SYNJARDY 12.5mg/850 mg film kaplı tablet (60 adet) Farmakolojik Özellikler
{ Empagliflozin + Metformin Hidroklorür }
5.1. Farmakodinamik özellikler
Farmakoterapötik grup: Diyabette kullanılan ilaçlar, kan glikozunu düşürücü ilaçların oral kombinasyonu
ATC kodu : A10BD20
.Etki mekanizması
SYNJARDY, tip 2 diyabet hastalarında glisemik kontrolün iyileştirilmesi için etki gösteren ve birbirini tamamlayan etki mekanizmalarına sahip iki antihiperglisemik ilacın kombinasyonudur: empagliflozin, sodyum-glikoz ko-taşıyıcı 2 (SGLT-2) inhibitörüdür, Bu bemetfo Ismiini’hldrfflk lıoriÜlT alSeu higuatlljedisıınifımıın ibiriüyesidirküman //ebs.titck.gov.tr/Basvuru/EImza/Kontrol adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX
Empagliflozin
Empagliflozin, geri dönüşümlü, yüksek ölçüde potent (IC.50. 1,3 nmol) ve selektif bir SGLT2 kompetitif inhibitörüdür. Empagliflozin, periferik dokulara glikoz taşınması için önemli olan diğer glikoz taşıyıcılarını inhibe etmez ve SGLT2 için SGLT1 (bağırsağa glikoz absorpsiyonundan sorumlu majör taşıyıcı) ile karşılaştırıldığında 5.000 kat daha selektiftir. SGLT2 böbreklerde yüksek oranda eksprese edilir, buna karşılık diğer dokularda ekspresyonu ya yoktur ya da çok düşüktür. SGLT2, asıl taşıyıcı olarak, glikozun glomerüler filtrattan tekrar dolaşıma absorpsiyonundan sorumludur. Tip 2 diyabeti ve hiperglisemisi olan hastalarda daha yüksek miktarlarda glikoz süzülür ve yeniden absorbe edilir.
Empagliflozin, Tip 2 diyabetli hastalarda renal glikozun tekrar emilmesini azaltarak glisemik kontrolü iyileştirir. Böbreklerden bu gliküretik mekanizma ile uzaklaştırılan glikoz miktarı, kan glikozu konsantrasyonuna ve glomerüler filtrasyon hızına bağlıdır. Tip 2 diyabeti ve hiperglisemisi olan hastalarda SGLT2 inhibisyonu, idrarla aşırı glikoz atımına neden olur. Ek olarak, empagliflozin kullanımına başlanması, sodyum atılımını arttırır ve bu durum da osmotik diürez ve intravasküler hacmin azalması ile sonuçlanır.
Tip 2 diyabet hastalarında idrarla glikoz atılımı, empagliflozinin ilk dozunu takiben hemen artar ve 24 saatlik doz aralıkları boyunca devam eder. İdrarla glikoz atılımındaki artış 4 haftalık tedavi döneminin sonunda sağlanır ve empagliflozin 25 mg ile ortalama yaklaşık 78g/gündür. İdrarla glikoz atılımının artması, tip 2 diyabet hastalarında plazma glikoz düzeylerinin hızla azalmasına yol açar.
Empagliflozin, hem açlık ve hem de tokluk plazma glikoz düzeylerinde iyileşme yapar. Empagliflozinin etki mekanizması, beta hücre fonksiyonundan ve insülin yolağından bağımsızdır ve bu durum hipoglisemi riskinin düşük olmasına katkıda bulunur. Homeostaz Model Değerlendirmesi-(HOMA-0) dahil, beta hücre fonksiyonunun yerini tutucu (surrogate) göstergelerdeki iyileşme kaydedilmiştir. Ek olarak, idrarla glikoz atılımı kalori kaybını tetikler, vücutta yağ kaybı ve vücut ağırlığında düşme ile ilişkilidir. Empagliflozin ile gözlenen glikozüri, hafif diürez ile birliktedir ve bu durum kan basıncının sürekli ve orta derecedeki düşmesine katkıda bulunabilir. Empagliflozin ile gözlemlenen glikozüri, natriürez ve osmotik diürez, kardiyovasküler sonlanımların iyileşmesine katkıda bulunabilir.
Metformin
Metformin, antihiperglisemik etkileri olan bir biguaniddir. Hem bazal hem de postprandiyal plazma glikoz düzeylerini düşürür. İnsülin sekresyonunu stimüle etmez ve bu nedenle hipoglisemi oluşturmaz.
Metformin 3 mekanizma aracılığı ile etki gösterebilir:
• Glikoneojenezi ve glikojenolizi inhibe ederek hepatik glikoz üretimini azaltır
• Kaslarda, insülin duyarlılığını arttırarak periferik glikoz alımını ve kullanımını arttırır
• İntestinal glikoz absorpsiyonunu geciktirir
Metformin, glikojen sentazı etkileyerek intraselüler glikojen sentezini stimüle eder. Metformin, bugüne kadar bilinen tüm membran glikoz taşıyıcılarının (GLUT) taşıma kapasitesini arttırır.
İnsanlarda, metforminin, glisemi üstündeki etkilerinden bağımsız olarak, lipid metabolizması üzerinde olumlu etkileri vardır. Bu durum, kontrollü, orta veya uzun süreli klinik çalışmalarda Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman //ebs.titck.gov.tr/Basvuru/EImza/Kontrol adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX terapötik dozlarda gösterilmiştir: Metformin total kolesterolü, LDL kolesterolü ve trigliserit düzeylerini düşürür.
Klinik etkililik ve güvenlilik
Glisemik kontrolün iyileştirilmesi ve kardiyovasküler morbidite ve mortalitenin düşürülmesi Tip 2 diyabet tedavisinin ayrılmaz parçasıdır.
Glisemik etkililik ve kardiyovasküler sonuçlar, Tip 2 diyabeti olan toplam 10.366 hasta, 9 çift kör, plasebo veya aktif kontrollü klinik çalışmada, en az 24 hafta süre ile tedavi edilmiştir. 2.950 hasta metformine ekleme tedavisi olarak empagliflozin 10 mg ve 3.701 hasta da metformine ekleme tedavisi olarak empagliflozin 25 mg kullanmıştır. Bu hastalardan 266’sı metformin+insülin tedavisine ekleme tedavisi olarak empagliflozin 10 mg ve 264’ü empagliflozin 25 mg almıştır.
Metforminle kombine empagliflozin tedavisi, diğer anti diyabetik ilaçlarla (pioglitazon, sülfonilüre, DPP-4 inhibitörleri ve insülin) birlikte veya bu ilaçlar kullanılmadan, HbA1c’de, açlık plazma glikozunda, vücut ağırlığında, sistolik ve diyastolik kan basıncında klinik olarak anlamlı iyileşmeler sağlamıştır. Empagliflozin 25 mg uygulanması, HbA1c düzeyinin %7’nin altına inmesi hedefine ulaşan hastaların oranında daha büyük bir artışla sonuçlanmış ve empagliflozin 10 mg ve plasebo uygulamalarına göre daha az hasta glisemik kurtarmaya ihtiyaç duymuştur. 75 yaşında ve daha yaşlı hastalarda, empagliflozin tedavisi ile HbA1c düzeyinde sayısal olarak daha düşük düşmeler gözlenmiştir. Başlangıç HbA1c düzeylerinin daha yüksek olması, HbA1c düzeylerinde daha fazla düşme ile ilişkilidir. Ek olarak, empagliflozinin standart tedaviye eklenmesi, belirlenmiş kardiyovasküler hastalığı ve Tip 2 diyabeti olan hastalarda, kardiyovasküler mortaliteyi azaltmıştır.
Metformine, sülfonilüreye, pioglitazona ekleme tedavisi olarak empagliflozin
Metformin, metformin ve bir sülfonilüre veya pioglitazon ve metformine ekleme tedavisi olarak empagliflozin uygulanması, plasebo ile karşılaştırıldığında, HbA1c düzeylerinde ve vücut ağırlığında istatistiksel olarak anlamlı (p<0,0001) azalmalarla sonuçlanmıştır (Tablo 3). Ayrıca, açlık plazma glikozunda, sistolik ve diyastolik kan basıncında da, plaseboyla karşılaştırıldığında, klinik olarak anlamlı düşmelerle sonuçlanmıştır.
Bu çalışmaların çift kör, plasebo kontrollü uzatmalarında, HbA1c, vücut ağırlığı ve kan basıncındaki düşme, 76. haftaya kadar devam etmiştir.
