CINRYZE 500 IU/5 ml IV enj. için liyofilize toz içeren 2 flakon Farmakolojik Özellikler
Centurion Pharma İlaç Sanayi ve Tic.Ltd.Şti.
[ 17 April 2015 ]
Centurion Pharma İlaç Sanayi ve Tic.Ltd.Şti.
[ 17 April 2015 ]
Farmakoterapötik grup: Herediter anjiyoödemde kullanılan ilaçlar, C1 inhibitörü, plazma kaynaklı.
ATC kodu: B06AC01.
Etki mekanizması
C1 inhibitörü, serin proteaz inhibitörü veya serpin protein süper ailesinin bir üyesidir. Serpinlerin ana fonksiyonu serin proteazların aktivitesinin düzenlenmesidir. C1 inhibitörü, olgun haliyle 105 kD’lik bir görünür molekül ağırlığına sahip 478 amino asitten oluşan, plazmada bulunan tek zincirli bir glikoproteindir.
C1 inhibitörü; lektin yolağındaki mannoz bağlayıcı lektinle ilişkili serin proteazların yanı sıra, klasik yolakta kompleman sisteminin ilk komponentinin (Cl) aktif enzim alt ünitelerinden ikisi olan Clr ve Cls’i bağlayarak kompleman sistemi inhibe etmektedir. Aktive Cl enziminin primer substratı C4’tür ve inhibe edilmeyen Cl, C4 düzeylerinin azalması ile sonuçlanmaktadır. Cl kontakt aktivasyonun en önemli inhibitörüdür ve kallikrein ve faktör XIIa’ya bağlanarak ve bunları inaktive ederek, kontakt sistemi ve intrjnsik pıhtılaşma yolağını düzenlemektedir. Bu yolaklar enzim amplifikasyon kaskadlarmın parçası olduğundan, C1 inhibitörü olmadan, bu yolakların kendiliğinden veya tetikleyici ile indüklenen aktivasyonları karşılanmayan aktivasyona ve şişmeye yol açabilir.
Farmakodinamik etkiler
Klinik çalışmalarda, intravenöz CINRYZE uygulaması, uygulamadan sonraki 1 saat içinde antijenik ve fonksiyonel C1 inhibitörünün sistemik düzeylerinde anlamlı bir artışa yol açmıştır. C1 inhibitörü uygulaması C1 inhibitörü aktivitesi serum düzeylerini arttırmakta ve şişmeyi veya şişmeye eğilimi kontrol edecek şekilde kontakt, kompleman ve fıbrinolitik sistemlerin doğal yollarla düzenlenmesini geçici olarak yeniden sağlamaktadır.
Düşük serum C4 düzeyleri çoğunlukla HAÖ atakları ile korelasyon göstermektedir. CINRYZE ile tedavi 12 saat sonunda C4 düzeylerinin yükselmesine yol açmıştır. C4 aktivitesinde bir artış ile CINRYZE tedavisinin ilişkisini gösterecek şekilde, 12 saatte tedavi grupları arasında başlangıca göre ortalama değerlerdeki değişimlerde istatistiksel açıdan anlamlı (p=0.0017) bir fark gözlenmiştir (CINRYZE + 2.9 mg/dl’ye karşı plasebo + 0.1 mg/dl).
Klinik etkililik ve güvenlilik
İki randomize, çift kör, plasebo kontrollü çalışmadan (LEVP 2005-1/A ve LEVP 2005-1/B) ve iki açık etiketli çalışmadan (LEVP 2006-1 ve LEVP 2006-4) elde edilen veriler, C1 inhibitörü eksikliği olan bireylerde anjiyoödem ataklarının tedavisi ve önlenmesi için CINRYZE etkinliğini göstermiştir.
