Bir Tegretol CR 200 mg divitab, 200 mg karbamazepin içerir.
Yardımcı maddeler: Sarı demir oksit, kırmızı demir oksit ve titanyum dioksit.
Epilepsi
�� Sekonder jeneralizasyon ile veya sekonder jeneralizasyon olmaksızın kompleks
veya basit parsiyel nöbetler (bilinç kaybı ile veya bilinç kaybı olmaksızın).
�� Jeneralize tonik-klonik nöbetler, nöbetlerin karışık şekilleri.
Tegretol hem monoterapi hem de kombine tedavi için uygundur.
Tegretol genellikle absans nöbetlerinde (petit mal) ve miyoklonik nöbetlerde etkin
değildir (Bkz. Uyarılar/Önlemler).
Akut mani ve bipolar afektif bozuklukları önlemek ve oluşumunu azaltmak için idame
tedavisi.
Alkolü bırakma (alkol yoksunluk) sendromu.
İdiyopatik trigeminal nevralji ve multipl skleroza bağlı (tipik veya atipik) trigeminal
nevralji. İdiyopatik glossofaringeal nevralji.
Ağrılı diyabetik nöropati.
Diabetes insipidus sentralis. Nörohormonal orijinli poliüri ve polidipsi.
Karbamazepine veya yapısal olarak benzerlik gösteren ilaçlara (trisiklik
antidepresanlar) veya bileşiminde bulunan herhangi bir maddeye karşı aşırı duyarlık.
Atriyoventriküler blok, geçmişte kemik iliği depresyonu veya akut intermitant porfirisi
olan hastalar. Trisiklik antidepresanlarla yapısal ilişkisi olduğundan Tegretol’ün MAO
(Monoamin Oksidaz) inhibitörleri ile kombine kullanımı tavsiye edilmez. MAO inhibitörleri Tegretol verilmeden en azından 2 hafta veya klinik durum elverirse daha uzun bir süre önce kesilmelidir.
Tegretol kullanımı ile ilişkili olarak aplastik anemi ve agranülositoz bildirilmiştir, ancak
bu durumların görülme sıklığı çok düşüktür.
Bazen Tegretol kullanımı ile ilişkili olarak, trombosit veya lökosit sayısında geçici veya
kalıcı bir azalma oluşur. Tedaviye başlamadan önce temel alınmak üzere ve daha
sonra periyodik olarak trombositler, muhtemelen retikülositler ve serum demiri dahil,
tam kan sayımı yapılmalıdır.
Eğer tedavi sırasında kesinlikle düşük veya azalmış lökosit veya trombosit sayısı
gözlenirse, hasta ve kan sayımı yakından takip edilmelidir. Eğer önemli bir kemik iliği
depresyonu belirtisi görülürse Tegretol kesilmelidir.
Eğer ciddi deri reaksiyonlarını, örneğin; Stevens-Johnson sendromu, Lyell sendromu,
akla getirecek belirti ve semptomlar görülürse Tegretol derhal kesilmelidir.
Tegretol sadece tıbbi gözetim altında verilmelidir.
Tegretol, tipik veya atipik bilinç kaybı nöbetlerini de içeren, karışık nöbetleri olan
hastalarda dikkatle kullanılmalıdır. Tüm bu koşullarda Tegretol nöbetleri alevlendirebilir. Nöbetlerin alevlenmesi halinde Tegretol kesilmelidir.
Özellikle geçmişinde bir karaciğer rahatsızlığı olan hastalarda ve yaşlı hastalarda,
temel karaciğer fonksiyonu tayin edilmeli ve Tegretol ile tedavi sırasında periyodik
kontroller yapılmalıdır. Tegretol ileri derecede karaciğer bozukluğu veya aktif karaciğer
hastalığı durumlarında derhal kesilmelidir.
Hastalara ateş, boğaz ağrısı, kızarıklık, ağız ülserleri, kolay çürük oluşumu, peteşi
veya hemorajik purpura gibi muhtemel hematolojik bir problemin erken toksik belirti ve
semptomları ve dermatolojik veya hepatik reaksiyonların semptomları bildirilmeli ve bu
belirtiler görülürse derhal doktora başvurmaları öğütlenmelidir.
Tegretol geçmişinde kardiyak, hepatik veya renal bozukluğu olan, diğer ilaçlara karşı
istenmeyen hematolojik reaksiyon gösteren veya Tegretol ile tedavinin kesildiği
hastalara, yarar-zarar oranı iyice değerlendirildikten sonra ve yakın bir gözetim altında
verilmelidir.
