VESIFIX 5 mg 30 film kaplı tablet Kısa Ürün Bilgisi

1.   BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

2.   KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

Etkin madde

Her bir film tablet 5 mg solifenasin süksinat içerir.

Yardımcı maddeler

Laktoz anhidrat (Lactopress anhidrat; inek sütü kaynaklı)……101,5 mg

• Yardımcı maddeler için 6.1.’e bakınız.

  
  

  3.   FARMASÖTİK FORMU

Film tablet

Açık sarı renkli, yuvarlak, bir yüzü “5” yazılı, bombeli film tabletler

• 
  

  4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

  • 4.1. Terapötik endikasyonlar

    Aşırı aktif mesane sendromu olan hastalarda görülebilen artmış sıklıkta idrara çıkma ve şiddetli idrar yapma hissi ve/veya sıkışma tipi inkontinansın semptomatik tedavisinde endikedir.

    • 4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

      Pozoloji:

      Erişkinler (yaşlı hastalar dahil)

      Önerilen solifenasin süksinat dozu günde bir kez 5 mg’dır. Gerekli görüldüğünde solifenasin süksinat dozu günde bir kez 10 mg’a arttırılabilir.

      Uygulama sıklığı ve süresi:

      Günde bir kez uygulanır. VESİFİX uzun süreli kullanıma uygundur.

      Uygulama şekli:

      VESİFİX oral yolla alınmalı ve sıvı yardımıyla bütün olarak yutulmalıdır. Yemeklerle birlikte ya da yemeklerden ayrı olarak alınabilir.

      Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

      Böbrek yetmezliği:

      Hafif-orta dereceli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi > 30 ml/dakika) olan hastalar için herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir. Ciddi böbrek yetmezliği olan hastalar (kreatinin klerensi ? 30 ml/dakika) dikkatle tedavi edilmeli ve bu hastalara günde bir kez 5 mg’dan daha yüksek dozlar uygulanmamalıdır (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler).

      Karaciğer yetmezliği:

      Hafif karaciğer yetmezliği olan hastalar için herhangi bir doz ayarlaması gerekli değildir. Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalar (Child-Pugh skoru 7-9) dikkatle tedavi edilmeli ve bu hastalara günde bir kez 5 mg’dan daha yüksek dozlar uygulanmamalıdır (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler).

      Pediyatrik popülasyon:

      Çocuklardaki güvenliği ve etkinliği henüz tam olarak belirlenmemiştir. Bu nedenle, VESİFİX çocuklarda kullanılmamalıdır.

      Geriyatrik popülasyon:

      Önerilen solifenasin süksinat dozu günde bir kez 5 mg’dır. Gerekli görüldüğünde solifenasin süksinat dozu günde bir kez 10 mg’a arttırılabilir.

      Diğer:

      Güçlü sitokrom P450 3A4 inhibitörleri:

      Ketokonazol ile ya da ritonavir, nelfinavir ve itrakonazol gibi diğer güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin terapötik dozları kullanılarak eşzamanlı tedavi uygulandığında, maksimum VESİFİX dozu 5 mg ile sınırlandırılmalıdır (bkz. Bölüm 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

      • 4.3. Kontrendikasyonlar

        -Solifenasin; idrar retansiyonu, şiddetli gastro-intestinal hastalık (toksik megakolon dahil), myastenia gravis ya da dar açılı glokom bulunan ve bu hastalıklar açısından risk taşıyan hastalar,

        -Etkin maddeye ya da yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olan hastalar (Bkz. Bölüm 6.1 Yardımcı maddelerin listesi),

        4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

        Uzun QT sendromu / Torsade de Pointes’e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsade de Pointes oluşma riskini artırabilir. Bu nedenle bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

        VESİFİX tedavisinden önce, sık idrar yapmanın diğer nedenleri (kalp yetmezliği ya da böbrek hastalığı) değerlendirilmelidir. İdrar yolu enfeksiyonu varsa, uygun bir antibakteriyel tedavi başlatılmalıdır.

        VESİFİX, aşağıdaki durumların bulunduğu hastalarda dikkatle kullanılmalıdır:

        • Klinik açıdan önemli, mesane dışa akış obstrüksiyonuna bağlı üriner retansiyon riski,

        • Gastro-intestinal obstrüktif bozukluklar,

        • Gastro-intestinal motilitede azalma riski,

        • Ciddi böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi ? 30 ml/dakika; bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli) (bu hastalar için doz 5 mg’ı aşmamalıdır),

        • Orta dereceli karaciğer yetmezliği (Child-Pugh skoru 7-9; bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli) (bu hastalar için doz 5 mg’ı aşmamalıdır),

        • Ketokonazol gibi güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı kullanımı (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli),

        • Hiatus hernisi/gastro-özofagal reflü ve/veya birlikte özofajite neden olabilen ya da özofajiti alevlendirebilen ilaçların (bifosfonatlar gibi) eş zamanlı kullanımı,

        • Otonom nöropati.

        Aşırı detrusor aktivitesi için nörojenik bir sebep bulunan hastalardaki güvenliği ve etkinliği henüz belirlenmemiştir.

        Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda, havayolu obstrüksiyonu ile birlikte anjiyoödem bildirilmiştir. Anjiyoödem görülmesi durumunda solifenasin süksinat tedavisi kesilmeli ve uygun tedavi ve/veya gerekli önlemler alınmalıdır.

        Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda anaflaktik reaksiyon bildirilmiştir. Anaflaktik reaksiyon geliştiren hastalarda, solifenasin süksinat bıraktırılmalı, uygun tedavi ve/veya ölçümler yapılmalıdır.

        Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

        VESİFİX’in maksimum etkisi en erken 4 hafta sonra saptanabilir.

        • 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

        Farmakolojik etkileşmeler:

        Antikolinerjik özellikleri olan diğer tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması, daha belirgin terapötik etkilere ve istenmeyen etkilere yol açabilir. VESİFİX tedavisinin tamamlanmasının ardından, bir başka antikolinerjik tedaviye başlamadan önce, yaklaşık bir haftalık bir ara verilmesi sağlanmalıdır. Kolinerjik reseptör agonistlerinin birlikte uygulanması, solifenasinin terapötik etkisini azaltabilir.

        Solifenasin, metoklopramid ve sisaprid gibi gastro-intestinal sistem motilitesini uyaran tıbbi ürünlerin etkisini azaltabilir.

        Farmakokinetik etkileşmeler:

        In vitro araştırmalarda, terapötik konsantrasyonlarda uygulanan solifenasinin insan karaciğer mikrozomları kaynaklı CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 ya da 3A4’ü inhibe etmediği gösterilmiştir. Bu nedenle, solifenasinin bu CYP enzimleri tarafından metabolize edilen ilaçların klerensini değiştirme olasılığı bulunmamaktadır.

