TERBONILE 250 mg 14 tablet Formülü

Terbinafin,250 mg.


Antifungal

Meloksikam aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:
- Hamilelik ve emzirme döneminde (bkz. Gebelik ve Laktasyonda Kullanımı)
- Meloksikama veya ilacın terkibindeki eksipiyanlardan herhangi birine aşırı duyarlılığı olanlarda kontrendikedir. Aspirin veya NSAİ kullanımı ile astım, nasal polip, anjiyonörotik ödem veya ürtiker görülen bireylerde meloksikam kullanılmamalıdır.
- Aktif peptik ülser veya tekrarlayan nitelikte peptik ülseri olanlarda.
- Ağır karaciğer yetmezliğinde.
- Diyaliz edilemeyen ağır böbrek yetmezliğinde.
- Gastrointestinal kanama, serebrovasküler kanama veya diğer kanama bozukluklarında.

- Özofajit, gastrit ve/veya peptik ülseri olan hastalar meloksikam tedavisine başlamadan önce bu rahatsızlıklarının tedavisini yaptırmış olmaları gerekmektedir.
- Gastrointestinal semptomları veya gastrointestinal hastalık hikayesi olan hastalar gastrointestinal kanama başta olmak üzere dijestif rahatsızlıklar bakımından dikkatle takip edilmelidir.
- Tıpkı diğer NSAİ’lar gibi meloksikamla tedavinin herhangi bir döneminde uyarıcı herhangi bir semptom göstermeksizin veya önceden ciddi bir gastrointestinal rahatsızlık öyküsü olmaksızın nadiren fataliteye yol açmış gastrointestinal kanama veya ülserasyon/perforasyon rapor edilmiştir.
- Meloksikam alan hastalarda nadiren kanama ve ülserasyon oluşursa ilaç kullanımına son verilmelidir. Gastrointestinal kanama ve benzeri riskleri en aza indirmek için mümkün olan en düşük etkin dozda ve tedavi için uygun olabilecek en kısa sürede kullanılmalıdır.
- Meloksikam tedavisi kutano-mukozal advers etkiler görülmeye başlandığı zaman bırakılmalıdır. Ciddi deri reaksiyonları ve hayatı tehdit edici önemli aşırı duyarlılık reaksiyonları oksikamlar da dahil olmak üzere diğer NSAİ’larda da görülebilir.
- NSAİ’lar nadir olarak interstisiyal nefrit, glomerulonefrit, renal medulla nekrozu veya nefrotik sendroma yol açabilir.
- Diğer bütün NSAİ ilaçlarda olduğu gibi serum transaminaz seviyelerinde, serum bilirubin ve karaciğer fonksiyonlarını gösteren diğer parametrelerde nadiren yükselme rapor edilmiştir. Serum kreatinin ve kan üre azot değerlerinde yükselme ve diğer laboratuvar değerlerinde bozukluklar bildirilmiştir. Bu yükselmeler genellikle hafif ve geçici niteliktedir. Eğer anormallikler şiddetli ve kalıcı ise meloksikam tedavisi durdurulmalı ve daha uygun bir ilaç verilmesi düşünülmelidir.
- Sodyum, potasyum ve su retansiyonu ve diüretiklerin natriüretik etkilerinin karışımı ve kardiyak bozukluk veya hipertansiyon problemi olan hastalarda NSAİ kullanımı çoğunlukla bu etkilerin artmasına yol açabilir.