Temel ve periyodik tam idrar tahlili ve kan üre azotu (BUN) tayinleri tavsiye
edilmektedir.
İzole maküler veya makulopapular ekzantem gibi hafif deri reaksiyonları çoğunlukla
geçici ve tehlikesizdir; devam eden tedavi esnasında veya dozun azaltılmasını izleyen
birkaç gün veya birkaç hafta içinde kaybolurlar. Buna rağmen hasta yakın bir gözetim
altında tutulmalıdır.
Tegretol hafif antikolinerjik aktivite gösterir, bu nedenle intraoküler basıncı artmış olan
hastalar tedavi sırasında yakından gözlenmelidir.
Yaşlı hastalarda gizli bir psikozun aktivasyonu, konfüzyon veya ajitasyon olasılığı
akılda tutulmalıdır.
Çok ender olarak erkeklerde azalan fertilite ve/veya anormal spermatogenez
görüldüğü bildirilmiş, nedensel bir ilişki kurulmamıştır.
Oral kontraseptif kullanan kadınlarda Tegretol alındığında kanama görüldüğü
bildirilmiştir, oral kontraseptiflerin güvenilirliği Tegretol’den ters olarak etkilenebilir ve
anne olma yaşındaki kadınlara Tegretol alırken doğum kontrolünün alternatif şekillerini
kullanmaları tavsiye edilmelidir.
Karbamazepinin dozu ve plazma düzeyleri ve plazma düzeyleri ile klinik etkinliği veya
güvenilirliği arasındaki korelasyon oldukça önemsiz olmasına rağmen şu durumlarda
plazma düzeylerinin izlenmesi yararlı olabilir: nöbet sıklığında çarpıcı artış/hasta
uyumunu doğrulama; gebelik; çocukların veya yetişkinlerin tedavisi; şüpheli emilim
bozuklukları; birden fazla ilaç kullanıldığında şüpheli toksisite. (Bkz. İlaç Etkileşmeleri
ve Diğer Etkileşimler).
Tegretol’ün birdenbire kesilmesi nöbetleri hızlandırır. Eğer Tegretol tedavisinin
birdenbire kesilmesi zorunlu ise, yeni antiepileptik bileşiklere geçiş uygun bir ilaç
(örneğin i.v. veya rektal diazepam veya i.v. fenitoin) kontrolünde yapılmalıdır.
Annenin Tegretol ve diğer antikonvülsanların birlikte kullanmasına bağlı olarak birkaç
yenidoğanda nöbet ve/veya solunum depresyonu, kusma, ishal ve/veya beslenmede
azalma vakaları rapor edilmiştir. Bu reaksiyonlarÖzellikle Tegretol ile tedaviye başlandığında veya başlangıç dozu çok yüksekse veya
yaşlı hastaların tedavisinde santral sinir sistemi ile ilgili yan etkiler (uyuşukluk, baş
ağrısı, ataksi, sersemlik, halsizlik, çift görme); gastrointestinal sistem bozuklukları
(bulantı, kusma), ayrıca alerjik deri reaksiyonları gibi yan etkiler sık sık veya yaygın
olarak görülür.
Doz ile ilişkili yan etkiler genellikle birkaç gün içinde kendiliğinden veya dozajın geçici
bir süre azaltılmasından sonra ortadan kalkar. Santral sinir sistemi ile ilgili yan etkiler
nispeten yüksek doza veya plazma düzeylerindeki düzensizliğe bağlı olarak meydana
gelebilir. Bu gibi durumlarda plazma düzeylerinin izlenmesi tavsiye edilir.
Sıklık ölçeği: Sık sık ≥%10; yaygın ≥%1 - <%10; seyrek ≥%0.1 - <%1; ender ≥%0.01 -
<%0.1; çok ender <%0.01
Santral sinir sistemi
Nörolojik : Sık sık sersemlik, ataksi, uyuşukluk, halsizlik; yaygın olarak baş ağrısı, çift
görme, uyum bozuklukları (bulanık görme gibi); seyrek olarak anormal istem dışı
hareketler (tremor, kas seyirmesi, distoni, tikler gibi), nistagmus; ender olarak
orofasiyel diskinezi, okülomotor bozukluklar, konuşma bozuklukları (dizartri, telaffuz
bozukluğu gibi) koreoatetotik bozukluklar, periferal nevrit, paresteziler, kas zayıflığı ve
paretik semptomlar. Karbamazepinin nöromalign sendromunu indüklemesi veya
gelişiminde rol alması, özellikle nöroleptiklerle birlikte olduğu zaman açık değildir.