Tablo 3: 24 hafta süreli plasebo kontrollü çalışmaların etkililik sonuçları___________________
Bu 1 adre | Metformine ekleme tedavisi Pa | |||
Plasebo | Empagliflozin | |||
10 mg | 25 mg | |||
207 | 217 | 213 | ||
HbAlc (%) | ||||
Başlangıç (ortalama) | 7,9 | 7,94 | 7,86 | |
Başlangıçtan olan değişiklik1 | -0,13 | -0,7 | -0,77 | |
Plasebodan olan farklılık1. (%97,5 GA) | -0,57* (-0,72, -0,42) | -0,64* (-0,79, -0,48) | ||
184 | 199 | 191 | ||
Başlangıç HbAlc düzeyi >%7 olan ve HbAlc düzeyi <%7 hedefine ulaşan hastalar (o%)2 | 12,5 | 37,7 | 38,7 | |
207 | 217 | 213 | ||
V CUt aayHEFlkirkgk İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman //ebs.titck.gov.tr/Basvuru/EImza/Kontrosinden Kontrol edirebinr.Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX |
Başlangıç (ortalama) | 79,73 | 81,59 | 82,21 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,45 | -2,08 | -2,46 |
Plaseboya göre farklılık1. (%97,5 GA) | -1,63* (-2,17, -1,08) | -2,01* (-2,56, -1,46) | |
207 | 217 | 213 | |
Sistolik kan basıncı (mmHg)2 | |||
Başlangıç (ortalama) | 128,6 | 129,6 | 130 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,4 | -4,5 | -5,2 |
Plaseboya göre farklılık1. (%95 GA) | -4,1* (-6,2, -2,1) | -4,8* (-6,9, -2,7) | |
Metformin ve bir sülfonilüreye ekleme tedavisi.a | |||
Plasebo | Empag | iflozin | |
10 mg | 25 mg | ||
225 | 225 | 216 | |
HbAlc (%) | |||
Başlangıç (ortalama) | 8,15 | 8,07 | 8,1 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,17 | -0,82 | -0,77 |
Plaseboya göre farklılık1. (%97,5 GA) | -0,64* (-0,79, -0,49) | -0,59* (-0,74, -0,44) | |
216 | 209 | 202 | |
Başlangıç HbAlc düzeyi >%7 olan ve HbAlc düzeyi <%7 hedefine ulaşan hastalar (°%o).2 | 9,3 | 26,3 | 32,2 |
225 | 225 | 216 | |
Vücut ağırlığı (kg) | |||
Başlangıç (ortalama) | 76,23 | 77,08 | 77,5 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,39 | -2,16 | -2,39 |
Plaseboya göre farklılık1. (%97,5 GA) | -1,76* (-2,25, -1,28) | -1,99* (-2,48, -1,5) | |
225 | 225 | 216 | |
Sistolik kan basıncı (mmHg)2 | |||
Başlangıç (ortalama) | 128,8 | 128,7 | 129,3 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -1,4 | -4,1 | -3,5 |
Plaseboya göre farklılık1. (%95 GA) | -2,7 (-4,6, -0,8) | -2,1 (-4, -0,2) | |
Pioglitazon + metformine ekleme tedavisi.b | |||
Plasebo | Empag | iflozin | |
10 mg | 25 mg | ||
124 | 125 | 127 | |
HbA1c (%) | |||
Başlangıç (ortalama) | 8,15 | 8,07 | 8,1 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,11 | -0,55 | -0,7 |
Plaseboya göre farklılık1. (%97,5 GA) | -0,45* (-0,69, -0,21) | -0,6* (-0,83, -0,36) | |
118 | 116 | 123 | |
Başlangıç HbAlc düzeyi >%7 olan ve HbAlc düzeyi <%7 hedefine ulaşan hastalar (°%o).2 | 8,5 | 22,4 | 28,5 |
124 | 125 | 127 | |
Vücut ağırlığı (kg) | |||
Başlangıç (ortalama) | 79,45 | 79,44 | 80,98 |
Başlangıca göre değişiklik1 | 0,4 | -1,74 | -1,59 |
Plaseboya göre farklılık1. (%97,5 GA) | -2,14* (-2,93, -1,35) | -2* (-2,78, -1,21) | |
124 | 125 | 127 | |
Sistolik kan basıncı (mmHg)2,3 | |||
Başlangıç (ortalama) | 125,5 | 126,3 | 126,3 |
Başlangıca göre değişiklik1 | 0,8 | -3,5 | -3,3 |
Plaseboya göre farklılık1. (%95 GA) belge 5070 sayılTElektıonik İmza Kanunu uyaıınca elektıoı | ik olaıak imzala | -4,2** (-6,94, -1,53) ımıştıı. Doküman nttp.//ebs.titcl | -4,1** (-6,76, -1,37) v.gov.tı/Basvuıu/EImza/Kontıo |
Bu
adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX
a. Glisemik kurtarma tedavisi öncesinde, ileri taşınan son gözlem (İTSG) kullanılarak yapılan analizin tam seti (TAS)
.bArka planda ek olarak metformin kullanmakta olan hastalar için alt grup analizleri (TAS, İTSG)
p1. Başlangıç değeri için uyarlanmış ortalama
.2. Sıralı doğrulama testi prosedürünün bir parçası olarak istatistiksel anlamlılık değerlendirilmemiştir
3 ileri taşınan son gözlem, antihipertansif kurtarmanın sansürlenmesinden sonraki değerler
*p değeri<0,OOO1
** p değeri <0,01
GA: Güven aralığı
Daha önce ilaç tedavisi görmemiş hastalarda empagliflozinin metformin ile kombinasyonu Daha önce ilaç tedavisi görmemiş hastalarda empagliflozinin etkililiği ve güvenliliğini değerlendirmek üzere, 24 haftalık faktöriyel tasarımlı bir klinik çalışma yürütülmüştür. Empagliflozin ve metformin kombinasyonu (günde 2 kez verilen 5 mg ve 500 mg; 5 mg ve 1000 mg; 12,5 mg ve 500 mg; 12,5 mg ve 1000 mg), HbA1c değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı iyileşme (Tablo 4), açlık plazma glikoz değerinde daha fazla azalma (her bir bileşenle karşılaştırıldığında) ve vücut ağırlığında daha fazla düşme sağlamıştır (metformine göre).
Günde 2 eşit bölünmüş doz uygulanmıştır
* HbAlc için p<0,0062
GA: Güven aralığı
Tablo 4: Empagliflozinin metforminle kombinasyonunu bireysel bileşenlerle karşılaştıran 24.
haftadaki etkililik sonuçları
Empagliflozin 10 mgb | Empagliflozin 25 mgb | Metforminc | ||||||
+ Met 1000 mgc | + Met 2000 mgc | Met yok | + Met 1000 mgc | + Met 2000 mgc | Met yok | 1000 mg | 2000 mg | |
161 | 167 | 169 | 165 | 169 | 163 | 167 | 162 | |
HbAlc (%) | ||||||||
Başlangıç (ortalama) | 8,68 | 8,65 | 8,62 | 8,84 | 8,66 | 8,86 | 8,69 | 8,55 |
Başlangıçtan değişiklik1 | -1,98 | -2,07 | -1,35 | -1,93 | -2,08 | -1,36 | -1,18 | -1,75 |
Empa ile karşılaştırma (%95 GA)1 | -0,63* (-0,86,0,4) | -0,72* (-0,96,0,49) | -0,57* (-0,81, 0,34) | -0,72* (-0,95, 0,48) | ||||
Met ile karşılaştırma (%95 GA)1 | -0,79* (-1,03, 0,56) | -0,33* (-0,56,0,09) | -0,75* (-0,980,51) | -0,33* (-0,56,0,1) |
Met = metformin; empa = empagliflozin
1 Başlangıç değeri için uyarlanmış ortalama
a Analizler, gözlenen vakalar yaklaşımı kullanılarak tam analiz setinde gerçekleştirilmiştir (TAS)
b Metforminle birlikte verildiğinde, günde 2 eşit bölünmüş doz uygulanmıştır
Metformin ve linagliptin ile yeterli kontrolün sağlanamadığı hastalarda empagliflozin Metformin ve linagliptin 5 mg ile yeterli kontrolün sağlanamadığı hastalarda, empagliflozinin gerek 10 mg ve gerekse 25 mg dozları ile tedavi, HbAlc değerleri ve vücut ağırlığında plaseboya göre, istatistiksel olarak anlamlı (p<0,0001) düşüşler sağlamıştır (Tablo 5). Ayrıca, plasebo ile karşılaştırıldığında, açlık plazma glikozu, sistolik ve diyastolik kan basıncında da klinik olarak önemli azalmalar ortaya çıkmıştır.
