BITIRON 100 tablet Klinik Özellikler
Abdi İbrahim İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş.
[ 22 March 2013 ]
Abdi İbrahim İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş.
[ 22 March 2013 ]
• Basit (ötiroid ) guatr ve her türlü etiyolojiye sahip hipotiroidizm (miksödem, kretinizm ve her yaştaki hastalarda görülen basit hipotiroidizm) tedavisinde (subakut tiroidin iyileşme evresinde görülen geçici hipotiroidizm hariç),
• Hipofizer TSH supresyonu amacıyla,
• Primer atrofi ve tiroid bezinin kısmen ya da bütünüyle eksik olduğu durumlarda,
• Tiroid supresyon testinde diagnostik amaçla,
• Operasyon sonrası tekrarlamayı önlemek amacıyla,
• Fonksiyonel yetmezliğe bağlı primer hipotiroidizmde,
• Tiroiditte,
• Sekonder veya tersiyer hipotiroidizmde kullanılır.
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
Basit guatr, tiroidit ve postoperatif tekrarı önleme tedavisinde günde 1 tablet ile başlanır ve doz günde 4 tablete kadar arttırılabilir.
Hipotiroidizm tedavisi: tablet ile başlanmalı ve her 2-3 haftada bir, % tablet arttırılmalıdır. Uzun süreli miksödem (özellikle de kardiyovasküler harabiyet söz konusu ise) durumlarında doz dikkatle ayarlanmalıdır. Böyle durumlarda; % tablet ile başlamalı ve günlük maksimum doz 100-200 mikrogram Tiroksin (T4) olacak şekilde düzenlenmelidir. Tedavinin ilk dört haftası sonunda klinik ve laboratuar tetkiklerine göre preparatın dozu yeniden ayarlanmalıdır.
Miksödem koması: Ani müdahale gerektiren bu durumda ilk seçenek i.v. tedavidir. Klinik tablo stabilize edilince oral tedaviye geçilebilir.
Tiroid supresyon tedavisi: Tiroid hormonunun fizyolojik olarak üretilenden daha fazla alınması endojen hormon üretimini bastırır. Bu nedenle eksojen tiroid hormonu bazen “tiroid supresyon testi”nde kullanılır. Bu supresyon dozu erişkinler için 7-10 gün süre ile verilen kg başına günde 2.6 mikrogram Tiroksin (T4) yani 4 tablettir.
Uygulama şekli:
BİTİRON, çiğnenmeden bir bardak su ile yutulmalıdır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek/Karaciğer yetmezliği: Bu popülasyonda kullanımına ilişkin bir kısıtlama bulunmamaktadır.
Pediyatrik popülasyon:
Günlük Doz
Yaş | Mcg/gün | Tablet/gün | |
T3 | T4 | ||
0-6 ay | 3.10-6.25 | 12.5-25 | % - / |
6-12 ay | 6.25 - 9.35 | 25.0 - 37.5 | / - % |
1 - 5 yaş | 9.35 - 12.5 | 37.5 - 50 | % - 1 |
6 - 12 yaş | 12.50 - 18.75 | 50 - 75 | 1 - 1/ |
12 yaşından büyükler | 18.75 | 75 | 1/ |
Konjenital olarak hipotiroidizmli çocuklarda derhal tedaviye başlanmalı ve aralıksız devam edilmelidir. 3 yaşında ilaç 2-8 hafta kesilerek durum yeniden değerlendirilmeli ve gerekirse ilaca yeniden başlayıp uzun süre devam edilmelidir.
Geriyatrik popülasyon: Yaşlılarda kullanımında doz ayarlaması yapılmasına gerek yoktur.
BİTİRON,
• Etkin madde ya da bileşimindeki maddelerden herhangi birine karşı bilinen aşırı duyarlılığı bulunan hastalarda,
• Tiroid hormon preparatları, genel olarak tanısı konmuş ancak tedavi edilmemiş adrenal korteks yetersizliğinde ve tedavi edilmemiş tirotoksikozda kontrendikedir.