        Diğer tıbbi ürünlerin solifenasinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

        Solifenasin, CYP3A4 tarafından metabolize edilir. Güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olan ketokonazol (200 mg/gün) ile eşzamanlı uygulanması, solifenasinin EAA değerinde iki kat artışa yol açarken, 400 mg/gün dozundaki ketokonazol ile eşzamanlı uygulama solifenasinin EAA değerinde 3 kat artışla sonuçlanmıştır. Bu nedenle, ketokonazol ya da diğer güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin (örneğin; ritonavir, nelfinavir, itrakonazol) terapötik dozları ile eşzamanlı olarak kullanıldığında, maksimum VESİFİX dozu 5 mg olarak sınırlandırılmalıdır (bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

        Daha yüksek afiniteli CYP3A4 substratlarının solifenasin üzerindeki etkisine ek olarak, enzim indüksiyonunun solifenasinin ve metabolitlerinin farmakokinetiği üzerindeki etkileri araştırılmamıştır. Solifenasin CYP3A4 tarafından metabolize edildiğinden, daha yüksek afiniteli diğer CYP3A4 substratları (örneğin; verapamil, diltiazem) ve CYP3A4 indükleyicileri (örneğin; rifampisin, fenitoin, karbamazepin) ile farmakokinetik etkileşimlerin olması mümkündür.

        Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

        Böbrek/Karaciğer yetmezliği

        Ciddi böbrek yetmezliği ya da orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda, solifenasin ve güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı tedavi uygulanması kontrendikedir.

        Solifenasinin diğer tıbbi ürünlerin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

        Oral Kontraseptifler:

        Solifenasin süksinat alımı ile solifenasin ve kombine oral kontraseptifler (etinil östradiol/levonorgestrel) arasında herhangi bir farmakokinetik etkileşim görülmemiştir.

        Varfarin:

        Solifenasin süksinat kullanımının R-varfarin ya da S-varfarinin farmakokinetiğini veya bunların protrombin zamanı üzerindeki etkisini değiştirmediği saptanmıştır.

        Digoksin:

        Solifenasin süksinat kullanımının digoksin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etki göstermediği saptanmıştır.

        Pediyatrik popülasyon

        Çocuklardaki güvenliği ve etkinliği henüz tam olarak belirlenmemiştir. Bu nedenle, VESİFİX çocuklarda kullanılmamalıdır.

        • 4.6. Gebelik ve laktasyon

          Genel tavsiye

          Gebelik kategorisi: C

          Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) Kontrasepsiyonla ilgili veri mevcut değildir.

          Gebelik dönemi

          Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik /ve-veya/ embriyonal/fetal gelişim /ve-veya/doğum /ve-veya/ doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

          Solifenasin kullanırken gebe kalan kadınlardan elde edilen herhangi bir klinik veri mevcut değildir. Hayvanlarda yapılan araştırmalarda solifenasinin fertilite, embriyonal/ fetal gelişim ya da doğurma üzerinde direkt zararlı etkileri olmadığı gösterilmiştir (bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri). İnsanlar için potansiyel risk bilinmemektedir. Gebe kadınlara reçete edildiğinde dikkatli davranılmalıdır.

          Laktasyon dönemi

          Solifenasinin insan sütüne geçmesine ilişkin herhangi bir veri mevcut değildir. Farelerde, solifenasin ve/veya metabolitleri süte geçmiş ve yenidoğan farelerde doza bağlı bir gelişme bozukluğuna neden olmuştur (bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri). Bu nedenle, emzirme dönemi boyunca VESİFİX kullanımından kaçınılmalıdır.

          Üreme yeteneği/Fertilite

          Gebelik dönemi başlığı altında verilen bilgiler dışında, fertilite ve üreme hakkında başka bilgi bulunmamaktadır.

          • 4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

            4.8. İstenmeyen etkiler

            4.8. İstenmeyen etkiler

          Solifenasinin farmakolojik etkisine bağlı olarak, VESİFİX şiddeti (genellikle) hafif ya da orta dereceli olan istenmeyen antikolinerjik etkilere neden olabilir. İstenmeyen antikolinerjik etkilerin sıklığı dozla ilişkilidir.

          Solifenasin süksinat ile en sık bildirilen advers reaksiyon, ağız kuruluğu olmuştur. Bu reaksiyon günde bir kez 5 mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %11’inde, günde bir kez 10 mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %22’sinde ve plasebo ile tedavi edilen hastaların %4’ünde ortaya çıkmıştır. Ağız kuruluğunun şiddeti, genellikle hafif olmuş ve yalnızca nadir durumlarda tedavinin kesilmesine yol açmıştır. Genel olarak, bu tıbbi ürüne uyum çok yüksek olmuş (yaklaşık %99) ve solifenasin süksinat ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %90’ı 12 haftalık tedaviden oluşan tüm araştırma dönemini tamamlamıştır.

          Klinik çalışmalarda solifenasin süksinat ile elde edilmiş veriler aşağıdadır:

          Çok yaygın (?1/10)

          Yaygın (?1/100 ila <1/10)

          Yaygın olmayan (?1/1.000 ila <1/100)

          Seyrek (?1/10.000 ila <1/1.000)

          Çok seyrek (<1/10.000)

          Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

          Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:

          Yaygın olmayan: İdrar yolu enfeksiyonu, sistit

          Bağışıklık sistemi hastalıkları:

          Bilinmiyor: Anaflaktik reaksiyon*

          Metabolizma ve beslenme hastalıkları:

          Bilinmiyor: İştah azalması*, hiperkalemi*

          Psikiyatrik hastalıklar:

          Çok seyrek: Halüsinasyon*, konfüzyon durumu*

          Bilinmiyor: Deliryum*

          Sinir sistemi hastalıkları:

          Yaygın olmayan: Somnolans, tat alma bozukluğu

          Çok seyrek: Baş dönmesi, baş ağrısı

          Göz hastalıkları:

          Yaygın: Bulanık görme

          Yaygın olmayan: Göz kuruluğu

          Bilinmiyor: Glokom*

          Kardiyak hastalıklar:

          Bilinmiyor: Torsades de Pointes*, elektrokardiyogram QT uzaması*, atriyal fibrilasyon*, taşikardi*

          Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları:

          Yaygın olmayan: Burun kuruluğu

          Bilinmiyor: Disfoni*

          Gastro-intestinal hastalıklar:

          Çok yaygın: Ağız kuruluğu

          Yaygın: Konstipasyon, bulantı, dispepsi, abdominal ağrı

          Yaygın olmayan: Gastro-özofagal reflü hastalıkları, boğaz kuruluğu

          Seyrek: Kolon obstrüksiyonu, peklik, kusma*

          Bilinmiyor: İleus*, abdominal rahatsızlık*

          Hepatobiliyer hastalıklar:

          Bilinmiyor: Karaciğer hastalığı, karaciğer fonksiyon test anormalliği*

          Deri ve derialtı doku hastalıkları:

          Yaygın olmayan: Cilt kuruluğu

          Seyrek: Pruritus*, döküntü*

          Çok seyrek: Eritema multiforma*, ürtiker*, anjiyoödem*

          Bilinmiyor: Eksfoliyatif dermatit*

          Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları:

          Bilinmiyor: Kas zayıflığı*

          Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

          Yaygın olmayan: İdrar yapma güçlüğü

          Seyrek: İdrar retansiyonu (bir nedene bağlı olarak idrarı yapamama durumu)

          Bilinmiyor: Böbrek yetmezliği*

          Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

          Yaygın olmayan: Yorgunluk, periferik ödem

          *Pazarlama sonrası gözlemlenmiştir.

          Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

          Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir. (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0800 314 00 08; faks: 0312 218 35 99)

          • 4.9. Doz aşımı ve tedavisi

            Solifenasin süksinatın doz aşımı şiddetli antikolinerjik etki ile sonuçlanabilir ve uygun şekilde tedavi edilmelidir. En yüksek doz olarak bir hastaya yanlışlıkla 280 mg solifenasin süksinat verilmiştir, 5 saatlik sürede hastaneye yatış gerektirmeyen akli durum değişikliği gözlenmiştir. Solifenasin süksinat ile doz aşımı durumunda, hasta aktif kömür ile tedavi edilmelidir. Gastrik lavaj uygulanabilir, ancak hasta kusturulmamalıdır.

            Diğer antikolinerjiklerde olduğu gibi, semptomlar aşağıda belirtildiği biçimde tedavi edilebilir:

            • Halüsinasyonlar ya da belirgin eksitasyon gibi ciddi merkezi antikolinerjik etkiler: Fizostigmin ya da karbakol ile tedavi edilir.

            • Konvülziyonlar ya da belirgin eksitasyon: Benzodiazepinlerle tedavi edilir.

            • Solunum yetersizliği: Suni solunum uygulanarak tedavi edilir.

            • Taşikardi: Beta-blokörlerle tedavi edilir.

            • Üriner retansiyon: Kateterizasyon uygulanarak tedavi edilir.

            • Midriyazis: Pilokarpin göz damlası uygulanarak ve/veya hasta karanlık bir odada tutularak tedavi edilir.

            Diğer antimuskariniklerde olduğu gibi, doz aşımı durumunda QT-uzaması açısından risk taşıdığı (yani; hipokalemi, bradikardi ve halen QT-aralığını uzattığı bilinen tıbbi ürünlerin kullanılması) ve daha önceden mevcut kardiyak hastalıkları olduğu (yani; miyokard iskemisi, aritmi, konjestif kalp yetmezliği) bilinen hastalara özgün bir dikkat gösterilmelidir.

            • 
              

              5.1. Farmakodinamik özellikler

              Farmakoterapötik grup: Üriner antispazmotik

              ATC Kodu: G04BD08

              Etki mekanizması:

              Solifenasin yarışmacı, spesifik bir kolinerjik-reseptör antagonistidir. Mesane, parasempatik kolinerjik sinirlerle uyarılır. Asetilkolin, başta M3 alt-tipi olmak üzere muskarinik reseptörler aracılığıyla detrusor düz kasını kasar. In vitro ve in vivo farmakolojik araştırmalarda, solifenasinin muskarinik M3 alt-tip reseptörünün yarışmacı bir inhibitörü olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, solifenasinin test edilen iyon kanalları ve çeşitli diğer reseptörler için düşük afinite göstermesi ya da hiç afinite göstermemesi yoluyla muskarinik reseptörler için spesifik bir antagonist olduğu gösterilmiştir.

              Klinik çalışmalar:

              Günde 5 mg ve 10 mg dozlarındaki solifenasin süksinat tedavisi, mesanesi aşırı aktif olan erkek ve kadın hastalarda yürütülen çeşitli çift-kör, randomize, kontrollü klinik çalışmalarda araştırılmıştır.

              Çalışmaya alınma kriterleri; hastaların 3 ay veya daha uzun bir süredir aşırı aktivite gösteren mesane semptomları olmasıdır. Bu çalışmalara 3027 hasta dahil olmuştur (1811 solifenasin süksinat ve 1216 plasebo) ve hastaların yaklaşık %90’ı 12 haftalık çalışmayı tamamlamıştır. 12 haftalık çalışmayı tamamlayan hastaların tümü, uzun süreli, açık etiketli, genişletilmiş çalışmaya dahil olmaya uygun görülmüş ve katılan hastaların % 81’i ek 40 haftalık tedavi periyodunu tamamlamıştır. Hastaların büyük çoğunluğu beyaz ırka mensup (%93) ve kadındır (%80), yaş ortalaması 58’dir. Her dört çalışmanın da primer sonlanım noktası, başlangıçtan 12 haftaya kadar 24 saatlik mikturasyonda görülen ortalama değişimlerin sayısıdır. İkincil sonlanım noktaları, başlangıçtan 12 haftaya kadar olan 24 saatlik inkontinens aralıklarındaki ortalama değişim sayısı ve her bir mikturasyon için ortalama boşaltım hacmidir.

              Aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, 5 mg ve 10 mg’lık solifenasin süksinat dozlarının her ikisi de, primer ve sekonder son noktalarda plaseboya kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı iyileşme sağlamıştır. Etkinlik, tedavinin başlatılmasından itibaren bir hafta içinde gözlenmiştir ve 12 haftalık bir dönem boyunca stabil kalmıştır. Uzun süreli, açık nitelikli bir araştırmada, etkinliğin en az 12 ay boyunca devam ettiği gösterilmiştir. 12 haftalık tedaviden sonra, tedaviden önce inkontinans (idrar tutamama) şikayeti olan hastaların, yaklaşık %50’si inkontinans olayları yaşamamış ve buna ek olarak, hastaların %35’inde günde 8 defadan daha düşük olan bir idrara çıkma sıklığı elde edilmiştir. Aşırı aktif mesane semptomlarının tedavisi; aynı zamanda genel sağlık algılaması, inkontinansın etkisi, rol kısıtlamaları, fiziksel kısıtlılıklar, sosyal kısıtlılıklar, duygular, semptom şiddeti, şiddet ölçümleri ve uyku/enerji gibi bazı yaşam kalitesi ölçütleri üzerinde yararlı etkilerle sonuçlanmaktadır.

              Tedavi süresi 12 hafta olan dört kontrollü Faz 3 araştırmanın sonuçları (toplu veriler)

              	Plasebo	Solifenasin süksinat Günde 1 kez 5 mg	Solifenasin süksinat Günde 1 kez 10 mg	Tolterodin Günde 2 kez 2 mg
              İdrara çıkma sayısı/24 saat
              Başlangıçtaki ortalama	11,9	12,1	11,9	12,1
              Başlangıca göre ortalama azalma	1,4	2,3	2,7	1,9
              Başlangıca göre % değişiklik	(%12)	(%19)	(%23)	(%16)
              n	1138	552	1158	250
              p-değeri*		<0,001	<0,001	0,004
              İdrar sıkıştırması olaylarının sayısı/24 saat
              Başlangıçtaki ortalama	6,3	5,9	6,2	5,4

