CLIACIL 1.2 MEGA 20 tablet Farmakolojik Özellikler
Sanofi Sağlık Ürünleri Ltd.Şti
[ 30 December 1899 ]
Sanofi Sağlık Ürünleri Ltd.Şti
[ 30 December 1899 ]
Farmakoterapötik grup: Beta-laktamaza duyarlı penisilinler ATC kodu: J01CE02
Etki mekanizması:
Fenoksimetilpeni silin bakterisid aktiviteye sahip, biyosentetik, aside dirençli, penisilinaza dayanıklı olmayan bir antibiyotiktir.
CLİACİL penisiline duyarlı mikroorganizmaların aktif bölünmesi sırasında bakterisid bir etki gösterir. Bu etkiyi bakterilerin hücre duvarı sentezini inhibe ederek (proliferasyon fazında) gösterir.
Etki spektrumu:
Fenoksimetilpenisiline karşı duyarlılık ve direnç bakımından bölgesel farklılıklar olasıdır. Ayrıca duyarlılığın derecesi ve direncin miktarı zaman içinde değişebilir.
Bu nedenle -özellikle de ciddi enfeksiyonların uygun şekilde tedavi edilebilmesi için- direnç durumu ile ilgili bölgesel verilere gereksinim vardır. Bölgesel direnç nedeniyle fenoksimetilpenisilinin etkililiği hakkında şüphe duyulması halinde, uzman görüşüne başvurulmalıdır. Özellikle ciddi enfeksiyonlarda veya tedavinin başarısız olması halinde mikrobiyolojik tanı -patojenin ve fenoksimetilpenisiline duyarlılığının doğrulanması- önerilir.
Almanya’da ülke direnç takip projeleri ve çalışmalarından edinilen son beş yıllık veriler temelinde direnç gelişimi verileri aşağıdaki gibidir (Aralık 2009):
Normalde duyarlı türler_
Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar
Actinomyces i s mel i’_
Corynebacterium diphtheriae1
Erysipe lothrix rhusiopathiae1_
Gardnerella vaginalis1_
Streptococcus agalactiae_
Streptococcus pneumoniae_
Streptococcus pyogenes_
Streptococcus dysgalactiae ssp. equisimilisv
(Grup C ve G streptokoklar)_
"Viridans" grubu streptokoklar14_
Aerobik Granı-negatif mikroorganizmalar Borrelia burgdorferi1
-n-
Ei kene ila corrodens ’
-n-
Haemophilus influenzae ’_
Anaerobik mikroorganizmalar_
Clostridium perfringens1_
Clostridium tetani’_
Fusobacterium spp.1_
Peptoniphilus spp.1_
Peptostreptococcus spp.1_
Veillonella parvula1_
Diğer mikroorganizmalar_
Treponema pallidum1_
Edinilmiş direncin kullanımda sorun yaratabileceği türler
Aerobik Granı-pozitif mikroorganizmalar_
Enterococcus faecalıs1_
Staphylococcus aureusi
Staphylococcus epidermidisi_
Staphylococcus haemolyticusi
Staphylococcus hominis3_
Doğal olarak dirençli türler_
Aerobik Gram-positif mikroorganizmalar
Enterococcus faecium_
Nocardia asteroides_
Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar
Bütün Enterobacteriacea türleri_
Moraxella catarrhalis_
Pseudomonas aeruginosa_
Anaerobik mikroorganizmalar_
Bacteroides spp._
Diğer mikroorganizmalar_
Chlamydia spp._
Chlamydophila spp. Legiomlla pneumophila Mycoplasma spp._
1 Tablo hazırlandığı sırada güncel veriler bulunmamakla birlikte, duyarlılık daha önceki literatür, standart çalışmalar ve tedavi önerileri doğrultusunda tahmini olarak değerlendirilmiştir.
2 İzolatlann çoğunun doğal duyarlılığı orta düzeydedir.
3 En az bir bölgedeki direnç oram %50’nin üzerindedir.
4 Heterojen streptokok türlerinin ortak adı. Direnç oram mevcut streptokok türlerine bağlık olarak değişkenlik gösterebilir.
Fenoksimetilpenisilin ile diğer penisilinler arasında çapraz rezistans ve ampisilin ile kısmi çapraz rezistans bulunmaktadır.
Direnç mekanizmaları
Fenoksimetilpeni siline karşı direnç aşağıdaki mekanizmalarla gelişebilir:
- P-laktamazlar ile inaktivasyon: Fenoksimetilpenisilin P-laktamazlara dirençli değildir ve bu nedenle P-laktamaz üreten bakterilere (örn. stafılokok ya da gonokoklar) karşı etkili değildir
- Fenoksimetilpenisilin için azalmış PBP’lerin affınitesi: Pnömokoklar ve diğer streptokoklardan bazılarına karşı kazanılmış direnç mutasyona yol açan mevcut PBP modifikasyonlarına dayanır. Ek PBP oluşumundan kaynaklanan metisiline (okzasilin) dirençli stafılokokların direnci de ek PBP’lerin oluşumu ve azalmış fenoksimetilpenisilin affınitesinden kaynaklanır.
- Gram-negatif bakteri hücre dış duvarından fenoksimetilpenisilinin yetersiz penetrasyonu PBP’lerin yetersiz inhibisyonu ile sonuçlanabilir.
- Efluks pompalan fenoksimetilpeni silini aktif olarak hücre dışına atabilir. Fenoksimetilpenisilin ile diğer penisilinler ve sefalosporinler arasında kısmi ya da tam çapraz direnç vardır.