HAÖ ataklarının tedavisi için CINRYZE
LEVP 2005-1/A çalışmasında randomize, çift kör, plasebo kontrollü, paralel gruplu bir düzen kullanılmıştır; akut HAÖ ataklan olan 71 birey randomize edilmiştir (36 CINRYZE, 35 plasebo). Çalışma, HAÖ atağının başlamasından sonraki 4 saat içinde CINRYZE ile tedavinin plaseboya göre HAÖ atağının tanımlayıcı semptomunda net bir iyileşmenin başladığı zamanda 2 katın üzerinde bir azalmaya yol açtığını göstermiştir (CINRYZE için medyan 2 saate karşı plasebo için >4 saat, p=0.048). CINRYZE tedavisi ayrıca plaseboya karşı HAÖ atağının tamamen çözülmesine kadar geçen zamanda 2 katın üzerinde bir azalmaya yol açmıştır (medyan 12.3 saate karşı 31.6 saat, p=0.001). Uygulama sonrası 4 saat içinde tanımlayıcı semptomda net bir iyileşmenin başladığı birey yüzdesi CINRYZE için %60 ve plasebo için %42 olarak belirlenmiştir (p=0.062). Laringeal HAÖ atakları için açık etiketli CINRYZE ile tedavi edilen 15 hasta arasında, hiçbiri entübasyon gerektirmemiştir.
Açık etiketli LEVP 2006-1 çalışmasında, 101 birey toplam 609 akut HAÖ atağı için tedavi edilmiştir (birey başına medyan 3 atak; aralık: 1-57). CINRYZE uygulamasından sonra 4 saat içinde, atakların %87’si tanımlayıcı semptomda net bir iyileşmeye ulaşmıştır. Atakların %95’i için, klinik iyileşme gözlenmiştir ve/veya bireyler 4 saat içinde eve taburcu edilmiştir. Birden fazla atak geçiren bireyler için, CINRYZE uygulamasından sonra 4 saat içinde yanıt veren atak sayısı ve yanıta kadar geçen zaman tedavi edilen atak sayısından bağımsız olarak benzerlik göstermiştir. 84 ayrı laringeal HAÖ atağı arasında, hiçbiri CINRYZE tedavisinden sonra entübasyon gerektirmemiştir.
HAÖ ataklarının rutinde önlenmesi için CINRYZE
Çalışma LEVP 2005-1/B randomize, çift kör, plasebo kontrollü, çapraz bir düzen kullanmıştır; 22 birey etkinlik için değerlendirilebilir bulunmuştur (her iki çapraz dönemde randomize ve tedavi edilmiştir). Çalışma CINRYZE ile profılaksinin plaseboya göre HAE atağı sayısında 2 katın üzerinde bir azalma ile sonuçlandığını göstermiştir (CINRYZE için
ortalama 6.3 atağa karşı plasebo için 12.8 atak; p<0.0001). Anjiyoödem atakları plaseboya göre profilaktik CINRYZE terapisi sırasında daha az ağır (ortalama şiddet skoru 1.3’e karşı
1.9 veya %32 oranında bir azalma, p=0.0008) ve daha kısa süreli (ortalama 2.1 güne karşı 3.4 gün veya %38 oranında azalma, p=0.0004) olmuştur. Profilaktik CINRYZE terapisi sırasında toplam şişme yaşanan gün sayısı plaseboya göre azalmıştır (ortalama 10.1 güne karşı 29.6 gün veya %66 oranında azalma, p<0.0001). Buna ek olarak, plaseboya karşı CINRYZE terapisi sırasında HAÖ ataklarının tedavisi için daha az açık etiketli CINRYZE infuzyonu gerekmiştir (ortalama 4.7 infüzyona karşı 15.4 infüzyon veya %70 oranında azalma, pO.OOOl).
Açık etiketli LEVP 2006-4 çalışmasında, 146 birey 8 gün ile yaklaşık 32 ay arasında değişen (medyan 8 ay) dönemler boyunca HAÖ profilaksisi olarak CINRYZE almıştır. Kayıttan önce, bireyler 3.0’a eşit (aralık: 0.08-28.0) bir medyan aylık HAÖ atak oranı bildirmişlerdir. Profilaktik CINRYZE terapisi sırasında, bu oran 0.21 (aralık: 0-4.56) olarak belirlenmiştir ve bireylerin %86’sı ayda ortalama en fazla 1 atak yaşamıştır. En az 1 yıl boyunca CINRYZE profilaksisi alan bireyler için, birey başına aylık atak oranı çalışma öncesi oranlara göre tutarlı — şekilde düşük kalmıştır (ayda 0.34 atak).
HAÖ ataklarının prosedür öncesinde önlenmesi için CINRYZE
Açık etiketli CINRYZE klinik program boyunca toplam 91 tıbbi, dental veya cerrahi prosedür öncesindeki 24 saat içinde uygulanmıştır (çocuklarda 40 prosedür ve erişkinlerde 51 prosedür). Prosedürlerin %98’i için, CINRYZE dozundan sonraki 72 saat içinde hiçbir HAÖ atağı bildirilmemiştir.
Pediyatrik popülasyon
Tedavi (LEVP 2006-1): CINRYZE tedavisinden sonraki 4 saat içinde tanımlayıcı semptomda net bir iyileşmeye ulaşan HAÖ atağı oranı, atakların sırasıyla %89’unun ve %86’sınm iyileşmeye ulaşması ile, kaydedilen 22 çocuk arasında benzerlik göstermiştir (yaş aralığı: 217). Önleme (LEVP 2006-4): Kayıttan önce, 23 çocuk (yaş aralığı: 3 -17) 3.0’e (aralık: 0.528.0) eşit bir medyan aylık HAÖ atak oranı bildirmişlerdir. CINRYZE profilaksisi alırken yapılan çalışmada, çeşitli yaş gruplarından çocuklar 0.4 (aralık: 0-3.4) değerinde medyan w aylık HAÖ atak oranları gözlenmiştir ve çocukların %87’si aylık ortalama en fazla 1 atak bildirmiştir; bu sonuçlar erişkinlerde gözlenenler ile benzer bulunmuştur.
Hem LEVP 2006-1 hem de LEVP 2006-4 çalışmasında, CINRYZE uygulaması, çocuklarda ve erişkinlerde benzer eğilimlerin gözlenmesiyle, infüzyon öncesi değerlere göre infüzyon sonrası antijenik ve fonksiyonel C1 inhibitörü düzeylerinde artışlara yol açmıştır.
Avrupa İlaç Ajansı (EMA) C1 inhibitörü eksikliğinde pediyatrik popülasyonda CINRYZE ile yapılan dört çalışmanın ikisinin sonuçlarının sunulma zorunluluğunu ertelemiştir. Pediyatrik kullanıma ilişkin bilgiler için bölüm 4.2’ye bakınız.
CINRYZE’ye ilişkin randomize, paralel gruplu, açık etiketli bir farmakokinetik çalışması semptomatik olmayan HAÖ olan bireylerde yapılmıştır. Bireyler 1000 Ünitelik tek bir intravenöz doz veya 1000 Ünitelik bir doz ve ardından 60 dakika sonra 1000 ünitelik ikinci bir doz almışlardır. Başlangıca göre düzeltilmiş konsantrasyon verilerinden elde edilen fonksiyonel C1 inhibitörü için ortalama farmakokinetik parametreler Tablo 2’de sunulmaktadır.
Tablo 2. CINRYZE uygulamasının ardından Fonksiyonel C1 İnhibitörü için ortalama Farmakokinetik Parametreler
Parametreler | Tek Doz (1000 Ünite*) | Çift Doz (1000 Ünitelik doz ve ardından 60 dakika sonra ikinci bir 1000 Ünitelik doz) |
Cbaşlangıç (U/ml) | 0.31 ±0.20 (n= 12) | 0.33 ±0.20 (n- 12) |
Cmax (U/ml) | 0.68 ±0.08 (n= 12) | 0.85 ± 0.12 (n= 13) |
Başlangıca göre düzeltilmiş Cmax (U/ml) | 0.37 ± 0.15 (n=12) | 0.51 ±0.19 (n=12) |
tmax (saat) [medyan (aralık)] | [1.2 (0.3 - 26.0)] (n= 12) | [2.2 (1.0-7.5)] (n= 13) |
AUC(O-t) (U*saat/ml) | 74.5 ± 30.3 (n= 12) | 95.9 ± 19.6 (n= 13) |
Başlangıca göre düzeltilmiş AUC(O-t) (U*saat/ml) | 24.5 ± 19.1 (n=12) | 39.1 ±20.0 (n=12) |
CL (ml/dak) | 0.85 ± 1.07 (n = 7) | 1.17 ± 0.78 (n = 9) |
Eliminasyon yarı ömrü (saat) | 56 ±35 (n = 7) | 62 ± 38 (n = 9) |
n=değerlendirilen birey sayısı.
*Bir Ünite 1 ml normal insan plazmasında bulunan ortalama C1 inhibitörü miktarına eşittir.
HAÖ hastalarına tek bir CINRYZE dozunun intravenöz yolla uygulanmasının ardından, fonksiyonel C1 inhibitörünün serum konsantrasyonu 1 ila 2 saat içinde iki katma çıkmıştır. Maksimum serum konsantrasyonu (Cmaks) ve serum konsantrasyonu-zaman eğrisi altında kalan alan (EAA) tek dozdan çift doza artıyor görünmüştür, ancak bu artış doz ile orantılı bulunmamıştır. CINRYZE uygulamasının ardından fonksiyonel C1 inhibitörünün ortalama eliminasyon yarı ömrü tek bir doz için 56 saat ve çift doz için 62 saat olarak belirlenmiştir.
C1 inhibitörü endojen bir insan plazma proteini olduğundan, birçok düşük molekül ağırlıklı bileşik tarafından sergilenen sitokrom P450 izoenzimleri tarafından metabolize edilme, atılım veya farmakokinetik ilaç-ilaç etkileşimlerine tabi değildir. Bir glikoprotein metabolizmasının beklenen sonucu küçük peptidlere ve bireysel amino asitlere bozunma aracılığıyla olmaktadır. Dolayısıyla, CINRYZE farmakokinetiği ve atılımmın renal veya hepatik bozukluktan etkilenmesi beklenmemektedir.
Pediyatrik popülasyon
Fonksiyonel C1 inhibitörü aktivitesi iki açık etiketli çalışmada çocuklarda ölçülmüştür (bkz. bölüm 5.1). 2 ila <18 yaş arası çocuklarda uygulamadan 1 saat sonra ölçülen fonksiyonel C1 inhibitörü aktivitesinde başlangıca göre gözlenen ortalama artışlar Çalışma LEVP 2006-l’de (tedavi) %20 ila %88 arasında ve Çalışma LEVP 2006-4’te (önleme) %22 ila %46 arasında değişirken, bu değerler erişkinlerde sırasıyla %21 ila %66 ve %25 ila %32 olarak belirlenmiştir.
Genel toksisiteye ve üreme toksisitesine ilişkin konvansiyonel çalışmalara dayalı olarak klinik dışı veriler insanlarda hiçbir özel tehlike ortaya koymamaktadır. Hiçbir genotoksisite çalışması yapılmamıştır zira etken maddenin DNA veya diğer kromozom materyalleri ile doğrudan etkileşmesi mümkün değildir. Fertilite, erken embriyonik ve post-natal gelişim veya karsinojenisite çalışmaları yürütülmemiştir çünkü hayvanlarda yapılan kronik uygulamanın insan proteinine karşı nötralize edici antikor gelişimi ile ilişkili olması beklenecektir.