ACEPRIX PLUS 5 mg/12.5 mg 30 film tablet Klinik Özellikler
Ali Raif İlaç San. A.Ş.
[ 17 November 2011 ]
Ali Raif İlaç San. A.Ş.
[ 17 November 2011 ]
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
Doktor tarafından başka şekilde tavsiye edilmediği takdirde;
Yetişkinler için standart doz: ACEPRİX® PLUS dozu günde bir kez bir tablettir. Yemek yemenin emilim üzerine klinik olarak anlamlı bir etkisi olmadığından ACEPRİX® PLUS yemeklerden önce ya da sonra verilebilir. Doz daima günün yaklaşık aynı saatinde alınmalıdır.
Uygulama şekli:
ACEPRİX® PLUS oral yolla, aç veya tok kamına bir bardak su ile alınır. Tabletler kın İmadan ve çiğnenmeden yutulmalıdır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
İleri derecede böbrek yetmezliği olan hastalarda diüretik tedavisi gerektiğinde, silazapril ile birlikte kullanılmak üzere tiyazid grubu bir diüretik yerine bir kıvrım (loop) diüretiği tercih edilir; bu nedenle şiddetli böbrek bozukluğu olan hastalar için ACEPRİX® PLUS önerilmez.
Karaciğer yetmezliği:
Standart dozlarda ADE inhibitörü kullanan karaciğer sirozlu hastalarda hipotansiyon görülebileceğinden, silazapril ve hidroklorotiyazidin birlikte kullanımı sırasında doz titrasyonu dikkatle yapılmalıdır.
Pediyatrik popülasyon:
Çocuklardaki güvenilirlik ve etkinliği henüz belirlenmemiş olduğundan, ACEPRİX® PLUS’m çocuklarda kullanılması önerilmemektedir.
Geriyatrik popülasyon:
ACEPRK® PLUS,
- Silazapril veya diğer ADE inhibitörlerine, hidroklorotiyazid veya diğer tiyazid diüretiklerine, sülfonamidlere veya ACEPRİX® PLUS’ın bileşimindeki diğer maddelere karşı aşın duyarlılığı olan hastalarda,
Daha önce bir ADE inhibitörü tedavisine bağlı anjiyonörotik ödem gelişmiş hastalarda,
- Kalıtsal veya idiyopatik anjiyonörotik ödemi olan hastalarda,
- Anürisi olan veya böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi <30 mL/dk/1,73 m2) olan hastalarda,
Aort stenozu/hipertrofik kardivomivopati:
Şiddetli hipotansiyon riski ve kalp debisinin sistemik vazodilatasyonu dengelemek için artamaması nedeniyle, ACEPRİX® PLUS aort stenozu olan ya da obstrüktif kalp hastalığı (örn. mitral stenoz, aort stenozu, hipertrofık kardiyomiyopati) olan hastalarda kullanılmamalıdır.
Karaciğer yetmezliği:
Ender olarak, ADE inhibitörleri kolestatik sanlık ile başlayan ve fulmınant hepatik nekroza ve bazen de ölüme kadar ilerleyebilen bir sendrom ile ilişkili olmuştur. Bu sendromun mekanizması anlaşılamamıştır. ADE inhibitörleri kullanan ve sanlık gelişen veya karaciğer enzimlerinde anlamlı artışlar olan hastalar ADE inhibitörüne son vermeli ve uygun takip ve tedaviye alınmalıdır.
Hipertansiyon tedavisi alması gereken karaciğer sirozlu ancak asidi bulunmayan hastalarda silazapril küçük dozlarda başlanmalı ve belirgin hipotansiyon meydana gelebileceğinden çok dikkatli olunmalıdır. Asidi olan hastalarda ise silazapril tavsiye edilmemektedir. Karaciğer fonksiyonlan bozuk olan ya da progresif karaciğer hastalığı olan hastalarda, sıvı-elektrolit dengesindeki küçük değişiklikler hepatik komaya neden olabileceğinden, ACEPRİX® PLUS dikkatli kullanılmalıdır. Karaciğer fonksiyonlan bozuk olan hastalar yakından izlenmelidir.
Nötropeni:
ACEPRİX®PLUS tedavisi sırasında nadir nötropeni olgulan bildirilmiştir. Kolajen vasküler hastalığı ve böbrek bozukluğu olan hastalarda düzenli aralıklarla lökosit sayımı yapılması düşünülmelidir.