              Başlangıca göre ortalama azalma	2,0	2,9	3,4	2,1
              Başlangıca göre % değişiklik	(%32)	(%49)	(%55)	(%39)
              n	1124	548	1151	250
              p-değeri*		<0,001	<0,001	0,031
              İnkontinans olaylarının sayısı/24	saat
              Başlangıçtaki ortalama	2,9	2,6	2,9	2,3
              Başlangıca göre ortalama azalma	1,1	1,5	1,8	1,1
              Başlangıca göre % değişiklik	(%38)	(%58)	(%62)	(%48)
              n	781	314	778	157
              p-değeri*		<0,001	<0,001	0,009
              Noktüri olaylarının sayısı/24 saat
              Başlangıçtaki ortalama	1,8	2,0	1,8	1,9
              Başlangıca göre ortalama azalma	0,4	0,6	0,6	0,5
              Başlangıca göre % değişiklik	(%22)	(%30)	(%33)	(%26)
              n	1005	494	1035	232
              p-değeri*		0,025	<0,001	0,199
              Boşalan hacim/idrar
              Başlangıçtaki ortalama	166 ml	146 ml	163 ml	147 ml
              Başlangıca göre ortalama azalma	9 ml	32 ml	43 ml	24 ml
              Başlangıca göre % değişiklik	(%5)	(%21)	(%26)	(%16)
              n	1135	552	1156	250
              p-değeri*		<0,001	<0,001	<0,001
              Tampon sayısı/24 saat
              Başlangıçtaki ortalama	3,0	2,8	2,7	2,7
              Başlangıca göre ortalama azalma	0,8	1,3	1,3	1,0
              Başlangıca göre % değişiklik	(%27)	(%46)	(%48)	(%37)
              n	238	236	242	250
              p-değeri*		<0,001	<0,001	0,010

              Not: Temel araştırmaların 4’ünde solifenasin süksinat 10 mg ve plasebo kullanılmıştır. Bu 4 araştırmanın 2 tanesinde ayrıca solifenasin süksinat 5 mg da kullanılmış ve araştırmalardan birine günde iki kez uygulanan tolterodin 2 mg dahil edilmiştir. Farklı araştırmaların her birinde tüm parametreler ve tedavi grupları değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, listelenmiş olan hasta sayıları her bir parametre ve tedavi grubu için farklılık gösterebilir.

              * Plasebo ile eşleştirilmiş karşılaştırma için p-değeri.

              • 5.2. Farmakokinetik özellikler

                Genel özellikler

                Emilim:

                Solifenasin süksinat tabletlerinin alınmasının ardından, 3 ila 8 saat sonra solifenasin maksimum plazma konsantrasyonuna (Cmaks) ulaşmaktadır. tmaks doza bağımlı değildir. Cmaks ve eğrinin altında kalan alan (EAA), 5 ila 40 mg arasında dozla orantılı olarak artar. Mutlak biyoyararlanım, yaklaşık %90’dır.

                Besin alımı, solifenasinin Cmaks’ını ya da EAA’sını etkilemez.

                Dağılım:

                İntravenöz uygulamayı takiben solifenasinin görünen dağılım hacmi, yaklaşık 600 L’dir. Esas olarak ?1-asit glikoprotein olmak üzere, solifenasinin plazma proteinlerine bağlanma oranı yüksektir (yaklaşık %98).

                Biyotransformasyon:

                Solifenasin büyük ölçüde karaciğer tarafından, esas olarak sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) yoluyla metabolize edilir. Bununla birlikte, solifenasinin metabolizmasına katkıda bulunabilen alternatif metabolik yollar mevcuttur. Solifenasinin sistemik klerensi, yaklaşık 9,5 L/saat’tir ve solifenasinin terminal yarılanma ömrü, 45-68 saattir. Oral doz uygulamasından sonra plazmada solifenasine ek olarak, farmakolojik yönden aktif olan bir (4R-hidroksi solifenasin) ve inaktif olan üç metabolit (N-glukuronid, N-oksit ve 4R-hidroksi-N-oksit) tanımlanmıştır.

                Eliminasyon:

                10 mg’lık bir tek [¹⁴C-işaretli]-solifenasin dozunun uygulanmasından sonra, 26 gün boyunca radyoaktivitenin yaklaşık %70’i idrarda ve %23’ü feçeste saptanmıştır. İdrarda, radyoaktivitenin yaklaşık %11’i değişmemiş etkin madde olarak; yaklaşık %18’i N-oksit metaboliti olarak, %9’u 4R-hidroksi-N-oksit metaboliti olarak ve %8’i 4R-hidroksi metaboliti (aktif metabolit) olarak tespit edilmiştir. Feçeste, 4R-hidroksi metaboliti tespit edilmiştir.

                Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

                Terapötik doz aralığında farmakokinetiği doğrusaldır.

                Hastalardaki karakteristik özellikler

                Böbrek yetmezliği:

                Solifenasinin hafif ve orta dereceli böbrek yetmezliği olan hastalardaki EAA ve Cmaks değerlerinin sağlıklı gönüllülerde saptanan değerlerden anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir. Ciddi böbrek yetmezliği bulunan hastalarda (kreatinin klerensi ? 30 ml/dakika), Cmaks’daki yaklaşık %30 artış, EAA’de %100’den fazla artış ve t1/2’de %60’dan fazla artış ile birlikte, solifenasin etkilenimi kontrollere kıyasla anlamlı ölçüde daha büyük olmuştur. Kreatinin klerensi ile solifenasin klerensi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu gözlenmiştir.

                Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

                Karaciğer yetmezliği:

                Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru 7 ila 9) Cmaks etkilenmemiş, EAA %60 oranında artmış ve t1/2 iki katına çıkmıştır. Solifenasinin ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

                Yaş:

                Hastanın yaşına göre herhangi bir dozaj ayarlaması gerekli değildir. Tmaks olarak ifade edilen ortalama emilim hızı yaşlılarda hafifçe daha yavaştır. Cmaks, EAA ve terminal yarılanma ömrü yaşlı bireylerde % 20-25 daha yüksek bulunmuştur. Bu hafif farklılıklar, klinik açıdan anlamlı olarak kabul edilmemiştir. Solifenasinin çocuklar ve adolesanlardaki farmakokinetiği saptanmamıştır.

                Cinsiyet:

                Solifenasinin farmakokinetiği cinsiyetten etkilenmez.

                Irk:

                Solifenasinin farmakokinetiği ırktan etkilenmez.

                • 5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

                  6.1. Yardımcı maddelerin listesi

                  -Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalar (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler), -Ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalar (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler), -Ciddi böbrek yetmezliği ya da orta dereceli karaciğer yetmezliği bulunan ve ketokonazol gibi güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile tedavi edilmekte olan (bkz. Bölüm 4.5 Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri) hastalarda kontrendikedir.

                  • 4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

                  Uzun QT sendromu / Torsade de Pointes’e neden olabilen ilaçlar ile birlikte kullanıldığında uzun QT sendromu veya Torsade de Pointes oluşma riskini artırabilir. Bu nedenle bu tür ilaçlarla birlikte kullanılmamalıdır.

                  VESİFİX tedavisinden önce, sık idrar yapmanın diğer nedenleri (kalp yetmezliği ya da böbrek hastalığı) değerlendirilmelidir. İdrar yolu enfeksiyonu varsa, uygun bir antibakteriyel tedavi başlatılmalıdır.

