ATROPIN SULFAT ONFARMA 0.5 mg / 1 ml enjeksiyonluk çözelti (10 ampül) Klinik Özellikler
On Farma Tıbbi Araştırmalar, Eğitim ve Danışmanlık
[ 5 February 2019 ]
On Farma Tıbbi Araştırmalar, Eğitim ve Danışmanlık
[ 5 February 2019 ]
ATROPİN SÜLFAT antikolinerjik ve spazmolitik etkisinden dolayı;
Vagal etkinliğin artışına bağlı bradiaritmilerde,
Ameliyat esnasında ortaya çıkabilen bradikardi, hipotansiyon ve aritmiler gibi vagal etkilerin giderilmesinde ayrıca kardiyopulmoner canlandırmada,
Anestezi sırasında solunum yollarının ifrazatlarını azaltmak ya da önlemek için (preanestezik medikasyonda antisialagog olarak),
Pilor, ince bağırsak ve kolon spazmlarında (irritabl bağırsak sendromu),
Üretra ve safra koliklerinde,
Kolinesteraz inhibitörlerinin (neostigmin, pridostigmin, pilokarpin gibi), muskarin (İnocybe ve Clitocybe türü mantar zehirlenmelerinde) veya organofosfat pestisitlerin toksisitelerinin tedavisinde antidot olarak kullanılır.
Bradikardi aritmilerin tedavisinde atropin sülfat dozu ve uygulama sıklığı koşulun şiddetine bağlı olarak değişir.
Yetişkinlerde:
Mutat başlangıç dozları intravenöz (IV) olarak 0,5 a€“ 1,0 mg (1-2 mL)'dır.
Az şiddetli durumlarda toplam doz 0,03 mg/kg'a (yaklaşık 2 mg) (4 mL) kadar tekrarlanabilir. Önerilen doz aralığı 3-5 dakika ile 1-2 saat arasında değişebilir.
Şiddetli durumlarda ise 0,04 mg/kg'lık (yaklaşık 3 mg) (6 mL) total doz verilebilir.
Bazı uzmanlar bu total dozun 3-5 dakika aralıklarda üçe bölünerek (1 mg) uygulanmasını
önerirken bazıları da 3 mg'lık toplam dozun tek bir doz halinde uygulanmasını tercih etmektedirler.
Preanestezik medikasyon: Genel anestezi indüksiyonundan önce kalbin vagal inhibisyon riskini ve tükürük ve bronş ifrazatını azaltmak amacıyla, anesteziden genellikle 30-60 dakika önce subkütan (SC) veya intramüsküler (IM) yolla 0,3 a€“ 0,6 mg (0,6 a€“ 1,2 mL) ATROPİN SÜLFAT (ortalama 0,5 mg) (1 mL) uygulanabilir. Alternatif olarak aynı doz anestezi indüksiyonundan hemen önce IV olarak verilebilir.
Gastrointestinal radyografi: IM yolla 1 mg (2 mL) uygulanır.
Antidot olarak: Parasempatomimetik ajanlarla doz aşımı tedavisinde SC veya IM yolla 1- 2 mg (2 a€“ 4 mL) veya IV yolla 4 mg (8 mL)'a kadar dozlar kullanılır. Organofosfor insektisitleri gibi irreversibl antikolinesteraz zehirlenmelerin tedavisinde: Daha yüksek dozlar (en az 2-3 mg) gerekebilir. Siyanoz belirtileri kalkıncaya veya kalp ritmi 80-90/dk oluncaya kadar bu dozlar tekrarlanır. Doz aralıkları hastanın kalp atım hızına göre ayarlanır. Bu uygulamaya kesin iyileşme oluncaya kadar devam edilmelidir. Bu süre 2 gün veya daha fazla olabilir. İntoksikasyon belirtileri çabuk ortaya çıkan mantar zehirlenmelerinde koma ve kardiyovasküler kollaps görülmeden önce parasempatomimetik işaretleri kontrol etmek için yeterli dozlarda uygulanmalıdır.
ATROPİN SÜLFAT ampulleri IM, SC ya da IV yolla uygulanabilir.
Veri bulunmamaktadır.
Veri bulunmamaktadır.
12 yaşından küçük çocuklarda genellikle 0,4 mg aşılmamalıdır.
Bradikardi aritmilerin tedavisinde:
IV olarak 0,01 a€“ 0,03 mg/kg (0,02 a€“ 0,06 mL/kg) uygulanır.
Preanestezik medikasyon: SC yolla;
3 kg'a kadar olan bebeklerde 0,1 mg
(0,2 ml), 7-9 kg çocuklarda 0,2 mg (0,4 mL),
12-16 kg çocuklarda 0,3 mg (0,6 mL),
20-27 kg çocuklarda 0,4 mg (0,8 mL),
32 kg çocuklarda 0,5 mg (1 mL),
41 kg ağırlıktaki çocuklarda 0,6 mg (1,2 mL)'dır.
