipotansiyon, oligüri, taşikardi ve bulantı veya kusma gibi gastrointestinal rahatsızlıklardır. Tiyazid diüretiklerinin kullanılmasıyla hipokalemi meydana gelme olasılığı olsa da, telmisartan ile eşzamanlı tedavi ile diüretik uyarımlı hipokalemide düşüş sağlanabilir. Hipokalemi riski karaciğer sirozu hastalarında, ani diürez geçiren hastalarda, yetersiz miktarda oral eleİstenmeyen etkiler genelde hafif ve geçici tabiatta olmuş; sadece nadiren tedavinin kesilmesini gerektirmiştir. İstenmeyen etkilerin oluşma sıklığı doza bağlı olmamış ve hastaların cinsiyeti, yaşı veya ırkıyla herhangi bir ilişki göstermemiştir. Telmisartan ve hidroklorotiyazid kombinasyonunun klinik çalışmalarda değerlendirilen güvenlik profili telmisartanda gözlenenle aynı olmuştur. İshal telmisartanla beklenen bir advers etkidir. Diğer anjiyotensin II antagonistlerinde olduğu gibi nadir anjiyo-ödem, prurit, deri döküntüsü ve ürtiker vakaları bildirilmiştir. Tek başına hidroklorotiyazid kullanıldığında bildirilen advers olaylar (ilaçla olan ilişkisine bakılmaksızın) arasında şunlar bulunmaktadır: anoreksi, iştah kaybı, gastrik iritasyon, ishal, kabızlık, sarılık (intrahepatik kolestatik sarılık), pankreatit, tükrük bezi iltihabı, ksantopsi (sarı görme), lökopeni, nötropeni/agranülositoz, trombositopeni, aplastik anemi, hemolitik anemi, kemik iliği baskılanması, fotosensitivite reaksiyonları, ateş, deri döküntüsü, kütan lupus eritematozus benzeri reaksiyonlar, kütan lupus eritematozusun yeniden hareketlenmesi, ürtiker, nekrotize damar iltihabı (vaskülit, kütan vaskülit), anaflaktik reaksiyonlar, toksik epidermal nekroliz, solunum darlığı (pnömonit ve pulmoner ödem dahil), renal bozukluk, interstisyel nefrit, kas spazmı, güçsüzlük, geçici bulanık görme, sersemlik, postural hipotansiyon, yükseklik korkusu, parestezi , kardiyak aritmi, uyku düzensizlikleri, depresyon. BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE HEKİMİNİZE BAŞVURUNUZ.

Lityum: Anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri ile birlikte lityum uygulaması sırasında serum lityum konsantrasyonlarında geri dönüşümlü artışlar ve 6 toksisite bildirilmiştir. Anjiyotensin II reseptör antagonistleriyle de çok nadir vakalar bildirilmiştir. Ayrıca, lityumun renal klerensi tiyazidler tarafından azaltılır, bu yüzden Pritor Plus ile lityum toksisitesi riski artabilir. Lityum ve Pritor Plus birlikte kullanılırken dikkat edilmelidir. Bu yüzden, birlikte kullanım sırasında serum lityum seviyesinin izlenmesi tavsiye edilir.

􀂾 Potasyum: Hidroklorotiyazidin potasyum azaltıcı etkisi telmisartanın potasyum kurtarıcı etkisiyle zayıflatılır. Ancak, hidroklorotiyazidin serum potasyum üzerindeki bu etkisinin potasyum kaybına ve hipokalemiye yol açan diğer ilaçlar (örneğin, diğer kaliüretik diüretikler, laksatifler, amfoterisin, karbenoksolon, penisilin G sodyum, salisilik asit ve türevleri) tarafından da gösterilmesi beklenir. Tam tersine, renin-anjiyotensin sistemini yavaşlatan diğer ilaçların kullanımıyla elde edilen deneyimlere dayanarak, potasyum kurtarıcı diüretikler, potasyum katkıları, potasyum içeren tuz veya serum potasyum seviyelerini artırabilecek diğer ilaçların (örneğin, heparin sodyum) birlikte kullanımı serum potasyumda artışa yol açabilir. Pritor Plus serum potasyum rahatsızlıklarından (örneğin, yüksükotu (digitalis) glikozidleri, antiaritmikler) etkilenen ilaçlarla kullanıldığında serum potasyumun periyodik olarak izlenmesi tavsiye edilir.

􀂾 Telmisartan diğer antihipertansif ilaçların hipotansif etkilerini artırabilir. Klinik öneme sahip başka etkileşim tanımlanmamıştır. Farmakokinetik deneylerde incelenmiş olan bileşikler arasında digoksin, varfarin, hidroklorotiyazid, glibenklamid, ibuprofen, parasetamol, simvastatin ve amlodipin yer almaktadır. Telmisartanın parasetamol, amlodipin, glibenklamid, hidroklorotiyazid veya ibuprofen ile birlikte uygulanması herhangi anlamlı etkileşimle sonuçlanmaz. Telmisartan sitokrom P450 sistemi ile metabolize olmaz ve CYP2C19 üzerine düşük inhibisyon dışında in vitro olarak sitokrom P450 enzimleri üzerine hiçbir etkisi yoktur. Telmisartanın sitokrom P450 enzimlerini inhibe eden ilaçlarla etkileşmesi beklenmez. Aynı zamanda sitokrom P450 enzimleri ile metabolize olan ilaçlarla da etkileşmesi beklenmez. CYP2C19 ile metabolize olan ilaçların metabolizmasında olası inhibisyon olabilir.

􀂾 Digoksin için, ortalama plazma digoksin konsantrasyonlarında %20’lik bir artış (bir vakada %39) gözlenmiştir, plazma digoksin seviyelerinin izlenmesi tavsiye edilir.

􀂾 Varfarin: 10 gün süreyle uygulanan telmisartan plazma konsantrasyonlarını hafifçe düşürmüştür, bu düşüş Uluslararası Normal Oranda (International Normalized Ratio) bir değişiklikle sonuçlanmamıştır. Eşzamanlı olarak verildiğinde, şu ilaçlar tiyazid diüretikleriyle etkileşime girebilir:

􀂾 Alkol, barbitüratlar veya narkotikler: Ortostatik hipotansiyon güçlenebilir;

􀂾 Antidiyabetik ilaçlar (oral ajanlar ve insülinler): Antidiyabetik ilaçta doz ayarlaması gerekebilir;

􀂾 Diğer antihipertansif ilaçlar: Aditif etki veya potansiyalizasyon

􀂾 Kolestiramin ve kolestipol reçineleri: Hidroklorotiyazidin absorpsiyonu anyonik değişim reçinelerinde bozulmaya uğrar;

􀂾 Kortikosteroidler, ACTH: Elektrolit eksikliği, özellikle hipokalemi artabilir;

􀂾 Digitalis glikozidleri: Tiyazide bağlı hipokalemi veya hipomagnezmi digitalis nedenli kardiyak aritminin başlangıcını kolaylaştırır;

􀂾 Non-steroidal antienflamatuvar ilaçlar: Non-steroidal antienflamatuvar ilacın alınması tiyazidin bazı hastalar üzerindeki diüretik, natriüretik ve antihipertansif etkilerini azaltabilir;

􀂾 Presör aminler (örneğin, noradrenalin): Presör aminlerin etkisi azalabilir fakat kullanımlarını aksatacak kadar olmaz.

􀂾 Depo

(Hekim tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde)

Erişkinler Pritor Plus günde bir defa alınmalıdır. Pritor Plus’a geçmeden önce telmisartanın dozu artırılabilir. Monoterapiden sabit kombinasyonlara doğrudan geçiş düşünülebilir.

Pritor Plus ile maksimum antihipertansif etki genelde tedavinin başlamasından 4 – 8 hafta sonra elde edilir. Gerektiğinde, Pritor Plus bir başka antihipertansif ilaçla beraber verilebilir. Şiddetli hipertansiyon hastalarında telmisartanla 160 mg’a kadar dozlarda tek başına ve günde 12.5 – 25 mg hidroklorotiyazidle kombinasyon halinde tedavi iyi tolere edilmiş ve etkili olmuştur. Pritor Plus aç veya tok karnına alınabilir.

Renal bozukluk: Hidroklorotiyazid bileşenine sahip olması nedeniyle, Pritor Plus şiddetli renal bozukluğu (kreatinin klerensi<30 ml/dak) olan hastalar tarafından kullanılmamalıdır. Bu popülasyonlarda lup diüretikleri tiyazidlere tercih edilmektedir. Hafif ile orta şiddetli renal bozukluğu olan hastalardaki deneyim azdır ancak herhangi bir advers renal etki öne sürülmemiş ve doz ayarlaması gerekli görülmemiştir. Renal fonksiyonların periyodik olarak izlenmesi tavsiye edilir.

Hepatik bozukluk: Hafif ile orta şiddette hepatik bozukluğu olan hastalarda doz, günde bir defa Pritor Plus 40/12.5 mg’ı geçmemelidir. Pritor Plus, şiddetli hepatik bozukluğu olan hastalara verilmemelidir. Hepatik fonksiyonlarında bozukluk olan hastalarda tiyazidler dikkatle kullanılmalıdır.

Yaşlılar : Dozaj ayarlaması gerekmez.

Çocuklar ve adolesanlar: Pritor Plus’ın çocuklardaki ve 18 yaşa kadar ergenlerdeki güvenliği ve etkinliği belirlenmemiştir.

Aşırı Dozaj Pritor Plus’la doz aşımının tedavisi hakkında mevcut spesifik bir bilgi bulunmamaktadır. Hasta yakından izlenmeli ve tedavi semptomatik ve destekleyici olmalıdır. Tedavi aşırı dozun alımından beri geçen süreye ve semptomların şiddetine dayanmalıdır. Tavsiye edilen tedbirler arasında kusturma ve/veya mide yıkama yer almaktadır. Aktif karbon aşırı dozun tedavisinde yararlı olabilir. Serum elektrolitler ve kreatinin sık sık izlenmelidir. Hipotansiyon meydana geldiği takdirde, hasta sırt üstü yatırılmalı ve hemen tuz ve hacim replasmanları verilmelidir. Telmisartanın doz aşımının en sık rastlanan belirtileri arasında hipotansiyon ve taşikardi yer almaktadır; bradikardi de meydana gelebilir. Hidroklorotiyazidle doz aşımı aşırı diürez sonucu elektrolit yetmezliği (hipokalemi, hipokloremi) ve dehidratasyona yol açar. Doz aşımının en sık rastlanan belirtileri arasında bulantı ve baş dönmesi yer almaktadır. Hipokalemi kas spazmına ve/veya yüksükotu (digitalis) glikozidleri veya belirli antiaritmik ilaçların birlikte kullanımına bağlı olarak kardiyak aritmide belirginleşmeye yol açabilir. İnsanlarda doz aşımıyla ilgili olarak telmisartan hakkında herhangi bir veri mevcut değildir. Telmisartan hemodiyalizle uzaklaştırılmaz. Hidroklorotiyazidin hemodiyalizle ne derece uzaklaştırıldığı henüz belirlenmemiştir.

Saklama Koşulları 30^oC’nin altındaki oda sıcaklığında saklayınız. Orijinal ambalajı içinde saklayınız.

İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.