Böbrek yetmezliği:
ACEPRİX® PLUS kreatinin klerensi 30 ml/dak/1.73 m2,den küçük olan hastalarda kontrendikedir, Hafif böbrek bozukluğu olan hastalarda silazapril’in dozu kreatinin klerens değerine göre ayarlanmalıdır. Böbrek yetmezliği olan hastalarda normal tıbbi tedavinin parçası olarak potasyum ve klor düzeyleri takip edilmelidir.
ADE inhibitörleri, renoprotektif etkilere sahip olsalar da belirtilen sebeplere bağlı olarak renal perfüzyonda azalma sonucu böbrek fonksiyonlannda bozulmaya neden olabilir: bilateral renal arter stenozu, şiddetli konjestif kalp yetmezliği, hacim kaybı, hiponatremi veya yüksek doz diüretik kullanımı ve NSAli’ler ile tedavi. Diüretik tedavisinin geçici olarak durdurulması veya kesilmesi, ADE inhibitörleri ile tedavinin çok düşük dozlarla başlatılması ve doz titrasyonunun gerçekleştirilmesi önleyici tedbir olarak uygulanabilir.
Renal arter stenozu olan hastalarda, renin-anj iyotensin-aldosteron sistemin aktive edilmesi, efierent arteriyollerin büzülmesi ile renal perfüzyonun bozulmamasını sağlar. Bu sebeple, anjiyotensin-II formasyonunun bloke edilmesi, bradikinin formasyonunda artışa sebep olmak suretiyle afferent arteriyollerde vazodilatasyon oluşmasına ve glomerüler filtrasyon basıncında azalmaya sebep olur. Hipotansiyon, renal perfüzyonun azalmasına katkıda bulunur (bkz. Bölüm 4.4. "Hipotansiyon"). Renin-anjiyotensin sistemine etki eden diğer ajanlann kullanımında olduğu gibi, silazapril ile renal arter stenozu tedavisi sırasında da akut renal yetmezlik de dahil renal yetmezlik riskinde artış görülebilir. Bundan dolayı, bu hastalarda tedavi sırasında dikkatli olunmalıdır. Eğer renal yetmezlik görülürse, tedavi sonlandınlmalıdır.
Hemodiyaliz / anafilaksi:
İlgili mekanizma tam olarak tammlanmasa da, silazapril dahil ADE inhibitörleri ile tedavi edilen hastalarda, poliakrilonitrit metalil sülfat yüksek akım membranı (öm.AN69) veya LDL aferezi ile hemodiyaliz veya hemofıltrasyonun hayatı tehdit eden şoku da kapsayan anafilaksi / anafilaktoid reaksiyonlann provakasyonuna neden olacağına dair bulgular vardır. Bu nedenle, bu tip hastalarda yukanda bahsedilen tipteki diyaliz membranlanndan sakınmalıdır.
ADE inhibitörleri kullanırken an zehiri için desensitizasyon tedavisi gören hastalarda da anafilaktik reaksiyonlar oluşabilir. Bu yüzden desensitizasyon tedavisine başlamadan önce silazaprile ara verilmelidir. Aynca, bu durumda silazaprilin yerine beta blokör kullanılmamalıdır.
Serum potasyumu:
Hidroklorotiyazidin hipokalemik etkisi silazaprilin etkisi ile genellikle zayıflar. Klinik çalışmalarda Silazapril+HCTZ kullanan hastalarda hiperkalemi nadir olarak gözlenmiştir. Hiperkalemi gelişmesi için risk faktörleri böbrek yetmezliği, diabetes mellitus ve Silazapril+HCTZ tedavisi sırasında potasyum tutucu diüretiklerin, potasyum ilavelerinin ve/veya potasyum içeren tuzlann kullanılmasıdır (bu maddeler ACEPRİX® PLUS tedavisi sırasında dikkatli olarak kullanılmalıdırlar). Bu risk faktörlerinin varlığında serum potasyum düzeylerinin sık aralıklarla izlenmesi önerilebilir.
Semptomatik hipotansiyon:
ADE inhibitörleri, özellikle tedavinin başlangıç dönemlerinde şiddetli hipotansiyona sebep olabilir. İlk doz hipotansiyonu daha çok, renovasküler hipertansiyon veya renal hipoperfüzyonun diğer sonuçlan, sodyum veya hacim deplesyonu, veya diğer vazodilatörlerle daha önce tedavi ile renin-anjiyötensin sistemi aktive edilmiş hastalarda görülür. Bu koşullar, özellikle ciddi kalp yetmezliği ile eş zamanlı olarak bulunabilir.
ADE inhibitörleri ile tedavi anjina pektoris veya serebrovasküler bozukluğu olan hastalarda, aşın hipotansiyon miyokardiyal enfarktüs veya serebrovasküler olay ile sonuçlanabileceğinden yakın tıbbi denetimi altında başlatılmalıdır.
Akut hipotansiyon, hastayı sırtüstü yatırarak ve gerektiğinde serum fizyolojik ve benzeri replasman sıvılan verilerek tedavi edilmelidir. Sıvı replasmanı sonrasında silazapril tedavisine devam edilebilir. Fakat eğer semptomlar devam ederse doz azaltılmalı ya da ilaç kesilmelidir. Kronik kalp yetmezliği hastalannda ADE İnhibitörlerine yanıt olarak kan basıncında belirgin düşüş olabilir.
Cerrahi / anestezi:
Majör cerrahi işlem uygulanacak ya da hipotansiyona yol açan ajanlarla anestezi verilecek hastalarda, ACEPRİX® PLUS hipotansiyon oluşturabilir. Bu durum, hacim genişleticilerle tedavi edilebilir.
Metabolik ve endokrin etkiler:
Tiyazidler idrarla kalsiyum atılımmı azaltabilir ve serum kalsiyum seviyesini artırabilirler; paratiroid fonksiyon testleri yapılmadan önce kesilmelidirler.
Tiyazid kullanan bazı hastalarda hiperürisemi gelişebilir ya da akut gut krizi ortaya çıkabilir. Bu nedenle, ACEPRİX® PLUS, geçmişinde gut hastalığı Öyküsü olan kişilerde dikkatle kullanılmalıdır.
ACEPRİX® PLUS porfirisi olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.
Diyabet:
Özellikle böbrek yetersizliği olan diyabetli hastalara ADE inhibitörü verilmesi oral hipoglisemik ilaçlar veya insülinin kan şekeri düşürücü etkisini potansiyalize edebilir. Diyabetik hastalarda tiyazid grubu diüretiklerle hiperglisemi gelişebilir. İnsülin ya da oral hipoglisemik ajanlann dozlannın ayarlanması gerekebilir. Latent diabetes mellitus tiyazid tedavisi sırasında açığa çıkabilir. ACEPRİX® PLUS tedavisinde glukoz seviyeleri takip edilmelidir.
Serum elektrolitleri:
ACEPRIX PLUS alan bütün hastalarda, elektrolitler ve renal fonksiyonlar izlenmelidir. ADE inhibitörleri, aldosteron supresyonu ile hiperkalemiye sebep olabilir. Bu etki, normal renal fonksiyonlan olan hastalarda genellikle belirgin değildir. Ancak, bozulmuş renal fonksiyonu olan ve/veya potasyum takviyesi alan hastalarda hiperkalemi görülür.
Tiyazidler, potasyum atılımını artınr ve hipokalemiye sebep olur. Tiyazid monoterapisi gören hastalara göre daha az olmakla beraber, ACEPRİX PLUS kullanan hastalarda hipokalemi görülebilir, Tiyazidler aynca hiponatremi ve dehidratasyona sebep olabilir. Hiponatremi riski kadınlarda, hipokalemisi olan veya düşük sodyum alan hastalarda ve yaşlılarda daha yüksektir. Tiyazidler, üriner kalsiyum atılımını azaltabilir ve serum kalsiyum seviyelerinde artışa sebep olabilir. Bu sebeple, paratiroid fonksiyon testlerinden önce tiyazid alımı durdurulmalıdır.
Asın duvarlılık/Aniivonörotik ödem:
ADE inhibitörleri anjiyoödemle ilişkilendirilmiştir (bildirilme sıklığı %0.1-0.5). ADE ^ inhibitörü kaynaklı anjiyoödem, ilacın kesilmesiyle geçen, yüzde tekrarlayan şişme
W epizodlan şeklinde veya hayatı tehdit edici olabilecek ve acil tibbi müdahale gerektiren akut
orofarenjiyal ödemle birlikte havayollanmn tıkanması şeklinde gerçekleşebilir. Anjiyoödemin diğer bir şekli tedavinin ilk 24-48 saati içinde ince barsakta gerçeklesen anjiyoödemdir. Anjiyoödem riski siyah ten rengine sahip hastalarda siyah ten rengine sahip almayan hastalara oranla daha yüksek gözükmektedir. ADE inhibitörlerinden bağımsız anjiyoödem geçmişi olan hastalarda risk daha yüksek olabilir.
