VENEGIS XR 150 mg uzatılmış salınımlı 28 sert kapsül Farmakolojik Özellikler

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Diğer antidepresanlar ATC: NO6A X16

5.2. Farmakokinetik özellikler

Genel Özellikler:

Venlafaksin ve ODV sabit-durum konsantrasyonuna oral çoklu doz tedavisinde 3 gün içerisinde erişir. Venlafaksin ve ODV’nin ortalama ± SD sabit-durum plazma klerensi sırasıyla 1.3±0.6 ve 0.4±0.2 1/sa/kg’dır. Eliminasyon yarı ömrü sırasıyla 5±2 ve 11±2 saat, dağılım hacmi sırasıyla 7.5±3.7 ve 5.7±1.8 1/kg. Venlafaksin ve ODV terapötik konstrasyonlarda plazma proteinlerine minimum düzeyde bağlanır (sırasıyla %27 ve %30). Emilim

Tek doz uygulamadan sonra venlefaksin yaklaşık %92’si emilir ve yoğun bir ilk geçiş metabolizmasına uğrayarak aktif metabolit olan ODV oluşur. Uzatılmış salımlı kapsül formunda uygulanan venlafaksinin mutlak biyoyararlanımı, hemen salımlı tabletinki ile aynıdır: yaklaşık %40-45. Eşit dozlarda venlafaksinin uygulanmasını takiben (günde iki kez hemen salımlı tablet veya günde bir kez uzatılmış salımlı kapsül) venlafaksin ve ODV’in eğri altındaki alanları (EAA) aynıdır. Uzatılmış salımlı kapsüllerin uygulanmasını takiben,

venlafaksin ve ODV doruk plazma konsantrasyonlarına yaklaşık 6-9 saatte ulaşır. Besinlerle birlikte alınmasının venlafaksinin absorbsiyonu üzerine veya ODV oluşumu üzerine etkisi yoktur. Dağılım:

Venlafaksin ve ODV’in plazma proteinlerine bağlanma oranı yaklaşık %27 ve %30’dur. Bu özelliğinden dolayı, proteinlere bağlanma ile ilgili bir ilaç etkileşimi beklenmez. Biyotransformasyon

Venlafaksin yoğun bir şekilde karaciğerde metabolize olur; en önemli aktif metaboliti ODV’dir. Venlafaksin ayrıca N-destmetil venlafaksin, N2O-didesmetil venlafaksin ve diğer minör metabolitlere dönüşür. İn vitro çalışmalar ODV oluşumunun CYP2D6 tarafından katalize edildiğini, N-destmetil venlafaksin’in CYP3A3/4 tarafından katalize edildiğini göstermektedir.

Eliminasyon

Venlafaksin’ın uzatılmış salınımlı formu ilacı yavaşça sindirim kanalına serbestleyen kürecikler içermektedir. Bu küreciklerin çözünmeyen bölümü atılmaktadır ve dışkıda görülebilir.

Doğrusallık/Doğrusal Olmayan Durum:

Venlafaksin ve ODV 75-450 mg/kg doz aralığında doğrusal kinetik gösterir.

Hastalardaki karakteristik özellikler

Yaş ve Cinsiyet

Hastanın yaşı ve cinsiyetinin venlafaksinin farmakokinetiği üzerinde anlamlı bir etkisi bulunmamaktadır. Sağlıklı deneklerde kronik uygulama sırasında venlafaksin ve ODV’nin birikme yapmadığı gözlenmiştir.

Böbrek/Karaciğer yetmezliği

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

Sıçan ve farelerde yapılan çalışmalarda, venlafaksinin karsinogeneze neden olduğuna dair herhangi bir kanıt bulunamamıştır. Venlafaksin, yapılan bir çok in vitro ve in vivo çalışmalarda mutajenik bulunmamıştır. Venlafaksinin majör metabolitinin (ODV), insanlarda önerilen 225 mg/gün’lük venlafaksin dozunun yaklaşık 2-3 katı dozlarda uygulandığı bir hayvan çalışmasında, erkek ve dişi sıçanlarda fertilitenin azaldığı gözlenmemiştir.

Diyabet Hastalığı Diyabet, insülin hormonu ile ilgili problemlerden kaynaklanan bir hastalıktır.

Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.