EXVILE 220 mg 20 film tablet Klinik Özellikler
Tripharma İlaç Sanayi ve Tic. A.Ş.
[ 30 December 1899 ]
Tripharma İlaç Sanayi ve Tic. A.Ş.
[ 30 December 1899 ]
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
Erişkinlerde günde 2-3 kez 1 tablet kullanılması önerilir. Başlangıç dozu olarak 2 tablet alınması şikayetlerin daha hızlı azalmasını sağlayabilir. Hekim tarafından başka türlü önerilmedikçe günde 3 tabletten fazla alınmamalıdır. Doktora veya diş hekimine danışılmadan 4 günden daha uzun süre kullanılmamalıdır.
Uygulama şekli:
Ağızdan kullanım içindir. Tercihen yemeklerden önce bol sıvıyla bütün olarak yutulur. Akut durumlarda, aç kamına da alınabilir, bu etki başlangıcını hızlandırır.
Midesi hassas olan hastaların EXVILE’i yemek sırasında alması önerilir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler :
Böbrek/Karaciğer yetmezliği:
Karaciğer veya böbrek fonksiyon yetersizliği olan hastalar, günde 2 sefer tek film kaplı tabletten fazlasını almamalıdır.
Pediyatrik popülasyon :
EXVILE 12 yaşın altındaki çocuklarda kullanılmamalıdır (bkz. bölüm 4.3 -
Geriyatrik popülasyon :
EXVILE’in aşağıdaki durumlarda kullanımı kontrendikedir.
• Naproksene veya ürünün yardımcı maddelerinden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık, -Daha önceden, asetilsalisilik asit veya diğer non steroid antiinflamatuvar ilaçlar (NSAİİ) aldıktan sonra astım nöbeti, burun mukozası inflamasyonu veya deride alerji yaşanmışsa,
• Koroner Arter Bypass Cerrahisi öncesi ve sonrası dönemde,
• Açıklanamayan hematopoetik bozukluklar varlığında,
• Devam eden veya tekrarlayan peptik ülser veya kanama varlığında (en az iki ayrı ülser veya kanama epizoduna ilişkin kanıt),
• NSAİİ’lerle tedavinin neden olduğu gastrointestinal kanama veya perforasyon öyküsü olanlarda,
• Serebrovasküler kanamalar veya diğer aktif kanamalarda,
• Şiddetli böbrek ve karaciğer yetmezliğinde,
• Şiddetli kalp yetmezliğinde,
• Hamileliğin son üç ayında
• Etkin madde içeriği çok yüksek olduğundan ötürü, 12 yaş altı çocuklarda
Kardiyovasküler Trombotik Olaylar:
COX-2 seçici ve seçici olmayan çeşitli NSAİİ’leri konu alan 3 yıl süreli klinik çalışmalarda fatal seyredebilen ciddi kardiyovasküler (KV) trombotik olaylar, miyokardiyal infarktüs ve inme riskinde artış izlenmiştir. COX-2 seçici ve seçici olmayan tüm NSAIİ’ler benzer bir risk taşıyabilirler. Bu risk kullanım süresi ile artmaktadır. Bilinen KV hastalığı olan ya da KV hastalık açısından risk faktörleri sergileyen hastalar daha yüksek risk altında olabilir. NSAİİ tedavisi gören hastalarda advers KV olaylara ilişkin potansiyel riski en aza indirmek için olası en kısa süreyle en düşük etkili doz kullanılmalıdır. Hekimler ve hastalar KV semptomların bulunmadığı durumda dahi böylesi olayların gelişimi açısından dikkatli olmalıdır. Hastalar ciddi KV olayların belirti ve/veya semptomları ile söz konusu olayların ortaya çıktığı durumda atılması gereken adımlar konusunda bilgilendirilmelidir.
Eşzamanlı asetilsalilsilik asit kullanımının, NSAİİ kullanımıyla ilişkilendirilen artan ciddi KV trombotik olay riskini azalttığını gösteren tutarlı bir kanıt bulunmamaktadır. Eşzamanlı asetilsalilsilik asit ve NSAİİ kullanımı ciddi Gİ olay riskini artırmamaktadır (bakınız Gastrointestinal uyanlar).
