SIFLOKS 750 mg 14 tablet Formülü

Her film tablette, 500 mg ya da 750 mg siprofloksasine eşdeğer miktarda siprofloksasin hidroklorür monohidrat bulunur.
Sifloks, duyarlı mikroorganizmaların neden olduğu aşağıdaki enfeksiyonlarda endikedir: •Solunum yolu enfeksiyonları •Kulak-Burun-Boğaz enfeksiyonları •Böbrek ve idrar yolu enfeksiyonları, •Gonore dahil olmak üzere genital enfeksiyonlar, jinekolojik ve doğum sonrası enfeksiyonları •Sindirim sistemi enfeksiyonları (ağız, diş ve çene enfeksiyonları dahil) •Safra kesesi ve kanalı enfeksiyonları •Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları •Kemik ve eklem enfeksiyonları •Sepsis •Abdominal enfeksiyonlar (peritonit vd.) •Bağışıklığın azaldığı durumlarda (immünosüpresif tedavi sırasında) enfeksiyon profilaksisi)
Sifloks’un bileşiminde bulunan maddelere karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen kişilerde, gebelik ve emzirme dönemlerinde, 18 yaşın altındaki çocuklarda büyüme çağının sonuna kadar kullanılmamalıdır.
Siprofloksasin, titreme, huzursuzluk, sersemlik, konfüzyon, nadiren halüsinasyon ve konvülzif nöbet gibi merkezi sinir sistemi ile ilgili etkilere yol açabilir. Siprofloksasin, merkezi sinir sistemi bozukluğu (serebral ateroskleroz ve epilepsi dahil) olan kişilerde dikkatli kullanılmalıdır. Siprofloksasin, konvülziyon anamnezi olan hastalarda uygun bir antikonvülzif tedavi sağlandıktan sonra kullanılmalıdır. Bazı hastalarda tedavi sırasında taşıt ve makine kullanma yeteneğinde azalma olabilir. Alkol alanlarda, alkolün etkilerinde artış görülebileceğinden, hasta uyarılmalıdır. Yaşlılarda renal fonksiyon azaldığından, doz ayarlaması gerekmektedir. Renal fonksiyon bozukluğu olan hastalarda daha düşük dozlarda kullanılmalıdır. Kinolonlarla tedavi edilen hastalarda, ilk dozdan sonra anafilaktik reaksiyonlar görülebilir. Aşırı duyarlılıkla ilgili ilk belirtiler gözlendiğinde tedavi kesilmeli ve gerekli önlemler (adrenalin gibi) alınmalıdır. Siprofloksasin de dahil, bütün antibakteriyel ilaçların değişik şiddetlerde psödomembranöz kolite yol açabildiği bildirilmiştir. Diyare görülen hastalarda bu durum göz önünde tutulmalıdır. Diğer geniş spektrumlu antibakteriyel ilaçlar gibi siprofloksasinde de, uzun süreli kullanımda, duyarlı olmayan mikroorganizmaların aşırı çoğalması ve süperenfeksiyon görülebilir. Bazı kinolon grubu ilaçları kullananlarda, doğrudan günışığına maruz kaldıklarında, orta derecede ya da ağır fototoksisite gözlenmiştir. Bu nedenle, hastalar aşırı günışığından uzak durmalı ve fototoksisite görüldüğünde tedavi kesilmelidir. Her potent ilaç ta olduğu gibi, uzun süreli siprofloksasin tedavilerinde de renal, hepatik ve hematopoietik sistem gibi organ sistemlerinin fonksiyonları izlenmelidir. Siprofloksasin ender olarak kristalüriye yol açabilir. Bu nedenle hastalar tedavi boyunca iyi hidrate edilmeli ve idrarin alkalileşmemesine dikkat edilmelidir.Kinolon grubu antibiyotiklere özgü yan etkiler, siprofloksasin tedavisinde de görülebilir. Bulantı, kusma, diyare, hazımsızlık, şişkinlik, iştahsızlık gibi gastrointestinal yan etkiler; baş dönmesi, baş ağrısı, uykusuzluk, huzursuzluk gibi merkezi sinir sistemiyle ilgili yan etkiler; deri döküntüleri, kaşıntı, dil ve glottis ödemi gibi aşırı duyarlılık reaksiyonları; seyrek olarak paroksismal taşikardi, migren, eozinofili, lökopeni, lökositoz; çok seyrek olarak trombositopeni, protrombin zamanında değişiklikler gibi hematolojik yan etkiler görülebilir. Ayrıca, çok seyrek olarak eklem ağrıları, ışığa duyarlılık, yüksek frekanslarda geçici işitme azalması bildirilmiştir. Laboratuvar değerlerine etkileri: Özellikle önceden karaciğer hasarı olanlarda transaminaz ve alkalen fosfotaz enzimlerinde yükselme görülebilir. Çok seyrek olarak üre, kreatinin ve bilirubin değerlerinde geçici artış, kristalüri ve hematüri bildirilmiştir.
Magnezyum ve alüminyum hidroksit içeren antasitler, siprofloksasinin emilimini azaltır. Bu nedenle, siprofloksasin antasitlerden 2 saat önce ya da 6 saat sonra alınmalıdır. Siprofloksasin ve teofilinin birlikte kullanımı sırasında, teofilinin kan düzeyinde yükselme görülebilir. Bu durumlarda teofilin dozu ayarlanır. Siprofloksasin de dahil olmak üzere bazı kinolon türevlerinin kafeinin biyotransformasyonuyla etkileştiği gösterilmiştir. Bu nedenle, birlikte kullanım sırasında, kafeinin klirensi azalabilir ve serum yarılanma süresi uzayabilir. Siprofloksasinle birlikte kullanıldığında, fenitoinin serum düzeylerinin değişebildiği (yükselme ya da düşme olarak) bildirilmiştir. Siprofloksasin ve bazı kinolonların, siklosporinle birlikte kullanıldığında, serum kreatinin düzeylerinde geçici yükselmeler olabildiği gözlenmiştir. Kinolonlar, varfarin ve türevleri gibi antikoagülanların etkilerini arttırabilir. Birlikte kullanıldıklarında, protrombin zamanı ve diğer kriterler yakından izlenmelidir. Probenesid, siprofloksasinin renal tübüler sekresyonuyla etkileştiği için, siprofloksasinin serum düzeylerinin yükselmesine yol açabilir.
Hekim tarafından başka türlü önerilmemişse, aşağıdaki dozlar kullanılabilir. Komplike olmamış idrar yolu enfeksiyonları: Günde 2 kez 250 mg. Ağır idrar yolu enfeksiyonları: Günde 2 kez 500 mg. Ağır solunum yolu enfeksiyonları ve osteomyelit: Günde 2 kez 750 mg. Diğer enfeksiyonlar: Günde 2 kez 500 mg. Akut gonorede 250 mg’lık tek doz yeterlidir. Tedavi süreleri gonorede 1 gün, böbrek ve idrar yolu enfeksiyonlarında 7 gün, osteomyelitte 2ay, diğer enfeksiyonlarda 7 –14 gün, streptokok enfeksiyonlarında en az 10 gündür. Tabletler öğünlere bağlı olmadan bir miktar suyla yutulur. Aç karnına alınması emilimini hızlandırır. DOZ AŞIMI DURUMUNDA ALINACAK TEDBİRLER Aşırı doz durumlarında, hasta kusturularak ya da mide lavajı yapılarak mide boşaltılmalıdır. Hasta yakından izlenmeli ve destekleyici tedavi uygulanmalıdır. Yeterli hidrasyon korunmalıdır. Siprofloksasinin yalnız küçük bir miktarı (<%10) hemodiyaliz ya da periton diyaliziyle uzaklaştırılabilir.

	Diyabet Hastalığı Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır.
	Belsoğukluğu, Chlamydia ve Frengi Belsoğukluğu, bakterilerin sebep olduğu bir enfeksiyondur. Cinsel ilişki yoluyla bulaşır ve dölyatağı boynunda, idrar yollarında, anüste, makatta ve boğazda enfeksyona sebep olabilir.
	Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur.