1 ampul 1.00 mg tetrakosaktid ( 50 ünite ACTH a eşdeğer) içerir.
Yardımcı maddeler: 2.50 mg çinko++ ( çinko klorür şeklinde), 0.84 mg disodyum
hidrojen fosfat, 2.00 mg sodyum klorür, 10.00 mg benzil alkol, pH ayarı için sodyum
hidroksit, distile su. Formüldeki tetrakosaktid çinko fosfata adsorbe edilmiştir.
Synacthen Depot 1 mg i.m. ampul aşağıdaki endikasyonlarda kullanılır.
Nörolojik hastalıklar : Mültipl sklerozlu hastalardaki akut alevlenmeler, hipsaritmili
infantil miyoklonik ensefalopati.
Romatizmal hastalıklar : Glukokortikoidlerin normal olarak endike oldukları durumların kısa-süreli tedavisinde; oral glukokortikoidlere zayıf gastrointestinal tolerans gösteren hastalarda; normal dozda verilen glukokortikoidlere yeterli cevabın alınamadığı hallerde.
Deri hastalıkları : Glukokortikoidlere cevap veren deri hastalıklarının uzun süreli
tedavileri, örneğin pemfigus, şiddetli kronik egzama, psoriasisin eritrodermal veya
püstüllü şekilleri.
Sindirim sistemi hastalıkları : Ülseratif kolit, bölgesel enterit.
Onkoloji : Kemoterapinin tolerabilitesini artırmak için yardımcı tedavi olarak kullanılır.
Tetrakosaktide ve/veya ACTH’a aşırı duyarlık, akut psikozlar, enfeksiyöz hastalıklar,
peptik ülser, refrakter kalp yetmezliği, Cushing sendromunun tedavisi, primer
adrenokortikal yetersizlik tedavisi, adrenogenital sendrom, hamilelik ve emzirme.
Anafilaktik reaksiyon riskinin artması bakımından Synacthen Depot astım ve diğer
alerjik hastalıkların tedavisinde kullanılmamalıdır (“Uyarılar/Önlemler” bölümüne
bakınız).
Synacthen Depot, içerdiği benzil alkol ağır zehirlenmelere neden olabileceği için, yeni
doğan bebeklerde (özellikle prematüre olanlarda) kontrendikedir.
Alerjilere (özellikle astım) duyarlı olan hastalar, diğer terapötik önlemlerin yetersiz
kaldığı ve böyle bir tedaviyi gerektirecek kadar ağır durumlar dışında, Synacthen
Depot ile tedavi edilmemelidirler.
Synacthen Depot, damar içine verilmemelidir.
Aşağıdaki durumların herhangi birinde Synacthen Depot kullanılması gerektiğinde,
muhtemel yararlara karşı tedavi riski ölçülür : spesifik olmayan ülseratif kolit,
divertikülit, yakında geçirilmiş intestinal anastomoz, renal yetmezlik, hipertansiyon,
tromboembolizme yatkınlık, osteoporoz ve myasthenia gravis.
Synacthen Depot kullanılmadan önce doktor, hastanın alerjilere (özellikle astım)
duyarlı olup olmadığını araştırmalıdır. Ayrıca hastanın evvelce ACTH preparatı ile
tedavi edilip edilmediği; eğer edilmişse, bunun aşırı duyarlık reaksiyonlarını
başlatmadığı teyit edilmelidir (“Kontrendikasyonlar” bölümüne bakınız).
Synacthen Depot yalnız doktor gözetiminde kullanılmalıdır.
Enjeksiyon sırasında veya enjeksiyondan sonra sistemik veya lokal aşırı duyarlık
reaksiyonları ortaya çıkarsa (örneğin; enjeksiyon yapılan bölgede belirgin kızarıklık
ve ağrı, ürtiker, pruritus, ateş basması, şiddetli kırıklık veya dispne) tetrakosaktid ile
tedaviye son verilmeli ve ilerde ACTH preparatı kullanmaktan kaçınılmalıdır.
Aşırı duyarlık reaksiyonları, enjeksiyondan sonra 30 dakika içinde başlama
eğilimindedir. Bu yüzden hasta bu süre içinde gözetim altında tutulmalıdır. Eğer ciddi
bir anafilaktik reaksiyon meydana gelirse derhal adrenalin (1mg/ml’lik çözeltisinden
0.4-1 ml i.m. veya 0.1-0.2 ml, 10 ml fizyolojik serum içinde, damar içine yavaşça) ve
kortikosteroidler, suda çözünen Ultracorten-H, damardan yüksek dozda enjekte edilir.
