DISPARI 3 gr saþe { Helba } Farmakolojik Özellikler

5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Sistemik kullanılan antibakteriyeller (Diğer antibakteriyeller)

ATC kodu:           J01XX01

DİSPARİ, fosfonik asit türevi olan, idrar yolu enfeksiyonlarının tedavisi için kullanılan geniş spektrumlu bir antibiyotik olan fosfomisin [mono (2-amonyum-2-hidroksimetil-1,3 propandiol) (2R-cis)-(3-metiloksiranil)-fosfonat] içerir.

Fosfomisin etkinliğini bakteri hücre duvarı sentezinin ilk evresinde gösterir. Bir fosfoenolpiruvat analoğu olarak, fosfoenolpiruvat transferaz enzimini inhibe eder; böylece bakteri hücre duvarı sentezinin ilk basamaklarından biri olan üridin difosfat-N-asetilglukozaminin p-enolpiruvat ile yoğunlaşmasını irreversibl olarak bloke etmiş olur. Ayrıca tekrarlayan enfeksiyonlara yatkınlık oluşturan bir faktör olan mesane mukozasına bakteriyel bağlanmayı azaltabilir. Etki mekanizması diğer antibiyotiklerle çapraz direncin olmamasını ve beta-laktam antibiyotikleri gibi diğer antibiyotik sınıflarıyla olan sinerjizmi açıklar.

Fosfomisin trometamol üriner sistem enfeksiyonlarında sık olarak izole edilen E.coli, Citrobacter spp., Klebsiella spp., Proteus spp., Serratia spp., P. aeruginosa ve Enterococcus faecalis gibi birçok gram-negatif ve gram-pozitif bakteriye karşı etkilidir.

In vitro direncin ortaya çıkması, L-alfa-gliserofosfat ve heksoz fosfatın transferini kontrol eden sırasıyla glpT ve uhp kromozal genlerinin mutasyonu şeklinde ortaya çıkar.

• 5.2. Farmakokinetik özellikler

  Emilim:

  Oral uygulamayı takiben, fosfomisin bağırsaklardan iyi emilir ve mutlak biyoyararlanımı yaklaşık % 50’dir. Yiyecekler emilimi geciktirir, fakat üriner konsantrasyonları etkilemez.

  Dağılım:

  Fosfomisin böbreklere, mesane duvarına, prostata ve seminal keseciklere dağılım gösterir. Oral uygulamayı takiben, fosfomisinin minimum inhibitör konsantrasyonlardan (MIC) daha yüksek devam eden konsantrasyonları 24-48 saat boyunca idrarda elde edilmiştir.

  Fosfomisin plazma proteinlerine bağlanmaz ve plasenta bariyerinden geçer.

  Biyotransformasyon:

  Yeterli veri bulunmamaktadır.

  Eliminasyon:

  Fosfomisin glomerular filtrasyonla atılım yarı ömrü yaklaşık 4 saat olmak üzere başlıca böbreklerle (dozun % 40-50’si idrarda bulunmuştur) ve daha az kısmı (dozun % 18-28’lik kısmı) feçesle değişmeden atılır. İlaç alımından 6 ve 10 saat sonra ikinci bir serum pikinin görünümü, ilacın enterohepatik dolaşıma maruz kaldığını akla getirmektedir.

  Fosfomisinin farmakokinetik özellikleri yaş veya gebelikle değişmez. İlaç böbrek yetmezliği olan hastalarda birikir; glomerüler filtrasyon hızı verileriyle fosfomisinin farmakokinetik parametreleri arasında lineer ilişki ortaya konmuştur.

  Doğrusallık/doğrusal olmayan durum:

  5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

  Akut toksisite çalışmalarında 5000 mg/kg’lik tek bir oral doz hem farelerde hem de sıçanlarda iyi tolere edilmiş ve 2000 mg/kg’lık tek bir doz tavşanlarda ve köpeklerde değişikliğe yol açmamıştır.

  Oral yolla tekrarlı doz çalışmaları, kedi ve sıçanlarda 4 haftalık tedaviden sonra hiç etkinin olmadığı dozun sırasıyla 100 ve 200 mg/kg arasında olduğunu göstermiştir.

  Genotoksisite çalışmaları fosfomisinin mutajenik potansiyeli olmadığını göstermiştir.

  Üreme ve gelişim toksisite çalışmaları herhangi bir teratojenik etkiyi, peri- ve post-natal toksisiteyi ya da fertilite üzerinde beklenmedik bir etkiyi açığa çıkarmamıştır.