Psikiyatrik : Ender olarak halüsinasyonlar (görme veya işitme ile ilgili), depresyon,
iştah kaybı, huzursuzluk, agresif davranışlar, ajitasyon, konfüzyon; çok ender olarak
psikozun aktivasyonu.
Deri ve uzantıları : Sık sık alerjik deri reaksiyonları, şiddetli olabilen ürtiker; seyrek
olarak eksfolyatif dermatit ve eritroderma; ender olarak lupus eritematozusa benzer
sendrom, kaşıntı; çok ender olarak Stevens-Johnson sendromu, toksik epidermal
nekroliz, ışığa duyarlılık, multiform ve nodüler eritem, deri renginde değişiklikler,
purpura, akne, terleme, saç dökülmesi; çok ender olarak kıllanma bildirilmiştir, fakat
nedensel ilişkisi kesin değildir.
Kan : Sık sık lökopeni; yaygın olarak trombositopeni, eozinofili; ender olarak
lökositoz, lenfadenopati, folik asit eksikliği; çok ender olarak agranülositoz, aplastik
anemi, alyuvar aplazisi, megaloblastik anemi, akut fasılalı porfiri, retikülositoz, ve
muhtemelen hemolitik anemi.
Karaciğer : Sık sık genellikle klinik olarak ilgili olmayan yüksek gama-GT düzeyleri
(karaciğer enzim indüksiyonuna bağlı); yaygın olarak yüksek alkalen fosfataz; seyrek
olarak yüksek transaminaz düzeyleri; ender olarak kolestatik hepatit, parenkimal
(hepatoselüler) veya karışık şekilli hepatit, sarılık; çok ender olarak granülomatöz
hepatit.
Gastrointestinal kanal : Sık sık bulantı, kusma; yaygın olarak ağız kuruluğu; seyrek
olarak diyare veya konstipasyon; ender olarak karın ağrısı; çok ender olarak glossit,
stomatit, pankreatit.
Aşırı duyarlılık reaksiyonları : Ender olarak ateş, deri döküntüleri, vaskülit,
lenfadenopati, lenfomaya benzeyen hastalıklar, artralji, lökopeni, eozinofili,
hepatosplenomegali ve anormal karaciğer fonksiyon testlerinin çeşitli
kombinasyonları şeklinde görülen, birçok organı tutan, gecikmiş aşırı duyarlık. Diğer
organlar (akciğerler, böbrekler, pankreas, miyokard, kolon gibi) da etkilenebilirler; çok
ender olarak miyoklonus ve periferal eozinofili ile birlikte görülen aseptik menenjit,
anafilaktik reaksiyon, anjiyoödem. Bu şekildeki aşırı duyarlık reaksiyonları
görüldüğünde tedavi kesilmelidir.
Kardiyovasküler sistem : Ender olarak kardiyak iletim bozuklukları; hipertansiyon,
hipotansiyon, çok ender olarak bradikardi, aritmiler, senkopla birlikte oluşan AV-blok,
kollaps, konjestif kalp yetmezliği, koroner arter hastalığında şiddetlenme, tromboflebit,
tromboembolizm.
Endokrin sistem ve metabolizma : Yaygın olarak ödem, sıvı tutulması, kilo artışı,
antidiüretik hormona (ADH) benzer etkisine bağlı olara
Sitokrom P450 3A4 (CYP3A4), karbamazepin-10-11 epoksitin oluşumunu katalizleyen
asıl enzimdir. CYP3A4 inhibitörlerinin birlikte kullanımı plazma konsantrasyonlarında
artışa neden olarak advers reaksiyonları indükleyebilir. CYP3A4 indükleyicilerinin
birlikte kullanımı Tegretol metabolizma hızını artırabilir ve karbamazepin serum
düzeylerinde ve terapötik etkide potansiyel bir azalmaya yol açabilir.
Tegretol plazma düzeylerini yükselten bileşikler
İzoniyazid, verapamil, diltiazem, destropropoksifen, viloksazin, fluoksetin, fluvoksamin,
muhtemelen simetidin, asetazolamid, danazol, muhtemelen desipramin, nikotinamid
(yetişkinlerde yalnız yüksek dozlarda), nefazodon, makrolid antibiyotikler (örn:
eritromisin, troleandomisin, josamisin, klaritromisin), azoller (örn: itrakonazol,
ketokonazol, flukonazol), terfenadin, loratadin. Kanda karbamazepin düzeylerinin
yükselmesi istenmeyen etkilere (sersemlik, uyuşukluk, ataksi, çift görme gibi) neden
olabileceğinden Tegretol dozu duruma göre ayarlanmalı ve/veya plazma düzeyleri
izlenmelidir.