Tablo 5: Metformin ve linagliptin 5 mg ile yeterli kontrol sağlanamayan hastalarda plasebo
kontrollü çalışmanın 24 haftalık etkililik sonuçları
Metformin ve linagliptin 5 mg tedavisine ekleme | |||
Plasebo5 | Empag | iflozin6 | |
10 mg | 25 mg | ||
106 | 109 | 110 | |
HbAlc (%)3 | |||
Başlangıç (ortalama) | 7,96 | 7,97 | 7,97 |
Başlangıçtan değişiklik1 | 0,14 | -0,65 | -0,56 |
Plaseboya göre farklılık (95% GA) | -0,79* (-1,02, -0,55) | -0,7* (-0,93, -0,46) | |
100 | 100 | 107 | |
Başlangıçta HbAlc >7% olan ve HbA1c <7% değerini sağlayan hastalar (%)2 | 32,7 | ||
106 | 109 | 110 | |
Vücut ağırlığı (kg)3 | |||
Başlangıç (ortalama) | 82,3 | 88,4 | 84,4 |
Başlangıçtan değişiklik1 | -0,3 | -3,1 | -2,5 |
Plaseboya göre farklılık (95% GA) | -2,8* (-3,5, -2,1) | -2,2* (-2,9, -1,5) | |
106 | 109 | 110 | |
SBP (mmHg)4 | |||
Başlangıç (ortalama) | 130,1 | 130,4 | 131 |
Başlangıçtan değişiklik1 | -1,7 | -3 | -4,3 |
Plaseboya göre farklılık (95% GA) | -1,3 (-4,2, 1,7) | -2,6 (-5,5, 0,4) |
1Başlangıç değeri için uyarlanmış ortalama
■ ’ İstatistiksel anlamlılık açısından değerlendirilmemiştir. İkincil sonlanım noktaları için ardışık test prosedürünün parçası değildir.
■PTAS (OC) MMRM modeli, başlangıç HbAlc, başlangıç eGFR (MDRD), coğrafi bölge, vizit, tedavi ve vizit etkileşmesi ile tedaviyi kapsamıştır. Ağırlık için başlangıç ağırlığı dahil edilmiştir.
■PMMRM modeli, lineer kovaryatlar olarak başlangıç SKB (sistolik kan basıncı) ve başlangıç HbAlc değerlerini, başlangıç eGFR değerlerini, coğrafi bölgeyi, tedaviyi, viziti ve sabit etkiler olarak tedavi etkileşmesine göre viziti kapsamıştır.
■PPlasebo grubuna randomize edilen hastalar, metfomine ek olarak plasebo + linagliptin 5 almıştır.
■PEmpagliflozin 10 mg veya 25 mg gruplarına randomize edilen hastalar, metformine ek olarak empagliflozin 10 mg veya 25 mg ve linagliptin 5 mg almıştır.
* p-value <0,0001
GA: Güven aralığı
Başlangıç HbAlc değerleri > %8,5 olan önceden tanımlanmış bir hasta alt grubunda, başlangıç HbAlc değerlerindeki 24. haftadaki düşme, plasebo ile kıyaslandığında, empagliflozin 10 mg veya empagliflozin 25 mg ile %-1,3 olmuştur (p<0,0001).
Metformine eklenen empagliflozin tedavisi ile glimepirid tedavisinin karşılaştırılması -Empagli flozin 24 aylık veri
Tek başına metformin ile yeterli glisemik kontrolün sağlanamadığı hastalarda, empagliflozin 25 mg’ın etkililik ve güvenliliğini glimepirid ile (günde 4 mg’a kadar) karşılaştıran bir bu beça h0üradlı,Elgü,fintkk,,eıKpaglli’i:lozineW’da\ksl’.ır;glii’mıepii’i(.i’e1 börem HbA!Cte!üzeyiWW§tü»’şekilde adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektrSnik imza aslı ile aynıdır. DSkümarnn doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX azalma ile sonuçlanmış (Tablo 6) ve açlık plazma glikozu değerlerinde klinik olarak anlamlı bir düşme sağlamıştır. Günlük empagliflozin tedavisi, glimepirid ile karşılaştırıldığında, vücut ağırlığında, sistolik ve diyastolik kan basıncında istatistiksel olarak anlamlı azalmalar sağlamış ve istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha düşük oranda hasta hipoglisemik olay yaşamıştır (empagliflozin için %2,5, glimepirid için %24,2, p<0,0001).
Tablo 6: Metformine ekleme tedavisi olarak empagliflozin ve glimepiridi karşılaştıran aktif
kontrollü bir çalışmada 104. hafta etkililik sonuçlarra
Empagliflozin 25 mg | Glimepiridpb | |
765 | 780 | |
HbAlc (%) | ||
Başlangıç (ortalama) | 7,92 | 7,92 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,66 | -0,55 |
Glimepiride göre farklılık/ (%97,5 GA) | -0,11* (-0,2, -0,01) | |
690 | 715 | |
Başlangıç HbAlc düzeyi >%7 olan ve HbAlc düzeyi <%7 hedefine ulaşan hastalar (%)p2 | 33,6 | 30,9 |
765 | 780 | |
Vücut ağırlığı (kg) | ||
Başlangıç (ortalama) | 82,52 | 83,03 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -3,12 | 1,34 |
Glimepiride göre farklılık 1 (%97,5 GA) | -4,46** (-4,87,-4,05) | |
765 | 780 | |
Sistolik kan basıncı (mmHg)3 | ||
Başlangıç (ortalama) | 133,4 | 133,5 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -3,1 | 2,5 |
Glimepiride göre farklılık 1 (%97,5 GA) | -5,6** (-7, -4,2) |
Pa Glisemik kurtarma tedavisi öncesinde, ileri taşınan son gözlem (İTSG) kullanılarak yapılan analizin tam seti
Pb 4 mg doza kadar glimepirid
P1P Başlangıç değeri için uyarlanmış ortalama
p2 Sıralı doğrulama testi prosedürünün bir kısmı olarak istatistiksel anlamlılık değerlendirilmemiştir
P3ileri taşınan son gözlem, antihipertansif kurtarmanın sansürlenmesinden sonraki değerler *”daha aşağı olmama” için p değeri<0,0001; üstünlük için p değeri=0,0153 ** p değeri<0,0001 GA: Güven aralığı
İnsülin tedavisine ekleme
Çoklu günlük insülin tedavisine ekleme tedavisi olarak empagliflozin
Metforminle birlikte uygulanan çoklu günlük insüline eklenen empagliflozinin etkililiği ve güvenliliği, 52 hafta süreli, çift kör, plasebo kontrollü bir çalışmada değerlendirilmiştir. Başlangıçtaki ilk 18 hafta ve son 12 hafta boyunca insülin dozu stabil tutulmuş, ancak,19-40 haftaları arasında preprandial glikoz düzeyleri <100 mg/dl [5,5 mmol/l] ve postprandial glikoz düzeyleri <140 mg/dl [7,8 mmol/l] olacak şekilde ayarlanmıştır.
18. haftada, empagliflozin, plasebo ile karşılaştırıldığında, HbA1c düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı iyileşmeler sağlamıştır (Tablo 7).
52. haftada empagliflozin ile tedavi, plasebo ile karşılaştırıldığında, HbAlc düzeyinde ve insülin kullanımında istatistiksel olarak anlamlı azalmalar sağlamış ve vücut ağırlığını düşürmüştür.
