TAVANIC 500 mg 7 film tablet Kısa Ürün Bilgisi

{ Levofloksasin }

TAVANIC 500 mg 7 film tablet Kısa Ürün Bilgisi Adobe PDF Dosyası
ilaç hakkında iletişim Facebook da Paylaş Twitter da Paylaş

Lütfen PDF Dosyasına bakınız.


3.   FARMASÖTİK FORMU

Film kaplı tablet

Çentikli, soluk sarımsı beyaz ile kırmızımsı beyaz renkte, film kaplı tablet


  • 4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

    • 4.1. Terapötik endikasyonlar

      Akut bakteriyal sinüzit ve kronik bronşitin akut bakteriyel alevlenmesinde alternatif tedavi seçeneklerinin varlığında ciddi yan etki riski nedeniyle kullanılmamalıdır. Buna ilâve olarak üriner enfeksiyonlarda antibiyogramla duyarlık kanıtlanması gerekmektedir.

      TAVANİC film tablet levofloksasine duyarlı mikroorganizmaların etken olduğu aşağıda belirtilen erişkinlerdeki enfeksiyonların tedavisinde endikedir:

      Akut sinüzit

      Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae veya Moraxella catarrhalis’in neden olduğu

      Kronik bronşitin akut alevlenmesi

      Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae veya Moraxella catarrhalis’in neden olduğu

      Toplumda edinilmiş pnömoni

      Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae (penisilin için MİK değeri ≥ 2 mikrog/ml olan penisiline dirençli suşlar dahil), Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Klebsiella pneumoniae, Moraxella catarrhalis, Chlamydia pneumoniae, Legionella pneumophila veya Mycoplasma pneumoniae’nin neden olduğu

      Piyelonefrit dahil, komplikasyonlu üriner sistem enfeksiyonları

      Escherichia coli’nin neden olduğu akut piyelonefrit; Enterococcus faecalis, Enterobacter cloacae, Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis veya Pseudomonas aeruginosa’nın neden olduğu

      Prostatit

      Escherichia coli, Enterococcus faecalis ya da Stapylococcus epidermidis’in neden olduğu

      Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

      Metisiline duyarlı Staphylococcus aureus, Enterococcus faecalis, Streptococcus pyogenes veya Proteus mirabilis’in neden olduğu komplikasyonlu deri ve deri ekleri enfeksiyonları ve Staphylococcus aureus veya Streptococcus pyogenes’in neden olduğu apse, selülit, furonkül, impetigo, piyoderma, yara enfeksiyonlarının dahil olduğu komplikasyonsuz deri ve deri ekleri enfeksiyonları

      Şarbon inhalasyonu

      Havaya karışmış Bacillus antracis’e maruziyet sonrası profilaksi ve küratif tedavi

      4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

      TAVANİC günde bir veya iki kez uygulanır. Dozaj enfeksiyonun tipine ve şiddetine ve ayrıca etken patojenin duyarlılığına bağlıdır.

      Pozoloji:

      TAVANİC’in aşağıda belirtilen dozlarda erişkinler için uygulanması önerilir:

      Böbrek fonksiyonları normal (kreatinin klerensi > 50ml/dakika) olan hastalarda dozaj

      Endikasyon

      Günlük dozaj

      (enfeksiyonun şiddetine göre)

      Tedavi süresi

      (enfeksiyonun şiddetine göre)

      Akut sinüzit**

      Günde tek doz 500 mg

      10-14 gün

      Kronik bronşitin akut alevlenmesi**

      Günde tek doz 250 – 500 mg

      7-10 gün

      Toplumdan edinilmiş pnömoni

      Günde tek doz veya 2 kez 500 mg

      7-14 gün

      Piyelonefrit

      Günde tek doz 500 mg*

      7-10 gün

      Komplikasyonlu üriner sistem enfeksiyonları

      Günde tek doz 500 mg

      7-14 gün

      Deri ve yumuşak doku enfeksiyonları

      Günde tek doz 250 mg veya tek doz / iki kez 500 mg

      7-14 gün

      Kronik bakteriyal prostatit

      Günde tek doz 500 mg

      28 gün

      Şarbon inhalasyonu

      Günde tek doz 500 mg

      8 hafta

      *Şiddetli enfeksiyon vakalarında dozajın artırılması düşünülmelidir.