Gerekirse doz tekrarlanır.
Tedavi sırasında veya tedaviden sonra 1 yıl içinde yaralanan veya ameliyat geçiren
hastalarda, bunlara bağlı olarak oluşan stres, Synacthen Depot tedavisini artırarak
veya yeniden başlatarak giderilmelidir. Buna ilave olarak, hızlı etki gösteren
kortikosteroidlerin kullanılması gerekebilir. Tedavi altındaki durumun kontrolü için,
etkili en düşük doz kullanılmalıdır. Gerektiğinde doz tedricen azaltılmalıdır.
İ
lacın uzun süreli kullanımında hipofiz-adrenal zincirinin göreceli yetersizliği ortaya
çıkar ve tedavinin kesilmesinden sonra aylarca sürebilir, bu yüzden adrenokortikal
tedavi düşünülmelidir.
Synacthen Depot’a cevaben görülen su ve tuz retansiyonu düşük tuz diyeti ile
önlenebilir veya giderilebilir. Uzun süreli tedavilerde bazen potasyum vermek
gerekebilir.
Hipotiroidizm veya karaciğer sirozu hastalarında tetrakosaktid tedavisinin etkisi
artırılabilir.
Uzun süreli tetrakosaktid tedavisi, posterior subkapsüler kataraktların ve glokomun
gelişimine neden olabilir.
Tetrakosaktid ile tedavi altında psikolojik bozukluklar (örneğin; öfori, uykusuzluk, ruh
hali değişimleri, kişilik değişiklikleri ve şiddetli depresyon veya hatta aşikar psikotik
belirtiler) meydana gelebilir. Emosyonal değişkenlik veya psikotik eğilimler
şiddetlenebilir.
Synacthen Depot korneal perforasyon ihtimali nedeniyle, oküler herpes simpleksi
olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.
Synacthen Depot, latent amebiasisi aktive edebilir. Bundan dolayı tedaviye
başlamadan önce latent veya aktif amebiasisin bertaraf edilmesi tavsiye edilir.
Synacthen Depot, latent tüberkülozlu veya tüberküline reaksiyon gösteren hastalarda
endike ise, hastalık tekrar aktif hale gelebileceğinden, yakın bir gözetim gereklidir.
Uzun süreli tedavi esnasında, bu hastalara kemoprofilaksi yapılmalıdır.
Synacthen Depot ile tedavi esnasında hastalara çiçek aşısı yapılmamalıdır. Diğer
bağışıklama işlemleri de, antikor cevabındaki azalmadan dolayı, dikkatle yapılmalıdır.
Doz hastaya göre dikkatle düzenlendiği takdirde, Synacthen Depot çocukların
gelişimini engellemez. Bununla birlikte uzun süreli tedavi uygulanan çocukların
büyümeleri takip edilmelidir.
Yüksek dozlarla uzun süreli tedavilerde reversibl miyokard hipertrofisi
görülebileceğinden bebeklere Synacthen Depot, glukokortikoidler ve mineralokortikoidlerin üretimlerinde artışa
neden olduğundan, bu kortikosteroidlerin neden olduğu tipte yan etkiler görülebilir.
Aşırı duyarlık reaksiyonları : Tetrakosaktid, alerjilere (özellikle astım) duyarlı
kişilerde daha şiddetli (anafilaktik şok) olma eğiliminde olan, aşırı duyarlık
reaksiyonlarını başlatabilir (“Uyarılar/Önlemler” bölümüne bakınız). Aşırı duyarlık
reaksiyonları enjeksiyon yerinde deri reaksiyonları, baş dönmesi, bulantı, kusma,
ürtiker, kaşıntı, ateş basması, keyifsizlik, dispne ve anjiyonörotik ödem veya Quincke
ödemini içerebilir.
Kas iskelet sistemi : Osteoporoz, kas zayıflığı, steroid miyopatisi, kas kütlesinin
kaybı, vertebral sıkışma kırıkları, femoral ve humeral başların aseptik nekrozu, uzun
kemiklerde patolojik kırık, tendon kopması.
Gastrointestinal sistem : Delinme ve hemoraji ihtimali olan peptik ülser, pankreatit,
karında gerginlik, ülseratif özofajit.
