SUMILOS 2 G oral süspansiyon hazırlamak için granül içeren 28 saşe Kısa Ürün Bilgisi

1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde: Her tek dozluk paket 2 g stronsiyum ranelat içerir.

Aspartam 30 mg Mannitol 1750 mg

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

3.   FARMASÖTİK FORMU

Granül içeren saşe

Beyazımsı krem renkli granül toz, sulandırıldıktan sonra opak beyazımsı süspan

iiyon.

4.1. Terapötik endikasyonlar

tedavisinde ilçedir (Bkz.

Vertebral ve kalça kırıkları riskini azaltmada postmenopozal osteoporoz endikedir (Bkz. Bölüm 5.1.).

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji

Önerilen günlük doz, oral yoldan günde bir kez 2 g’lık tek dozluk pakettir.

Uygulama sıklığı ve süresi

Tedavi edilen hastalığın yapısı gereği, stronsiyum ranelat’ın uzun süreli kullanımı amaçlanmıştır.

Stronsiyum ranelat’ın emilimi gıda, süt ve türevi ürünlerin tüketiminden SUMİLOS öğünler arasmda kullanılmalıdır. Ancak yavaş emilimi dikkate SUMİLOS yatmadan önce ve tercihen akşam yemeğinden en az iki kullanılmalıdır (Bkz. Bölüm 4.5. ve 5.2 ).

etki 1

endiğinden alındığında, saat sonra

Uygulama şekli

Tek dozluk paketteki granüller, bir bardak su içinde süspansiyon haline getirilerek kullanılmalıdır. Her ne kadar çalışmalarda stronsiyum ranelat’ın hazırlandıktan sonra süspansiyon içinde 24 saat stabil kaldığı gözlemlenmiş olsa da, süspansiyon hazırlandıktan hemen sonra içilmelidir.

Stronsiyum ranelat ile tedavi edilen hastalar, eğer gıda ile yeterli karşılanmıyorsa, D vitamini ve kalsiyum katkısı almalıdırlar.

Böbrek yetmezliği:

SUMİLOS ileri derece böbrek yetmezliği olan hastalara (kreatinin klirensi 30jml/dak’mn altında) önerilmemektedir (Bkz. Bölüm 4.4. ve 5.2). Hafıf-orta derecele böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klirensi 30-70 ml/dak) doz ayarlamasına gerek yoktur (Bkz. Bölüm 5.2 ).

Karaciğer yetmezliği:

Stronsiyum ranelat hepatik yoldan metabolize olmadığı için karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlamasına gerek yoktur.

Pediatrik popülasyon:

SUMİLOS’un çocuklar ve İS yaş altındaki gençlerde etkinliği ve güvenliliği üzerinde yeterli veri bulunmamaktadır.

Geriyatrik popülasyon:

4.3. Kontrendikasyonlar

• Aktif madde veya yardımcı maddelerden herhangi birine aşırı duyarlılık.

• Derin ven trombozu ve pulmoner embolizm dahil şu anda ya da daha önceden venöz tromboembolik (VTE) olaylara ilişkin öyküsü olan hastalarda.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Böbrek yetmezliği:

Stronsiyum ranelat ile tedavi edilen ve ileri derece böbrek yetmezliği olan kemik güvenliği verisinin yetersiz olması nedeniyle, SUMİLOS kreatinin ml/dak’nın altında olan hastalara önerilmemektedir (Bkz. Bölüm 5.2 ). uygulamalar (GMP) gereğince, kronik böbrek rahatsızlığı olan hastal fonksiyonların periyodik takibi önerilmektedir. İleri derece böbrek yetmez hastalarda SUMİLOS ile tedaviye devam edilmesi, kişisel bazda düşünülmelidir

hastalarda diren si 30 medikal ârda renal J iği gelişen

m

Venöz tromboembolizm:

Faz İÜ plasebo kontrollü çalışmalarda, stronsiyum ranelat tedavisi pulmoner errlbolizmi de içeren, venöz tromboembolik (VTE) vakalarının yıllık görülme sıklığındı artış ile ilişkilendirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8 ). Bu bulgunun nedeni bilinmemektedir. SUMİLOS, venöz tromboembolik olaylara ilişkin geçmiş öyküsü olan hastalarda kontrendi itedir (Bkz. Bölüm 4.3.) ve VTE riski olan hastalarda dikkatli şekilde kullanılmalıdır.