      **Sadece oral kullanım için

      Uygulama şekli:

      TAVANİC ezilmeden, yeterli miktarda sıvıyla yutulmalıdır. Dozaja uyulmak için çentik çizgisinden bölünebilir. Film kaplı tabletler yemeklerle beraber veya yemek arasında alınabilir. Emiliminde azalma olabileceğinden, TAVANİC demir tuzları, çinko tuzları, magnezyum ya da alüminyum içeren antasidler ya da didanozin (yalnızca magnezyum ya da alüminyum içeren tampon maddelere sahip didanozin formülasyonları) ve sukralfatın uygulanmasından en az iki saat önce veya sonra alınmalıdır. (Bkz. Bölüm 4.5)

      Tedavinin süresi

      Tedavinin süresi hastalığın seyrine bağlıdır (Yukarıdaki tabloya bakınız). Genel olarak bütün antibiyotik tedavilerinde olduğu gibi, TAVANİC kullanımı hastanın ateşi düştükten ve bakteriyel eradikasyon elde edildiğine dair kanıt sağlandıktan sonra, en az 48-72 saat daha sürdürülmelidir.

      Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

      Böbrek yetmezliği:

      Aşağıdaki tabloda belirtilen şekilde kullanılır.

      Kreatinin klerensi ≤ 50 ml/dakika olan hastalarda dozaj (Enfeksiyonun şiddetine göre)

      250 mg / 24 saat

      500 mg / 24 saat

      500 mg / 12 saat

      Kreatinin klerensi

      ilk doz 250mg

      ilk doz 500 mg

      ilk doz 500 mg

      50-20 ml/dakika

      sonra: 125 mg/24 saat

      sonra: 250 mg/24 saat

      sonra: 250 mg/12 saat

      19-10 ml / dakika

      sonra: 125 mg/48 saat

      sonra: 125 mg/24 saat

      sonra: 125 mg/12 saat

      <10 ml/dakika

      sonra: 125 mg/48 saat

      sonra: 125 mg/24 saat

      sonra: 125 mg/24 saat


      5.1. Farmakodinamik özellikler

      Farmakoterapötik grup: Kinolon antibakteriyeller, florokinolonlar

      ATC Kodu: J01MA12

      Levofloksasin florokinolon sınıfından sentetik bir antibakteriyel ilaçtır. Rasemik ilaç maddesi olan ofloksasin’in, S (-) enantiomeridir.

      Etki mekanizması

      Bir florokinolon antibakteriyel ilaç olarak levofloksasin, DNA giraz kompleksi ve topoizomeraz IV üzerine etki yapar.

      Antibakteriyel spektrumu

      Direnç oranları coğrafik olarak ve seçilen suş için zamana bağlı olarak değişebilir ve direnç paternleri için lokal bilgiler, özellikle şiddetli enfeksiyonların tedavisinde göz önünde bulundurulmalıdır.

      Aşağıdaki bilgiler Ağustos 2012 itibariyle Avrupa harmonizasyon verilerini yansıtmaktadır.