Hipertansiyon:
EXVILE de dahil olmak üzere NSAli’ler hipertansiyonun ortaya çıkmasına ya da mevcut hipertansiyonun kötüleşmesine neden olabilir ki, her iki durum da KV olay insindansındaki artış sürecinde rol oynamaktadır.
Tiyazid ya da loop diüretiği kullanan hastalarda NSAİİ kullanımı sırasında bu tedavilere verilen yanıt bozulabilir. EXVILE de dahil olmak üzere NSAİİ’ler hipertansiyon hastalarında dikkatli kullanılmalıdır. Kan basıncı NSAİİ tedavisine başlandığı sırada ve tüm tedavi süresince yakından izlenmelidir.
Konjestif Kalp Yetmezliği ve Ödem:
NSAİİ kullanan bazı hastalarda sıvı retansiyonu ve ödem gözlemlenmiştir. EXVİLE sıvı retansiyonu veya kalp yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Gastrointestinal Etkiler - Ülserasyon, Kanama ve Perforasyon Riski:
EXVİLE’in seçici siklooksijenaz-2 inhibitörleri de dahil olmak üzere NSAİİ’lerle birlikte kullanımından kaçınılmalıdır.
etkili en düşük dozajın en kısa sürede kullanılması ile azaltılabilir.
üeriyatrik hastalarda, NSAİİ’lerle tedavi sonucu bazısı ölümle sonuçlanabilen gastrointestinal kanama ve perforasyon gibi yan etkilerin sıklığında artış gözlenebilir.
EXVİLE de dahil olmak üzere NSAİİ’ler mide, ince barsak veya kalın barsakta fatal seyredebilen inflamasyon, kanama, ülserasyon ve perforasyon gibi ciddi gastrointestinal (Gİ) advers olaylara neden olabilir. Bu ciddi advers olaylar NSAİİ kullanan hastalarda uyarı semptomları ile birlikte ya da olmaksızın herhangi bir zamanda ortaya çıkabilir.
NSAİİ tedavisi sırasında ciddi üst Gİ advers olay gelişen beş hastadan yalnızca biri semptomatiktir. NS Ali’lerin neden olduğu üst Gİ ülserler, fazla kanama ya da perforasyon 3- 6 ay süreli tedavi gören hastaların %1’inde, bir yıl süreli tedavi gören hastaların ise %2- 4’ünde ortaya çıkmaktadır. Bu eğilim daha uzun süreli tedavide devam etmekte, tedavi sırasında herhangi bir zaman noktasında ciddi Gİ olay gelişme olasılığını artırmaktadır. Bununla birlikte kısa süreli tedavi risksiz değildir.
Özellikle yaşlı hastalar olmak üzere, gastrointestinal toksisite öyküsü olan hastalar bilhassa tedavi başlangıcında, karın boşluğundaki her türlü sıra dışı semptomu (hepsinden önemlisi gastrointestinal kanamaları) haber vermelidir.
NSAİİ tedavisi gören hastalarda Gİ kanama riskini artıran diğer faktörler eşzamanlı oral kortikosteroid , varfarin benzeri antikoagülan, seçici serotonin geri alım inhibitörleri veya asetilsalisilik asit gibi antiplatelet ajanların kullanımı, daha uzun süreli NSAİİ tedavisi, sigara ve alkol kullanımı, ileri yaş ve kötü genel sağlık durumudur. Fatal Gİ olaylara ilişkin en spontan bildirimler yaşlılarda ve sağlık durumu bozuk hastalarda söz konusu olmuştur, dolayısıyla bu hasta grubunun tedavisi sırasında çok dikkatli olunmalıdır.
NSAİİ tedavisi gören hastalarda advers Gİ olaylara ilişkin potansiyel riski en aza indirmek için, olası en kısa süreyle en düşük etkili doz kullanılmalıdır. Hastalar ve hekimler NSAİİ tedavisi sırasında Gİ ülserasyon ve kanamaya ilişkin belirti ve semptomlar açısından dikkatli olmalıdır ve ciddi bir Gİ advers olaydan şüphe edildiğinde gerekli değerlendirme ve tedavi ivedilikle uygulanmalıdır. Bu sürece ciddi Gİ advers olay riski ortadan kalkıncaya kadar NSAİİ tedavisinin kesilmesi de dahildir. Yüksek riskli hastalarda NSAİİ’leri kapsamayan alternatif tedaviler göz önünde bulundurulmalıdır.