Tablo 7: Plasebo kontrollü bir çalışmada metforminle birlikte uygulanan çoklu günlük
dozlarda insüline eklenen empagliflozin tedavisi için 18. ve 52. haftalardaki
etkililik sonuçları________________________________________________________________________
Plasebo | Empagliflozin | ||
10 mg | 25 mg | ||
135 | 128 | 137 | |
18. haftada HbAlc (%)a | |||
Başlangıç (ortalama) | 8,29 | 8,42 | 8,29 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,58 | -0,99 | -1,03 |
Plaseboya göre farklılık1 (%97,5 GA) | -0,41* (-0,61, -0,21) | -0,45* (-0,65, -0,25) | |
86 | 84 | 87 | |
52. haftada HbAlc (%)b | |||
Başlangıç (ortalama) | 8,26 | 8,43 | 8,38 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,86 | -1,23 | -1,31 |
Plaseboya göre farklılıkP1P (%97,5 GA) | -0,37**(-0,67, -0,08) | -0,45* (-0,74, -0,16) | |
84 | 84 | 87 | |
Başlangıç HbAlc düzeyi >%7 olan ve 52. haftada HbA1c düzeyi <%7 hedefine ulaşan hastalar (%)b,2 | 27,4 | 41,7 | 48,3 |
86 | 83 | 86 | |
52. haftada insülin dozu (IU/gün)b,3 | |||
Başlangıç (ortalama) | 91,01 | 91,77 | 90,22 |
Başlangıca göre değişiklik1 | 12,84 | 0,22 | -2,25 |
Plaseboya göre farklılık1 (%97,5 GA) | -12,61**(-21,43,- 3,8) | -15,09**(-23,79, -6,4) | |
86 | 84 | 87 | |
52. haftada vücut ağırlığı (k | g____________________________________ | ||
Başlangıç (ortalama) | 97,78 | 98,86 | 94,93 |
Başlangıca göre değişiklik1 | 0,42 | -2,47 | -1,94 |
Plaseboya göre farklılık1 (%97,5 GA) | -2,89* (-4,29, -1,49) | -2,37* (-3,75, -0,98) |
Pa Ek metformin Parkaplan tedavisi uygulanan hastalar için alt grup analizleri (TAS, İTSG)
PbPEk metformin Parkaplan tedavisi uygulanan hastalar için alt grup analizleri (PPS-tamamlayıcılar, İTSG)
p1. Başlangıç değeri için uyarlanmış ortalama
P2 Sıralı doğrulama testi prosedürünün bir kısmı olarak istatistiksel anlamlılık değerlendirilmemiştir
p3. 19-40 haftalar: önceden tanımlanmış hedef glikoz düzeylerini (açlık <100 mg/dl (5,5 mmol/l), tokluk <140 mg/dl (7,8 mmol/l) sağlayacak insülin doz ayarlaması, hedefe yönelik tedavi rejimi *p değeri<0,0005
** p değeri <0,005
GA: Güven aralığı
Bazal insüline ekleme tedavisi olarak empagliflozin
Metforminle uygulanan bazal insülin tedavisine eklenen empagliflozin tedavisinin etkililiği ve güvenliliği, 78 hafta süreli, çift kör, plasebo kontrollü bir çalışmada değerlendirilmiştir. İlk 18 hafta süresince insülin dozu stabil tutulmuş, ancak, takip eden 60 hafta boyunca açlık plazma glikoz düzeyi <110 mg/dl olarak sağlanacak şekilde ayarlanmıştır.
Empagliflozin, 18. haftada, HbA1c düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı iyileşme sağlamıştır. Plasebo ile karşılaştırıldığında, empagliflozin ile tedavi edilen ve başlangıç HbA1c düzeyi >%7 olan hastaların daha büyük bir oranı <%7 HbAlc hedefine ulaşmıştır (Tablo 8).
78. haftada, empagliflozinin HbA1C düzeyini düşürücü ve insülin kullanımını azaltıcı etkisi sürmüştür. Ayrıca, empagliflozin, açlık plazma glikozu, vücut ağırlığı ve kan basıncında da düşme oluşturmuştur.
Tablo 8: Plasebo kontrollü bir çalışmanın 18 ve 78. haftasında metforminle uygulanan bazal
insülin tedavisine eklenen empagliflozin tedavisinin etkililik sonuçlarıa
Plasebo | Empagliflozin 10 mg | Empagliflozin 25 mg | |
96 | 107 | 99 | |
18. haftada HbAlc (%) | |||
Başlangıç (ortalama) | 8,02 | 8,21 | 8,35 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,09 | -0,62 | -0,72 |
Plaseboya göre farklılık1. (%97,5 GA) | 0,54* (-0,77, -0,3) | -0,63* (-0,88, -0,39) | |
89 | 105 | 94 | |
78. haftada HbAlc (%) | |||
Başlangıç (ortalama) | 8,03 | 8,24 | 8,29 |
Başlangıca göre değişiklik1 | -0,08 | -0,42 | -0,71 |
Plaseboya göre farklılık1. (%97,5 GA) | -0,34**(-0,64, -0,05) | -0,63* (-0,93, -0,33) | |
89 | 105 | 94 | |
78. haftada bazal insülin dozu (IU/gün) | |||
Başlangıç (ortalama) | 49,61 | 47,25 | 49,37 |
Başlangıca göre değişiklik1 | 4,14 | -2,07 | -0,28 |
Plaseboya göre farklılık1. (%97,5 GA) | -6,21**(-11,81, -0,61) | -4,42 (-10,18, -1,34) |
a Ek metformin arka plan uygulanmakta olan hastalar için tam analiz seti alt grup analizi - Glisemik kurtarma tedavisinden önce ileri taşınan son gözlem (İTSG) kullanılarak tamamlayanlar
1. Başlangıç değeri için uyarlanmış ortalama
*p değeri<0,0001
** p değeri <0,025
Metformine ekleme tedavisi olarak empagliflozin ve linagliptin
Yeterli glisemik kontrol sağlanamayan hastalarda yürütülen bir çift-kör çalışmada, metformine eklenen empagliflozinin her iki dozu+linagliptin tedavisi, HbAlc değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı (p<0,0001) düşme (başlangıca göre değişiklik: empagliflozin 10 mg+linagliptin 5 mg için %-1,08, empagliflozin 25 mg+linagliptin 5 mg için %-1,19, linagliptin 5 mg için %-0,7) sağlamıştır. Linagliptin 5 mg ile karşılaştırıldığında, her iki Bu begmMfWrod e mgo.JkçBıktenm ıgiD<zu»da3’&bsan.basınıcındukâstatü&sel
adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX olarak anlamlı azalmalar sağlamıştır. Her iki doz da, vücut ağırlığında kg ve % değişiklik olarak belirtilen, istatistiksel olarak anlamlı benzer düşmeler göstermiştir. Linagliptin 5 mg ile kıyaslandığında, başlangıç HbAlc düzeyi >%7 olan ve empagliflozin+linagliptin ile tedavi edilen hastaların daha büyük bir oranı, <%7 HbAlc hedefine ulaşmıştır. HbAlc düzeyinde klinik olarak anlamlı düşmeler, 52 hafta boyunca devam etmiştir.
Metformine ekleme tedavisi olarak günde bir kez empagliflozin uygulamasına karşı günde iki kez empagli flozin uygulaması
Metformin monoterapisi ile yeterli glisemik kontrol sağlanamayan hastalarda, ekleme tedavisi olarak günde iki kez uygulanan empagliflozine karşı günde bir kez empagliflozin uygulamasının (günlük 10 mg ve 25 mg dozları) etkililiği ve güvenliliği, 16 hafta süreli bir çift kör, plasebo kontrollü çalışmada değerlendirilmiştir. 16 hafta süreli tedaviden sonra, plaseboyla karşılaştırıldığında, tüm empagliflozin tedavileri HbA1c düzeylerinde başlangıca göre anlamlı düşmeler (toplam ortalama %7,8) sağlamıştır. Metformin arka plan tedavisine eklenen empagliflozinin günde bir kez doz rejimine karşı, günde iki kez doz rejimi HbAlc düzeylerinde karşılaştırılabilir düşmelere yol açmıştır. HbA1c düzeylerindeki tedavi farklılığı, başlangıçtan 16. haftaya kadar; günde iki kez empagliflozin 5mg dozuna karşı günde bir kez 10 mg dozu için %-0,02 (%95 GA -0,16, 0,13) ve günde iki kez empagliflozin 12,5 mg dozuna karşı günde bir kez 25 mg dozu için de %-0,11 (%95 GA -0,26, 0,03) olmuştur.
Kardiyovasküler sonuçlar
Çift kör, plasebo kontrollü EMPA-REG OUTCOME çalışmasında, tip 2 diyabeti ve belirlenmiş kardiyovasküler hastalığı olan hastalarda, standart tedaviye ek olarak empagliflozin 10 mg ve 25 mg havuzlanmış dozları plasebo ile karşılaştırılmıştır. Toplam 7.020 hasta tedavi edilmiş (empagliflozin 10 mg: 2.345, empagliflozin 25 mg: 2.342, plasebo: 2.333) ve medyan 3,1 yıl süreyle takip edilmiştir. Ortalama yaş 63, ortalama HbA1c %8,1’dir hastaların ve %71,5’i erkektir. Başlangıçta, hastaların %74’ü metformin, %48’i insulin, %43’ü bir sülfonilüre ile tedavi edilmekteydi. Hastaların yaklaşık yarısında (% 52,2) eGFR 60-90 ml/dk/1,73m2P, %17,8’inde 45-60 ml/dk/1,73m2 , %7,7’sinde 30-45 ml/dk/1,73m2 idi.
12. haftada başlangıç düzeyi ile kıyaslandığında HbA1c’de uyarlanmış ortalama (SE) iyileşme placebo grubunda %0,11 (0,02), empagliflozin 10 ve 25 mg gruplarında sırasıyla %0,65 (0,02) ve %0,71 (0,02) olarak gözlemlenmiştir. İlk 12 haftadan sonra glisemik kontrol araştırılan tedaviden bağımsız olarak optimize edilmiştir. Bu nedenle 94. haftada etki azalarak, uyarlanmış ortalama (SE) HbA1c değerindeki iyileşme, plasebo grubunda %0,08 (0,02); empagliflozin 10 ve 25 mg gruplarında, sırasıyla, %0,5 (0,02) ve %0,55 (0,02) olarak saptanmıştır.