      Genellikle Duyarlı Türler

      Aerobik Gram -pozitif bakteriler

      Bacillus anthracis

      Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı)

      Staphylococcus saprophyticus

      C ve G grubu streptokoklar

      Streptococcus agalactiae

      Streptococcus pneumoniae

      Streptococcus pyogenes

      Aerobik Gram-negatif bakteriler

      Eikenella corrodens

      Haemophilus influenzae

      Haemophilus parainfluenzae

      Klebsiella oxytoca

      Moraxella catarrhalis

      Pasteurella multocida

      Proteus vulgaris

      Providencia rettgeri

      Anaerobik bakteriler

      Peptostreptococcus

      Diğer

      Chlamydophila pneumoniae

      Chlamydophila psittaci Chlamydia trachomatis Legionella pneumophila Mycoplasma pneumoniae Mycoplasma hominis Ureaplasma urealyticum

      Gelişen direncin problem oluşturabileceği türler

      Aerobik Gram-pozitif bakteriler

      Enterococcus faecalis

      Staphylococcus aureus (metisiline dirençli)+ Koagülaz-negatif Staphylococcus spp.

      Aerobik Gram-negatif bakteriler

      Enterobacter baumannii

      Citrobacter freundii

      Enterobacter aerogenes

      Enterobacter cloacae

      Escherichia coli

      Klebsiella pneumoniae

      Morganella morganii

      Proteus mirabilis

      Providencia stuartii

      Pseudomonas aeruginosa

      Serratia marcescens

      Anaerobik bakteriler

      Bacteroides fragilis

      Doğal olarak dirençli suşlar

      Aerobik Gram-pozitif bakteriler

      Enterococcus faecium

      + Metisiline dirençli S. aureus’un levofloksasin dahil olmak üzere florokinolonlara karşı da eş direnç göstermesi yüksek olasılıktır.

      Direnç

      Levofloksasine direnç, tip II topoizomeraz, DNA giraz ve topoizomeraz IV hedef bölge mutasyonlarıyla, aşamalı bir süreç sonucunda kazanılır. Permeasyon bariyeri (Pseudomonas aeruginosa’da sıktır) ve pompa mekanizmaları gibi diğer direnç mekanizmaları da levofloksasine duyarlılığı etkileyebilir.

      Levofloksasin ve diğer florokinolonlar arasında çapraz direnç gözlenmiştir. Etki mekanizması nedeniyle genel olarak levofloksasin ve diğer antibakteriyal ilaç sınıfları ile arasında çapraz direnç yoktur.

      Sınır değeri

      Avrupa Antimikrobik Duyarlılık Testleri Komitesi (EUCAST) tarafından çok duyarlı ile duyarlı ve orta derecede duyarlı ile dirençli organizmaları ayırmak amacıyla levofloksasin için önerilen MİK sınır değerleri aşağıdaki tabloda sunulmaktadır (MİK testi -mg/l).

      Levofloksasin için EUCAST klinik MİK sınır değerleri (versiyon 2.0, 2012-01-01):

      Patojen

      Duyarlı

      Dirençli

      Enterobacteriacae

      ≤1 mg/l

      >2 mg/l

      Pseudomonas spp.

      ≤1 mg/l

      >2 mg/l

      Acinetobacter spp.

      ≤1 mg/l

      >2 mg/l

      Staphylococcus spp.

      ≤1 mg/l

      >2 mg/l

      S. pneumoniae 1

      ≤2 mg/l

      >2 mg/l

      Streptococcus A,B,C,G

      ≤1 mg/l

      >2 mg/l

      H. influenzae2, 3

      ≤1 mg/l

      >1 mg/l

      M. catarrhalis 3

      ≤1 mg/l

      >1 mg/l

      Türe özgü olmayan sınır değerleri4

      ≤1 mg/l

      >2 mg/l

      • 1. Levofloksasin sınır değerleri yüksek doz tedavi ile ilişkilidir.

      • 2. Düşük düzeyli florokinolon direnci (siprofloksasin MİK 0,12-0.5 mg/l) ortaya çıkabilir fakat bu direncin H. influenzae. ile gelişen solunum yolu enfeksiyonlarında klinik önemine ilişkin kanıt bulunmamaktadır

      • 3. Duyarlı sınır değerleri üzerinde MİK değerine sahip suşlar çok nadirdir ya da bildirilmemiştir. Bu izolatlardan herhangi birinde yapılan tanıma ya da antimikrobiyal duyarlılık testleri tekrarlanmalıdır ve sonuç doğrulanırsa izolat referans laboratuvarına gönderilmelidir. Güncel direnç sınır değeri üzerindeki MİK değerine sahip olduğu doğrulanmış izolatların klinik yanıt ile ilişkili kanıtı ortaya çıkana dek dirençli olarak bildirilmelidir.