Laktoz intoleransı:
ACEPRDC PLUS laktoz içenr. Bu nedenle nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastalann bu ilacı kullanmamalıdır.
Sodyum:
Bu tıbbi ürün her tablette 0.0051 mmol (ya da 0.117 mg) sodyum ihtiva eder. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.
^ Etnik farklılık:
Silazapril ile ilgili etkileşimler
Lityum
Lityum ve ADE inhibitörlerinin eş zamanlı kullanımı sonucunda serum lityum konsantrasyonlannda revesibl bir yükselme ve toksisite rapor edilmiştir, Tiyazid diüretikleri ile lityumun eş zamanh kullanılması da lityum toksisitesini artırabileceği gibi ADE inhibitörleriyle birlikte kullanılması sonucu oluşmuş lityum toksisite riskim de yükseltir. Silazapril ile lityumun eşzamanlı kullanılması önerilmemekle beraber, birlikte kullanımın zorunlu olduğu durumlarda dikkatli kullanılmalı ve serum lityum düzeyi düzenli olarak gözlenmelidir.
Diğer antihipertansif ajanlar
ACEPRİX® PLUS kan basıncını düşüren diğer ilaçlarla birlikte uygulandığında, aditif bir etki gözlemlenebilir.
Potasyum tutucu diüretikler. Potasyum takviyesi ve/veva Potasyum içeren tuzlar
Serum potasyum değerleri genellikle normal limitler içerisinde seyretmesine karşın bazı hastalarda silazapril kullanımına bağlı olarak hiperkalemi görülebilir. ACEPRİX® PLUS ile birlikte kullanılan potasyum tutucu diüretikler (örneğin; spironolakton, triamteren veya amilorid), potasyum ilaveleri veya potasyum içeren tuzlar, serum potasyumunu önemli ölçüde artırabilmektedir (bkz. Bölüm 4.4). Bu sebeple, yukarıda sözü edilen ilaçlar ile silazaprilin eş zamanlı kullanılması önerilmez (bkz. Bolum 4.4) Ancak, bu ilaçlar hipokalemi tedavisi için kombine uygulanacakları zaman, dikkatli kullanılmalı ve serum potasyum düzeyinin sık aralıklarla izlenmesi gerekmektedir.
Diüretikler (Tiyazid ve/veva loop diüretikleri)
Daha önce uygulanan yüksek dozlu diüretik tedavisi sonucu hacim kaybı görülebilir ve silazapril tedavisine başlanması, hipotansiyon riski oluşturabilir (bkz. Bölüm 4.4). Hipotansiyon riski, diüretik tedavisinin durdurulması, hacmin artırılması, tuz alınımınm artırılması veya silazapril tedavisine düşük dozla başlanması ile azaltılabilir.
Trisiklik antidepresanlar / Antipsikotikler / Aneztezikler/ Narkotikler
Bazı anestezik medikal ürünler, trisiklik antidepresanlar ve/veya antipsikotik ilaçlar ile ADE inhibitörlerinin eş zamanlı kullanımı, kan basıncının beklenenden fazla düşmesine sebep olabilir (bk. Bölüm 4.4).
Non-Steroidal Antiinflamatuvar İlaçlar (NSAİİ) (Aspirin dahin > 3 g/gün
Diğer ADE inhibitörleriyle olduğu gibi, ACEPRIX® PLUS’ın non steroid antiinflamatuar bir ilaçla (örneğin, asetilsalisilik asitin antiinflamatuvar dozlan, COX-2 inhibitörleri ve selektif olmayan NSAİİ) birlikte kullanımı, ACEPRİX® PLUS’ın antihipertansif etkisini azaltabilir. Bu etki, NSAİİ kullanımından önce ACEPRİX® PLUS tedavisi yapılan hastalarda ortaya çıkmamaktadır.
ADE inhibitörleri ve NSAİİ’nin birlikte kullanılması, özellikle azalmış böbrek fonksiyonu olan hastalarda, akut böbrek yetmezliği de dahil böbrek fonksiyonlarında bozulma ve serum potasyum düzeylerinde artışa sebep olabilir. Bu ilaçların kombinasyonu, özellikle de yaşlı hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Hastalar, kombine kullanımın başlamasından sonra, periyodik olarak yeterli miktarda hidrate edilmeli ve renal fonksiyonlan izlenmelidir.
Sempatomimetikler
Sempatomimetikler, ADE inhibitörlerinin antihipertansif etkilerini azaltabilir. Antidivabetikler
Epidemiyolojik çalışmalar, ADE inhibitörleri ile antidiyabetik ilaçlann (ınsülin, oral hipoglisemik ajanlar) eş zamanlı kullanılmasının, antidiyabetik ilaçlann kan glikoz değerini düşürme etkisini artırabileceği ve sonuç olarak hipoglisemi riski oluşturduğunu ortaya koymuştur. Bu fenomen aynca, kombine tedavinin ilk haftalannda ve renal yetmezliği olan hastalarda bu etkinin oluşma ihtimalinin daha yüksek olduğunu da göstermiştir.
Altın içeren preparatlar
ADE inhibitörleri ile eş zamanlı olarak enjektabl altın (sodyum orotiyomalat) tedavisi gören hastalarda, seyrek olarak Nitritoid reaksiyonları (yüz kızarması, bulantı, kusma ve hipotansiyon semptomlarını içeren) rapor edilmiştir.
Diğerleri
• (S}
ACEPRIX PLUS, digoksin, nitratlar, kumarin antikoagülanlar ve H2 reseptör blokörleri ile birlikte kullanıldığında klinikte anlamlı herhangi bir ilaç etkileşimi gözlenmemiştir.
Hidroklorotiyazid ile ilgili etkileşimler
Digoksin
ACEPRDt PLUS tedavisi sırasında tiyazide bağlı hipokalemiyi ortaya çıkarabileceğinden ve bu durum digoksine bağlı aritmi riskini artıracağından plazma potasyum düzeyleri izlenmelidir.
Torsades de pointes’i indükleven ilaçlar
Eğer hasta eş zamanlı Torsades de pointes’i indükleyen bir ilaç tedavisi alıyorsa hipokalemi riski nedeniyle hidroklorotiyazid dikkatle kullanılmalıdır.
• Sınıfla antiaritmikler (örn. kinidin, hidrokinidin, disopiramid)
• Sınıf III antiaritmikler (örn. amiodaron, sotalol, defetilid, ibutilid)
• Bazı antipsikotikler (örn, tioridazin, klorpromazin, trifloperazin, sulpirid, tiaprid, haloperidol, droperidol)
• Diğer ilaçlar (örn. bepridil, sisaprid, difemanil, halofantrin, ketanserin, pentamidin, terfenadin)
Non-depolarize kas gevseticiler
Kas gevşetici etkinin uzaması ve şiddetlenmesinden dolayı Non-depolarize kas gevşeticiler hidroklorotiyazid ile birlikte eşzamanlı uygulanmamalıdır.
Kalsiyum tuzlan ve D vitamini
Eş zamanlı, hidroklorotiyazid ve kalsiyum tuzlan veya D vitamini kullanımın serum kalsiyum artışı üzerindeki etkiyi arttırabilir.
Kolestiramin / kolestipol
Kolestiramin ve kolestipol hidroklorotiyazid absorpsiyonunu azaltır.
Antikolineriik ajanlar (örn, atropin, biperiden)
Birlikte kullanımı gastrointestinal hareketlilikte azalma ve mide boşalma hızında artış yoluyla hidroklorotiyazidinin biyoyararlammını artırabilir.
Amantadin
Eş zamanlı amantadin tedavisi amantidinin olası advers etkilerini artırabilir.
Sitotoksik ajanlar (örn., siklofosfamid. metotreksaO
Hidroklorotiyazid ve sitotoksik tıbbi ürünlerin eş zamanlı kullanımı, sitotoksik tıbbi ürünlerin böbreklerle atılımını azaltabilir ve onlann miyelosüpresif etkilerini güçlendirebilirler.
İyot içeren kontrast madde
Hidroklorotiyazidin indüklediği dehidrasyon durumlarında iyot içeren kontrast madde daha yüksek dozlarda uygulandığında akut böbrek yetmezliği riski artabilir.
Siklosporin
Eş zamanlı siklosporin tedavisi hiperürisemi ve gut tipi komplikasyonların riskini arttırabilir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Özel popülasyonlara ilişkin hiçbir klinik etkileşim çalışması yürütülmemiştir.
Pediyatrik popülasyon:
Genel tavsiye
Gebelikte kontrendike olmakla birlikte,
Gebelik kategorisi: Gebeliğin ilk trimesteri için C,
İkinci ve üçüncü trimesteri için D’dir.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
ADE inhibitör tedavisinin hayati önem taşımadığı, tedaviye devam edilmesi gerekli olmayan durumlarda hamile kalmayı planlayan hastalar, hamilelikte güvenli profil olarak belirlenen alternatif antihipertansif tedavilere geçirilmelidir. Gebelik saptandığında, ADE inhibitörleri ile tedavi hemen durdurulmalıdır ve eğer uygulanabilirse, alternatif tedaviye başlanmalıdır.
Gebelik dönemi
Silazapril/hidroklorotiyazid’in gebelik ve/veya fetüs/yeni doğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.
ACEPRİX® PLUS gebelerde kullanılmamalıdır (bkz. Bölüm 4.3).
Gebeliğin 1. trimesterinde silazapril kullanımı önerilmemektedir. 2. ve 3. trimesterde ise silazapril kullanımı kontrendikedir.
Gebeliğin ilk trimesterinde ADE inhibitörlerine maruz kalımdan sonra teratojenite riskine işaret eden epidemiyolojik kanıtlar kesinlik kazanmamıştır; bununla birlikte riskte küçük bir artış göz ardı edilemez.
İkinci ve üçüncü trimester boyunca uygulanan ADE inhibitör tedavisi insan fetotoksisite (böbrek fonksiyonlarında düşüş, oligohidramniyoz, kafatası kemikleşmesi retardasyonu) ve neonatal toksisiteye (böbrek yetersizliği, hipotansiyon, hiperkalemi) neden olduğu bilinmektedir. Gebeliğin ikinci trimesterinde olan hastalara ADE inhibitörü uygulanması gerekirse, böbrek fonksiyonunun ve kafatasının ultrason kontrolü tavsiye edilebilir. Anneleri ADE inhibitörleri alan infantlar hipotansiyon açısından yakından gözlemlenmelidir.
Hamilelik sırasında hidroklorotiyazid ile deneyim sınırlıdır. Hidroklorotiyazid plasentadan geçer ve yeni doğanlarda sanlık, trombositopeni, elektrolit düzensizlikleri ile ilişkilendirilebilir. Hidroklorotiyazid hem plazma hacmini hem de uteroplasental kan akışım azaltabilir. Hidroklorotiyazid başka alternatif tedavinin kullanılamadığı durumlar dışında, hamile kadınlarda esansiyel hipertansiyon tedavisinde kullanılmamalıdır.
Laktasyon dönemi
Silazaprilin insanda anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Hidroklorotiyazid insanlarda anne sütüne geçer. Eğer annenin ACEPRİX® PLUS kullanmasının zorunlu olduğu düşünülüyorsa, hasta bebeğini emzirmeye son vermelidir.
Üreme yeteneği/Fertilite
Özellikle tedaviye yeni başlandığında baş dönmesi ve halsizlik gibi etkilerin ortaya çıkabileceği araç ve makine kullanırken göz önünde bulundurulmalıdır (bkz. Bölüm 4.4 ve Bölüm 4.8).
a) Güvenlik profili özeti
ADE inhibitörü kullanan hastalarda ilaca bağlı en sık görülen advers etki öksürük, deri döküntüsü, renal disfonksiyondur. Kadınlarda ve sigara içmeyen kişilerde öksürük daha sık gözlenmiştir. Öksürüğü tolere edebilen hastalarda, tedaviye devam edilmesi uygun bulunmaktadır. Bazı durumlarda ise dozun azaltılması gerekebilir. Tedavinin kesilmesine neden olacak şiddetteki ilaca bağlı yan etkiler, tek başına ADE inhibitör tedavisi gören hastalann % 5’inden daha az kısmında görülmektedir.
Tiyazide bağlı en sık gözlenen yan etki baş dönmesidir. Tiyazid diüretikleri ile ilişkilendirilen bazı metabolik ve biyokimyasal anomalilerin, silazapril ile birlikte kullanılması ile hafiflediği görülmektedir. Tek başına tiyazid tedavisi gören hastalann yaklaşık %0,1’inde tedavinin kesilmesine yol açan advers etkiler ortaya çıkmıştır. ACEPRİX® PLUS’a bağlı oluşabilecek tüm advers etki riski silazapril monoterapisi alan hastalarla benzerdir.
b) Advers etki listesi
Aşağıda listelenen advers etkiler klinik çalışmalardan ve pazarlama sonrası verilerden elde edilmiştir. Belirtilen advers etkiler tek başına silazapril ve/veya ADE inhibitörü, tek başına hidroklorotiyazid ve/veya diğer tiyazid tipi diüretikler ve kombinasyon tedavisine bağlı olarak bildirilmiştir.
Sıklık tahmini toplam 1097 hastanın katıldığı Silazapril+HCTZ klinik çalışmasında her bir advers etkiyi raporlayan hasta oranına göre yapılmıştır.
Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1000 ila <1/100); seyrek (>1/10000 ila <1/1000); çok seyrek (<1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor))
Silazapril ile ilişkili advers etkiler:
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Nötropeni, agranülositoz, trombositopeni, anemi
Bağışıklık sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Anjiyoödem (yüz, dil, dudak, larenks veya gastrointestinal sistemi içerebilir), anafilaksi (bkz. Bölüm 4.4), lupus benzeri sendrom (vaskülit, miyalji, artralji/artrit, pozitif antinükleer antikorlar, elektrolit sedımentasyon oranında artış, eozinofili, lökositoz gibi belirtileri içerebilir)
Endokrin hastalıklar
Yaygın olmayan: Seksüel disfonksiyon, jinekomasti
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Baş ağrısı
Yaygın olmayan: Disguzi, serebral iskemi, geçici iskemik atak, iskemik felç, periferal nöropati
Kardiyak hastalıklar
Yaygın olmayan: Miyokardiyal iskemi, anjina pektoris, taşıkardi, palpitasyon, miyokard infarktüsü, aritmi
Vasküler hastalıkları
Yaygın: Baş dönmesi
Yaygın olmayan: Hipotansiyon, postural hipotansiyon (bkz. Bölüm 4.4). Hipotansiyon belirtileri senkop, güçsüzlük, baş dönmesi ve görme bozukluğu olabilir.
Solunum, göğüs hastalıkları ve mediastinal hastalıklar
Yaygın: Öksürük
Yaygın olmayan: Dispne, bronkospazm, rinit, intersitisyel akciğer hastalığı, bronşit, sinüzit
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Bulantı
Yaygın olmayan: Ağız kuruluğu, aftöz stomatit, iştah azalması, diyare, kusma, glossit, pankreatit
Hepato-bilier hastalıklar
Yaygın olmayan: Normal olmayan karaciğer fonksiyon test sonuçlan (transaminazlar, bilirubin, alkalen fosfataz, gama GT) ve nekrozlu veya nekrozsuz kolestatik hepatit
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Döküntü, makülo-papüler döküntü, psöriyaziform dermatit, psöriyazis (sedef hastalığı) (şiddetlenme), liken planus, eksfoliyatif dermatit, ürtiker, eritema multiforme, Stevens-Johnson sendromu, toksik epidermal nekroliz, büllöz pemfigoid, pemfigus, Karposi sarkomu, vaskülit/purpura, fotosensitivite reaksiyonlan, alopesi, onikoliz
Kas-iskelet hastalıkları, bağ doku ve kemik hastalıkları
Yaygın olmayan: Kas kramplan, miyalji, artralji
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Yaygın olmayan: Renal bozukluk, akut renal yetmezlik (bkz, Bölüm 4.4), kan kreatinin artışı, kan üre artışı, hiperkalemi, hiponatremi, proteinüri, nefrotik sendrom, nefrit
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın: Yorgunluk
Yaygın olmayan: Aşın terleme, al basması (flushing), asteni, uyku bozukluğu
Hidroklorotiyazid ile ilişkili advers etkiler:
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Trombositopeni, hemolitik anemi, nötropeni, kemik iliği yetmezliği
Bağışıklık sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Hipersensitivite (anjiyoödem, anafilaksi), lupus benzeri sendrom
Endokrin hastalıklar
Yaygın olmayan: Seksüel disfonksiyon
Metabolizma ve beslenme bozuklukları
Yaygın olmayan: Hipokalemi, hiponatremi, hipokloremi, hipomagnezemi, hiperkalsemi, hipokalsiüri, hipovolemi/dehidratasyon, metabolik alkaloz, hiperglisemi, hiperürisemi, gut, hiperkolesterolemi (artan total LDL ve VLDL kolesterol) hipertrigliseridemi.