- Böbreğe gelen kan miktarı ve kan hacmi azalmış hastalarda, non steroidal antienflamatuar ilaçlar renal perfüzyonun normal sınırlar arasında devamını sağlayan renal prostaglandinleri inhibe eder. NSAİ kullanımı bazı durumlarda latent renal yetmezlik dekompansasyonu ile sonuçlanabilir. Tedaviye son verilmesini takiben renal fonksiyonlar başlangıç durumundaki haline geri döner. Bu risk; yaşlı bireylerde, konjestif kalp yetmezliği, siroz, nefrotik sendrom veya böbrek hastalığı bulunan vakalar, diüretik kullananlar veya hipovolemiyle sonuçlanabilecek büyük cerrahi girişimlerin uygulanacağı bireylerde yüksektir. Bu gruptaki hastalar tedavi süresince dikkatle takip edilmelidir.
- Hassas, yaşlı ve zayıf düşmüş hastalar yan etkileri daha az tolere edebildiklerinden dolayı dikkatle kontrol altında tutulmalıdır. Diğer non-steroidal antienflamatuar ilaçlarda olduğu gibi böbrek, karaciğer ve kardiyak fonksiyonlarında bozukluk olma ihtimali yüksek olan yaşlı hastalarda dikkatli olmak gerekir.
- Yeterli terapötik yanıt alınamasa da tavsiye edilen maksimum günlük doz aşılmamalı veya ilave bir NSAİ ilaç tedavisi uygulanmamalıdır. Çünkü terapötik avantajları kanıtlanmadığı için toksi
Tüm vücutta: Alerjik reaksiyonlar, şok dahil anaflaktoid reaksiyonlar, yüz ödemi, yorgunluk, ateş, sıcak basması, malasi, senkop, kilo kaybı, kilo artışı.
Kardiyovasküler: Anjina pektoris, kardiyak yetmezlik, hipertansiyon, hipotansiyon, miyokard enfarktüsü, vaskülit, ödem.
Santral ve Periferik Sinir Sistemi: Konvülsiyonlar, parestezi, tremor, vertigo.
Gastrointestinal: Kolit, ağız kuruluğu, duodenal ülser, erüktasyon, özofajit, gastrik ülser, gastrit, gastroözofajeal reflu, gastrointestinal hemoraji, hematemez, hemorajik duodenal ülser, hemorajik gastrik ülser, intestinal perforasyon, melena, pankreatit, perfore duodenal ülser, perfore gastrik ülser, ülseratif stomatit.
Kalp hızı ve ritmi: Aritmi, palpitasyon, taşikardi.
Hematolojik: Agranülositoz, lökopeni, purpura, trombositopeni, anemi.
Karaciğer ve Safra Sistemi: ALT artışı, AST artışı, bilirubinemi, GGT artışı, hepatit, sarılık, karaciğer yetmezliği.
Metabolik ve Beslenme: Dehidratasyon.
Psikiyatrik bozukluklar: Anormal rüyalar, anksiyete, iştah artışı, konfüzyon, depresyon, sinirlilik, uyuklama hali.
Respiratuar: Astım, bronkospazm, dispne.
Dermatolojik: Alopesi, anjiyoödem, bülloz erüpsiyon, eritema multiforme, ışığa duyarlılık reaksiyonu, pruritus, Stevens-Johnson sendromu, şeker artışı, toksik epidermal nekroliz, ürtiker.
Özel duyumlar: Anormal görüş, konjunktivit, tat almada bozukluk, tinnitus.
Üriner sistem: Albuminüri, BUN artışı, kreatinin artışı, hematüri, interstisiyal nefrit, renal bozukluk.

BEKLENMEYEN BİR ETKi GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

ADE inhibitörleri: NSAİ ilaçlar ADE inhibitörlerinin antihipertansif etkisini azaltabilir. NSAİ ilaç ile ADE inhibitörünü birlikte alan hastalar bu etkileşim konusunda bilgilendirilmelidir.
Aspirin: Sağlıklı bireylerde meloksikamla eş zamanda aspirin kullanımı (1000 mg TID) meloksikamın AUC
(% 10) ve Cmaks (% 24) değerlerinde artış görülmesine yol açar. Bu etkileşimin klinik açıdan önemi tam olarak bilinmemektedir. Ancak meloksikamla diğer NSAİ ilaçların ve aspirinin beraber kullanılması yan etkilerde artış olabilme potansiyeli nedeniyle tavsiye edilmez. Düşük doz aspirin ile meloksikamın birlikte kullanılması gastrointestinal ülserasyon veya kanama riskini meloksikamın tek başına uygulandığı duruma kıyasla arttırabilir. Meloksikam kardiyovasküler profilakside aspirinin yerine kullanılamaz.
Kolestiramin: Tedaviden 4 gün önce başlanan kolestiramin meloksikamın klerensini % 50 arttırır. Bu durum
t1/2 ‘yi 19.2 saatten 12.5 saate düşürür ve AUC değerinde % 35 azalmaya neden olur. Kolestiramin sindirim kanalına bağlanma yolu ile meloksikamın eliminasyonunu arttırır. Bu şekilde meloksikam vücuttan daha kısa sürede atılmış olur.
Simetidin: Günde 4 defa 200 mg simetidin ile birlikte 30 mg meloksikam kullanımı meloksikamın farmakokinetiğini değiştirmez.
Digoksin: Yedi gün boyunca günde 15 mg meloksikam ile birlikte klinik dozlarda digoksin uygulaması digoksinin plazma konsantrasyon profilinde bir değişikliğe yol açmaz.
Furosemid: NSAİ ilaçlar bazı hastalarda furosemid ve tiyazid grubu diüretiklerin natriüretik etkilerini azaltabilir. Ancak furosemid ile meloksikam arasında farmakokinetik bakımdan önemli bir etkileşim görülmemiştir.
Lityum: NSAi ilaçların plazma lityum seviyelerinde artışa ve renal lityum klerensinde ise azalmaya neden olduğu bildirilmiştir. Bu etkilerin meloksikamın renal prostaglandin sentezini inhibe etmesinden kaynaklandığı düşünülmektedir. Meloksikam tedavisinin başlangıcında, dozaj ayarlamasında ve tedavi sonrasında hasta lityum seviyeleri bakımından yakından takip edilmelidir.
Metotreksat: Meloksikam metotreksatın tekli dozlardaki farmakokinetiği üzerine çok etkili değildir. Ancak diğer NSAİ ilaçlar gibi metotreksatın hematolojik toksisitesini arttırabilir. Bu durumda kan değerleri yakından takip edilmelidir.
Varfarin: Antikoagülan aktivite yakından takip edilmelidir. Özellikle varfarin veya benzeri ajanlar kullanan hastalarda ilk birkaç gün meloksikam tedavisine başlarken kanama riskinde artış olabileceği riski göz önünde tutulmalıdır.
Siklosporin: NSAİ ilaçlar renal prostaglandin aracılığıyla görülen etkileri nedeniyle siklosporinin nefrotoksisitesini arttırabilir. Tedavi süresince renal fonksiyonlar ölçülmelidir.
Pentoksifilin: Kanama riskini arttırır. Hasta izlenmeli ve kanama zamanı bakımından daha sık takip edilmelidir.
Zidovudin: NSAi ilaçlarla tedaviye başladıktan bir hafta sonra ağır aneminin eşlik ettiği retikülositler üzerinden artmış eritrosit toksisitesi görülür. NSAİ’larla tedaviye başladıktan iki hafta sonra kan değerleri takip edilmedir.


Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde;
Osteoartrit: Günde 7.5 mg Gerektiğinde bu doz, günde 15 mg’a yükseltilebilir.
Romatoid artrit: Günde 15 mg Yaşlı hastalarda uzun süreli tedavide günde 7.5 mg önerilir.
Ankilozan spondilit: Günde 15 mg tavsiye edilir.
Ağır böbrek yetmezliği olan diyaliz hastalarında: Günlük doz 7.5 mg’ı geçmemelidir.
Advers reaksiyonlar yönünden yüksek risk taşıyan hastalar tedaviye 7.5 mg ile başlamalıdır.
MELOKSİKAM İÇİN GÜNLÜK DOZ 15 mg’ı AŞMAMALIDIR.
Meloksikamın etkinlik ve güvenilirliği 15 yaşın altındaki çocuklarda gösterilmemiştir.
İlaç, tek doz halinde yemek esnasında, suyla veya başka bir sıvıyla alınabilir.

DOZ AŞIMI:
Meloksikam ile ilgili doz aşımı vakaları sınırlıdır. Belirli bir antidotu yoktur. Doz aşımı durumunda gastrik lavaj yapılmalı, semptomatik ve destekleyici bir tedavi uygulanmalıdır. Kolestiraminin, meloksikamın eliminasyonunu hızlandırdığı, klinik çalışmalarda gösterilmiştir.
İlacın yüksek oranda proteine bağlanma özelliği nedeniyle hemodiyaliz ve hemoperfüzyon gibi yöntemler etkili değildir.
Ciddi gastrointestinal lezyonlar antasid ve H2-reseptör antagonistleri ile tedavi edilebilir.

	HIV ve Aids HIV, Human Immunodeficiency Virus’dür (İnsanlarda Bağışıklık Sistemini Bozan Virüsdür). Bu virüs AIDS hastalığına sebep olur.
	Artrit Artrit, oldukça yaygın bir hastalıktır ancak iyi anlaşılamamıştır. Aslında “artrit” tek bir hastalığın adı değildir; eklem ağrısı veya eklem hastalıklarını adlandırmanın gayri resmi yoludur.
	Şizofrenlik Şizofrenliğin psikiatrik teşhisi hakkında çok fazla anlaşmazlık vardır. Bu sayfadaki bilgiler, şizofrenliğin teşhisi, nedenleri ve tedavisi hakkındaki faklı teoriler hakkında bilgi verecektir.