      • 4. Sınır değerleri oral 500 mg x 1 - 500 mg x 2 ve intravenöz 500 mg x 1 - 500 mg x 2 dozları için geçerlidir.

      5.2. Farmakokinetik özellikler

      Emilim:

      Oral yoldan verilen levofloksasin 1 saat içinde pik plazma konsantrasyonlarının elde edilmesiyle hızla ve neredeyse tamamen absorbe olur. Mutlak biyoyararlanımı %100’dür Levofloksasinin emilimi üzerinde gıdaların küçük bir etkisi vardır.

      Dağılım:

      Levofloksasinin yaklaşık %30-40’ı serum proteinlerine bağlanmış durumdadır.

      Günde 500 mg çoklu doz levofloksasin ile göz ardı edilebilir bir birikim gözlenmiştir. Günde iki kez 500 mg uygulanmasının ardından az miktarda da olsa bir birikim bulunmaktadır.

      Dokulara ve vücut sıvılarına geçiş:

      Bronşial Mukozaya, Epitelyal Mukus Sıvısına ve Alveaolar Makrofajlara Penetrasyon

      Tek doz 500 mg p.o. dozdan sonra bronşial mukozada ve epitelyal mukus sıvısında maksimum levofloksasin konsantrasyonları sırasıyla 8,3 mikrog/ml ve 10,9 mikrog/ml olup mukozadan ve epitel mukus sıvısından seruma penetrasyon oranları sırasıyla 1,1- 1,8 ve 0,8-3’tür. Bu düzeylere, sırasıyla, verildikten yaklaşık 1 saat veya 4 saat sonra ulaşılmıştır.

      5 gün boyunca 500 mg ve 750 mg oral uygulamanın ardından, son uygulamadan 4 saat sonraki epitelyal mukus sıvısında ortalama konsantrasyonlar sırasıyla 9,94 mikrog/ml ve 22,12 mikrog/ml’dir. Alveolar makrofajda sırasıyla 97,9 mikrog/ml ve 105,1 mikrog/ml’dir.

      Akciğer Dokusuna Penetrasyon

      500 mg p.o. dozdan sonra akciğer dokusundaki maksimum levofloksasin konsantrasyonları 11,3 mikrog/g’dır ve bu düzeylere, verildikten yaklaşık 4-6 saat sonra ulaşılmış olup akciğer dokusundan plazmaya dağılım oranı 2-5’tir.

      Bül Sıvısına Penetrasyon

      3 gün boyunca 500 mg’lık dozun günde bir veya iki kez verilmesinden 2-4 saat sonra, bül sıvısı içinde sırasıyla 4,0 ve 6,7 mikrog/ml’lik maksimum levofloksasin konsantrasyonlarına ulaşılmış olup bül sıvısı/plazma oranı yaklaşık 1’dir.

      Kemik Dokusuna Dağılım

      Levofloksasin proksimal ve distal femurdaki kortikal ve süngerimsi dokuya penetrasyon oranları 0,1’den 3’e olmak üzere iyi şekilde penetre olur. 500 mg p.o.’nun ardından spongios proksimal femurdaki maksimum levofloksasin konsantrasyonu uygulamadan 2 saat sonra yaklaşık 15,1 mikrog/g’dır.

      Serebro-Spinal Sıvıya Penetrasyon

      Levofloksasinin serebro-spinal sıvıya geçişi düşüktür.