Psikiyatrik hastalıklar
Yaygın olmayan: Uyku bozukluğu, depresyon
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Baş dönmesi Yaygın olmayan: Konfuzyon
Göz hastalıkları
Yaygın olmayan: Gözyaşı salgısında azalma, görme bozukluğu, ksantopsi
Kardiyak hastalıklar
Yaygın olmayan: Aritmi
Vasküler hastalıklar
Yaygın olmayan: Hipotansiyon
Solunum, göğüs hastalıktan ve mediastinal hastalıklar
Yaygın olmayan: İnterstisyel akciğer iltihabı, akut pulmoner ödem
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın: Bulantı
Yaygın olmayan: Ağız kuruluğu, tükrük bezi iltihabı, iştah kaybı, pankreatit
Hepato-bilier hastalıklar
Yaygın olmayan: Kolestatik sanlık
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Döküntü, fotosensitivite, psödoporfiriya, kütanöz vaskülit
Kas-iskelet hastalıkları, bağ doku ve kemik hastalıkları
Yaygın olmayan: Kas kramplan
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Yaygın olmayan: İnterstisyel nefrit, böbrek yetersizliği
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın: Yorgunluk
c) Seçilmiş advers olayların açıklanması
Tedavinin başlangıcında veya doz artışına bağlı olarak, özellikle risk altındaki hastalarda hipotansiyon ve postural hipotansiyon görülebilir.
Renal hasar ve böbrek yetmezliği daha çok, şiddetli kalp yetmezliği, renal arter stenozu, önceden böbrek hastalığı var olan hastalarda veya hacim eksikliği olan hastalarda meydana gelir.
Serebrovasküler hastalığı olan kişilerde ADE inhibitörlerine bağlı seyrek olarak raporlanan serebral iskemi, geçici iskemik atak ve iskemik felç hipotansiyonla ilişkili olabilir. Benzer biçimde, iskemik kalp hastalığı olan kişilerde miyokard iskemİsi hipotansiyonla ilişkili olabilir. Plasebo alan hastalardaki baş ağnsı insidansı ADE inhibitörü kullanan hastalara göre daha yüksek olmasına karşın en sık raporlanan advers olaydır.
Tek başına tiyazid uygulanan hastalarda daha seyrek görülmesine karşın ACEPRİX® PLUS kullanan hastalarda da hipokalemi meydana gelebilir.
Hiponatremi riski kadınlarda, hipokalemisi olan hastalarda veya sodyum alımı az olan kişilerde ve yaşlılarda daha yüksektir.
ACEPRİX® PLUS kullanan bütün hastalarda, elektrolit seviyeleri ve renal fonksiyonlan izlenmelidir.
Silazapril ve hidroklorotiyazidin birlikte uygulandığı hastalara oranla plasebo alan hastalarda baş ağrısının görülme sıklığı daha fazla olsa da baş ağnsı, yaygın olarak rapor edilen bir advers olaydır.
* (i) * •
ACEPR1X PLUS ile doz aşımına ait sınırlı bilgi bulunmaktadır.
Aşın doz ADE inhibitörü kullanımına ilişkin semptomlar hipotansiyon, dolaşım şoku, elektrolit dengesizliği, böbrek yetmezliği, hiperventilasyon, taşikardi, palpitasyon, bradikardi, baş dönmesi, anksiyete ve öksürüktür.
Aşın doz hidroklorotiyazid, eğilimi olan hastalarda (ör. prostat hiperplazisi) akut üriner retansiyona yol açabilir.
Doz aşımında ACEPRİX® PLUS tedavisi kesilmeli ve hasta yakından gözlenmelidir.
Doz aşımında, %0.9’luk intravenöz infüzyon NaCI çözeltisi ile tedavi önerilmektedir. Eğer hipotansiyon oluşursa, hasta şok pozisyonuna getirilmelidir. Eğer uygunsa, anjiyotensin
II infuzyonu ve/veya intravenöz katekolaminlerin kullanılması düşünülebilir.
Bradikardinin tedavi edilemediği durumlarda pacemaker kullanımı dikkate alınabilir. Yaşamsal belirtiler, serum elektrolit ve kreatinin konsantrasyonlan sürekli olarak takip edilmelidir.
Gerekli görüldüğünde, silazapril ve aktif formu olan silazaprilat, hemodiyaliz ile vücuttan uzaklaştınlabilir.