Tiroid hormonu aktivitesine sahip ilaçlar yalnız başlarına ya da diğer ilaçlarla kombine obezite tedavisinde kullanılmıştır. Tiroid hormonları yüksek dozlarda kullanıldığında (özellikle sempatomimetik aminlerle birlikte) hayatı tehdit eden toksisite belirtileri sergiler. Bu nedenle obezite tedavisinde kullanılmamalıdırlar. Ayrıca etkilide değillerdir.
Miksödem tedavisinde, ilave olarak glukokortikoidler kullanılabilir. Özellikle koroner arterlere ilişkin kardiyovasküler sistem rahatsızlıklarında kullanılırken dikkatli olunmalıdır. Angina pektoris ve gizli kardiyak hastalık olarak bilinen bu tip rahatsızlıklarda tedaviye 25 - 50 mikrogram Levotiroksin (T4) ile başlanmalıdır.
Kardiyovasküler hastalığı bulunanlarda, tiroid hormon dozajı azaltılmalıdır. Tiroid hormonu ile idame tedavisi (geçici hipotiroidizm dışında) ömür boyu sürecektir. Kişide tiroid hormonu toksisitesine ilişkin herhangi bir belirti görüldüğünde (göğüs ağrısı, hızlı nabız, aşırı terleme, sinirlilik) derhal hekime başvurulmalıdır. Tiroid hormonu alan kişilerde periyodik olarak tiroid durumu kontrol edilmelidir. Kolestiramin’le birlikte kullanılırken; iki ilaç arasında 4 - 5 saat lik bir süre olmalıdır.
Diabetes mellitus, diabetes insipidus ve adrenokortikal yetmezliği olanlarda hastalık belirtilerinin şiddetlenmesine yol açar.
Normal tiroid bezi fonksiyonu bulunmadığı için tiroid hormonu ile idame tedavisi gören hastalar, aynı zamanda östrojen veya oral kontraseptif kullanıyorlarsa tiroid hormonu dozajının yeniden ayarlanarak arttırılması gerekebilir. Tiroid hormonu, androjenler, kortikosteroidler, östrojenler, östrojen içeren kontraseptifler, iyod içeren bileşikler ve salisilatlı bileşiklere ilişkin laboratuar testlerini etkileyebilir.
Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.
Çocuklarda kullanım:
Tiroid hormonu ile tedavinin ilk aylarında, çocuklarda saç dökülmesi görülebilirse de bu durum geçicidir.
Oral antikoagülanlar: Tiroid hormonları K vitaminine bağımlı pıhtılaşma faktörlerinin katabolizmasında artışa neden olur. Eğer oral antikoagülanlarda veriliyorsa, pıhtılaşma faktörlerinin sentezinde kompansatuvar artışı engeller. Oral antikoagülanlarla birlikte verildiğinde bu ilaçların etkisini artırabileceği için bu hastalarda doz yeniden ayarlanmalı ve koagülasyon testleri ile yakından izlenmelidir.
İnsülin veya oral hipoglisemikler: Tiroid hormon replasman tedavisi insülin veya oral hipoglisemik ihtiyacını arttırabilir. Tiroid replasman tedavisinin başlatılması sırasında insülin veya oral hipoglisemikler alan hastalar yakından izlenmelidir.
Kolestiramin veya kolestipol ince bağırsaklarda T4 ve T3 hormonlarıyla bağlandıkları için bu tiroid hormonlarının absorbsiyonlarını engellerler. Bu nedenle tiroid hormonları ile kolestiramin veya kolestipol alımı arasında 4-5 saat ara olmalıdır.
Östrojen, oral kontraseptifler: Östrojenler serum tiroksin bağlayıcı globulini artırma eğilimindedir. Bu nedenle tiroid hormon replasman tedavisi alan hastalarda östrojen içeren ilaçlar başlandığında serbest levotiroksin düşebilir. Ancak, hastanın tiroid bezinin yeterli fonksiyonu varsa, azalmış serbest tiroksin, tiroid bezinden kompansatuvar bir tiroksin salgısına neden olacaktır. Normal fonksiyon gösteren tiroid bezi olmayan hastalarda, östrojen veya östrojen içeren oral kontraseptifler verilirse, tiroid hormon dozunu artırmak gerekebilir.
Digital glikozitleri: Tiroid Replasman tedavisi, digitallerin toksik etkilerini potansiyelize edebilir.
Demir tuzları tiroid replasman tedavisinin etkilerini azaltabilir.
Levotiroksin içeren ilaçların alüminyum, magnezyum, simetikon, kalsiyum karbonat, kayeksalat, demir, orlistat ve sukralfat etkin maddelerini içeren ilaçlar ile birlikte alındığında emilimi bozulduğundan, iki ilacın en az 2 saat ara verilerek alınması gerekmektedir.
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi A’dır.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Bugüne kadar ki klinik deneyimlerde, gebe kadınlara uygulanan tiroid hormonlarının fetüs üzerinde herhangi bir yan etkisi belirtilmemiştir. Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar BİTİRON kullanabilir.
Östrojenler serum tiroksin bağlayıcı globulini artırma eğilimindedir. Bu nedenle, normal fonksiyon gösteren tiroid bezi olmayan hastalarda tiroid replasman tedavisi ile birlikte östrojen veya östrojen içeren oral kontraseptifler verilirse, tiroid hormon dozunu artırmak gerekebilir.
Gebelik dönemi
Tiroid hormonlarının, düşük miktarları plasenta bariyerini aşmaktadır. Gebelikte gerekli ise, hekim kontrolü altında uygulanabilir. Mevcut bilgiler temelinde, hipotiroid kadınlarda hamilelik sırasında tiroid hormonu replasman tedavisi kesilmemelidir.
İyi yönetilmis epidemiyolojik çalışmalar levotiroksin sodyum ve/veya levotriiodotironin sodyum’un gebelik üzerinde ya da fetusun/yeni doğan çocuğun sağlığı üzerinde advers etkileri olduğunu göstermemektedir.
BİTİRON, gebelik döneminde kullanılabilir.
Laktasyon dönemi
Tiroid hormonları, az oranda anne sütüne geçmektedir. Emziren annelerde dikkatli olunmalı ve kullanımına hekim karar vermelidir.
Üreme yeteneği / Fertilite
Bildirilmemiştir.
Bildirilmemiştir.
İlaca bağlı olduğu kabul edilen advers reaksiyonlar aşağıda listelenmiştir:
Çok yaygın (> 1/10); yaygın (> 1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (> 1/1.000 ila < 1/100); seyrek (> 1/10.000 ila < 1/1.000); çok seyrek (< 1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Endokrin hastalıkları
Bilinmiyor: Doza bağlı hipertiroidi belirtileri (tirotoksikozis factita), hipotiroidizm, TSH artışı, TSH azalma
Metabolizma ve beslenme bozuklukları
Bilinmiyor: Kilo artışı, mide bulantısı
Psikiyatrik hastalıkları
Bilinmiyor: Anksiyete, depresyon
Göz hastalıkları
Bilinmiyor: Keratokonjunktivitis sikka
Kardiyak hastalıkları
Bilinmiyor: Kalp hızı artışı, çarpıntı, kan basıncında artış, düzensiz kalp hızı,
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Bilinmiyor: Hafif şiddette alerjik belirtiler, kaşıntı, aşırı terleme, kuru cilt, ürtiker, saç dökülmesi, aşırı duyarlılık
Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları
Bilinmiyor: Artralji, myalji, titreme
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıkları
Bilinmiyor: Yorgunluk, uyuşukluk, halsizlik, baş ağrısı, göğüs ağrısı, uykusuzluk
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonların raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta:tufam@titck.gov.tr; tel:0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)
Aşırı dozaj durumunda endojen orijinli hipermetabolik tabloya benzer semptomların tümü görülür. Bu durumda doz azaltılmalı ya da tedaviye ara verilmelidir. Akut aşırı dozaj durumlarında; midenin boşaltılması, oksijen verilmesi, kardiyak glikozidlerin uygulanması, propranolol kullanılması gibi yöntemler uygulanmalıdır.