PRITOR PLUS 80 mg 28 tablet Formülü

Her tablet 80mg telmisartan ve 12.5mg hidroklorotiyazid içerir. Yardımcı madde: Kırmızı demir oksit.

Farmakodinamik özellikleri: Pritor Plus bir anjiyotensin II reseptör antagonisti olan telmisartan ve bir tiyazid diüretiği olan hidroklorotiyazidin bir kombinasyonudur. Bu maddelerin birleşimi ilave bir antihipertansif etki yaratarak kan basıncında her bir bileşenin tek başına yaratacağından daha yüksek bir düşüşe yol açarlar. Terapötik doz aralığında günde bir kere alınan Pritor Plus kan basıncında etkili ve yumuşak düşüşler yaratır.

Telmisartan:Telmisartan oral yolla etkili ve spesifik bir anjiyotensin II reseptör (tip AT₁) antagonistidir. Telmisartan, anjiyotensin II’nin bilinen etkilerinden sorumlu olan AT₁ reseptör alt tipine yüksek eğilim ile bağlanarak, anjiyotensin II’nin yerine geçer. Telmisartan AT₁ reseptöründe herhangi bir kısmi agonist aktivite göstermez. Telmisartan seçici olarak AT₁ reseptörünü bağlar. Bağlanma uzun sürelidir. Telmisartan AT₂ ve diğer AT reseptörlerine bağlanma eğilimi göstermez. Bu reseptörlerin fonksiyonel rolleri bilinmemektedir. Bunun yanısıra telmisartan ile seviyeleri yükseltilmiş olan anjiyotensin II tarafından olası aşırı uyarılmalarının etkileri de bilinmemektedir. Telmisartan, plazma aldosteron seviyelerini düşürür. Telmisartan insan plazma reninini inhibe etmez veya iyon kanallarını bloke etmez. Telmisartan, aynı zamanda bradikinini azaltan anjiyotensin dönüştürücü enzimi (kininaz II) inhibe etmez. Bu yüzden bradikinine bağlı advers olayları hızlandırması beklenmez. İnsanda, 80 mg’lık telmisartan dozu anjiyotensin II tarafından uyarılmış kan basıncı artışını neredeyse tamamen inhibe eder. İnhibitör etki 24 saat korunur ve 48 saate kadar hala ölçülebilir. Telmisartanın ilk dozundan sonra, antihipertansif aktivite 3 saat içinde kademeli olarak görülebilir hale gelir. Kan basıncındaki maksimum düşüş genelde tedavinin başlamasından sonraki 4 hafta içinde elde edilir ve uzun süreli tedavi süresince devam eder. Antihipertansif etki doz sonrasındaki 24 saat boyunca sabit kalır ve ambulatuvar kan basıncı ölçümlerinden elde edilen bilgilere göre bir sonraki dozdan önceki 4 saati de kapsar. Bu durum telmisartanın plasebo kontrollü çalışmalardaki 40 ve 80 mg’lık dozlarından sonra görülen %80’in üzerindeki sabit tepe oranlarıyla da doğrulanmıştır. Hipertansiyonlu hastalarda telmisartan hem sistolik hem de diyastolik kan basıncını nabız hızını değiştirmeksizin düşürür. Telmisartanın antihipertansif etkinliği antihipertansif ilaç sınıflarının diğer temsilcisi olan ajanlarınki ile karşılaştırılabilirdir (telmisartanı amlodipin, atenolol, enalapril, hidroklorotiyazid, losartan ve lisinoprille karşılaştıran klinik deneylerde gösterilmiştir). Telmisartan tedavisinin ani kesilmesinde, kan basıncı herhangi bir rebound hipertansiyon oluşmaksızın günlerce sonra tedavi öncesi değerlere döner. İki antihipertansif tedaviyi karşılaştıran klinik deneylerde kuru öksürük insidansı anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörlerine göre telmisartanda önemli derecede daha düşük olmuştur.   Hidroklorotiyazid: Hidroklorotiyazid bir tiyazid diüretiğidir. Tiyazid diüretiklerin antihipertansif etki mekanizması tam olarak bilinmemektedir. Tiyazidler elektrolit geri emiliminin renal tübüler mekanizmasını etkileyerek sodyum ve klorürün yaklaşık olarak eşit miktarlarda atılmasını doğrudan etkilerler. Hidroklorotiyazidin diüretik etkisi plazma hacmini düşürür, plazma renin aktivitesini artırır, ardından üriner potasyum ve bikarbonat kaybında artışlara yol açarak aldosteron salgılanmasını artırır ve serum potasyumu düşürür. Büyük ihtimalle renin-anjiyotensin sistemini bloke eden telmisartanın birlikte verilmesi bu diüretiklerin yol açtığı potasyum kaybını tersine döndürmeye çalışır. Hidroklorotiyazidlerle birlikte, diürezin başlangıcı iki saat içinde kendini gösterir, ve tepe etki yaklaşık 4 saat sonra görülürken etki yaklaşık olarak 6 – 12 saat sürer. Epidemiyolojik çalışmalar hidroklorotiyazidle uzun

İnme İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına yol açar.