ALPROS 20 mcg/ml inf. için konsantre çöz. içeren 1 mlx5 ampül Klinik Özellikler
Koçak Farma İlaç ve Kimya Sanayi A.Ş.
[ 5 July 2016 ]
Koçak Farma İlaç ve Kimya Sanayi A.Ş.
[ 5 July 2016 ]
Tıkayıcı periferik arter hastalığında (Fontan sınıflandırmasına göre Evre III ve IV) diğer tedavilerin başarısız ya da imkansız olduğu durumlarda son tedavi seçeneği olarak kullanılır.
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
ALPROS, sadece hastanelerde deneyimli doktorlar ya da deneyimli doktorların gözetiminde çalışan hemşireler tarafından uygulanabilir.
40 pg alprostadil (2 ampul içeriği) 50- 250 ml’ye seyreltilir ve en az 2 saat içinde sürekli intravenöz infüzyon yoluyla (333 ng/dakika; infüzyon hızı: 0.4 -2 ml/dakika, 50 ml olması halinde infüzyon pompası kullanılarak) uygulanır.
Bu doz günde bir kez uygulanır, şiddetli klinik semptomların mevcudiyetinde doz günde en fazla iki defaya çıkarılabilir.
Alternatif olarak, 50-250 mlTik çözeltiler halinde hazırlanmış olan 60 ju.g Alprostadil (3 ampul içeriği) günde bir kez, 3 saatlik intravenöz infüzyon ile (= 333 ng/dk; infüzyon hızı 0.3-1.4 ml/dk, 50 ml olması halinde infüzyon pompası kullanılarak) uygulanabilir.
Üç haftalık kullanımdan sonra hastanın tedaviden yararlanıp yararlanmadığına karar verilir. Bu süre boyunca tedaviye olumlu cevap alınmamışsa tedaviye son verilir.
Tedavi süresi toplam olarak 4 haftayı aşmamalıdır.
Uygulama şekli:
ALPROS uygun bir çözücü ile seyreltildikten sonra, otomatik infüzyon pompası kullanılarak sürekli santral venöz infüzyonuyla uygulanır.
İnfüzyon çözeltisinin hazırlanması:
İnfüzyon çözeltisi kullanılmadan hemen önce hazırlanmalıdır.
Aseptik koşullarda 1 veya 2 ml ALPROS steril % 0.9 izotonik sodyum klorür ile 50 veya 250 ml’ye seyreltilmelidir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği / Karaciğer yetmezliği:
Eğer kreatinin düzeyi 1.5 ml/dl’nin üzerindeyse ve GFR ölçümü 90 ml/dk’dan düşük ise tedaviye 20 pg alprostadil (1 ampul ) içeren 50-250 ml infüzyon solüsyonu ile başlanmalıdır ve günde iki defa en az 2 saatlik periyotla uygulanmalıdır. Klinik semptomlara bağlı olarak doz 2-3 gün içinde normal doza yükseltilebilir.
Renal yetmezlik ya da kardiyak problemi olan hastalarda infüzyon miktarı 50-100 ml/gün’ü geçmemelidir ve bir infüzyon pompası ile uygulanmalıdır.
Akut karaciğer bozukluğu belirtisi veya bilinen ciddi karaciğer bozukluğu olan hastalara bu ilaç kontrendikedir.
Pediyatrik popülasyon:
ALPROS çocuklarda ve 18 yaşından küçük ergenlerde kullanılmamalıdır (Bkz. bölüm 4.4 Özel Kullanım Uyarıları ve Önlemler).
Geriyatrik popülasyon:
65 yaşından büyük hastalarda, tedavi genel doz şeması kullanılarak yapılmalıdır.
• Alprostadil veya etanole karsı aşırı hassasiyeti olanlarda,
• Hemodinamik aktif kardiyak aritmisi olan hastalarda,
• Yetersiz tedavi edilmiş kalp yetersizliği olan hastalarda,
• Yetersiz tedavi edilmiş koroner kalp hastalığı olan hastalarda,
• Tedavinin başlamasından önceki ilk altı ay içinde miyokard infarktüsü ya da felç geçirenlerde,
• Şiddetli hipotonik koşullarda,
• Klinik veya radyolojik olarak akut pulmoner ödem şüphesi olan veya pulmoner ödem öyküsü ile kalp yetmezliği olan hastalarda,
• Ciddi kronik obstrüktif ventilasyon bozuklukları (KOAH) veya Pulmoner venooklüzif hastalığı (PVOH) olanlarda,
• Yayılmacı akciğer infıltrasyonunda,
• Akut karaciğer bozukluğu (transaminaz veya y-GT yüksekliği ile seyreden) belirtisi ya da bilinen karaciğer bozukluğu olan hastalarda,
• Öngörülebilen hemorajik komplikasyon vakalarında (yeni gastrik ya da duodenal ülserler, politravma),
• Mitral veya valvüler aortik darlık ve/veya yetmezlikte,
• Postpartum dönemde,
• Pre ve post operatif dönem ve ameliyat sırasında,
• Hamilelik ve laktasyon süresince,
• Kompulsif alkol yoksunluğu olan hastalarda,
• Çocuklarda ve ergenlerde kontrendikedir.
Ayrıca, dekompanse kalp yetmezliği, akciğer veya beyin ödemi, böbrek yetmezliği (oligoanüri), veya hiperhidratasyon gibi infüzyon tedavisi için yaygın olan kontrendikasyonlar geçerlidir.
Kardiyovasküler fonksiyonları sürekli takip edebilecek düzeyde donatılmış yerde ve uygun aletleri el altında bulunduran, anjiyoloji (örneğin kan ve lenf damarları) alanında deneyimli hekim tarafından uygulanmalıdır.
Her ne kadar henüz olumsuz etkiler üzerinde deneysel bilgiler bulunmamaktaysa da, aşağıdaki eşlik eden hastalıkların riskine karşı, ALPROS sıkı tıbbi kontroller altında uygulanmalıdır:
• Ciddi böbrek yetersizliği,
• Yeterince kontrol edilemeyen diyabetik mellitus,
• Ciddi serebrovasküler yetersizlik,
• Trombositoz (trombosit sayısı > 400.000/pL),
• Periferik polinöropati,
• Safra taşı öyküsü,
• Ventrikül ülseri ya da ülser öyküsü,
• Glokom,
• Epilepsi.
ALPROS ile tedavi süresince ve fonksiyonel kalp yetersizliği için hipertansiyonu önleyici ilaçlarla tedavi edilen hastalarda tedavi bittikten sonraki bir gün boyunca da kardiovasküler parametreler yakından izlenmelidir. Hiperhidrasyon semptomlarından kaçınmak için infüzyon oranı 50-100 mL/günü geçmemelidir. Kardiyovasküler fonksiyonlar (örneğin kan basıncı ve kalp atış oranı), eğer gerekliyse kilo kontrolü, vücut su dengesi, santral venöz basıncı yakından izlenmelidir ya da ekokardiografık izlem yapılmalıdır.
Benzer şekilde, periferik ödemli ya da fonksiyonel böbrek yetersizliği olan hastalarda da (serum kreatinin değeri >1.5 mg/lOOml) mutlaka izlenmelidir.
Aşırı dozun belirtilerinin tedavisi semptomatik olmalıdır; Ancak maddenin hızlı metabolize olması nedeniyle tedavi genellikle gerekli değildir. Hasta sadece stabil kardiyovasküler koşullarda taburcu edilmelidir.
İnfüzyon solüsyonuna başka hiç bir ilaç katılmamalıdır (bakınız bölüm 4.2. ve 6.6). Eğer solüsyonla beraber diğer tıbbi ilaçlarında uygulanması gerekiyorsa, bunlar belirli bir zaman aralığında ayrıca verilmelidir. Diğer tıbbi ürünler ile birlikte uygulanması gerekiyorsa, ayrı bir intravenöz yol üzerinden verilmelidir. Bu mümkün değilse ilaçların kimyasal, farmasötik uyumluluğu uygulanmadan önce saptanmalıdır.
ALPROS her ampulde 788 mg etil alkol içerir, 3 ampulün uygulanan maksimum tekdozundaki alkol miktarı, örneğin 60 ml kadar bira veya 25 ml kadar şaraba eşdeğerdir. Alkolbağımlılığı olanlar için zararlı olabilir. Hamile veya emziren kadınlar, çocuklar ve karaciğerhastalığı ya da epilepsi gibi yüksek risk grubundaki hastalar için dikkate alınmalıdır.