Emilim:
Aside direnci nedeniyle fenoksimetilpenisilin mide geçişi sırasında herhangi bir kaybı olmadan bağırsağın üst kısımlarında emilir. Emilim oranı formülasyona da bağlıdır. Oral alınışını takiben % 50-60 oranında absorbe olur. Solüsyon/süspansiyon hazırlanmasında, katı farmasötik formları granüllerden daha kolay kullanılır. Maksimum serum konsantrasyonlarına yaklaşık 30-60 dakika sonra ulaşır. 0.4 g, 1 g, 2 g ve 3 g penisilin V oral uygulamasını takiben, ortalama pik konsantrasyonları 6.1; 15; 26.3 ve 35.5 mg/l’dir. 0.12 ile 3 g arasındaki doz aralığında doz seviyesi ile eğri altında kalan alan arasında neredeyse doğrusal bir ilişki vardır. Yiyecekler absorbsiyon oranını azaltabilirler.
Dağılım:
Fenoksimetilpenisilin dokulara kolaylıkla yayılır ve organ ve vücut sıvılarının çoğunda terapötik etkili konsantrasyona ulaşır. Beyin zarı iltihabı durumunda bile, fenoksimetilpenisilinin serebrospinal sıvıya geçen miktarı çok azdır.
Fenoksimetilpenisilin yaklaşık % 75 ± 14 oranında serum proteinine bağlanır. En yüksek düzeyde böbreklerde, daha düşük seviyelerde karaciğerde, deride ve bağırsaklarda bulunur. Dağılım hacmi 15.3 ± 1.17 litre arasındadır.
Fenoksimetilpenisilin plasentaya geçer.
Fenoksimetilpenisilin anne sütüne geçer. Anne sütündeki konsantrasyonun maksimum seviyesi, maksimum serum konsantrasyonun yaklaşık %50’si kadardır.
Biyotransformasvon:
Veri bulunmamaktadır.Eliminasvon:
Dozun yaklaşık % 34 ± 20’si idrarda inaktif metabolitleri şeklinde atılır (penisilloik asit gibi). Değişmeden atılan fenoksimetilpenisilin ve metabolitlerinin de atılım yolağı idrardır.
Fenoksimetilpenisilin, glomerüler fıltrasyon ve tübüler sekresyon aracılığıyla elimine edilir. Uygulanan dozun % 29 - 43’ü idrarda 12 saat içinde; değişmeden, mikrobiyolojik olarak aktif formda atılır. Absorbe olan miktarın tamamı ana madde ve metabolitleri şeklinde, 24 saat içinde idrarla atılır.
Serum eliminasyon yarı ömrü 30-45 dakikadır. Yarı ömrü doza bağlıdır. Araştırmalar yarı ömrü; 0,4 g doz uygulamadan sonra yarım saat, 3g doz uygulamadan sonra 1.1 saat olarak göstermiştir. Oral uygulamanın ardından %30’u böbrekler aracılığı ile aktif antibakteriyel form şeklinde elimine edilirken, %20’si ise beta laktam halkasının parçalanmasıyla oluşan inaktif metabolitlerine dönüşerek atılır. Yapılan bir çalışmada IV uygulamanın ardından toplam fenoksimetilpenisilin klerensi yaklaşık 800 ml/dk olarak ölçülmüşken diğer bir çalışmada 476 ± 236 ml/dk kadar daha düşük bir değer bildirilmiştir.
Böbrek fonksiyonu normal olan kimselerde ilaç ve metabolitleri kısa sürede idrarla vücuttan atılır.
Yeni doğanlarda, bebeklerde ve böbrek fonksiyonları azalmış kimselerde itrah önemli derecede gecikir.
Biyovararlanım
1.2 Mega Film Tablet ile 14 gönüllünün katılımıyla 1986 yılında yapılan bir biyoyararlanım çalışmasında, referans ürüne (alkolsüz suda çözünmüş liyofilize toz) kıyasla aşağıdaki sonuçlar elde edilmiştir.
1.2 Mega Film kaplı tablet, | Alkolsüz suda çözünmüş liyofilize toz | |
Doruk plazma konsantrasyonu (Cmaks) [mg/1] | 8,37 + 2,6 | 9,85 + 3,01 |
Doruk plazma konsantrasyonuna erişme süresi (tmaks) rsİ, (LC ile ölçülmüştür) | 0,73 ± 0,29 | 0,77 + 0,39 |
Eğri altındaki alan (EAA) [mg- saat/lj | 11,76 + 3,23 | 13,51+4,34 |
EAA, Cmaks ve tmaks değerleri aritmetik ortalama ve standart sapma olarak verilmiştir.
Farmakokinetik/farmakodinamik ilişki:
Etki, temel olarak, ilaç düzeylerinin patojenin MİK değerini aşması süresince geçen zamana bağlıdır.
• Akut toksisite:
Fenoksimetilpenisilin ve potasyum tuzunun akut oral toksisitesi azdır,LD50 değerleri farede 4g/kg vücut ağırlığının üzerindedir: (oral uygulama 7,0 g/kg, i.v. uygulama 610 mg/kg). Sıçanlarda bir defalık 2,2 g/kg vücut ağırlığı üzerinden oral dozları letal etki yapmamıştır.
• Karsinojenite:
Hayvanlarda yapılan uzun süreli çalışmalarda, fenoksimetilpenisilinin tümör oluşturucu potansiyeli belirlenmemiştir.
• Mutajenite:
Fenoksimetilpeni silinin mutajenitesi ile ilgili veri yoktur.
• Üreme toksikolojisi:
Fenoksimetilpenisilinin teratojenitesi ile ilgili veri yoktur.