Deri ve uzantıları : Yara iyileşmesinde gecikme, ince narin deri, peteşi ve ekimoz,
fasiyal eritem, terlemede artma, deri test reaksiyonlarının baskılanması, akne ve deri
pigmentasyonu.
Santral ve periferik sinir sistemi : Konvülsiyonlar, papilla ödemi ile birlikte görülen
yükselmiş intrakraniyal basınç (psödotumor serebri) (genellikle tedaviden sonra)
vertigo, baş ağrısı, psikolojik değişiklikler.
Endokrin sistem : Tuz retansiyonu, sıvı retansiyonu, potasyum kaybı, hipokalemik
alkaloz ve kalsiyum kaybı, menstrüel düzensizlikler, Cushing sendromu, çocuklarda
gelişmenin baskılanması, sekonder olarak özellikle stresli zamanlarda örn. travma,
ameliyat veya hastalıktan sonra, adrenokortikal ve hipofizer tepkisizlik, azalmış
karbonhidrat toleransı, hiperglisemi, latent diabetes mellitus belirtileri, kıllanma.
Göz : Posterior subkapsüler kataraktlar, yükselmiş intraoküler basınç, glokom,
egzoftalmi.
Metabolizma : Protein katabolizmasına bağlı negatif azot dengesi
Kardiyovasküler sistem : Kan basıncında artış, nekrozlu damar iltihabı, konjestif
kalp yetmezliği; yüksek dozlarla uzun süreli tedavi edilen çocuklarda ve bebeklerde
çok ender olarak reversibl miyokard hipertrofisi görülebilir.
Diğer durumlar : Enfeksiyona karşı duyarlığın artması, abse, tromboembolizm, kilo
artışı, iştah artışı, lökositoz.
Bir arada oluşan hastalıklarda doz ayarlaması :
Synacthen Depot, glukokortikoidler ve mineralokortikoidlerin adrenokortikal
üretiminde artışa neden olduğundan bu kortikosteroidlerde görülen tipte ilaç etkileşimleri görülebilir. Diabetes mellitus veya orta şiddette-şiddetli hipertansiyon için
ilaç tedavisi gören hastalarda eğer Synacthen Depot ile tedavi başlatılırsa, ilaçların
dozları ayarlanmalıdır.
Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde;
Tedavi, Synacthen Depot’nun günlük dozları ile başlatılır ve 3 gün kadar sonra
tedaviye aralıklı dozlarla devam edilir.
Yetişkinler : Başlangıçta günlük doz 1 mg (i.m.) dır; akut olgularda ve onkolojik
endikasyonlarda tedavi, her 12 saatte bir 1 mg dozla başlatılabilir. Akut belirtiler
geçtikten sonra mutat doz 2-3 günde bir 1 mg dır; tedaviye iyi cevap veren hastalarda
doz 2-3 günde bir 0.5 mg veya haftada 1 defa 1 mg a kadar azaltılabilir.
Bebekler : Başlangıçta günde 0.25 mg i.m; idame dozu 2-8 günde bir 0.25 mg dır.
Küçük çocuklar : Başlangıçta günde 0.25-0.5 mg i.m; idame dozu 2-8 günde bir
0.25-0.5 mg dır.
Okul çağındaki çocuklar : Başlangıçta günde 0.25-1 mg i.m.; idame dozu 2-8
günde bir 0.25-1 mg dır.
Kullanmadan önce ampul çalkalanmalıdır.
DOZ AŞIMI VE TEDAVİSİ
Su tutulmasına (kilo artışı) veya aşırı adrenokortikal aktiviteye (Cushing sendromu)
dair belirtiler görülürse, Synacthen Depot kullanımına bir süre ara verilmeli veya dozu
yarıya indirmek veya enjeksiyonlar arasındaki süreyi uzatmak (5-7 güne kadar)
suretiyle daha düşük doz uygulanmalıdır.
Tedavi : Bilinen antidotu yoktur. Semptomatik tedavi uygulanır.
 |
Artrit
Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur. |
 |
Parkinson Hastalığı
Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış. |
 |
Grip, Soğuk Algınlığı ve Öksürük
Grip ve soğuk algınlığı (nezle) semptomları arasındaki farkı bilmek önemlidir. Soğuk algınlığı gripten daha hafif belirtiler gösteren bir solunum yolu hastalığıdır. |