Renal Etkiler:
NSAİİ’lerm uzun dönemli uygulaması renal papiller nekroz ve diğer renal hasarlarla sonuçlanmıştır. Renal toksisite, renal perfüzyon idamesinde renal prostaglandinlerin dengeleyici bir rol üstlendiği hastalarda da görülmüştür. Bu tip hastalarda non-streoidal anti-inflamatuvar ilaç uygulaması prostaglandin oluşumunda ve ikincil olarak da açıkça renal yetmezliği tetikleyecek renal kan akımında doza bağımlı azalmaya neden olabilir Bu reaksiyon açısından yüksek risk taşıyan hastalar; renal fonksiyon bozukluğu, kalp yetmezliği, karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalar, diüretik ve ACE İnhibitörleri kullanan hastalar ve yaşlılardır. NSAİİ tedavisinin kesilmesini takiben genellikle tedavi öncesi duruma göre iyileşme görülür.
İlerlemiş Böbrek Hastalığı:
İlerlemiş böbrek hastalığı olan kişilerde EXVİLE kullanımına ilişkin kontrollü çalışmalardan elde edilen hiçbir bilgi mevcut değildir. Dolayısıyla ilerlemiş böbrek hastalığı olan bu kişilerde EXVİLE tedavisi önerilmemektedir. EXVILE tedavisinin zorunlu olduğu hastalarda hastanın böbrek fonksiyonunun yakından izlenmesi önerilmektedir.
Anafılaktoid Reaksiyonlar:
Ciddi aşın duyarlılık reaksiyonları (örneğin anafılaktik şok) ender olarak rapor edilmiştir. Diğer NSAİİ’larda olduğu üzere, daha önce bilinen EXVİLE maruziyeti olmayan hastalarda anafılaktik reaksiyonlar ortaya çıkabilir. EXVILE hastalara asetilsalisilik asit ile birlikte verilmemelidir. Bu semptom kompleksi nazal polipleri olan ya da olmayan rinit deney imleyen ya da asetilsalisilik asit veya başka bir NSAİİ kullanımı sonrasında şiddetli, potansiyel olarak fatal bronkospazm sergileyen astım hastalarında ortaya çıkmaktadır (bkz. Kontrendikasyonlar ve Önlemler - Daha önceden mevcut olan astım). EXVILE kullanımını takip eden bir aşırı duyarlılık reaksiyonunun İlk işaretinde tedavi durdurulmalıdır. Anafılaktik reaksiyonun ortaya çıktığı olgularda acil yardım göz önünde bulundurulmalıdır. Semptomlara karşı uygun tıbbi önlemler yetkin kişilerce alınmalıdır.
Cilt reaksiyonları:
NSAİİ tedavisi alan hastalar arasında, eksfolyatif (deride pul pul dökülme) demıatit, Stevens-Johnson send romu ve toksik epidermik nekroliz (Lyell sendromu) dahil, bazısı ölümle sonuçlanan ciddi cilt reaksiyonlarına ilişkin çok ender raporlar bulunmaktadır (bkz. bölüm
4.8). Bu çeşit reaksiyon riskinin en fazla tedavinin başlangıcında olduğu görünmektedir. Çoğu vakada bu reaksiyonlar tedavinin ilk ayında meydana gelirler. EXVILE uygulanması deride döküntü, mukoz membranlann lezyonu veya başka aşırı duyarlılık işaretlerinin görülmesi halinde hemen durdurulmalıdır.
Ek bilgiler:
EXVİLE, aşağıdaki durumlarda sadece risk ve faydaların dikkatli bir biçimde tartılmasından sonra kullanılmalıdır:
- Doğuştan porfirin metabolizması bozukluğu (örneğin akut aralıklı porfiri) vakalarında
- Sistemık lupus eritematozus (SLE) ve bağ dokusu hastalıkları (bkz. Yan Etkiler/Advers Etkiler)
Büyük çaplı cerrahi müdahaleden hemen sonra kullanılacaksa özenli tıbbi gözetim ve denetim gerekmektedir:
Ağn kesicilerin uzun süreli kullanımı, artan ilaç dozlarıyla tedavi edilmemesi gereken baş ağrılarına yol açabilir.