VTE riski olan 80 yaşın üzerindeki hastalar tedavi edilirken, SUMİLOS ile süıf< gerekip gerekmediği tekrar değerlendirilmelidir. İmmobilizasyona yol açan veya durum oluşması halinde SUMİLOS mümkün olan en kısa sürede kesil mel Bölüm 4.3.) ve uygun önleyici tedbirler alınmalıdır. Ortaya çıkan durum kaybol m hasta tam anlamıyla hareketli hale gelmeden, tedavi tekrar başlatılmalıdır. VTE c

ekli tedavi hastalık idir (Bkz. adan ve luşması

bir

Deri reaksiyonları:

SUMİLOS kullanımıyla, yaşamı tehdit edici kütanoz reaksiyonlar (Stevens-Johnson sendromu (SJS), toksik epidermal nekroliz (TEN) ve eozinofıli ile sistematik semptomların olduğu ilaç döküntüsü (DRESS) bildirilmiştir.

Hastalara belirti ve semptomlar konusunda öneride bulunulmalı ve hajstalar, deri reaksiyonları açısından yakından izlenmelidir. SJS veya TEN oluşumu açısından risk, tedavinin ilk haftasında ve DRESS için genellikle 3-6 haftada en yüksektir.

SJS veya TEN (öm. sıklıkla su toplaması veya mukozal lezyonlar ile birlikte pı ogresif deri döküntüsü) ya da DRESS (öm. döküntü, ateş, eozinofili ve sistemik semptomlar [öm. adenopati, hepatit, interstisiyel nefropati, interstisiyel akciğer hastalığı] vey|ı belirtileri) mevcutsa, SUMİLOS tedavisi derhal sonlandınlmalıdır.

SJS, TEN veya DRESS in kontrol altına alınmasında en iyi sonuçlar, erke şüphelenilen ilacın derhal sonlandırılmasıyla elde edilir. İlacın erke sonlandırlması daha iyi prognozla ilişkilidir. Çoğu vakada, SUMİLOS’un sonlaı ve gerektiğinde kortİkosteroid tedavisine başlandıktan sonra DRESS’in so olmaktadır. İyileşme yavaş olabilir ve bazı vakalarda, kortikostero sonlandınldıktan sonra sendromun yinelediği bildirilmiştir.

tanıyla ve aşamada ırılmasıyla cu olumlu d tedavisi

SUMİLOS

TEN gibi

Hastada SUMİLOS kullanımıyla SJS, TEN veya DRESS geliştiyse, bu hastad; herhangi bir zamanda tekrar başlatılmamalıdır.

Asya kökenli hastalarda seyrek olmasına rağmen ciltte döküntü, SJS ve hipersensitivite reaksiyonlarının görülme sıklığı daha yüksektir.

Laboratuvar testleri;

Stronsiyum, kan ve idrar kalsiyum konsantrasyonlarının tayininde kullanılan kolorimetrik metodlar ile etkileşmektedir. Bu durumda doğru kan ve idrar kalsiyum seviyelerini belirlemek için tıbben plazma atomik emisyon spektrometri veya atomik emilim spektometri metodları kullanılmalıdır.

Yardımcı maddeler:

SUMİLOS fenilalanin için bir kaynak (aspartam) içermektedir, fenilketonıfrisi olan hastalara zararlı olabilir.

4.5.   Diğer tıbbi ürünlerle etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Yemek, süt ve türevi ürünleri ve kalsiyum içeren ilaçlar stronsiyum j ranelat T n biyoyararlanımmı yaklaşık %60-70 azaltabilmektedir. Bu nedenle SUMİLOS bu ürünleri tükettikten en az iki saat sonra kullanılmalıdır (Bkz. Bölüm 5.2.).

