CETEIX 250 mg sert kapsül (100 kapsül) Farmakolojik Özellikler

TR PHARM İlaç San.Ticaret A.Ş

[ 17 May  2022 ]

5.   FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

    5.1. Farmakodinamik özellikler

    Farmakoterapötik grup: Sindirim kanalı ve metabolizma - Safra tedavisi - Safra asidi ve deriveleri, ATC kodu: A05AA01

    Etki mekanizması

    Endojen kenodeoksikolik asit eksikliğine/olmayışına bağlı olarak kaybedilen geri besleme inhibisyonunu geri getirmek için yerine koyma tedavisi olarak eksojen kenodeoksikolik asit kullanılır. CTX'te CYP27A1 genindeki bir kusur, mitokondriyal sterol 27-hidroksilaz enziminde yetersizlikle sonuçlanır. Bu eksiklik, primer safra asitlerinin klasik (nötral yolak) ve alternatif (asidik) yolak aracılığıyla sentezlenmesine engel olur. Ancak, kolik asit alternatif mikrozomal yol aracılığıyla yine de oluşturulur. Net sonuç, kenodeoksikolik asitten ciddi bir şekilde eksik ancak kolik asitten nispeten zengin bir toplam safra asidi havuzudur.

    CTX'te, kenodeoksikolik asit eksikliği kolesterol 7 alfa hidroksilaz (CYP7A1) ve HMG CoA redüktaz geri beslemesinin olmamasına yol açarak atipik safra asitleri, safra alkolleri ve kolestanol üretiminin artmasına neden olur ve bu da durumla ilgili patolojik sonuçlar doğurur. Kenodeoksikolik asitle eksojen yerine koyma CYP7A1'i (FXR çekirdek reseptörü aracılığıyla) ve HMG CoA redüktazını inhibe ederek bu yolla, geri besleme inhibisyonunu düzeltir.

    CETEİX'in primer farmakodinamik etkileri şunlardır:

      Kolesterol üretiminin azalması: serum kolestanolü azaltır (HMG CoA redüktazı üzerinde etki).

      5.2. Farmakokinetik özellikler

      Genel özellikler

      Veriler yalnızca yetişkin popülasyonunda bulunmaktadır.

      CETEİX insanlarda endojen bir safra asididir; dışa atım pompaları aracılığıyla ve sülfatlanma aracılı detoksifikasyon yoluyla safraya salgılanması sıkı bir şekilde düzenlenmiştir. Sülfatlanmaya ek olarak, safra asidi glukuronidasyon aracılığıyla da detoksifiye edilebilir.

      Emilim:

      Oral olarak verilen CETEİX ince bağırsaklarda emilir. Geri emilim tam olmaz. CETEİX'in küçük bir kısmı feçes ile atılır.

      Dağılım:

      Safra asidi bağırsakta geri emildikten sonra, glisin ve taurin amino asitlerine neredeyse tamamen konjuge edilir ve daha sonra tekrar idrarla atılır.

      Biyotransformasyon:

      Bağırsakta CETEİX ve onun glisin veya taurin konjugatı bakteriler tarafından ayrıştırılır. Dekonjugasyon işlemi serbest safra asidinde 7-keto-litokolik asitte yükseltgenme ile sonuçlanır ve 7-hidroksi grubunun eliminasyonu ile litokolik asit (3α-hidroksikolanik asit) oluşturulur. 7-keto- litokolik asit kısmen kolonda oluşturulabilir ve aynı zamanda karaciğerde kenodeoksikolik aside ve ursodeoksikolik aside (3α -, 7ß-di-hidroksikolanik asit) dönüştürülebilir, litokolik asit yalnızca küçük miktarlarda emilir ve dolayısıyla büyük ölçüde feçesle atılır.

      Eliminasyon:

      CETEİX'in biyolojik yarılanma ömrü yaklaşık 4 gündür. CETEİX'in geri emilimi değişkendir (%29 - 84). CETEİX ile tedaviden sonra, primer safra asitleri kolik asit ve kenodeoksikolik asidin endojen sentezi inhibe edilir.

      5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

      Resmi bir klinik öncesi güvenlilik çalışması yürütülmemiştir ancak geleneksel tek doz toksisitesi, tekrar doz toksisitesi, genotoksisite ve karsinojenik potansiyel çalışmalarına dayalı olarak

      literatürdeki veriler insanlar için özel bir tehlike bulunmadığını göstermektedir.

      kapasitesinden yoksun olduğundan hepatotoksisite göstermişlerdir. Aksine, insanlarda litokolik asit sülfat konjugasyonu, tekrar dozundan sonra hayvan toksisite türlerinde görülen gibi belirgin hepatotoksisiteyi önler.

      Üreme toksisitesi

      Sıçan, hamster ve primatlardaki gelişim toksisitesi çalışmaları teratojenik etkilerin olmadığını göstermiştir. Rhesus maymunu ve babun çalışmalarında gebe hayvanlara verilen CETEİX dozunun (Rhesus maymunu için 5-120 mg/kg/gün; babunlar için 18-38 mg/kg/gün) gelişmekte olan fetüste karaciğer patolojisi ürettiği gösterilmiştir. Böbreküstü bezleri ve böbrekler üzerindeki patolojik etkiler Rhesus maymunu fetüslerinde de görülmüştür. Rhesus maymunlarındaki (babunlarda değil) maternal etkiler arasında diyare, emez, kilo kaybı ve gıda tüketiminde azalma görülmüştür.