Empagliflozin, primer kombine sonlanım noktası olan kardiyovasküler ölüm, fatal olmayan miyokard enfarktüsü veya fatal olmayan inmenin önlenmesinde, plaseboya göre üstün bulunmuştur. Tedavi etkisi, kardiyovasküler ölümde anlamlı bir azalma ile sağlanmış, fatal olmayan miyokard enfarktüsü veya fatal olmayan inmede anlamlı bir değişiklik olmamıştır. Kardiyovasküler ölümdeki azalma empagliflozin 10 mg ve empagliflozin 25 mg için karşılaştırılabilir bulunmuştur (Şekil 1) ve genel sağ kalım süresindeki iyileşme ile de doğrulanmıştır (Tablo 9).
Kardiyovasküler mortaliteyi önlemedeki etkililiği, DPP-4 inhibitörü ile birlikte empagliflozin kullanan hastalarda veya siyah ırktan olanlarda tam olarak belirlenmemiştir, çünkü bu grupların EMPA-REG OUTCOME çalışmasındaki temsilleri sınırlıdır.
Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman //ebs.titck.gov.tr/Basvuru/EImza/Kontrol adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX
Tablo 9: Primer kompozit sonlanım noktası için tedavi etkisi, bileşenleri ve mortalite.
Plasebo | Empagliflozinb | |
2.333 | 4.687 | |
İlk KV ölüm, fatal olmayan MI veya fatal olmayan inme olayına kadar geçen süre N(%) | 282 (12,1) | 490 (10,5) |
Tehlike oranı, plaseboya karşı (%95,02 GA) | 0,86 (0,74, 0,99) | |
Üstünlük için p değeri | 0,0382 | |
KV ölüm N (%) | 137 (5,9) | 172 (3,7) |
Tehlike oranı, plaseboya karşı (%95 GA) | 0,62 (0,49, 0,77) | |
p değeri | <0,0001 | |
Fatal olmayan MI N (%) | 121 (5,2) | 213 (4,5) |
Tehlike oranı, plaseboya karşı (%95 GA) | 0,87 (0,7, 1,09) | |
p değeri | 0,2189 | |
Fatal olmayan inme N (%) | 60 (2,6) | 150 (3,2) |
Tehlike oranı, plaseboya karşı (%95 GA) | 1,24 (0,92, 1,67) | |
p değeri | 0,1638 | |
Tüm nedenlere bağlı mortalite N (%) | 194 (8,3) | 269 (5,7) |
Tehlike oranı, plaseboya karşı (%95 GA) | 0.68 (0.57, 0.82) | |
p değeri | <0,0001 | |
KV olmayan mortalite N (%) | 57 (2,4) | 97 (2,1) |
Tehlike oranı, plaseboya karşı (%95 GA) | 0,84 (0,6, 1,16) |
KV: kardiyovasküler, MI: Miyokard enfarktüsü
a tedavi edilmiş set, yani çalışma ilacından en az 1 doz almış olan hastalar
b empagliflozin 10 mg ve 25 mg’ın havuzlanmış dozları
*çalışmadan elde edilen veriler bir ara analize dahil edildiğinden, anlamlılık için 0,0498’den düşük bir p değerine karşılık gelen bir iki yanlı %95,02 güven aralığı uygulanmıştır.
Şekil 1 EMPA-REG OUTCOME çalışmasında ilk kardiyovasküler ölüme kadar geçen zaman
Her bir empagliflozin dozuna karşılık plasebo
Placebo
EMPAGLİFLOZİN
10 mg
25 mg
EMPAGLİFLOZİN 25 mg p=0.0001 HR (95% Cl): 0.59 (0.45, 0.77)
Randomizasyondan itibaren geçen zaman (ay)
EMPAGLİFLOZİN 10 mg p=0.0016 HR (95% Cl): 0.65 (0.50, 0.85)
Risk altında olanların sayısı
EMPAGLİFLOZİN 10 mg | 2,345 | 2,327 | 2,305 | 2,274 | 2,055 | 1,542 | 1,303 | 847 | 201 |
EMPAGLİFLOZİN 25 mg | 2,342 | 2,324 | 2,303 | 2,282 | 2,073 | 1,537 | 1,314 | 875 | 213 |
Placebo | 2,333 | 2,303 | 2,280 | 2,243 | 2,012 | 1,503 | 1,281 | 825 | 177 |
Hastanede yatmayı gerektiren kalp yetmezliği
EMPA-REG OUTCOME çalışmasında, empagliflozin, plaseboya kıyaslandığında, hastanede yatmayı gerektiren kalp yetmezliği riskini azaltmıştır (empagliflozin % 2,7; plasebo %4,1; HR 0,65, %95 GA 0,5, 0,85).
Nefropati
EMPA-REG OUTCOME çalışmasında, ilk nefropati olayına kadar geçen süre açısından, empagliflozine (%12,7) karşı plasebo (%18,8) için HR, 0,61 (%95 GA 0,53, 0,7) bulunmuştur.
Buna ek olarak, empagliflozin, başlangıçta makro-albuminürisi bulunan hastalarda, plaseboya (% 28,8) kıyasla, daha yüksek (HR %1,82, %95 GA 1,4, 2,37) uzun süreli normo-albuminüri veya mikroalbuminüri (% 49,7) ortaya çıkışı göstermiştir.
2 saatlik postprandial glikoz
Metformin veya metformin+sülfonilüre tedavisine eklenen empagliflozin ile yapılan tedavi, 24. haftadaki 2 saatlik postprandial glikoz değerinde (yemek tolerans testi) klinik olarak anlamlı iyileşme ile sonuçlanmıştır (metformine ekleme tedavisi, plasebo: +5,9 mg/dl, empagliflozin 10mg: -46 mg/dl, empagliflozin 25mg: -44,6 mg/dl; metformin+sülfonilüreye ekleme tedavisi, plasebo: -2,3 mg/dl, empagliflozin 10 mg: - 35,7 mg/dl, empagliflozin 25 mg: -36,6 mg/dl).
.Başlangıç HbA1c düzeyleri >%9 olan hastalar
Başlangıç HbA1c düzeyleri >%9 olan hastaların önceden tanımlanmış analizinde, metformine eklenen empagliflozin 10 mg veya 25 mg, 24. haftada HbAlc düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı azalmalarla sonuçlanmıştır (başlangıca göre uyarlanmış ortalama değişiklik, Bu belge 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca elektronik olarak imzalanmıştır. Doküman //ebs.titck.gov.tr/Basvuru/EImza/Kontrol adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX empagliflozin 25 mg için: %-1,49, empagliflozin 10 mg için: % -1,4 ve plasebo için: % -0,44).
UVücut ağırlığı
4 plasebo kontrollü çalışmanın önceden tanımlanmış havuz analizinde, empagliflozin tedavisi (hastaların %68’i arka plan tedavisi olarak metformin almaktaydı) 24. haftada, plasebo ile karşılaştırıldığında, vücut ağırlığında azalma ile sonuçlanmış (empagliflozin 10 mg için -2,04 kg, empagliflozin 25 mg için -2,26 kg ve plasebo için -0,24 kg) ve bu etki 52 haftaya kadar sürmüştür (empagliflozin 10 mg için -1,96 kg, empagliflozin 25 mg için -2,25 kg ve plasebo için -0,16 kg).
UKan basıncı
Tip 2 diyabetli ve yüksek kan basıncına sahip, farklı antidiyabetik ve 2 taneye kadar antihipertansif tedavi almakta olan hastalarda yürütülen 12 hafta süreli bir çift kör, plasebo kontrollü çalışmada, empagliflozinin etkililiği ve güvenliliği değerlendirilmiştir. Günde bir kez empagliflozin tedavisi, HbA1c düzeylerinde ve 24 saatlik ortalama sistolik ve diyastolik kan basıncında (ambulatuvar kan basıncı izlemi ile tayin edilmiştir) istatistiksel olarak anlamlı iyileşmelerle sonuçlanmıştır (Tablo 10). Empagliflozin tedavisi oturma pozisyonundaki sistolik ve diyastolik kan basıncında düşme sağlamıştır.