      Prostat dokusuna dağılım

      Günde 3 kez oral 500 mg levofloksasin uygulanmasından sonra prostat dokusundaki konsantrasyon ortalama 2 saatten sonra 8,7 mikrog/g ve ortalama prostat/plazma konsantrasyonu 1,84’dür.

      İdrardaki Konsantrasyonu

      150 mg, 300 mg veya 500 mg’lık oral tek dozdan sonra levofloksasinin ortalama idrar konsantrasyonları sırasıyla 44 mg/L, 91 mg/L ve 200 mg/L’dir.

      Biyotransformasyon:

      Levofloksasin çok az düzeyde metabolize olur, metabolitleri desmetil-levofloksasin ve levofloksasin N-oksittir. Metabolitler, idrarda atılırlar ve dozun <%5’ini oluştururlar. Levofoksasin stereokimyasal olarak stabildir ve izomerik dönüşüme uğramaz.

      Eliminasyon:

      Levofloksasin oral ve intravenöz verilmesini takiben, plazmadan göreceli olarak yavaş elimine olur (t½ : 6 - 8 saat). Atılımı esas olarak renal yoldandır (verilen dozun >%85’i).

      500 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klerensi 175 ± 29,2 ml/dak.’dır.

      750 mg tek dozu takiben levofloksasinin ortalama total vücut klerensi 143 ± 29,1 ml/dak.’dır. Levofloksasinin intravenöz ve oral uygulanmasında temel farmakokinetik farklılık yoktur, bu oral ve intravenöz yolların birbirinin yerine geçebileceğini düşündürmektedir.

      Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum:

      150-600 mg doz aralığında, levofloksasin doğrusal bir farmakokinetik izler.

      Hastalardaki karakteristik özellikler

      Böbrek yetmezliği olan hastalar:

      Böbrek yetmezliğinde levofloksasinin farmakokinetik özellikleri etkilenir. Böbrek fonksiyonlarının azalmasıyla birlikte, böbreklerden eliminasyonu ve klerensi düşer ve aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, eliminasyon yarı ömrü uzar:

      Clcr [ml/dak]

      < 20

      20 - 49

      50 - 80

      ClR [ml/dak]

      57

      t1/2 [saat]

      Yaşlı hastalar:

      Levofloksasinin farmakokinetik özellikleri, kreatinin klerensindeki farklılıklarla alakalı olanlar dışında, yaşlılarla gençler arasında önemli değişiklikler göstermez.

      Cinsiyet farklılıkları:

      5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

      Klinik öncesi veriler tek doz toksisitesi, tekrarlayan doz toksisitesi, karsinojenik potansiyel ve üreme/gelişme toksisitesini içeren geleneksel çalışmalar temelinde insanlar için özel bir zarar saptamamıştır.

      Levofloksasin sıçanlarda fertilite ya da üreme performansında bozukluğa yol açmamıştır ve fetüs üzerindeki tek etkisi maternal toksisiteye bağlı olan gelişme geriliğidir.

      Levofloksasin bakteri ya da memeli hücrelerinde gen mutasyonuna yol açmamıştır fakat Çinli hamster akciğer hücrelerinde in vitro kromozom kırılmasına neden olmuştur. Bu etkiler topoizomeraz II inhibisyonuna atfedilebilir. İn vivo testlerde (mikronükleus, kardeş kromatid değişimi, plansız DNA sentezi, dominant letal testler) genotoksik potansiyel göstermemiştir.

      Farelerde yürütülen çalışmalar levofloksasinin yalnızca çok yüksek dozlarda fototoksik aktiviteye sahip olduğunu göstermiştir. Levofloksasin fotomutajenite tayininde genotoksik potansiyel göstermemiştir ve bir fotokarsinojenite çalışmasında tümör gelişimini azaltmıştır.

      Diğer florokinolonlar gibi levofloksasin sıçan ve köpeklerde kıkırdak üzerinde etki (soyulma ve boşluk oluşumu) göstermiştir. Bu etkiler genç hayvanlarda daha belirgin olmuştur.