Gastrointestinal seviyede divalent katyonlar oral tetrasiklinler ve kinolon anti kompleks oluşturduğu ve emilimi azalttığı için, stronsiyum ranelat bu ilaçlar h

ibiyotikler ile aynı anda ile tedavi

alınmamalıdır. Tedbir olarak, oral tetrasiklinler veya kinolon antibiyotiklerf

sırasında SUMİLOS tedavisi geçici olarak durdurulmalıdır.

klinik çalışmalar, stronsiyum ranelat ile beraber veya iki saat

3

alüminyum ve magnezyum hidroksitlerinin, stronsiyum ranelat emiliminde azalmaya (%20-25 EÂA azalması) sebep olduğunu göstermektedir. Anı SUMİLOS’tan 2 saat sonra alındığında emilim neredeyse etkilenmemektedir antasidlerin SUMİLOS’tan en az iki saat sonra alınması önerilmektedi SUMİLOS’un önerilen kullanımının yatmadan önce olması sebebiyle, bu dozaj olmadığından, ilaçlann birlikte kullanımı kabul edilmektedir.

Oral yoldan alınan D vitamini katkısı ile herhangi bir etkileşim gözlemlenmemişijir.

miktarda antasid dolayısıyla, r. Ancak, ıtejimi pratik

dak

Klinik araştırmalarda, genellikle SUMİLOS ile aynı anda reçete edilen medikal hedef kitlede herhangi bir klinik etkileşim veya buna ilişkin olarak kan seviyelerinde artış gözlenmemiştir. Bu ürünler: NSIAD’ler (asetilsalisilik anilidler (öm. parasetamol), H2 blokerleri ve proton pompası inhibitörleri, digoksin ve kardiyak glikozidler, organik nitratlar ve kardiyak hastalıklar içiı| diğer vazodilatörler, kalsiyum kanal blokerleri, beta blokerler, ADE anjiyotensin II antagonistleri, selektif beta-2 adrenoseptör agom antikoagülanlar, platelet agregasyon inhibitörleri, statinler, fıbrat ve ben türevleridir.

ürünlerle, stronsiyum ^sit dahil), diüretikler, kullanılan ifıhibitörleri, oral zodiazepin

sileri,

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Pediatrik popülasyon:

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: X.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsfyon)

SUMİLOS sadece postmenopozal kadınlarda kullanım için önerilmektedir.

Gebelik dönemi

k(i

Stronsiyum ranelat’ın gebelikte kullanımı ile ilgili herhangi bir bulunmamaktadır. Yüksek dozlarda hayvan çalışmalannda gebe sıçan ve yavrularında geri dönüşebilir kemik etkisi görünmüştür (Bkz. Bölüm 5.3 ).
gebelik döneminde kazara kullanılıyorsa kullanımı kesilmelidir.

inik veri tavşanların
&UMİLOS

Laktasyon dönemi

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Stronsiyum ranelat’m araç ve makine kullanma yetisine etkisi önemsenmeyecek da hiç yoktur.

4.8. İstenmeyen etkiler

Güvenlilik profil özeti:

Stronsiyum ranelat ile yaklaşık 8.000 katılımcıyı içeren klinik çalışmalar yapılmıştır. Stronsiyum ranelat’ın uzun dönem güvenilirliği, faz III çalışmalar ile 60 ay süreyle stronsiyum ranelat (n=3.352) veya plasebo (n=3.317) kullanılarak postmenopozal

osteoporozu olan kadınlarda değerlendirilmiştir. Çalışmaya alman hasta grubumla ortalama yaş 75 ve hastaların %23’ü 80 ile 100 yaş arasındadır.

Tedavi başlangıcında, 80 yaşm altı veya üzerinde fark olmaksızın tedavi gruplarında görülen advers etkilerin türü ve sıklığı arasında hiçbir fark görülmemiştir.

rastlanan ishal olup abasında fark grubunda

ye

vp

Stronsiyum ranelat ile genel advers etki oranı plasebo grubundan farksızdır advers etkiler genellikle hafif ve geçicidir. En sık görülen advers etki bulantı genellikle tedavinin başında başlayıp, tedavinin ilerleyen safhalarında iki grup gözlemlenmemiştir. Tedavinin durdurulma sebebi genellikle bulantıdır (Plasel % 1.3 ve stronsiyum ranelat grubunda %2.2 oranındadır).