                  VESİFİX, aşağıdaki durumların bulunduğu hastalarda dikkatle kullanılmalıdır:

                  • Klinik açıdan önemli, mesane dışa akış obstrüksiyonuna bağlı üriner retansiyon riski,

                  • Gastro-intestinal obstrüktif bozukluklar,

                  • Gastro-intestinal motilitede azalma riski,

                  • Ciddi böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi ? 30 ml/dakika; bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli) (bu hastalar için doz 5 mg’ı aşmamalıdır),

                  • Orta dereceli karaciğer yetmezliği (Child-Pugh skoru 7-9; bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli) (bu hastalar için doz 5 mg’ı aşmamalıdır),

                  • Ketokonazol gibi güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı kullanımı (bkz. Bölüm 5.2 Farmakokinetik özellikler ve Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli),

                  • Hiatus hernisi/gastro-özofagal reflü ve/veya birlikte özofajite neden olabilen ya da özofajiti alevlendirebilen ilaçların (bifosfonatlar gibi) eş zamanlı kullanımı,

                  • Otonom nöropati.

                  Aşırı detrusor aktivitesi için nörojenik bir sebep bulunan hastalardaki güvenliği ve etkinliği henüz belirlenmemiştir.

                  Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda, havayolu obstrüksiyonu ile birlikte anjiyoödem bildirilmiştir. Anjiyoödem görülmesi durumunda solifenasin süksinat tedavisi kesilmeli ve uygun tedavi ve/veya gerekli önlemler alınmalıdır.

                  Solifenasin süksinat kullanan bazı hastalarda anaflaktik reaksiyon bildirilmiştir. Anaflaktik reaksiyon geliştiren hastalarda, solifenasin süksinat bıraktırılmalı, uygun tedavi ve/veya ölçümler yapılmalıdır.

                  Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

                  VESİFİX’in maksimum etkisi en erken 4 hafta sonra saptanabilir.

                  • 4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

                  Farmakolojik etkileşmeler:

                  Antikolinerjik özellikleri olan diğer tıbbi ürünlerle birlikte uygulanması, daha belirgin terapötik etkilere ve istenmeyen etkilere yol açabilir. VESİFİX tedavisinin tamamlanmasının ardından, bir başka antikolinerjik tedaviye başlamadan önce, yaklaşık bir haftalık bir ara verilmesi sağlanmalıdır. Kolinerjik reseptör agonistlerinin birlikte uygulanması, solifenasinin terapötik etkisini azaltabilir.

                  Solifenasin, metoklopramid ve sisaprid gibi gastro-intestinal sistem motilitesini uyaran tıbbi ürünlerin etkisini azaltabilir.

                  Farmakokinetik etkileşmeler:

                  In vitro araştırmalarda, terapötik konsantrasyonlarda uygulanan solifenasinin insan karaciğer mikrozomları kaynaklı CYP1A1/2, 2C9, 2C19, 2D6 ya da 3A4’ü inhibe etmediği gösterilmiştir. Bu nedenle, solifenasinin bu CYP enzimleri tarafından metabolize edilen ilaçların klerensini değiştirme olasılığı bulunmamaktadır.

                  Diğer tıbbi ürünlerin solifenasinin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

                  Solifenasin, CYP3A4 tarafından metabolize edilir. Güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olan ketokonazol (200 mg/gün) ile eşzamanlı uygulanması, solifenasinin EAA değerinde iki kat artışa yol açarken, 400 mg/gün dozundaki ketokonazol ile eşzamanlı uygulama solifenasinin EAA değerinde 3 kat artışla sonuçlanmıştır. Bu nedenle, ketokonazol ya da diğer güçlü CYP3A4 inhibitörlerinin (örneğin; ritonavir, nelfinavir, itrakonazol) terapötik dozları ile eşzamanlı olarak kullanıldığında, maksimum VESİFİX dozu 5 mg olarak sınırlandırılmalıdır (bkz. Bölüm 4.2 Pozoloji ve uygulama şekli).

                  Daha yüksek afiniteli CYP3A4 substratlarının solifenasin üzerindeki etkisine ek olarak, enzim indüksiyonunun solifenasinin ve metabolitlerinin farmakokinetiği üzerindeki etkileri araştırılmamıştır. Solifenasin CYP3A4 tarafından metabolize edildiğinden, daha yüksek afiniteli diğer CYP3A4 substratları (örneğin; verapamil, diltiazem) ve CYP3A4 indükleyicileri (örneğin; rifampisin, fenitoin, karbamazepin) ile farmakokinetik etkileşimlerin olması mümkündür.

                  Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

                  Böbrek/Karaciğer yetmezliği

                  Ciddi böbrek yetmezliği ya da orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda, solifenasin ve güçlü bir CYP3A4 inhibitörü ile eşzamanlı tedavi uygulanması kontrendikedir.

                  Solifenasinin diğer tıbbi ürünlerin farmakokinetiği üzerindeki etkisi:

                  Oral Kontraseptifler:

                  Solifenasin süksinat alımı ile solifenasin ve kombine oral kontraseptifler (etinil östradiol/levonorgestrel) arasında herhangi bir farmakokinetik etkileşim görülmemiştir.

                  Varfarin:

                  Solifenasin süksinat kullanımının R-varfarin ya da S-varfarinin farmakokinetiğini veya bunların protrombin zamanı üzerindeki etkisini değiştirmediği saptanmıştır.

                  Digoksin:

                  Solifenasin süksinat kullanımının digoksin farmakokinetiği üzerinde hiçbir etki göstermediği saptanmıştır.

                  Pediyatrik popülasyon

                  Çocuklardaki güvenliği ve etkinliği henüz tam olarak belirlenmemiştir. Bu nedenle, VESİFİX çocuklarda kullanılmamalıdır.

                  • 4.6. Gebelik ve laktasyon

                  Genel tavsiye

                  Gebelik kategorisi: C

                  Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) Kontrasepsiyonla ilgili veri mevcut değildir.

                  Gebelik dönemi

                  Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik /ve-veya/ embriyonal/fetal gelişim /ve-veya/doğum /ve-veya/ doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

                  Solifenasin kullanırken gebe kalan kadınlardan elde edilen herhangi bir klinik veri mevcut değildir. Hayvanlarda yapılan araştırmalarda solifenasinin fertilite, embriyonal/ fetal gelişim ya da doğurma üzerinde direkt zararlı etkileri olmadığı gösterilmiştir (bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri). İnsanlar için potansiyel risk bilinmemektedir. Gebe kadınlara reçete edildiğinde dikkatli davranılmalıdır.

                  Laktasyon dönemi

                  Solifenasinin insan sütüne geçmesine ilişkin herhangi bir veri mevcut değildir. Farelerde, solifenasin ve/veya metabolitleri süte geçmiş ve yenidoğan farelerde doza bağlı bir gelişme bozukluğuna neden olmuştur (bkz. Bölüm 5.3 Klinik öncesi güvenlilik verileri). Bu nedenle, emzirme dönemi boyunca VESİFİX kullanımından kaçınılmalıdır.

                  Üreme yeteneği/Fertilite

                  Gebelik dönemi başlığı altında verilen bilgiler dışında, fertilite ve üreme hakkında başka bilgi bulunmamaktadır.

                  • 4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

                  Diğer antikolinerjiklerde olduğu gibi solifenasin de, bulanık görmeye ve sık olmayan bir biçimde somnolans ve yorgunluğa (bkz. Bölüm 4.8 İstenmeyen etkiler) neden olabildiğinden, araç ve makine kullanma yeteneği olumsuz etkilenebilmektedir.