ALPROS, aşağıdaki ilaçların etkilerini arttırır:
• Antihipertansif ilaçlar,
• Trombosit agregasyon inhibitörleri ve fıbrinolitik ilaçlar,
• Vazodilatatör ajanlar (eğer vazodilatörlerle birlikte uygulanması gerekiyorsa, vazodilatör etkilerin artma olasılığı nedeniyle kardiyovasküler fonksiyonlar yoğun bir şekilde gözlenmelidir).
• Koroner Kalp Hastalığı (CHD) tedavisi için kullanılan ajanların etkileri artabilir.
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: X
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Alprostadil için, gebeliklerde maruz kalmaya ilişkin klinik veri mevcut değildir.
Gebelik dönemi
ALPROS gebelik döneminde kontrendikedir.
Laktasyon dönemi
ALPROS laktasyon döneminde kontrendikedir.
Üreme yeteneği / Fertilite
ALPROS tedavi sırasında doğurganlık üzerinde etkisi ile ilgili veri bulunmamaktadır.
ALPROS’un araç ve makine kullanımı üzerine az ya da orta düzeyde etkileri vardır.
Aşağıdaki istenmeyen etkiler ALPROS ile tedavide meydana gelebilir.
Sıklık sıralaması şu şekildedir: çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100, <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000, <1/100); seyrek (>1/10.000, <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Yaygın olmayan: Laboratuvar parametrelerinde geri dönüşümlü değişiklikler, CRP (C-Reaktif Protein) artışı.
Seyrek: Lökosit sayısında değişiklik, trombosit artışı, trombositopeni.
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın: Baş ağrısı.
Yaygın olmayan: Vertigo, güçsüzlük hissi, yorgunluk.
Seyrek: Oryantasyon bozukluğu, serebral nöbetler.
Kardiyak hastalıklar
Yaygın olmayan: Kan basıncında değişiklikler (özellikle hipotansiyon), taşikardi, göğüs ağrısı, çarpıntı.
Seyrek: Taşiaritmi, kalp yetmezliği belirtileri.
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar
Yaygın: Apne
Seyrek: Akut pulmoner ödem, bradipne, hiperkapni.
Gastrointestinal bozukluklar
Yaygın olmayan: Gastrointestinal semptomlar (bulantı, kusma, ishal, abdominal ağrı, anoreksi).
Çok seyrek: Antrumdaki gastrik mukozanın hiperplazisi, pilor obstrüksiyonu.
Hepato-bilier hastalıklar
Seyrek: Yükselmiş karaciğer fonksiyon testleri (transaminazlar).
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın: Kızarıklık, ödem, sıcak basması.
Seyrek: Alerjik reaksiyonlar (kurdeşen, pruritus, ateş, sıcaklık hissi, üşüme hissi ve titreme, terlemeyi içeren reaksiyonlar).
Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları
Yaygın olmayan: Eklem problemleri.
Çok seyrek: Geri dönüşümlü hiperostoz (2-4 haftadan fazla tedaviden sonra).
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın olmayan: Enjeksiyon bölgesinde sıcaklık, şişlik, lokalize ödem veya infüzyon uygulanan venin kızarması (fılebit), parestezi. Bu etkiler çoğunlukla geri dönüşümlüdür ve dozun azaltılması ile iyileşir.
Seyrek: Kateter ucunda tromboz ve lokal kanama.
Çok seyrek: Anafılaktik / anafılaktoid reaksiyonlar.
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması:
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir, (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: O 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)
Doz aşımı durumlarında yan etkilerin artmasından başka, vazodilatör etki nedeniyle hipotansiyon ve refleks taşikardi de görülebilir. Solukluk, terleme, bulantı ve kusmanın dahil olduğu vazovagal senkop belirtileri görülebilir.
Eğer doz aşımı semptomları görülürse, ALPROS’un dozu azaltılmalıdır veya tedavi
kesilmelidir. Hipotansiyon olması durumunda, hasta yatar konuma getirilmelidir ve
bacakları havaya kaldırılmalıdır. Doz aşımı semptomlarının tedavisi semptomatiktir. Ancak
maddenin hızlı metabolize olması nedeniyle tedavi genellikle gerekli değildir. Belirtiler
devam ederse, kardiyolojik inceleme yapılmalıdır. Teşhis konursa, gerekli durumda
sempatomimetikler uygulanabilir.