Her tablette 80 mg Verapamil hidroklorür bulunur.
· Kronik koroner yetmezliği ve koroner spazmlar: Efor anjinası (Kronik stabil anjina), variant anjina (vazospastik Prinzmetal anjinası) ve stabil olmayan anjina (infarktüs öncesi anjinası) gibi Angina pectoris’ in tüm şekilleri
· İnfarktüs sonrası tedavi (yakın gözetim altında)
· Supraventriküler taşikardinin geçirilmesi ve tekrarlayıcı supraventriküler taşikardi olgularında profilaksi amacı ile
· Atrium fibrilasyonu (Wolff – Parkinson – White sendromu dışında), hızlı iletimle birlikte atrium flatteri ve ekstrasistoli gibi aritmiler.
Veroptin 80 mg, kardiojenik şokla birlikte seyreden hipotansiyonda, 2. ve 3. derece A-V blokta, hasta sinüs sendromu ve dekompanse kalp yetmezliklerinde ve Verapamil’ e karşı aşırı duyarlılığı olanlarda kullanılmamalıdır.
Kalp yetmezliklerinde Veroptin 80 mg ile tedaviye başlamadan önce, kalp glikozidleri ile bir kompansasyon sağlanmalıdır.
Karaciğer yetmezliği olan kişilerde Veroptin 80 mg’ ın etki süresi ve şiddeti artabileceğinden, tedaviye düşük dozlarla başlanır (normal dozun % 30’ u) ve doz ayarlaması kontrol altında yapılır. (Örneğin sirozlu hastalarda tedaviye günde 3 kez ½ tablet ile başlanır.)En sık görülen yan etki kabızlıktır. Tedavinin başlangıcında sinirlilik ve yorgunluk hissi gelişebilir. Nadiren yüzde kızarıklık, baş ağrısı, baş dönmesi, ayak bileğinde ödem görülebilir. Alerjik deri reaksiyonları ile serum transaminaz ve alkali fosfataz düzeylerinde artışlara seyrek olarak rastlanabilir. Yüksek dozlarda ve belli kalp hastalarında 2. ve 3. derecede A-V blok, bradikardi hipertansiyon gelişebilir, kalp yetmezliği sendromları şiddetlenebilir.
BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.
Veroptin 80 mg Dantrolen ile birlikte kullanılmamalıdır.
Betablokerlerle birlikte hipotansiyon, bradikardi, kalp bloğu, asistoli ve konjestif kalp yetmezliği oluşabilir. Ancak miyokard fonksiyonu bozuk olmayan efor anjinası olgularında Veroptin 80 mg tek başına yeterli değilse, hastanın yakın kontrolu koşulu ile, betablokerlerle kombine edilebilir. Veroptin 80 mg tedavisi altındaki bir hastaya, betablokerler kesinlikle damar içi uygulanmamalıdır.
Veroptin 80 mg diğer antihipertansiflerin etkisini artırabilir. Bu nedenle dozları yeniden gözden geçirilmelidir. Alfablokerlerle birlikte kullanıldığı takdirde ciddi hipotansiyon gelişebilir.
Veroptin 80 mg, diğer antiaritmiklerle birlikte, dikkatle ve doktor gözetimi altında kullanılmalıdır. Digoksin verilen hastaların tedavisinde Veroptin 80 mg eklenmesi, serum digoksin düzeyinin yükselmesine, bradikardi ve A-V blok riskinin artmasına yol açabilir. Bu nedenle digoksin aşırı doz semptomları dikkatle izlenmeli, gereğinde serum düzeyi ölçülmeli ve digoksin dozu bu bulgulara göre ayarlanmalıdır.
Anjina Vak’ alarında:
Mutad başlangıç dozu günde 3 defa 80-120 mg (1-1,5 tablet) dir. Verapamil’ in etkilerine daha yüksek cevap veren hastalarda (yaşlılar, karaciğer fonksiyonu düşük hastalar) bu doz günde 3 defa 40 mg (yarım tablet) şeklinde uygulanabilir.
Başlangıç dozunu takiben doz, günlük (anstabil anjina) ya da haftalık intervallerle artırılarak optimum cevaba erişilir.
Aritmi Vak’ alarında:
Kronik atriyal fibrilasyonlu dijitalize hastalarda günlük doz 240-330 mg olup 3 ya da 4 defada verilebilir. Dijitalize olmayan paroksismal ventriküler taşikardi hastalarında günlük doz yine 3 ya da 4 defada verilmek üzere 240-480 mg’ dır. Genellikle maksimum etki tedavinin ilk 48 saati ortaya çıkar.
Esansiyel Hipertansiyon:
Mutad monoterapi dozu günde 3 defa 80 mg (1 tablet) dir. Günlük 360 mg’ ı aşan dozlarda ilave bir yarar sağlanamamaktadır. Antihipertansif etki tedavinin ilk haftası içinde ortaya çıkar. Yaşlı veya karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda başlangıç dozu günde 3 defa 40 mg (yarım tablet) olarak düşünülmelidir. Wolff-Parkinson-White sendromu olan hastalarda ventrikül hızını artırabilir. Böbrek yetmezliği olanlarda ve yaşlı hastalarda tedaviye düşük dozlarla başlanır ve doz artırılması gözetim altında ve yüksek doz belirtileri izlenerek yapılmalıdır.
Gebelerde ve emziren annelerde kullanım:
Teratojen ve mutajen bir etkisi bulunmamakla birlikte, yeterli klinik çalışmanın yapılmamış olması nedeniyle, gebelik sırasında (özellikle ilk 3 ayda) ve süt veren annelerde ancak doktorun kesin önerisi ile kontrollü alınmalıdır.
DOKTORA DANIŞMADAN KULLANILMAMALIDIR.
DOZ AŞIMI VE TEDAVİ
Yüksek doz ile zehirlenme belirtileri bradikardi, hipotansiyon, A-V iletim bozuklukları ve kardiojenik şoktur. Bu belirtilere hiperglisemi de eşlik edebilir.
Zehirlenme durumunda mide boşaltılır ve yıkanır. A-V bloğunu düzeltmek için atropin ya da beta antagonisti ilaçlar (izoprenalin) uygulanabilir. Kalp yetmezliğine karşı antidot olarak 10-20 ml % 10’ luk Ca-glukonat damardan verilir. Dopamin ve dobutamin de kullanılabilir. Hipotansiyona karşı hasta sırtüstü yatırılır. Gerekirse dopamin, dobutamin ya da noradrenalin infüzyon yolu ile uygulanır.