Tegretol plazma düzeylerini azaltan bileşikler
Fenobarbiton, fenitoin, primidon, progabid veya teofilin, metosüksimid, fensuksimid,
rifampisin, sisplatin veya doksorubisin ve ayrıca çelişkili bilgilere rağmen muhtemelen
klonazepam, valproik asit veya valpromid de karbamazepinin plazma düzeyini
azaltabilir. Diğer taraftan, valproik asit, valpromid ve primidonun farmakolojik olarak
aktif olan karbamazepin -10,11- epoksit metabolitinin plazma düzeyini yükselttiği
bildirilmiştir. Tegretol’ün dozu buna bağlı olarak ayarlanmalıdır.
Felbamat ile birlikte kullanımı, karbamazepin epoksit konsantrasyonunda artışa bağlı
olarak karbamazepin serum konsantrasyonunda azalmaya neden olabilir ve felbamat
serum konsantrasyonunu da azaltabilir.
İzotretinoinin karbamazepin ve karbamazepin -10,11-epoksidin biyoyararlanımını
ve/veya klirensini değiştirdiği bildirildiğinden, karbamazepinin plazma düzeyleri
izlenmelidir.
Tegretol’ün birlikte kullanılan bileşiklerin plazma düzeyleri üzerine etkisi
Karbamazepin bazı ilaçların plazma düzeylerini düşürebilir veya etkinliğini azaltabilir.
Klinik gereksinimlere göre dozajları ayarlanması gerekebilen ilaçlar: klobazam,
klonazepam, etosüksimid, primidon, valproik asit, alprazolam; kortikosteroidler
(prednisolon, deksametazon gibi); siklosporin, digoksin, doksisiklin, felodipin,
haloperidol, imipramin, metadon, oral kontraseptifler (alternatif kontraseptif metodlar
düşünülmelidir), teofilin, oral antikoagülanlar (varfarin, fenprokumon, dikumarol),
felbamat, lamotrigin, zonisamid, tiagabin, topiramat, trisiklik antidepresanlar
(imipramin, amitriptilin, nortriptilin, klomipramin gibi), klozapin.
Karbamazepinin plazma fenitoin düzeylerini hem yükselttiği, hem de düşürdüğü;
plazma mefenitoin düzeylerini ise ender durumlarda artırdığı bildirilmiştir.
Dikkate alınması gereken kombinasyonlar
Karbamazepinin parasetamol ile birlikte kullanılması parasetamol/asetaminofen
biyoyararlanımını azaltabilir.
Karbamazepinin izoniyazid ile birlikte kullanımı sonucu izoniyazide bağlı
hepatotoksisitede artış bildirilmiştir.
Karbamazepin ile lityum veya metoklopramidin ve karbamazepin ile nöroleptiklerin
(haloperidol, tiyoridazin) birlikte kullanımı, son kombinasyonda terapötik plazma
düzeylerinde bile, nörolojik yan etkilerde artışa neden olabilir.
Tegretol’ün bazı diüretiklerle (hidroklorotiyazid, furosemid) birlikte kullanımı
semptomatik hiponatremiye neden olabilir.
Karbamazepin depolarizasyonsuz blok yapan kas gevşeticilerinin (pankuronyum gibi)
etkilerini antagonize edebilir. Bu kas gevşeticilerin dozunun yükseltilmesi gerekebilir
ve hastaların beklenenden daha kısa sürede nöromüsküler blokaj etkisinden
uzaklaşabilmeleri için, yakından izlenmeleri gerekir.
Tegretol, diğer psikoaktif ilaçlar gibi, hastanın alkole toleransını azaltabilir, bu nedenle tedavi sırasında alkolden sakınılması önerilir.
Doktora danışmadan kullanılmamalıdır. Tegretol CR tabletler bütün veya reçetede
belirtilmiş ise sadece yarım tablet olarak az bir miktar su ile çiğnenmeden yutulmalıdır.
Etken maddenin Tegretol CR tabletlerden yavaş, kontrollü salım sağlaması sonucu
doz aralığı günde 2 defa olacak şekilde tasarlanmıştır.
Normal tabletten (Tegretol Tablet 200 mg) CR tablet uygulanmasına geçildiğinde,
klinik çalışmalar bazı hastalarda CR tablet dozunun artırılması gerekebileceğini
göstermiştir.
İlaç etkileşmeleri ve değişik antiepileptik ilaç farmakokinetiklerine bağlı olarak yaşlı
hastalarda uygulanacak Tegretol dozu dikkatle belirlenmelidir.