Genel bir kural olarak, ağn kesicilerin sürekli kullanımı, özellikle çok sayıda ağrı kesici etkin maddesi birleştirildiğinde, böbrek yetmezliği (analjezik nefropati) riski taşıyan kalıcı böbrek hasanna yol açabilir.
Önlemler
Genel:
EXVILE’in kortikosteroidlerin yerini tutması ya da kortikosteroid eksikliğini tedavi etmesi beklenemez. Kortikosteroidlerin birdenbire kesilmesi hastalığın alevlenmesine neden olabilir. Uzun süreli kortikosteroid tedavisi gören hastalarda kortikosteroidlerin bırakılmasına karar verilmişse, tedavi yavaşça aşamalı olarak kesilmelidir.
EXVILE’in ateş ve inflamasyonu azaltıcı farmkolojik etkisi, enfeksiyona bağlı olmayan durumların komplikasyonlarının tamsa! bulgulannı maskeleyebilir.
Hepatik Etkiler:
Bir ya da daha fazla sayıda karaciğer testlerindeki sınırda artışlar EXVİLE’de dahil olmak üzere NSAİİ kullanan hastaların %15’inde ortaya çıkabilir. Bu laboratuar anormallikleri 9 tedaviyle birlikte ilerleyebilir, aynı kalabilir ya da geçici olabilir. NSAİİ’leri konu alan klinik çalışmalarda, hastaların %1’inde ALT veya AST’dek i belirgin artışlar (normal üst değerin yaklaşık üç katı ya da daha fazla) bildirilmiştir. Bunlara ilave olarak, sanlık ve fatal fulminant hepatit, karaciğer nekrozu, karaciğer yetmezliği de dahil olmak şiddetli karaciğer reaksiyonlannm söz konusu olduğu seyrek olgularda bazı fatal sonuçlar da bildirilmiştir.
Karaciğer fonksiyon bozukluğuna işaret eden semptomlan ve/veya belirtileri olan veya anormal karaciğer test değerleri izlenen hastalar, EXVILE tedavisi sırasında daha şiddetli bir hepatik reaksiyonun gelişimine ilişkin bulgular açısından değerlendirilmelidir. Karaciğer hastalığıyla uyumlu klinik belirti ve semptomlar gelişiyorsa ya da sistemik durumlar ortaya çıkmışsa (ör, eozinofili döküntü vs) EXVİLE kesilmelidir.
Hematolojik Etkiler:
Anemi, EXVİLE de dahil olmak üzere NSAİİ kullanan hastalarda kimi zaman gözlenen bir durumdur. Bu durum sıvı retansiyonuna, gizli ya da gözle görülür Gİ kan kaybına ya da eritropoiez üzerindeki eksik tanımlanmış bir etkiye bağlı olabilir. EXVILE de dahil olmak
üzere uzun süreli NSAİİ tedavisi gören hastalarda, anemi belirti ya da semptomları mevcutsa hemoglobin ve hematokrit düzeyleri kontrol edilmelidir.
NSAİİ’lar trombosit agregasyonunu inhibe ederler ve bazı hastalarda kanama zamanını uzattıkları gösterilmiştir. Asetilsalisilik asitten farklı olarak, bunların trombosit fonksiyonu üzerindeki etkileri nicel olarak daha az, daha kısa süreli ve geri dönüşümlüdür. EXVILE kullanan ve trombosit fonksiyonundaki değişikliklerden istenmeyen biçimde etkilenen, koagülasyon bozuklukları olan ya da antikoagülan kullanan hastalar dikkatle izlenmelidir.
Önceden Mevcut Olan Astım:
Astım hastalarında asetilsalisilik asit duyarlı astım söz konusu olabilir. Asetilsalisilik asit duyarlı astımı olan hastalarda asetilsalisilik asit kullanımı ölümcül olabilen şiddetli bronkospazm ile ilişkilendirilmiştir. Asetilsalisilik asit duyarlı bu hastalarda asetilsalisilik asit ile diğer non-steroidal anti-inflamatuvar ilaçlar arasında, bronkospazmı da kapsayan çapraz reaktivite bildirildiği için, bu biçimde asetilsalisilik asit duyarlılığı olan hastalara EXVtLE verilmemeli, önceden astımı olan hastalarda ise dikkatli kullanılmalıdır,
Hastalara Yönelik Bilgiler:
NSAİİ tedavisine başlamadan önce ve devam eden tedavi sırasında periyodik olarak hastalar aşağıdaki hususlar hakkında bilgilendirilmelidir.