Tablo 10: Tip 2 diyabeti olan ve kan basıncı kontrol edilemeyen hastalarda empagliflozinin 12
hafta süreli, plasebo kontrollü bir çalışmadaki etkililik sonuçlarıa
Plasebo | Empagliflozin | ||
10 mg | 25 mg | ||
271 | 276 | 276 | |
12. haftada HbAlc (%)1 | |||
Başlangıç (ortalama) | 7,9 | 7,87 | 7,92 |
Başlangıca göre değişiklik2 | 0,03 | -0,59 | -0,62 |
Plaseboya göre farklılık1 (%95 GA) | -0,62* (-0,72, -0,52) | -0,65* (-0,75, -0,55) | |
12. haftada 24 saatlik sistolik kan basıncı3 | |||
Başlangıç (ortalama) | 131,72 | 131,34 | 131,18 |
Başlangıca göre değişiklik4 | 0,48 | -2,95 | -3,68 |
Plaseboya göre farklılık4 (%95 GA) | -3,44* (-4,78, -2,09) | -4,16* (-5,5, -2,83) | |
12. haftada 24 saatlik diyastolik kan basıncı3 | |||
Başlangıç (ortalama) | 75,16 | 75,13 | 74,64 |
Başlangıca göre değişiklik5 | 0,32 | -1,04 | -1,4 |
Plaseboya göre farklılık5 (%95 GA) | -1,36** (-2,15, - 0,56) | -1,72* (-2,51, -0,93) |
a Tam analiz seti
1 İleri taşınan son gözlem, antidiyabetik kurtarmanın sansürlenmesinden sonraki değerler
2 Başlangıç HbA1c, başlangıç eGFR, coğrafi bölge ve antihipertansif ilaç sayısı için uyarlanmış ortalama
3 İleri taşınan son gözlem, antidiyabetik kurtarma tedavisi aldıktan sonra veya sansürlenen antihipertansif kurtarma tedavisinin değiştirilmesinden sonra
4 Başlangıç sistolik kan basıncı, başlangıç HbA1c, başlangıç eGFR, coğrafi bölge ve antihipertansif ilaç sayısına göre uyarlanmış ortalama
5 Başlangıç diyastolik kan basıncı, başlangıç HbAlc, başlangıç eGFR, coğrafi bölge ve antihipertansif ilaç sayısına göre uyarlanmış ortalama *p değeri<0,0001
** p değeri < 0,001
GA: Güven aralığı
4 plasebo kontrollü çalışmanın önceden belirlenmiş, havuzlanmış analizinde, 24. haftada, plasebo (-0,5 mmHg) ile karşılaştırıldığında, empagliflozin tedavisi (hastaların %68’i arkaplanda metformin tedavisi almaktadır), sistolik (empagliflozin 10 mg için -3,9 mmHg, empagliflozin 25 mg için -4,3 mmHg) ve diyastolik kan basıncını (empagliflozin 10 mg için -1,8 mmHg, empagliflozin 25 mg için -2 mmHg) düşürmüştür, bu etki 52. haftaya kadar sürmüştür.
Metformin
Prospektif randomize (UKPDS) çalışma, tip 2 diyabette sıkı kan glikozu kontrolünün uzun dönemdeki yararlarını ortaya koymuştur. Fazla kilolu olan ve tek başına diyetle başarısız olduktan sonra metformin ile tedavi edilen kişilerde elde edilen sonuçların analizleri şunları göstermiştir:
• Diyabetle ilişkili herhangi bir komplikasyon açısından mutlak riskte anlamlı bir azalma, metformin grubunda 29,8 olay/1.000 hasta yılı iken, tek başına diyet grubunda 43,3 olay/1.000 hasta yılı, (p=0,0023) ve sülfonilüre ile insülin monoterapisi gruplarının kombinasyonu ile 40,1 olay/1.000 hasta yılı (p=0,0034),
• Diyabetle ilişkili herhangi bir mortalite açısından mutlak riskte anlamlı bir azalma: metformin 7,5 olay/1.000 hasta yılı, tek başına diyet 12,7 olay/1.000 hasta yılı, p=0,017
• Genel mortalite açısından mutlak riskte anlamlı bir azalma: metformin 13,5 olay/1.000 hasta yılı iken, tek başına diyet ile: 20,6 olay/1.000 hasta yılı (p=0,011) ve sülfonilüre ile insülin monoterapi gruplarının kombinasyonu ile 18,9 olay/1.000 hasta yılı, (p=0,021),
• Miyokard enfarktüsü açısından mutlak riskte anlamlı bir azalma: metformin 11 olay/1.000 hasta yılı, tek başına diyet: 18 olay/1.000 hasta yılı, (p=0,01).
UPediyatrik popülasyon
Avrupa İlaç Ajansı, tip 2 diyabette pediyatrik popülasyonun tüm alt tiplerinde SYNJARDY ile yapılan çalışmaların sonuçlarını sağlama zorunluluğunu kaldırmıştır (pediyatrik kullanım ile ilgili bilgi için Bölüm 4.2’ye bakınız).
5.2. Farmakokinetik özellikler
uSYNJARDY
Sağlıklı kişilerde yapılan biyoeşdeğerlik çalışmalarının sonuçları, SYNJARDY (empagliflozin/metformin hidroklorür) 5 mg/850 mg, 5 mg/1.000 mg, 12.5 mg/850 mg ve 12.5 mg/1.000 mg kombine tabletlerin, ayrı ayrı tabletler şeklinde alınan empagliflozin ve metforminin karşılık gelen dozlarda eş zamanlı uygulanması ile biyoeşdeğer olduğunu göstermiştir.
Empagliflozin/metformin 12.5 mg/1.000 mg dozunun tokluk koşullarında uygulanması, açlık koşulları ile karşılaştırıldığında, empagliflozinin EAA değerinde %9 ve CRmaks Rdeğerinde %28 azalma oluşturmuştur. Açlık koşullarıyla karşılaştırıldığında, metformin için, EAA değeri %12 ve Cmaks. değeri %26 azalmıştır. Yiyeceklerin empagliflozin ve metformin üzerindeki gözlenen etkisi, klinik olarak anlamlı kabul edilmemiştir. Bununla birlikte, metformin Bu bey,ie©6kl’eırteıbıiifliiJ,ite’;Cfnıeiitıldiğıiıi<çıijitekfb<YNiJ;ARD’Yıı(lıeşyı’ıiy’©ceklıörlp: bbrlıikıtcğcönerfl’iTO’iı/jtiıinzaKoniroi adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX
İzleyen ifadeler SYNJARDY formülündeki her bir aktif maddenin farmakokinetik özelliklerini yansıtır.
Genel özellikler
UEmpagliflozin
UEmilim:
Empagliflozinin farmakokinetiği, sağlıklı gönüllülerde ve tip 2 diyabetli hastalarda ayrıntılı olarak incelenmiştir. Empagliflozin, oral uygulamadan sonra hızla absorbe edilir, pik plazma konsantrasyonlarına ulaşma zamanı, dozun verilmesinden sonra, medyan tmaks. 1,5 saattir. Sonrasında, hızlı bir dağılım fazı ile plazma konsantrasyonları bifazik tarzda azalır, terminal faz görece olarak yavaştır. Kararlı durum ortalama plazma EAA ve Cmaks. değerleri, günde bir kez empagliflozin 10 mg için sırası ile 1.870 nmol.sa/l ve 259 nmol/l ve günde bir kez empagliflozin 25 mg için 4.740 nmol.sa/l ve 687 nmol/l’dir. Sistemik empagliflozin maruziyeti dozla orantılı bir şekilde artmıştır. Empagliflozinin tek doz ve kararlı durum farmakokinetik parametreleri zamana göre lineer farmakokinetiği düşündürecek şekilde benzerdir. Sağlıklı gönüllülerle tip 2 diyabeti olan hastalar arasında, empagliflozinin farmakokinetiği açısından, klinik olarak anlamlı bir farklılık yoktur.
Günde iki kez 5 mg ve günde bir kez 10 mg empagliflozinin farmakokinetiği, sağlıklı gönüllülerde karşılaştırılmıştır. Empagliflozinin 24 saat boyunca genel maruziyeti (EAAss.), günde iki kez 5 mg ve günde bir kez 10 mg empagliflozin uygulamaları arasında benzerdir. Beklendiği gibi, günde iki kez 5 mg uygulama, günde bir kez 10 mg empagliflozin uygulaması ile karşılaştırıldığında, daha düşük bir Cmaks. ve daha yüksek bir çukur plazma empagliflozin konsantrasyonu (C.min) ile sonuçlanmıştır.