Faz III çalışmaları sırasında 5 yıl süresince gözlenen yıllık venöz tromboembolizm vakaları (VTE), stronsiyum ranelat ile tedavi edilen hastalarda plaseboya karşı 1.4 mutlak riskle (CI %95, [1.0:2.0] ) yaklaşık %0.7 dir (Bkz. Bölüm 4.4 ).

Advers reaksiyonların tablolaştırılmış listesi:

Klinik çalışmalar ve/veya pazarlama sonrasında stronsiyum ranelat ile aşağı olaylar bildirilmiştir.

iaki advers

Faz III klinik çalışmalarda stronsiyum ranelat tedavisiyle ilişkilendirilebilec ek advers olaylar, istenmeyen etkiler olarak listelenmiştir (sıklık plaseboya karşı değerlenc irilmiştir): Çok yaygm (>1/10); yaygm (>1/100; <1/10); yaygın olmayan (>1/1000, <1/100); seyrek (> 1/10000;< 1/1000); çok seyrek (<1/10000), bilinmiyor (eldeki verilerden! hareketle tahmin edilemiyor).

Organ sistemi ile sınıflandırma

Görülen sıklık:

Advers etki

Advers etki tecrübe eden hasta oram (%)_

Tedavi

Plasebp

(n=33

Stronsiyum

17)

ranelat

(n-33521

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Bilinmiyor*:

Kemik iliği yetmezliği Eozinofili (cilt reaksiyonlan ile ilişkilendirilmiş duyarlılık)

Lenfadenopati (cilt reaksiyonları ile ilişkilendirilmiş duyarlılık)

Psikiyatrik hastalıkları

Bilinmiyor*:

Konfüzyon durumu İnsomnia

Sinir sistemi hastalıklan

Yaygın:

%2.7

%2.1

%2.0

%3.3

%2.6

%2.5

Başağnsı

Bilinçte rahatsızlıklar Hafiza kaybı

Bilinmiyor1:

Kas-iskelet sistemi ağrıları (kas spazmı, miyalji, kemik ağrısı, artralji ve ekstremitelerde ağn)_

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastakklar

Bilinmiyor*:

Periferal ödem

Pireksi (Cilt reaksiyonlan ile ilişkilendirilmiş duyarlılık) Kırgınlık

Araştırmalar

Yaygm:

io0.6

Kreatinin kinaz (CK) aktivitesinde artış2

%1.4

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

tedavisi için ilaçlar-Kemik

Farmakoterapötik grup: Kemik hastalıkları mineralizasyonunu etkileyen diğer ilaçlar

yapısı ve

ATC kodu: M05BX03

İn vitro, stronsiyum ranelat:

• Hem kemik doku kültüründe kemik yapımını, hem de osteoblasjt prekürsör replikasyon ve kemik hücre kültüründe kolaj en sentezini artırır.

• Osteoklast farklılaşmasını ve rezorbsiyon aktivitesini azaltarak kerfıiğin tekrar rezorbsiyonunu azaltır.

Bunlar da, kemik döngüsünün kemik yapımı yönünde yeniden dengelenmesini sağlamaktadır.

Stronsiyum ranelat’ın aktivitesi çeşitli klinik olmayan deneylerde incelenmiştir; Özellikle, sağlam sıçanlarda, stronsiyum ranelat trabeküler kemik kütlesini, trabeküla sayısını ve kalınlığını artırmaktadır; bunlar da kemik gücünde iyileşmeye neden olmaktadır.

Tedavi edilen insan ve hayvanların kemik dokularında, stronsiyum genel ol yüzeye absorbe olup, yeni oluşan kemiğin apatit kristalindeki kalsiyumun yeri miktarda alır. Stronsiyum ranelat kristal özelliklerini değiştirmez. Faz III çal günde 2 g stronsiyum ranelat ile 60 aylık tedavi sonrasında elde edilen iliyak biyopsilerinde, kemik kalitesi veya mineralizasyonunda azalma etkileri görülmem

arak kristal ni önemsiz şmalarında est kemiği iştir.

kh

Kalsiyumla karşılaştınldığında, kemikte stronsiyum dağılımı (Bkz. Bölüm! stronsiyumun artmış X-ışını emiliminin kombine etkisi, dual-foton X-ışını abso (DXA) ile yapılan kemik mineral yoğunluğu (KMY) ölçümünde açmaktadır. Eldeki veri, bu faktörlerin stronsiyum ranelat 2g/gün ile 3 yıl tedavi ölçülen KMY değişiminin % 50’si ne karşılık gelmektedir. Bu konu, stronsi ile tedavi süresince, KMY ölçümlerinin yorumlanması sırasında dikkate stronsiyum ranelat tedavisinin kırılmaya karşı etkinliğini gösteren faz III çalıjf ölçülen ortalama KMY artışı, lumbar kemikte yıllık yaklaşık %4 ve femur boy yaklaşık %2’dir; çalışmaya göre 3 yıllık tedavi sonunda lumbar kemikte %13-boynunda ise %5-6 artış gözlenmiştir.

5.2.) ve psiyometri irtişa yol sonrasında um ranelat alınmalıdır malarında, rfunda yıllık 5, femoral

Faz III çalışmalarda, plaseboyla karşılaştırıldığında tedavinin üçüncü ayından yıla kadar, kemik yapımının biyokimyasal markerleri (kemiğe özgü alkalin fosfc; prokolajen’in C-terminal propeptidi) artmış ve kemik rezorbsiyonununkiler telopeptid ve üriner N-telopeptid çapraz bağlantılar) azalmıştır.

itibaren 3 ve tip I (serum C-

ctaz

Stronsiyum ranelatın farmakolojik etkilerinin yanı sıra, kalsiyum ve paratirciid hormon (PTH) serum konsantrasyonlarında çok az azalma, kan fosfor konsantrasyonları! ve toplam alkalin fosfataz aktivitesinde artış gözlemlenmiştir, ancak bunlann klinik; sonuçları gözlemlenmemiştir.

Klinik etkinlik:

Osteoporoz, normal genç popülasyonun ortalama değerinden 2.5 SD ve daha az; belkemiği veya kalça KMY’si olarak tanımlanmaktadır. Postmenopozal osteoporozla ilişkilendirilen risk faktörleri arasında, düşük kemik kütlesi, düşük kemik mineral yoğunluğu, erken menopoz, sigara kullanımı hikayesi ve ailede orteoporoz hikayesi sayılmaktadır. Osteoporozun klinik sonucu kınklardır. Kınk riski, risk faktörlerinin sayısına bağlı olarak artmaktadır.

İti

Faz III lumbar tjmenopozal >ral boyun aki 5 .091 |B0 yaşının

<(ük

Postmenopozal osteoporozun tedavisi:

Stronsiyum ranelat’ın kırığa karşı çalışma programı plasebo kontrollü, ı çalışmasından oluşmaktadır: SOTI çalışmasına, osteoporoz teşhisi konan (düş KMY ve yaygm vertebra kırıkları) ve ortalama 70 yaş grubundaki 1.649 pos kadın dahil edilmiştir. TROPOS çalışması, osteoporoz teşhisi konan (alt fem KMY ve yansından fazlasında yaygm kınk) ve ortalama 77 yaş grubun^ postmenopozal kadını içermektedir. SOTI ve TROPOS çalışmalan beraber,

üzerindeki 1.556 hastayı içermektedir (çalışmadaki popülasyonun %23.1’i) günlük tedavilerine ek olarak (2 g/gün stronsiyum ranelat veya plasebo), her boyunca kalsiyum ve D vitamini katkısı almışlardır.