Doktor tarafından başka bir şekilde tavsiye edilmediği takdirde aşağıdaki dozlarda
kullanılır:
Epilepsi
Mümkünse, Tegretol monoterapi şeklinde uygulanmalıdır.
Tedavi düşük dozla başlatılmalı ve daha sonra optimal etki elde edilene kadar, doz
yavaş yavaş artırılmalıdır.
Plazma düzeylerinin tayini, optimum dozun belirlenmesine yardımcı olabilir (Bkz.
Uyarılar / Önlemler). Antiepileptik tedavi gören hastaya Tegretol uygulanacağı zaman,
bu işlem diğer antiepileptik ilaçla tedavi devam ederken, kademeli olarak yapılmalı
veya gerekirse bir önceki ilacın dozu ayarlanmalıdır (Bkz. İlaç Etkileşmeleri ve Diğer
Etkileşmeler)
Erişkinler : Tedaviye günde 1-2 kez 100-200 mg ile başlanır. Daha sonra doz
optimum cevap alınıncaya kadar yavaş yavaş artırılır (genellikle günde 2-3 kez 400
mg). Bazı hastalarda günde 1600 mg veya hatta 2000 mg uygun olabilir.
Çocuklar : 4 yaşından büyük çocuklarda, tedaviye günde 100 mg ile başlanabilir,
haftada bir 100 mg artırılabilir.
İ
dame dozu: Günde kg başına 10-20 mg olacak şekilde;
6-10 yaş : 400-600 mg/gün
11-15 yaş : 600-1000 mg/gün.
Trigeminal nevralji
Günlük 200-400 mg başlangıç dozu, ağrı kayboluncaya kadar azar azar artırılır
(genellikle günde 3-4 kez 200 mg), sonra doz mümkün olan en düşük idame dozuna
ulaşıncaya kadar, kademeli olarak azaltılır. Yaşlılarda günde iki kez 100 mg lık bir
başlangıç dozu önerilir.
Alkolü bırakma (alkol yoksunluk) sendromu
Ortalama doz günde 3 kez 200 mg dır. Ağır durumlarda bu doz ilk birkaç gün içinde
artırılabilir (örn. günde 3 kez 400 mg). Alkolü bırakmaya bağlı şiddetli belirtilerin
tedavisine başlarken, Tegretol sedatif hipnotik ilaçlarla (örn. klometiyazol,
klordiazepoksid) kombine verilmelidir. Akut devre atlatıldıktan sonra, tedaviye sadece
Tegretol ile devam edilebilir.
Diabetes insipidus sentralis:
Erişkinler için ortalama doz günde 2-3 kez 200 mg dır.
Çocuklarda doz, çocuğun yaşı ve kilosu ile orantılı olarak azaltılmalıdır.
Ağrılı diyabetik nöropati :
Ortalama doz, günde 2-4 kez 200 mg dır.
Akut mani ve bipolar afektif bozuklukların idame tedavisi :
Doz yaklaşık olarak günde 400-1600 mg dır. Mutad doz, günde 2-3 bölünmüş dozlar
halinde 400-600 mg şeklinde uygulanır. Akut mani tedavisinde doz mümkün
olduğunca kısa sürede artırılmalıdır. Buna karşılık, bipolar bozuklukların idame
tedavisinde optimal güvenilirlik elde etmek için dozun azar azar artırılması tavsiye
edilir.
DOZ AŞIMI VE TEDAVİSİ
Belirtiler ve semptomlar
Tegretol’ün aşırı dozuna bağlı belirti ve semptomlar genellikle santral sinir sistemi,
kardiyovasküler sistem ve solunum sistemi ile ilgilidir.
Santral sinir sistemi : Santral sinir sistemi depresyonu; uyum bozukluğu, uyuklama
hali, ajitasyon, halüsinasyon, koma, bulanık görme, telaffuz bozukluğu, dizartri,
nistagmus, ataksi, diskinezi, başlangıçta hiperrefleksi, daha sonra hiporefleksi;
konvülsiyonlar, psikomotor bozukluklar, miyoklonus, hipotermi, midriyazis.
Solunum sistemi : Solunum depresyonu, akciğer ödemi
Kardiyovasküler sistem : Taşikardi, hipotansiyon, ara sıra hipertansiyon, QRS
kompleksinin genişlemesi ile birlikte iletim bozukluğu; kalp durması ile birlikte senkop.
Gastrointestinal sistem : Kusma, midenin boşalmasında gecikme, bağırsak
motilitesinde azalma.
Böbrek fonksiyonu: İdrar tutulması, oligüri veya anüri; sıvı tutulması, karbamazepinin
ADH ben
 |
Diyabet Hastalığı
Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır. |