Empagliflozin 25 mg’ın yüksek oranda yağlı ve yüksek kalorili bir yemekten sonra verilmesi maruziyette hafif bir azalma ile sonuçlanmıştır: Açlık koşulları ile karşılaştırıldığında, EAA yaklaşık %16 ve Cmaks. yaklaşık %37 oranında azalmıştır. Yiyeceklerin empagliflozin farmakokinetiğine gözlenen etkisi, klinik olarak anlamlı kabul edilmemiştir ve empagliflozin yiyeceklerle birlikte veya ayrı olarak kullanılabilir. SYNJARDY (empagliflozin/metformin) kombine tabletler de yüksek oranda yağlı ve yüksek kalorili bir yemekle birlikte verildiğinde benzer sonuçlar elde edilmiştir.
uDağılım:
Popülasyon farmakokinetiği analizlerine dayanarak, dağılımın görünür kararlı durum hacmi 73,8 l olarak tahmin edilmiştir. Oral [14C]-empagliflozin çözeltisinin sağlıklı gönüllülere uygulanmasından sonra, eritrosit partitisyonu yaklaşık %37 ve plazma proteinlerine bağlanma oranı %86 olmuştur.
uBiyotransformasyon:
İnsan plazmasında empagliflozinin, ilaçla ilişkili toplam materyalin en az %10’u şeklinde tanımlanan herhangi bir majör metaboliti tespit edilmemiştir ve en fazla bulunan metabolitler, üç glukuronid konjügatıdır (2-, 3- ve 6-O-glukuronid). In vitro çalışmalar, insanlarda empagliflozinin primer metabolizma yolunun, üridin 5’-difosfo-glukuronosiltransferazlar olan UGT2B7, UGT1A3, UGT1A8 ve UGT1A9 ile glukuronidasyon olduğunu düşündürmüştür.
Eliminasyon:
Popülasyon farmakokinetik analizlerine dayanarak, empagliflozinin görünür terminal eliminasyon yarılanma ömrünün 12,4 saat ve görünür oral klerensin 10,6 l/sa olduğu tahmin edilmiştir. Empagliflozinin oral klerensi için kişiler-arası ve rezidüel değişkenlikler, sırası ile %39,1 ve %35,8’dir. Günde bir doz uygulama ile, empagliflozinin kararlı durum plazma konsantrasyonuna 5. dozda ulaşılır. Yarılanma ömrü ile tutarlı şekilde, kararlı durumda plazma EAA açısından %22’e kadar birikim görülür. Oral [14C]-empagliflozin çözeltisinin sağlıklı gönüllülere uygulanmasından sonra, ilaçla ilgili radyoaktivitenin yaklaşık %96’sı feçesle (%41) veya idrarla (%54) elimine edilir. Feçese geçen ilaçla ilgili radyoaktivitenin büyük kısmı ve idrara geçen ilaçla ilgili radyoaktivitenin yaklaşık yarısı değişmemiş ana ilaçtır.
Özel popülasyonlar
Renal bozukluk
Hafif, orta veya şiddetli renal bozukluğu olan hastalarda (kreatinin klerensi <30-<90 ml/dk) ve böbrek yetmezliği/son dönem böbrek hastalığı olan hastalarda, böbrek fonksiyonları normal olan gönüllülerle karşılaştırıldığında, empagliflozinin EAA değerleri, sırası ile yaklaşık olarak %18, %20, %66 ve %48 artmıştır. Empagliflozinin pik plazma düzeyleri, böbrek fonksiyonları normal olan gönüllülerle karşılaştırıldığında, orta derecede renal bozukluğu olan hastalarla, böbrek yetmezliği/son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda benzerdir. Empagliflozinin pik plazma düzeyleri, böbrek fonksiyonları normal olan gönüllülerle karşılaştırıldığında, hafif ve şiddetli renal bozukluğu olan hastalarda kabaca %20 oranında daha yüksektir. Popülasyon farmakokinetik analizleri, empagliflozinin görünür oral klerensinin, düşen kreatinin klerensi ile birlikte düştüğünü ve bunun sonucu olarak ilaç maruziyetinin arttığını göstermiştir.
Hepatik bozukluk
Child-Pugh sınıflandırmasına göre hafif, orta ve şiddetli karaciğer bozukluğu olan hastalarda, karaciğer fonksiyonları normal olan gönüllülerle karşılaştırıldığında, empagliflozinin EAA değerleri, sırası ile, yaklaşık %23, %47 ve %75 ve Cmaks değerleri, sırası ile, yaklaşık %4, %23 ve %48 oranında artmıştır.
Vücut kitle indeksi
Popülasyon farmakokinetik analizlerine dayanarak, vücut kitle indeksinin empagliflozinin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi yoktur. Bu analizde, vücut kitle indeksi 25 kg/m2 olan gönüllülerle karşılaştırıldığında, vücut kitle indeksleri 30, 35 ve 45 kg/m2 olan gönüllülerde, EAA sırası ile %5,82, %10,4 ve %17,3 oranında daha düşük tahmin edilmiştir.
Cinsiyet
Popülasyon farmakokinetik analizlerine dayanarak, cinsiyetin empagliflozin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi yoktur.
Irk
Popülasyon farmakokinetik analizlerinde EAA, vücut kitle indeksi 25 kg/m2 olan Asyalılarda, vücut kitle indeksi 25 kg/m2 olan Asyalı olmayanlara göre, %13,5 oranında daha yüksek tahmin edilmiştir.
Geriyatrik popülasyon
Popülasyon farmakokinetik analizlerine dayanarak, yaşın empagliflozinin farmakokinetiği üzerinde klinik olarak anlamlı bir etkisi yoktur.
Pediyatrik popülasyon
Pediyatrik bir Faz I çalışması empagliflozinin (5mg, 10mg ve 25mg) Tip 2 diabetes mellitusu olan çocuklar ve adolesanlardaki (>10-<18 yaş) farmakokinetiğini ve farmakodinamiğini incelemiştir. Gözlenen farmakokinetik ve farmakodinamik yanıtlar erişkin gönüllülerde bulunan yanıtlarla tutarlıdır.
UMetformin
UEmilim:
Metforminin oral doz uygulamasından sonra, tmaksR değerine 2,5 saatte ulaşılır. 500 mg veya 850 mg metformin hidroklorür tabletin mutlak biyoyararlanımı, sağlıklı gönüllülerde yaklaşık %50-60’tır. Oral bir dozdan sonra, feçeste elde edilen absorbe edilmemiş fraksiyonun oranı %20-30’dur. Oral uygulama sonrasında metforminin absorbsiyonu tam değildir ve doyurulabilir. Metformin absorbsiyonunun farmakokinetiğinin non-lineer olduğu varsayılır. Önerilen metformin dozlarında ve dozlama programında, kararlı durum plazma konsantrasyonlarına 24-48 saat içinde ulaşılır ve genellikle 1 mikrogram/ml’den düşüktür. Kontrollü klinik çalışmalarda, metforminin maksimum plazma düzeyleri (Cmaks), maksimum dozlarda bile, 5 mikrogram/ml’yi aşmamıştır.
Yiyecekler, metformin absorbsiyonunun miktarını azaltır ve hafif oranda geciktirir. 850 mg metformin HCl uygulanmasından sonra, %40 oranında daha düşük pik plazma konsantrasyonu, EAA’da %25 azalma ve pik plazma konsantrasyonuna kadar geçen zamanda 35 dakikalık bir uzama gözlenmiştir. Bu azalmaların klinik anlamı bilinmemektedir.
UDağılım
Plazma proteinlerine bağlanma ihmal edilebilir oranlardadır. Metformin eritrositlere partisyon gösterir. Kan piki plazma pikinden daha düşüktür ve yaklaşık olarak aynı zamanda oluşur. Büyük olasılıkla eritrositler ikincil bir dağılım kompartmanını temsil eder. Ortalama dağılım hacmi (Vd) 63-276 l arasındadır.
UBiyotransformasyon
Metformin değişmeden idrarla atılır. İnsanlarda metaboliti tanımlanmamıştır.
UEliminasyon
Metforminin renal klerensi >400 ml/dk’dır, metforminin glomerüler filtrasyon ve tübüler sekresyon ile elimine edildiğini gösterir. Oral dozu takiben, görünür terminal eliminasyon yarılanma ömrü yaklaşık 6,5 saattir.
Renal fonksiyonlar bozulduğu zaman, renal klerens kreatinin oranında azalır ve dolayısı ile eliminasyon yarılanma ömrü uzar ve bu da metforminin plazma düzeylerinde artışa yol açar.
UDoğrusallık/ doğrusal olmayan durum
Empagliflozin doğrusal farmakokinetik profil gösterir. Metformin doğrusal olmayan farmakokinetik profil gösterir.
.Özel popülasyonlar
Pediyatrik popülasyon
Tek doz çalışması: Metformin hidroklorür 500 mg tek dozundan sonra, pediyatrik hastalarda, erişkin sağlıklı gönüllülerde gözlenen farmakokinetik profilin benzeri görülmüştür.
Çoklu doz çalışması: Pediyatrik hastalarda 7 gün süre ile, günde iki kez 500 mg tekrarlı doz uygulanmasından sonra, diyabetik erişkinlerde 14 gün süre ile günde iki kez 500 mg tekrarlı doz uygulaması ile karşılaştırıldığında, pik plazma konsantrasyonu (Cmaks) ve sistemik maruziyet (EAA.o-t), sırası ile, yaklaşık olarak %33 ve %40 oranında düşmüştür. Doz, bireysel glisemik kontrole göre ayarlandığından bu durumun klinik önemi sınırlıdır.