SOTI çalışmasında, 3 yıllık tedavi sonucunda, SUMİLOS yaygın vertebra kırıklarının göreceli riskini %41 oranında azaltmıştır (Tablo 1). Bu etki birinci yıldian itibaren anlamlı orandadır. Benzer faydalar, temelde birden fazla kırığı olan kadınlarda da gözlenmiştir. Klinik vertebral kırıklarla ilgili olarak (sırt ağrısıyla bağlantılı kırıklar ve/veya vücut yüksekliğinde en az 1 cm. kısalma olarak tanımlanmaktadır) göreceli risk %38 oranında azalmıştır

Stronsiyum ranelat, boyda en az 1 cm kısalma olan hastaların sayısında plase azalma sağlamıştır. Hem QUALIOST özel ölçümünün tüm skorları (fiziksel hem de SF-36 genel ölçümünün Genel Sağlık algılama skoru, stronsiyum plaseboyla karşılaştırıldığında faydalı olduğunu göstermektedir.

jıoya oranla zihinsel), ranelaf ın

Ve

Stronsiyum ranelat’ın yeni vertebral kırık riskini ffajilite ffaktürü olmayan osteoporozlu hastaları doğrulanmıştır.

azaltmadaki etkinliğ içeren TROPOS çal

temelde ışması ile

Tablo 1: Vertebral kırıkları olan hastalardaki vakalar ve göreceli risk azalması

SOTI ve TROPOS çalışmalarının katılan 80 yaşın üzerindeki hastalann ortak stronsiyum ranelat 3 seneyi aşan tedavi süresince, yeni vertebral kırıklan oluşma riskini %32 azaltmıştır (vaka oranı plasebo ile %26.5 iken, stronsiyum %19.1). SOTI ve TROPOS çalışmalarının ortak analizinden lumbar kemik ve/ boynu KYM osteopenik aralıkta olan, yaygın kınğı olmayan ancak ek olarak kınjk bir risk faktörü taşıyan hastaların (N= 176) çalışma sonrası analizinde, ranelat 3 yıl süresince ilk vertebral kınk riskini %72 azaltmıştır (vertebral oranı plasebo ile %12.0 iken stronsiyum ranelat ite %3 .6).

analizinde, n göreceli ranelat ile v’eya femur için en az stronsiyum kırık vaka

al durumu inin -2.4’e S çalışma stronsiyum azalttığı

PD

nda

TROPOS çalışmasından ayrıca, yüksek kırık riski taşıyan ve belirli bir medri olan [femoral boyun KMY T-değeri < -3 SD (NHANES III kullanılarak uretie karşılık gelen menzili) ve yaş >74] bir hasta altgrubunda (n=1.997, yani TRO popülasyonunun %40’ı), çalışma sonrası analizde, 3 yıllık tedavi sonrasında ranelat’ın plasebo grubuyla karşılaştınldığında kalça kırığı riskini %36 oranı gözlemlenmiştir (Tablo 2).

Tablo 2: Kalça kırıkları olan hastalardaki vakalar ve KYM <-2.4 SD (NHANES > 74 olan hastalarda göreceli risk azalması

ık

:, çift-kör, KMY hastaya Aıanın genel

162

Erkeklerde osteoporoz tedavisi:

Stronsiyum ranelat’ın erkeklerde osteoporoz tedavisindeki etkililiği 2 yıll plasebo kontrolü yüksek kırık riski bulunan (yaş ortalaması 72.7; ortalama lumbar T-skoru -2.6; %28 yaygın vertabral kırık) 243 hasta (ITT popülasyon, stronsiyum ranelat verilmiştir) üzerinde yapılan çalışma ile kanıtlanmıştır. Çalış analizleri 1. yılın sonunda yapılmıştır.

Tüm hastalara günlük kalsiyum (1000 mg) ve D vitamini (800 IU) takviyesi verilmiştir. Stronsiyum ranelat tedavisinin başlangıcından itibaren 6 ay gibi kısa bir zamanda plaseboya kıyasla KMY’nda istatiksel olarak anlamlı artışlar görülmüştür.

12 ayın sonunda ana etkililik kriteri olan ortalama lumbar omurga KMY’nda postmenopozal kadınlar üzerinde yapılan pivotal kırık karşıtı Faz III çalışmalarında görüleri ile benzer istatiksel olarak anlamlı bir artış (%5.32; p<0.001) görülmüştür.

5.2. Farmakokinetik özellikler

Stronsiyum ranelat 2 stabil stronsiyum atomu ve 1 ranelik asit molekülünden oluşmakta ve organik kısım, moleküler ağırlık, farmakokinetik ve molekülün kabul edilebilirliği açısından en iyi uyuşmayı sağlamaktadır. Stronsiyum ve ranelik asidin farmikokınetiği, sağlıklı genç erkeklerde ve sağlıklı postmenopozal kadınlarda değerlendirilmiş, aynı zamanda yaşlı kadınları da içeren postmenopozal osteoporozlu kadınlarda da ıjzun dönem etkileri gözlemlenmiştir.

Yüksek polaritesi sebebiyle ranelik asidin emilim, dağılım ve plazma proteinlerine bağlanması düşüktür. Ranelik asidin birikimi yoktur, hayvan ve İnsanlarda metabolizmasıyla ilgili bir kanıt görülmemiştir. Emilen ranelik asit değişmeden böbrekler yoluyla elimine olmaktadır.

Emilim:

2
g stronsiyum ranelat oral alımından sonra, stronsiyumun mutlak biyoyararlanımı yaklaşık %25’tir (aralık % 19-27). En yüksek plazma konsantrasyonlarına 2g’lık tek doz alımından 3-5 saat sonra ulaşılmaktadır. Stronsiyum ranelatın kalsiyum veya gıda ile alımı.

yemekten 3 saat sonra alınması ile karşılaştırıldığında stronsiyumun biyoyararlanımmı yaklaşık %60-70 azaltmaktadır. Stronsiyumun göreceli yavaş emilimi sebebiyle, SUMİLOS alımından hemen önce veya sonra kalsiyum ve gıda alımından kaçınılmalıdır. Öral yoldan alınan D vitamininin stronsiyum ranelat’a maruz kalma üzerine hiçbir etkisi görülmemiştir.

Dağılım:

proteinlerine esi vardır, günde 2 g İında kemik tedavi maktadır.

Stronsiyumun dağılma hacmi yaklaşık 1 L/kg.’dır. Stronsiyumun insan plazma . bağlanması düşüktür (%25) ve stronsiyumun kemik dokusuna yüksek afınıt İliyak krest kemiği biyopsilerinden ölçülen stronsiyum konsantrasyonlarından, stronsiyum ranelat ile 60 aya kadar tedavi edilen hastalarda 3 yıllık tedavi sonra: stronsiyum konsantrasyonunun bir platoya ulaşabildiği gözlenmiştir. Hasta haricinde stronsiyumun kemikten eliminasyon kinetiğini gösterecek veri bulunma

Biyotransformasyon:

Divalent katyon olduğundan, stronsiyum metabolize olmaz. Stronsiyum ranelajt sitokrom P450 enzimlerini inhibe etmemektedir.

Eliminasyon:

Stronsiyumun eliminasyonu zaman ve dozdan bağımsızdır. Stronsiyumun etkili ömrü 60 saattir. Stronsiyumun atılımı böbrekler ve gastrointestinal sistem Plazma klirensi yaklaşık 12 ml/dak (CV %22) ve renal klirensi yaklaşık 7 ml/d|: %28).

yarılanma uyla olur, ük.’dır (CV

yol

Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

Veri bulunmamaktadır.

Hastalardaki karakteristik özellikler

verisi hedef popülasyonda, yaş ile stronsiyumu

Geriyatrik popülasvon:
Popülasyon farmakokinetik

h
klerensi

arasmda bir ilişki göstermemektedir.