Bu dozlar gerektiğinde 4-6 saatte bir tekrarlanır.
Yetişkinler için önerilen doz uygulanır.
ATROPİN SÜLFAT aşağıdaki durumlarda kontrendikedir;
Obstrüktif gastrointestinal hastalıklar: Piloro-duodenal stenoz, akalazya, kardiyospazm, paralitik ileus, intestinal atoni (özellikle geriyatrik hastalarda), ülseratif kolit ve toksik megakolon, gastroözofajeal reflü ve hiatus hernisi.
Mesane boynu obstrüksiyonu, prostat hipertrofisi, atonik veya hipotonik mesane, diğer obstrüktif üropatiler.
Dar açılı glokom (geniş açılı glokomda miyotiklerle birlikte kullanılabilir).
Tirotoksikoz ve kalp yetmezliğine bağlı taşikardi.
Akut kanama nedeniyle kardiyovasküler sistem instilatesi.
Myasthenia gravis (atropinin antikolinesteraz bir ilacın yan etkilerini tedavi etmek için kullanılmadığı sürece)
Atropin ve belladonna alkaloidlerine karşı hipersensitivite.
Atropin çocuklarda ve yaşlılarda dikkatli kullanılmalıdır, zira bu kimseler atropinin yan etkilerine daha duyarlıdırlar.
Down sendromu (Trizomi 21 veya mongolizm) hastaları atropin etkisine daha hassastır. Buna karşın albinizm hastaları atropin etkisine dirençli olabilir.
Çevre sıcaklığının yükselmiş olduğu durumlarda atropin, özellikle çocuklarda kullanılmamalıdır. Hiperpireksi tehlikesi vardır. Ateşli hastalarda da dikkatle kullanılmalıdır.
Taşikardiye neden olan tirotoksikoz, kalp yetmezliği ve kalp cerrahisi gibi durumlarda atropin dikkatle kullanılmalıdır. Taşikardi ağırlaşabilir.
Akut miyokard enfarktüsünde atropin verilmesi iskemi ve enfarktüsü ağırlaştırabilir.
Kendi durumunu haber veremeyecek durumda olan hastalarda, çocuklarda, yaşlılarda ve beyin hasarı olanlarda atropin bronş salgılarını azaltarak mukus tıkaçları oluşumuna ve solunum fonksiyonunun azalmasına neden olabilir.
Parkinson hastalığı tedavisinde doz arttırılması ya da diğer ilaçlara geçilmesi sırasında atropin dozu kademeli olarak azaltılmalıdır. Atropin birdenbire kesilmemelidir.
Atropin dar açılı glokomda kontrendikedir. Ancak 40 yaşın üstünde olup da glokomu teşhis edilmemiş hastalar olabilir. Bu halde atropin akut glokom krizine yol açabilir. Şüphe varsa atropin verilmeden önce intraoküler basınç ölçülmelidir.
Regional arterit ve ülseratif kolitli hastalarda ileus veya megakolona yol açabilir. Ya da özofagusta reflü şiddetini arttırabilir.
Atropin özellikle yaşlı veya beyin hasarlı hastalarda mental konfüzyona yol açabilir.
Miyastenia graviste son derece dikkatle kullanılmalıdır.
Antimuskarinik özellikleri olan amantadin, bazı antihistaminikler, butirofenon ve fenotiazinler gibi trisiklik antidepresan ilaçlar atropinin tesirini arttırabilirler.
Mide hareketini azaltan bu grup ilaçlar (atropin) diğer ilaçların emilimini etkileyerek azaltabilir.
Hipertiroidizm, hepatik veya renal hastalığı olanlar veya hipertansiyonlu hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Bronşiyal sekresyonlardaki azalma bronşiyal tıkaç oluşumuna neden olabileceğinden kronik pulmoner rahatsızlığı olanlarda dikkatli kullanılmalıdır.
Otonomik nöropatili hastalarda antimuskarinik ilaçlar çok dikkatli bir şekilde kullanılmalıdır.
Bu tıbbi ürün her ampulde (1 mL) 1 mmol'den (23 mg) daha az sodyum ihtiva eder; yani aslında sodyum içermez.
İdrarın alkalinizasyonu (sitrat, bikarbonat, karbonik anhidraz inhibitörleri) atropin eliminasyonunu zorlaştırır ve kan seviyelerini yükseltir.
Antiasitler ve antidiyareikler, oral atropinin absorpsiyonunu azaltır.
Antikolinerjikler atropinle birlikte verilirse antimuskarinik etkiyi şiddetlendirir ve paralitik ileusa neden olabilir.
Siklopropan anestezisi sırasında atropin IV olarak verilirse ventriküler aritmilere neden olabilir.
Atropin haloperidolün antipsikotik etkisini azaltabilir.
Atropin mide pH'sını yükselterek ketokonazol absorpsiyonunu yavaşlatabilir.
Atropin metoklopramidin gastrokinetik etkisini antagonize edebilir.
Atropin ile opioidlerin birlikte kullanılması ağır konstipasyon, paralitik ileus ve idrar retansiyonuna neden olabilir.
Atropin mumlu-matriks bazıyla yapılmış potasyum preparatlarının ülseratif etkisini arttırabilir.
Veri bulunmamaktadır.
Veri bulunmamaktadır.
Gebelik kategorisi: C
Atropin için gebeliklerde maruz kalmaya ilişkin klinik veri mevcut değildir.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar gebelik ve/veya embriyonal/fetal gelişim ve/veya doğum ve/veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
ATROPİN SÜLFAT kesin bir endikasyonu olmadığı sürece gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Atropinin teratojenik potansiyeli konusunda deneysel ve klinik araştırma bulunmamaktadır. Ancak bugüne kadar klinikte atropinin teratojenik etkisi bildirilmemiştir. Atropinin intravenöz olarak uygulanması fetusta taşikardiye neden olabilir.
Antikolinerjikler laktasyonu inhibe eder. Atropin az miktarda süte geçer. Emziren annelerde kullanılmamalıdır, çünkü bebekler atropin etkisine çok duyarlıdır.
Veri bulunmamaktadır.
Atropin görmede bulanıklık, akomodasyon paralizisi, midriyazis, fotofobi, baş dönmesi, sersemlik, eksitasyon ve konfüzyon gibi yan etkilere neden olabilir. Araç ve makine kullanan hastalar bu yönde uyarılmalıdır.
Atropinin yan etkileri doza bağımlıdır ve genellikle tedavinin kesilmesiyle birlikte ortadan kalkar. Kısmen düşük dozlarda tükürük, bronş ve ter sekresyonunu azaltarak ağız kuruluğu ile anhidroza neden olabilir. Atropinin bu etkileri dozun artmasıyla birlikte şiddetlenebilir. Bronşiyal sekresyondaki azalma rezidüel sekresyonun dehidrasyonuna yol açarak soluk borusundan dışarı atılması zor olan bronşiyal tıkaç oluşumuna neden olabilir.
Atropin yüksek dozlarda;
Midriyazise yol açarak göz akomodasyonunda inhibisyona,
Vagal impulsları bloke etmek suretiyle kalp hızında artışa ve muhtemelen atrial aritmilere,
Atrioventriküler dissosiasyon ve birçok ventriküler ektopik atıma,
Mesanenin parasempatik kontrolüne bağlı olarak üriner retansiyona,
Gastrointestinal sistemin inhibisyonuna bağlı olarak konstipasyona neden olur.
Dozun biraz daha artışı gastrik sekresyonu inhibe eder. Bazı hastalarda anafilaksi, ürtiker ve nadiren derinin pul pul dökülmesine kadar ilerleyen kızarıklık görülebilir. Diğer etkileri arasında halüsinasyon, intraoküler basınçta artış, tat duyusu kaybı, baş ağrısı, sinirlilik, sersemlik, güçsüzlük, baş dönmesi, yüzde kızarma (flushing), uykusuzluk, bulantı, kusma ve karında şişkinlik yer almaktadır. Özellikle yaşlılarda mental konfüzyon ve/veya eksitasyon meydana gelebilir.
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirilmeleri gerekmektedir. (www.titck.gov.tr; e- posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).
Doz aşımı belirtileri yanma hissinin eşlik ettiği belirgin ağız kuruluğu, yutkunmada zorluk, belirgin fotofobi, yüzde kızarma (flushing), ciltte kuruluk, ateş, kızarıklık, bulantı, kusma, taşikardi ve hipertansiyondur. Santral sinir sistemi stimülasyonuna bağlı olarak huzursuzluk, titreme, konfüzyon, eksitasyon, halüsinasyon ve deliryum ortaya çıkabilir, akabinde uyuklamada artış, bilinç kaybı, dolaşım ve solunum yetmezliğinden ölümle sonuçlanan yaygın santral depresyon gelişebilir.
Ağır vakalarda intravenöz, intramüsküler veya subkütan olarak 1-4 mg fizostigminuygulanmalı ve fizostigmin vücuttan hızla atıldığından gerektigi takdirde doz tekrarlanmalıdır. Deliryum gözlenen hastaya sedatif amaçlı diazepam uygulanabilir, ancak atropin zehirlenmesinin geç döneminde gözlenen santral depresyon riski nedeniyle yüksek dozlarda sedatif uygulanması kontrendikedir. Yeterli havayolu açıklığı sağlanmalıdır. Oksijen ve karbondioksit inhalasyonuyla solunum yetmezliği tedavi edilebilir. Ateş soğuk tatbiki ile düşürülebilir. Yeterli sıvı alımı da önemlidir. Üretral kateterizasyon gerekli olabilir. Fotofobi mevcutsa ya da olması muhtemel ise hastaya karanlık bir odada bakım uygulanmalıdır.