5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Empagliflozin ve metformin
Genel toksisite çalışmaları, empagliflozin ve metformin kombinasyonu ile sıçanlarda, 13 haftaya kadar süreyle yapılmış ve tek başına empagliflozin ve metformin için belirlenmiş olanlara ek hiçbir hedef organ saptanmamıştır. Kombinasyon tedavisi ile, renal fizyoloji, elektrolit dengesi ve asit/baz durumu gibi bazı cevaplar artmıştır. Ancak, sadece hipokloremi, empagliflozin ve metforminin önerilen maksimum dozlarıyla oluşan klinik EAA maruziyetinin, sırasıyla, yaklaşık 9 ve 3 katı maruziyette, advers olarak kabul edilmiştir.
Gebe sıçanlarda yapılan bir embriyofetal gelişim çalışması, birlikte kullanılan empagliflozin ve metformine bağlanabilecek herhangi bir teratojenik etkiyi göstermemiştir. Bu çalışmadaki maruziyet düzeyleri, empagliflozinin en yüksek dozu için geçerli klinik EAA maruziyetinin yaklaşık 14 katı ve metforminin 2000 mg dozu için geçerli klinik EAA maruziyetinin 4 katıdır.
Empagliflozin
Konvansiyonel güvenlilik farmakolojisi, genotoksisite, fertilite ve erken embriyonik gelişim çalışmalarına dayanan klinikdışı veriler, insanlara özel bir tehlikeyi göstermemiştir.
Kemirgenlerde ve köpeklerde yapılan uzun dönem toksisite çalışmalarında, empagliflozinin klinik dozunun 10 katı ve daha üstündeki dozlarda toksisite belirtileri gözlenmiştir. Toksisitenin büyük kısmı, idrarla glikoz kaybı ve elektrolit dengesizlikleriyle ilişkili sekonder farmakoloji ile tutarlıdır ve şunları da içerir: vücut ağırlığında ve vücut yağında azalma, yiyecek tüketiminin artması, diyare, dehidratasyon, serum glikozunda düşme, protein metabolizması ve glikoneojenezin arttığını gösteren diğer serum parametrelerinde artışlar, poliüri ve glikozüri gibi idrarla ilgili değişikler, böbrekler ile bazı yumuşak ve vasküler dokuların mineralizasyonu dahil mikroskopik değişiklikler. Bazı türlerde böbreklerde gözlenen abartılı farmakolojik etkilerin mikroskobik kanıtları arasında tübüler dilatasyon ve tübüler ve pelvik mineralizasyon bulunur ve empagliflozinin klinik EAA maruziyetinin yaklaşık 4 katı maruziyet düzeylerinde ve 25 mg dozla ortaya çıkmıştır.
Empagliflozin genotoksik değildir.
2 yıl süreli bir karsinojenite çalışmasında empagliflozin, dişi sıçanlarda, en yüksek doz olan 700 mg/kg/gün dozlara kadar tümör insidansını arttırmamıştır. Bu doz, empagliflozinin maksimum klinik EAA maruziyetinin yaklaşık 72 katına karşılık gelmektedir. Erkek Bu besyçanOdafieeftniyükseknudûzfilapa mezenterk iJLeoOnm(|üğB<mlfiriıaip//ese;lâmgov£i/£külıM/Ep£diffiffatif adresinden kontrol edilebilir. Güvenli elektronik imza aslı ile aynıdır. Dokümanın doğrulama kodu : 1S3k0M0FyZmxXS3k0SHY3ak1UZmxX lezyonları (hemanjiyomlar) gözlenmiştir. Ancak empagliflozinin maksimum klinik maruziyetinin yaklaşık 26 katına karşılık gelen 300 mg/kg/gün dozlarında böyle bir etki gözlenmemiştir. Testislerdeki interstisyel hücre tümörleri, sıçanlarda, 300 mg/kg/gün ve daha üstündeki dozlarda daha yüksek insidanslarda gözlenmiştir, ancak, empagliflozinin maksimum klinik maruziyetinin yaklaşık 18 katına karşılık gelen 100 mg/kg/gün dozlarında görülmemiştir. Her iki tümör tipi de sıçanlarda yaygındır ve insanlarla ilişkili olması beklenmez.
Dişi farelerde, empagliflozin, maksimum klinik maruziyetinin yaklaşık 62 katına karşılık gelen 1.000 mg/kg/gün dozlara kadar tümör insidansını arttırmamıştır. Empagliflozin, erkek farelerde 1.000 mg/kg/gün dozda renal tümörleri indüklemiştir, ancak empagliflozinin maksimum klinik maruziyetinin yaklaşık 11 katına karşılık gelen 300 mg/kg/gün dozda bu etki gözlenmemiştir. Bu tümörlerin oluşum mekanizması, erkek farede renal patolojiye bağlı doğal predispozisyonuna ve metabolik yolağa bağlıdır ve insanlardaki durumu yansıtmaz. Erkek fare renal tümörlerinin insanlarla ilişkili olmadığı düşünülmüştür.
İnsanlarda terapötik dozlardan sonra meydana gelen maruziyet miktarına uygun maruziyetlerde, empagliflozinin fertilite veya erken embriyonik gelişim üzerinde advers bir etki ortaya çıkmamıştır. Organojenezis sırasında uygulanan empagliflozin teratojenik değildi. Empagliflozin sıçanlarda, sadece maternal toksik dozlarda, kaburga kemiklerinde eğriliğe ve tavşanlarda embriyofetal kayıplarda artışa neden olmuştur.
Sıçanlarda, prenatal ve postnatal toksisite çalışmalarında, empagliflozinin maksimum klinik maruziyetinin yaklaşık 4 katına karşılık gelen maternal maruziyetlerde, yavruların kilo almasında azalma gözlenmiştir. Empagliflozinin maksimum klinik maruziyetine eşdeğer olan sistemik maruziyetlerde böyle bir etki gözlenmemiştir. Bu bulguların insanlarla ilişkisi belli değildir.
Genç sıçanlarda yürütülen bir toksisite çalışmasında, empagliflozin doğumdan sonraki 21. günden 90. güne kadar uygulandığında, advers olmayan, minimal-hafif renal tübüler ve pelvik dilatasyon, sadece 100 mg/kg/gün dozda (maksimum klinik doz olan 25 mg’ın yaklaşık 11 katı) görülmüştür. Bu bulgular, 13 haftalık ilaç uygulanmayan kendine gelme periyodundan sonra yok olmuştur.
UMetformin
Konvansiyonel güvenlilik farmakolojisi, tekrarlı doz toksisitesi, genotoksisite, karsinojenik potansiyel veya üreme toksisitesi çalışmalarında elde edilen preklinik veriler, insanlara özel bir tehlikeyi göstermemiştir. Wistar Hannover sıçanlarına verilen, 500 mg/kg/gün doz seviyelerinde (bu doz metforminin insanlar için önerilen maksimum metformin dozunun 7 katına tekabül eder) metformin ile, iskelet malformasyonlarının sayısında artışla ortaya çıkan teratojenite gözlenmiştir.
Belsoğukluğu, Chlamydia ve Frengi Belsoğukluğu, bakterilerin sebep olduğu bir enfeksiyondur. Cinsel ilişki yoluyla bulaşır ve dölyatağı boynunda, idrar yollarında, anüste, makatta ve boğazda enfeksyona sebep olabilir. Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur.
İLAÇ GENEL BİLGİLERİ
Boehringer Ingelheim İlaç Tic. A.Ş.Satış Fiyatı | 552.14 TL [ 22 Sep 2023 ] |
Önceki Satış Fiyatı | 552.14 TL [ 15 Sep 2023 ] |
Original / Jenerik | Original İlaç |
Reçete Durumu | Normal Reçeteli bir ilaçdır. |
Barkodu | 8699693090171 |
Etkin Madde | Empagliflozin + Metformin Hidroklorür |
ATC Kodu | A10BD20 |
Birim Miktar | 12,5/850 |
Birim Cinsi | MG |
Ambalaj Miktarı | 60 |
Sindirim Sistemi ve Metabolizma > Oral Antidiyabetik İlaçlar |
İthal ( ref. ülke : Yunanistan ) ve Beşeri bir ilaçdır. |
İLAÇ EŞDEĞERLERİ
Eşdeğer İlaç Adı | Barkodu | İlaç Fiyatı |
---|---|---|
Eşdeğer bir ilaç bulunamadı |
Diyabet Hastalığı Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |
|
Kalp Krizi Kalbe giden kan akışı durduğunda kalp krizi meydana gelir. |
|
Diyabet Hastalığı Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |