5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik Grup: Sistemik kullanılan antiinfektifler/ sistemik kullanılan antibakteriyeller/makrolidler, linkozamidler, streptograminler

ATC Kodu: J01FA02

Etki Mekanizması:

Spiramisin makrolid grubunda antibakteriyel bir antibiyotiktir.

Antibakteriyel Duyarlılık Testi

Duyarlı suşlardan ara şuşlara, ve ara suşlardan dirençli suşlara değişen MİK (minimum inhibisyon konsantrasyonu) eşik değerleri aşağıdaki gibidir:

Duyarlı ≤ 1 mg/L ve Dirençli > 4 mg/L.

Bazı türler için kazanılan direnç prevalansı coğrafi olarak zamanla değişebilir. Bu sebeple, özellikle ciddi enfeksiyonları tedavi ederken, yerel direnç prevelansına ilişkin bilgiye sahip olunması faydalıdır. Bu veriler sadece, bu antibiyotiğe karşı bir bakteriyel suşun duyarlılık olasılığını belirtilen kılavuzlardır.

Fransa'da belirli bakteriyel türler için tespit edilen direnç prevalansındaki değişkenlikler, aşağıdaki tabloda belirtilmiştir:

Kategori	Fransa'da kazanılan direnç insidansı (>%10) (aralık)
DUYARLI TÜRLER
Gram-pozitif aeroblar
Bacillus cereus
Corynebacterium diphtheriae
Enterococci	% 50 - 70
Rhodococcus equi
Metisiline duyarlı Staphylococcus
Metisiline dirençli Staphylococcus*
Streptococcus B
Sınıflandırılmamış Streptococcus	% 30 - 40
Streptococcus pneumoniae	% 35 - 70
Streptococcus pyogenes	% 16 - 31
Gram-negatif aeroblar
Bordetella pertussis
Branhamella catarrhalis
Campylobacter
Legionella
Moraxella
Anaeroblar
Actinomyces
Bacteroides	% 30 - 60
Eubacterium
Mobiluncus
Peptostreptococcus	% 30 - 40
Porphyromonas
Prevotella
Propionibacterium acnes
Diğerleri
Borrelia burgdorferi
Chlamydia
Coxiella
Leptospiralar
Mycoplasma pneumoniae
Treponema pallidum
ORTA DÜZEYDE DUYARLI TÜRLER
(in vitro ara duyarlılık)
Neisseria gonorrhoeae
Anaeroblar
Clostridium perfringens
Diğer

Ureaplasma urealyticum
DİRENÇLİ SUŞLAR
Gram-pozitif aeroblar
Corynebacterium jeikeium
Nocardia asteroides
Gram-negatif aeroblar
Acinetobacter
Enterobacteria
Haemophilus
Pseudomonas
Anaeroblar
Fusobacterium
Diğer
Mycoplasma hominis

Spiramisinin Toxoplasma gondii üzerinde in vitro ve in vivo aktiviteye sahiptir.

* Tüm staphylococci için metisilin direnç insidansı yaklaşık olarak %30 ile %50'dir ve temel olarak hastane kurulumunda bulunmaktadır.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel Özellikler

Emilim

Spiramisin'in emilimi hızlı ama tam değildir. Besin alımının emilim üzerinde bir etkisi bulunmamaktadır.

Dağılım

6 MIU spiramisinin oral uygulamasını takiben, doruk serum konsantrasyonu 3,3 mikrogram/mL'dir.

Plazma yarı ömrü 8 saate yakındır.

Spiramisin beyin omurilik sıvısına geçmez. Süte geçer. İlaç plazma proteinine zayıfça bağlanır (%10).

Spiramisin dokulara ve tükürüğe çok iyi dağılır (akciğerler: 20 ila 60 mikrogram/g, bademcikler: 20 ila 80 mikrogram/g, enfekte sinüsler: 75 ila 110 mikrogram/g, kemik: 5 ila

100 mikrogram/g).

Tedavinin kesilmesinden 10 gün sonra etkin maddenin 5 ila 7 mikrogram/g'ı dalak, karaciğer ve böbreklerde kalır.

Makrolidler, fagositlere penetre ederek burada biriktirirler (nötrofiller, monositler, peritonal ve alveolar makrofajlar).

İnsanlarda intra-fagosit konsantrasyonları yüksektir.

Bu özellikler intraselüler bakterilerin üzerindeki makrolid aktivitesini açıklamaktadır. Biyotransformasyon

Spiramisin, karaciğerde metabolize olur ve bunun sonucunda kimyasal olarak bilinmemekle beraber aktif metabolitler oluşur.

Eliminasyon

Alınan oral dozun %10'u idrarla atılır.

Safrayla atılım çok yüksektir, örn. serum konsantrasyonlarından 15 ila 40 kat daha yüksek. Feçeste kayda değer miktarlarda spiramisin bulunabilir.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Geleneksel güvenlilik farmakolojisi insanlara yönelik özel bir tehlike ortaya koymamaktadır.

Diyabet Hastalığı Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.