1. Genel bilgiler
• Diet Önerileri
İncelemeden iki saat öncesine kadar normal diete devam edilebilir. Son iki saat içerisinde
ise hasta yemekten kaçınmalıdır.
• Hidrasyon
İntravasküler kontrast madde verilmeden önce ve sonra yeterli hidrasyon sağlanmalıdır.
Bu özellikle multipl miyelomlu, diabetes mellituslu, poliürili, oligurili, hiperürisemili hastalar
için olduğu gibi, yenidoğanlar, süt çocukları, küçük çocuklar ve yaşlı hastalar için de
geçerlidir.
• Yenidoğanlar (< 1 ay) ve süt çocukları (1 ay – 2 yaş )
Küçük çocuklar ( yaş < 1 sene ) ve özellikle yenidoğanlar elektrolit dengesizliğine ve
hemodinamik değişikliklere karşı çok hassastır. Verilen kontrast madde miktarı, radyolojik
işlemin teknik performansı ve hastanın durumu hususunda dikkatli olunmalıdır.
• Anksiete
Belirgin heyecan durumu, anksiete ve ağrı yan etki riskini arttırabilir veya kontrast
maddeye bağlı reaksiyonları şiddetlendirebilir. Bu tür hastalara bir sedatif verilebilir.
• Kullanımdan önce ısıtma
Kullanımdan önce vücut ısısına ısıtılan kontrast madde daha iyi tolere edilir ve azalan
viskozite nedeniyle daha kolay enjekte edilir. Bir ısıtıcı kullanılarak, inceleme gününde
gerekli olacağı hesaplanan miktar kadar şişe 37 dereceye kadar ısıtılmalıdır. Güneş ışınından korunduğunda, daha uzun süreli ısıtmaların da kimyasal saflığı değiştirmediği
gösterilmiştir. Ancak bu süre üç ayı aşmamalıdır .
• Test
Herhangi bir öngörü değeri olmadığından az miktar test dozu kontrast madde kullanılarak
sensitivite testi yapılması önerilmez. Ayrıca, kendi başına test dozu da ciddi ve hatta fatal
hipersensitivite reaksiyonlarına neden olabilir.
2. İntravasküler kullanım için dozaj
Kontrast maddenin intravasküler uygulanması mümkünse hasta yatar durumdayken
yapılmalıdır. Uygulamadan sonra hasta en azından yarım saat gözlem altında tutulmalıdır,
çünkü reaksiyonların çoğu bu süre içinde ortaya çıkar.
Belirgin kardiyovasküler veya renal yetmezlik şikayetleri olan ve genel durumu kötü olan
hastalarda, kontrast madde dozu mümkün olduğu kadar düşük tutulmalıdır. Bu hastaların
renal fonksiyonlarının en az incelemeden sonraki 3 gün süresince izlenmesi tavsiye edilir.
Doz, hastanın yaşına, ağırlığına, kalp debisine ve genel durumuna bağlı olarak değişebilir.
Ayrıca klinik problem, inceleme tekniği ve incelenecek bölgeye de bağlıdır. Aşağıda verilen
dozlar sadece öneridir ve 70 kg ağırlığındaki ortalama bir yetişkinin dozuna tekabül
etmektedir. Dozlar tek bir enjeksiyon için veya vücut ağırlığının kilogramı başına aşağıda
gösterildiği gibi verilmiştir.
Vücut ağırlığının (VA) kilogramı başına 0.9 – 1.5 gram iyot arası dozlar ( 3 – 5 ml Ultravist
300 / kg vücut ağırlığına tekabül eder ) genellikle iyi tolere edilir ve olguların çoğunda
yeterli diagnostik bilgi sağlar. Ayrı uygulamalar arasında vücuda, yükselen osmolalitenin
interstisyel sıvı tarafından normale döndürülebilmesi için yeterli süre verilmelidir. Bazı
özel durumlarda erişkinlerde 300 – 350 ml'lik dozu aşmak gerekiyorsa, ilave su ve
mümkünse elektrolitler verilmelidir.
Tek enjeksiyon için önerilen dozlar
Konvansiyonel anjiyografi
Aort kavsi anjiyografisi = 50 – 80 ml Ultravist 300
Selektif anjiyografi = 6 – 15 ml Ultravist 300
Torasik aortagrafi = 50 – 80 ml Ultravist 300
Abdominal aortagrafi = 40 – 60 ml Ultravist 300
Arteriografi
Üst ekstremiteler = 8 – 12 ml Ultravist 300
Alt ekstremiteler = 20 – 30 ml Ultravist 300
Venografi
Üst ekstremiteler = 15 – 30 ml Ultravist 300
Alt ekstremiteler = 30 – 60 ml Ultravist 300
İntravenöz DSA
30 – 60 ml Ultravist 300’ ün i.v. bolus şeklinde enjeksiyonu ( akım hızı: kubital vene 8 – 12
ml/san, 10 – 20 ml/san vena cava’ya) sadece büyük damarların kontrastlı gösterimi için
önerilir. Venlerde kalan kontrast madde miktarı; hemen izotonik sodyum klorürün bolus
olarak verilmesi ile azaltılabilir ve diagnostik amaçlı kullanılabilir.
Yetişkinlerde = 30 – 60 ml Ultravist 300
İntraarteryel DSA
Konvansiyonel anjiyografide kullanılan doz ve
 |
Omurilik zedelenmeleri
Omurilik zedelenmesini takip eden birkaç gün içinde, hiçkimse hasarin ne kadar olacagini tahmin edemez. Buradaki sorun, omuriligin herhangi bir zedelenmesinden hemen sonra, bir omurilik sokunun olusmasidir. |
 |
İnme
İnme, beynin hasar görmesinin sonucudur. Bu hasar, beynin bir kısmındaki ya bir kanama
ya da akut kan eksikliği nedeniyle o kısmın geçici ya da kalıcı olarak işlevini yapamamasına
yol açar. |