                  • 4.8. İstenmeyen etkiler

                  Solifenasinin farmakolojik etkisine bağlı olarak, VESİFİX şiddeti (genellikle) hafif ya da orta dereceli olan istenmeyen antikolinerjik etkilere neden olabilir. İstenmeyen antikolinerjik etkilerin sıklığı dozla ilişkilidir.

                  Solifenasin süksinat ile en sık bildirilen advers reaksiyon, ağız kuruluğu olmuştur. Bu reaksiyon günde bir kez 5 mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %11’inde, günde bir kez 10 mg’lık doz ile tedavi edilen hastaların %22’sinde ve plasebo ile tedavi edilen hastaların %4’ünde ortaya çıkmıştır. Ağız kuruluğunun şiddeti, genellikle hafif olmuş ve yalnızca nadir durumlarda tedavinin kesilmesine yol açmıştır. Genel olarak, bu tıbbi ürüne uyum çok yüksek olmuş (yaklaşık %99) ve solifenasin süksinat ile tedavi edilen hastaların yaklaşık %90’ı 12 haftalık tedaviden oluşan tüm araştırma dönemini tamamlamıştır.

                  Klinik çalışmalarda solifenasin süksinat ile elde edilmiş veriler aşağıdadır:

                  Çok yaygın (?1/10)

                  Yaygın (?1/100 ila <1/10)

                  Yaygın olmayan (?1/1.000 ila <1/100)

                  Seyrek (?1/10.000 ila <1/1.000)

                  Çok seyrek (<1/10.000)

                  Bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)

                  Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar:

                  Yaygın olmayan: İdrar yolu enfeksiyonu, sistit

                  Bağışıklık sistemi hastalıkları:

                  Bilinmiyor: Anaflaktik reaksiyon*

                  Metabolizma ve beslenme hastalıkları:

                  Bilinmiyor: İştah azalması*, hiperkalemi*

                  Psikiyatrik hastalıklar:

                  Çok seyrek: Halüsinasyon*, konfüzyon durumu*

                  Bilinmiyor: Deliryum*

                  Sinir sistemi hastalıkları:

                  Yaygın olmayan: Somnolans, tat alma bozukluğu

                  Çok seyrek: Baş dönmesi, baş ağrısı

                  Göz hastalıkları:

                  Yaygın: Bulanık görme

                  Yaygın olmayan: Göz kuruluğu

                  Bilinmiyor: Glokom*

                  Kardiyak hastalıklar:

                  Bilinmiyor: Torsades de Pointes*, elektrokardiyogram QT uzaması*, atriyal fibrilasyon*, taşikardi*

                  Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları:

                  Yaygın olmayan: Burun kuruluğu

                  Bilinmiyor: Disfoni*

                  Gastro-intestinal hastalıklar:

                  Çok yaygın: Ağız kuruluğu

                  Yaygın: Konstipasyon, bulantı, dispepsi, abdominal ağrı

                  Yaygın olmayan: Gastro-özofagal reflü hastalıkları, boğaz kuruluğu

                  Seyrek: Kolon obstrüksiyonu, peklik, kusma*

                  Bilinmiyor: İleus*, abdominal rahatsızlık*

                  Hepatobiliyer hastalıklar:

                  Bilinmiyor: Karaciğer hastalığı, karaciğer fonksiyon test anormalliği*

                  Deri ve derialtı doku hastalıkları:

                  Yaygın olmayan: Cilt kuruluğu

                  Seyrek: Pruritus*, döküntü*

                  Çok seyrek: Eritema multiforma*, ürtiker*, anjiyoödem*

                  Bilinmiyor: Eksfoliyatif dermatit*

                  Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları:

                  Bilinmiyor: Kas zayıflığı*

                  Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:

                  Yaygın olmayan: İdrar yapma güçlüğü

                  Seyrek: İdrar retansiyonu (bir nedene bağlı olarak idrarı yapamama durumu)

                  Bilinmiyor: Böbrek yetmezliği*

                  Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

                  Yaygın olmayan: Yorgunluk, periferik ödem

                  *Pazarlama sonrası gözlemlenmiştir.

                  Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması

                  Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir. (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0800 314 00 08; faks: 0312 218 35 99)

                  • 4.9. Doz aşımı ve tedavisi

                  Solifenasin süksinatın doz aşımı şiddetli antikolinerjik etki ile sonuçlanabilir ve uygun şekilde tedavi edilmelidir. En yüksek doz olarak bir hastaya yanlışlıkla 280 mg solifenasin süksinat verilmiştir, 5 saatlik sürede hastaneye yatış gerektirmeyen akli durum değişikliği gözlenmiştir. Solifenasin süksinat ile doz aşımı durumunda, hasta aktif kömür ile tedavi edilmelidir. Gastrik lavaj uygulanabilir, ancak hasta kusturulmamalıdır.

                  Diğer antikolinerjiklerde olduğu gibi, semptomlar aşağıda belirtildiği biçimde tedavi edilebilir:

                  • Halüsinasyonlar ya da belirgin eksitasyon gibi ciddi merkezi antikolinerjik etkiler: Fizostigmin ya da karbakol ile tedavi edilir.

                  • Konvülziyonlar ya da belirgin eksitasyon: Benzodiazepinlerle tedavi edilir.

                  • Solunum yetersizliği: Suni solunum uygulanarak tedavi edilir.

                  • Taşikardi: Beta-blokörlerle tedavi edilir.

                  • Üriner retansiyon: Kateterizasyon uygulanarak tedavi edilir.

                  • Midriyazis: Pilokarpin göz damlası uygulanarak ve/veya hasta karanlık bir odada tutularak tedavi edilir.

                  Diğer antimuskariniklerde olduğu gibi, doz aşımı durumunda QT-uzaması açısından risk taşıdığı (yani; hipokalemi, bradikardi ve halen QT-aralığını uzattığı bilinen tıbbi ürünlerin kullanılması) ve daha önceden mevcut kardiyak hastalıkları olduğu (yani; miyokard iskemisi, aritmi, konjestif kalp yetmezliği) bilinen hastalara özgün bir dikkat gösterilmelidir.

                  • 5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

                    • 5.1. Farmakodinamik özellikler

                  Farmakoterapötik grup: Üriner antispazmotik

                  ATC Kodu: G04BD08

                  Etki mekanizması:

                  Solifenasin yarışmacı, spesifik bir kolinerjik-reseptör antagonistidir. Mesane, parasempatik kolinerjik sinirlerle uyarılır. Asetilkolin, başta M3 alt-tipi olmak üzere muskarinik reseptörler aracılığıyla detrusor düz kasını kasar. In vitro ve in vivo farmakolojik araştırmalarda, solifenasinin muskarinik M3 alt-tip reseptörünün yarışmacı bir inhibitörü olduğu gösterilmiştir. Ayrıca, solifenasinin test edilen iyon kanalları ve çeşitli diğer reseptörler için düşük afinite göstermesi ya da hiç afinite göstermemesi yoluyla muskarinik reseptörler için spesifik bir antagonist olduğu gösterilmiştir.

                  Klinik çalışmalar:

                  Günde 5 mg ve 10 mg dozlarındaki solifenasin süksinat tedavisi, mesanesi aşırı aktif olan erkek ve kadın hastalarda yürütülen çeşitli çift-kör, randomize, kontrollü klinik çalışmalarda araştırılmıştır.

                  Çalışmaya alınma kriterleri; hastaların 3 ay veya daha uzun bir süredir aşırı aktivite gösteren mesane semptomları olmasıdır. Bu çalışmalara 3027 hasta dahil olmuştur (1811 solifenasin süksinat ve 1216 plasebo) ve hastaların yaklaşık %90’ı 12 haftalık çalışmayı tamamlamıştır. 12 haftalık çalışmayı tamamlayan hastaların tümü, uzun süreli, açık etiketli, genişletilmiş çalışmaya dahil olmaya uygun görülmüş ve katılan hastaların % 81’i ek 40 haftalık tedavi periyodunu tamamlamıştır. Hastaların büyük çoğunluğu beyaz ırka mensup (%93) ve kadındır (%80), yaş ortalaması 58’dir. Her dört çalışmanın da primer sonlanım noktası, başlangıçtan 12 haftaya kadar 24 saatlik mikturasyonda görülen ortalama değişimlerin sayısıdır. İkincil sonlanım noktaları, başlangıçtan 12 haftaya kadar olan 24 saatlik inkontinens aralıklarındaki ortalama değişim sayısı ve her bir mikturasyon için ortalama boşaltım hacmidir.

                  Aşağıdaki tabloda gösterildiği gibi, 5 mg ve 10 mg’lık solifenasin süksinat dozlarının her ikisi de, primer ve sekonder son noktalarda plaseboya kıyasla, istatistiksel olarak anlamlı iyileşme sağlamıştır. Etkinlik, tedavinin başlatılmasından itibaren bir hafta içinde gözlenmiştir ve 12 haftalık bir dönem boyunca stabil kalmıştır. Uzun süreli, açık nitelikli bir araştırmada, etkinliğin en az 12 ay boyunca devam ettiği gösterilmiştir. 12 haftalık tedaviden sonra, tedaviden önce inkontinans (idrar tutamama) şikayeti olan hastaların, yaklaşık %50’si inkontinans olayları yaşamamış ve buna ek olarak, hastaların %35’inde günde 8 defadan daha düşük olan bir idrara çıkma sıklığı elde edilmiştir. Aşırı aktif mesane semptomlarının tedavisi; aynı zamanda genel sağlık algılaması, inkontinansın etkisi, rol kısıtlamaları, fiziksel kısıtlılıklar, sosyal kısıtlılıklar, duygular, semptom şiddeti, şiddet ölçümleri ve uyku/enerji gibi bazı yaşam kalitesi ölçütleri üzerinde yararlı etkilerle sonuçlanmaktadır.

                  Tedavi süresi 12 hafta olan dört kontrollü Faz 3 araştırmanın sonuçları (toplu veriler)

                  	Plasebo	Solifenasin süksinat Günde 1 kez 5 mg	Solifenasin süksinat Günde 1 kez 10 mg	Tolterodin Günde 2 kez 2 mg
                  İdrara çıkma sayısı/24 saat
                  Başlangıçtaki ortalama	11,9	12,1	11,9	12,1
                  Başlangıca göre ortalama azalma	1,4	2,3	2,7	1,9
                  Başlangıca göre % değişiklik	(%12)	(%19)	(%23)	(%16)
                  n	1138	552	1158	250
                  p-değeri*		<0,001	<0,001	0,004
                  İdrar sıkıştırması olaylarının sayısı/24 saat
                  Başlangıçtaki ortalama	6,3	5,9	6,2	5,4

                  Başlangıca göre ortalama azalma	2,0	2,9	3,4	2,1
                  Başlangıca göre % değişiklik	(%32)	(%49)	(%55)	(%39)
                  n	1124	548	1151	250
                  p-değeri*		<0,001	<0,001	0,031
                  İnkontinans olaylarının sayısı/24	saat
                  Başlangıçtaki ortalama	2,9	2,6	2,9	2,3
                  Başlangıca göre ortalama azalma	1,1	1,5	1,8	1,1
                  Başlangıca göre % değişiklik	(%38)	(%58)	(%62)	(%48)
                  n	781	314	778	157
                  p-değeri*		<0,001	<0,001	0,009
                  Noktüri olaylarının sayısı/24 saat
                  Başlangıçtaki ortalama	1,8	2,0	1,8	1,9
                  Başlangıca göre ortalama azalma	0,4	0,6	0,6	0,5
                  Başlangıca göre % değişiklik	(%22)	(%30)	(%33)	(%26)
                  n	1005	494	1035	232
                  p-değeri*		0,025	<0,001	0,199
                  Boşalan hacim/idrar
                  Başlangıçtaki ortalama	166 ml	146 ml	163 ml	147 ml
                  Başlangıca göre ortalama azalma	9 ml	32 ml	43 ml	24 ml
                  Başlangıca göre % değişiklik	(%5)	(%21)	(%26)	(%16)
                  n	1135	552	1156	250
                  p-değeri*		<0,001	<0,001	<0,001
                  Tampon sayısı/24 saat
                  Başlangıçtaki ortalama	3,0	2,8	2,7	2,7
                  Başlangıca göre ortalama azalma	0,8	1,3	1,3	1,0
                  Başlangıca göre % değişiklik	(%27)	(%46)	(%48)	(%37)
                  n	238	236	242	250
                  p-değeri*		<0,001	<0,001	0,010

                  Not: Temel araştırmaların 4’ünde solifenasin süksinat 10 mg ve plasebo kullanılmıştır. Bu 4 araştırmanın 2 tanesinde ayrıca solifenasin süksinat 5 mg da kullanılmış ve araştırmalardan birine günde iki kez uygulanan tolterodin 2 mg dahil edilmiştir. Farklı araştırmaların her birinde tüm parametreler ve tedavi grupları değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, listelenmiş olan hasta sayıları her bir parametre ve tedavi grubu için farklılık gösterebilir.

                  * Plasebo ile eşleştirilmiş karşılaştırma için p-değeri.

                  • 5.2. Farmakokinetik özellikler

                  Genel özellikler

                  Emilim:

                  Solifenasin süksinat tabletlerinin alınmasının ardından, 3 ila 8 saat sonra solifenasin maksimum plazma konsantrasyonuna (Cmaks) ulaşmaktadır. tmaks doza bağımlı değildir. Cmaks ve eğrinin altında kalan alan (EAA), 5 ila 40 mg arasında dozla orantılı olarak artar. Mutlak biyoyararlanım, yaklaşık %90’dır.

                  Besin alımı, solifenasinin Cmaks’ını ya da EAA’sını etkilemez.

                  Dağılım:

                  İntravenöz uygulamayı takiben solifenasinin görünen dağılım hacmi, yaklaşık 600 L’dir. Esas olarak ?1-asit glikoprotein olmak üzere, solifenasinin plazma proteinlerine bağlanma oranı yüksektir (yaklaşık %98).

                  Biyotransformasyon:

                  Solifenasin büyük ölçüde karaciğer tarafından, esas olarak sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) yoluyla metabolize edilir. Bununla birlikte, solifenasinin metabolizmasına katkıda bulunabilen alternatif metabolik yollar mevcuttur. Solifenasinin sistemik klerensi, yaklaşık 9,5 L/saat’tir ve solifenasinin terminal yarılanma ömrü, 45-68 saattir. Oral doz uygulamasından sonra plazmada solifenasine ek olarak, farmakolojik yönden aktif olan bir (4R-hidroksi solifenasin) ve inaktif olan üç metabolit (N-glukuronid, N-oksit ve 4R-hidroksi-N-oksit) tanımlanmıştır.

                  Eliminasyon:

                  10 mg’lık bir tek [¹⁴C-işaretli]-solifenasin dozunun uygulanmasından sonra, 26 gün boyunca radyoaktivitenin yaklaşık %70’i idrarda ve %23’ü feçeste saptanmıştır. İdrarda, radyoaktivitenin yaklaşık %11’i değişmemiş etkin madde olarak; yaklaşık %18’i N-oksit metaboliti olarak, %9’u 4R-hidroksi-N-oksit metaboliti olarak ve %8’i 4R-hidroksi metaboliti (aktif metabolit) olarak tespit edilmiştir. Feçeste, 4R-hidroksi metaboliti tespit edilmiştir.

                  Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

                  Terapötik doz aralığında farmakokinetiği doğrusaldır.

                  Hastalardaki karakteristik özellikler

                  Böbrek yetmezliği:

                  Solifenasinin hafif ve orta dereceli böbrek yetmezliği olan hastalardaki EAA ve Cmaks değerlerinin sağlıklı gönüllülerde saptanan değerlerden anlamlı bir farklılık göstermediği belirlenmiştir. Ciddi böbrek yetmezliği bulunan hastalarda (kreatinin klerensi ? 30 ml/dakika), Cmaks’daki yaklaşık %30 artış, EAA’de %100’den fazla artış ve t1/2’de %60’dan fazla artış ile birlikte, solifenasin etkilenimi kontrollere kıyasla anlamlı ölçüde daha büyük olmuştur. Kreatinin klerensi ile solifenasin klerensi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu gözlenmiştir.

                  Hemodiyaliz uygulanmakta olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

                  Karaciğer yetmezliği:

                  Orta dereceli karaciğer yetmezliği olan hastalarda (Child-Pugh skoru 7 ila 9) Cmaks etkilenmemiş, EAA %60 oranında artmış ve t1/2 iki katına çıkmıştır. Solifenasinin ciddi karaciğer yetmezliği olan hastalardaki farmakokinetiği araştırılmamıştır.

                  Yaş:

                  Hastanın yaşına göre herhangi bir dozaj ayarlaması gerekli değildir. Tmaks olarak ifade edilen ortalama emilim hızı yaşlılarda hafifçe daha yavaştır. Cmaks, EAA ve terminal yarılanma ömrü yaşlı bireylerde % 20-25 daha yüksek bulunmuştur. Bu hafif farklılıklar, klinik açıdan anlamlı olarak kabul edilmemiştir. Solifenasinin çocuklar ve adolesanlardaki farmakokinetiği saptanmamıştır.

                  Cinsiyet:

                  Solifenasinin farmakokinetiği cinsiyetten etkilenmez.

                  Irk:

                  Solifenasinin farmakokinetiği ırktan etkilenmez.

                  • 5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

                  Konvansiyonel güvenilirlik farmakolojisi, tekrarlanan doz toksisitesi, fertilite, embriyofötal gelişme, genotoksisite ve karsinojenik potansiyel araştırmalarına dayanan klinik öncesi veriler insanlar için özel bir tehlike olmadığını göstermektedir. Farelerde yapılan bir pre ve postnatal gelişim araştırmasında, laktasyon sırasında anneye uygulanan solifenasin tedavisi doza bağımlı olarak daha düşük bir postpartum hayatta kalma oranına, yavru ağırlığında azalmaya ve klinik açıdan anlamlı düzeylerde daha yavaş fiziksel gelişime neden olmuştur.

                  Doğumlardan 10 gün sonra tedavi edilen jüvenil fareler, yetişkin farelere göre daha yüksek maruziyet ve daha ciddi toksisite göstermişlerdir.

                  • 6. FARMASÖTİK ÖZELLİKLER

                  6.1. Yardımcı maddelerin listesi

                  Laktoz anhidrat (Lactopress anhidrat) (inek süt kaynaklı)

                  Prejelatinize nişasta

                  Hidroksi propil metil selüloz 603 (Pharmacoat 603)

                  Magnezyum stearat

                  Film kaplama:

                  Opadry KB Low viscosity Yellow 310A120019 (Makragol (PEG) Polivinil alkol graft kopolimeri, Kaolin, Sarı demir oksit, Titanyumdioksit, Kopolividon, Sodyumlauril sülfat) Opadry KB Low viscosity White 310A180023 (Makragol (PEG) Polivinil alkol graft kopolimeri, Titanyumdioksit, Kaolin, Kopolividon, Sodyumlauril sülfat)

                  6.2. Geçimsizlikler

                  Bilinen herhangi bir geçimsizliği bulunmamaktadır.

                  • 6.3. Raf ömrü

                    24 ay

                    • 6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

                      25°C altındaki oda sıcaklığında ve ambalajında saklanır.

                      • 6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

                        PVC-PE-PVDC Şeffaf Folyo- Al-Blister

                        Kutu içinde 30 film tablet içeren blister ambalajlarda

                        • 6.6. Beşeri tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

                          Lösemi Kan Kanseri Lösemi, kan kanseridir ve vücudunun kan oluşturan dokularının hastalanması anlamına gelir. Birçok lösemi türü vardır; bazı lösemi türleri çocuklarda bazıları da yetişkinlerde sık görülür.

                          Travma Sonrası Bunalımı Travmatik bir olay, günlük olağan olayların dışında olan ve kişiyi derinden rahatsız eden bir olaydır.Birçok olay böyle bir etki gösterebilir.

                          İLAÇ EŞDEĞERLERİ

                          Eşdeğer İlaç Adı	Barkodu	İlaç Fiyatı
                          ELYSION	8699293093855
                          KINZY	8699514090595	278.31TL
                          KONTIFEN	8699828091295	278.31TL
                          NATYSIN	8699772091051	278.31TL
                          SOLFESIRE	8680760090545	278.31TL
                          Diğer Eşdeğer İlaçlar

                          	Deri Kanseri Deri kanseri çok rastlanan bir hastalıktır. Üç ana türü bulunur ;genelde kemirici ülser olarak bilinen bazal hücreli karsinom, yassı hücreli karsinom ve kötü huylu tümör.
                          	Parkinson Hastalığı Hastalık ilk kez 1817 de İngiliz doktor James Parkinson tarafından tanımlanmış ve Dr. Parkinson hastalığı “sallayıcı felç” olarak kaleme almış.
                          	Doğum Sonrası Depresyonu Doğum sonrası depresyonu, doğumdan sonra her on kadından biri tarafından tecrübe edilen stresli bir durumdur.