Böbrek yetmezliği:

Hafif ve orta derece böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klirensi 30-70 ml/dak), kreatinin klirensi azaldıkça stronsiyum klirensi de azalmakta (30-70 ml/dak kreatinin klirensinden yaklaşık %30 azalma), dolayısıyla stronsiyum plazma seviyelerinde artışa sebep olmaktadır Faz III çalışmalarda, hastaların %85’inin kreatinin klirensleri 30 ile 70 ml/dak arasında, %6’sı 30 ml/dak’nın altındadır ve ortalama kreatinin klirensi yaklaşık 50 ml/dak’dır. Dolayısıyla, hafif ve orta derece böbrek yetmezliği olan hastalarda dozaj ayarlamasına gerek yoktur.

İleri derece böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klirensi 30 ml/dak’m altında), farmakokinetik veri bulunmamaktadır.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda farmokinetik veri bulunmamaktadır. Stronsiyumun farmakokinetik özellikleri nedeniyle herhangi bir etki beklenmemektedir.

Klinik öncesi veri, güvenlilik farmakolojisi, genotoksisite ve karsinojenik potansiyele dayalı konvansiyonel çalışmalar temel alındığında, insanlar üzerinde belirti bir zarar olmadığını görülmektedir.

Sıçanlara kronik olarak oral yoldan verilen yüksek dozda stronsiyum ranelat, Özellikle de kendinden kırıklar ve gecikmiş mineralizasyon olmak üzere kemik ve diş anormalliklerine yol açmıştır. Bu etkiler kemik stronsiyum seviyelerinde uzun dönem klinik kemik stronsiyum seviyelerinde olduğundan 2-3 kat fazla bildirilmiştir ve tedavinin kesilmesiyle geri döndürülmektedir.

Sıçan ve tavşanlarda yapılan gelişme töksisitesi çalışmalarında, yavrularda kemik ve diş anormalliklerine (örneğin eğri uzun kemikler ve dalgalı kaburgalar) rastlanmıştır. Bu etkiler tedavinin kesilmesinden 8 hafta sonra geri döndürülebilmektedir.

Çevresel Risk Değerlendirmesi

Stronsiyum ranelat’ın çevresel risk değerlendirmesi Avrupa Çevresel Risk Değerlendirme Kılavuzu doğrultusunda yapılmıştır.

Bu değerlendirmelerin sonucunda stronsiyum ranelat’ın çevresel risk taşımadığını desteklenmiştir ve stronsiyum ranelat çevreye zararlı değildir.

6.   FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

• Aspartam (E951)

• Maltodekstrin

6.2. Geçimsizlikler

Bilinen herhangi bir geçimsizliği bulunmamaktadır.

6.3. Raf ömrü

24 ay

6.4.   Saklamaya yönelik özel uyanlar

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Y ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelikleri” ne uygun edilmelidir.

Önetmeliği” arak imha

Aşırı Alkol Kullanımı, Alkolizm Alkol bağımlılığı, alkol kullanımı ve alkol sorunları arasındaki farkı açıklamak güçtür. Örneğin, geçmişte alkol kullanmış olan bir kimsenin mutlaka alkol bağımlısı olması gerekmez.

Mide Kanseri Mide kanseri genellikle mideyi tümüyle kaplayan ve mukus üretmekle görevli hücrelerde başlar. Bu kanser tipine adenokarsinom denir.

İLAÇ EŞDEĞERLERİ

Eşdeğer İlaç Adı	Barkodu	İlaç Fiyatı
DIOSS	8697929022019
FIXTELOS	8697927210869
FULLBONE	8699976021007
ONTIRAN	8699262240013
PROTELOS	8699552200017
Diğer Eşdeğer İlaçlar

	Kalp Krizi Kalbe giden kan akışı durduğunda kalp krizi meydana gelir.
	Dış Gebelik Dış gebelik, her 100 gebelikten birini etkileyen, sık görülen ve ölüme sebep olabilecek bir durumdur. Bu, döllenen yumurta, rahimin dışına yerleşirse, oluşan bir durumdur. Gebelik ilerledikçe, ağrıya ve kanamalara sebep olur.
	Tiroid Kanseri En sık görülen tiroid kanseri türü olan papiller tiroid kanseri, tüm tiroid kanserlerinin yaklaşık %70'ini oluşturur.