1- EXVİLE, diğer NSAİİ’lara benzer şekilde, hastaneye yatış ve hatta ölümle sonuçlanabilen Mİ veya inme gibi ciddi KV yan etkilere neden olabilir. Ciddi KV olaylar uyarı semptomları olmaksızın ortaya çıkmasına rağmen, hastalar göğüs ağrısı, nefes darlığı, güçsüzlük, konuşma bozukluğuna dair belirti ve semptomlar açısından dikkatli olmalı ve söz konusu durumlara işaret eden bir belirti ya semptom gözlemlediklerinde tıbbi tavsiye talep etmelidir.
Hastalar bu izlemin önemi hakkında bilgilendirilmelidir (bkz. bölüm 4.4. Uyanlar-Kardiyovasküler Etkiler).
2- EXVİLE, diğer NSAİİ’lara benzer şekilde Gİ rahatsızlık ve nadiren hastaneye yatış ve hatta ölümle sonuçlanabilen ülser ve kanamalar gibi ciddi Gİ yan etkilere neden olabilir. Ciddi Gİ olaylar uyan semptomları olmaksızın ortaya çıkmasına rağmen, hastalar ülserasyon ve kanamaya ilişkin belirti ve semptomlar açısından dikkatli olmalı ve söz konusu durumlara işaret eden bir belirti ya semptom gözlemlediklerinde tıbbi tavsiye talep etmelidir. Hastalar bu izlemin önemi hakkında bilgilendirilmelidir (bkz bölüm 4.4 Uyarılar- Gastrointestinal Etkiler: Ülserasyon, Kanama ve Perforasyon Riski).
3- EXVİLE, diğer NSAİİ’lara benzer şekilde, hastaneye yatış ve hatta ölümle sonuçlanabilen, ekfolyatif dermatit, Stevens-Johnson sendromu ve toksik epidermik nekroliz (Lyell sendromu) gibi deride ciddi yan etkilere neden olabilir. Ciddi deri reaksiyonları uyan semptomları olmadan ortaya çıkmasına rağmen, hastalar deri döküntüsü ve blister belirti ve semptomlan ya da kaşıntı gibi diğer aşırı duyarlılık belirtileri açısından dikkatli olmalı, söz konusu durumlara işaret eden bir belirti ya semptom gözlemlediklerinde tıbbi tavsiye talep etmelidir. Hastalar, herhangi bir tipte döküntü geliştiğinde İlacı hemen bırakmalan ve olabildiğince çabuk hekimleriyle temasa geçmeleri konusunda uyan İmalıdır.
4- Hastalar açıklanamayan kilo artışı ya da ödem gibi belirti ya da semptomları ivedilikle hekimlerine bildirmelidir.
5- Hastalar hepatoksisiteye ilişkin uyan belirti ve semptomlan (Ör, bulantı, bitkinlik, letarji, kaşıntı, sanlık, sağ üst kadranda hassasiyet ve grip benzeri semptomlar) konusunda bilgilendirilmelidir. Bunlann ortaya çıktığı durumda hastalar tedaviyi bırakmalan ve ivedilikle tıbbi tedavi görmeleri gerektiği konusunda uyanlmalıdır.
6- Hastalar anafılaktik bir reaksiyona ilişkin belirti ve semptomlar (ör, soluk almada güçlük, yüzde ya da boğazda şişme) konusunda bilgilendirilmelidir. Bunların ortaya çıktığı durumda hasta ivedilikle acil tıbbi müdahale alması gerektiği konusunda uyarılmalıdır (bakınız Uyarılar).
7- Diğer NSAİl’larda olduğu üzere, EXVİLE’in gebeliğin geç dönemlerinde kullanımından kaçınılmalıdır çünkü ductus arteriosusun erken kapanmasına neden olabilir.
Laboratuar Testleri:
Naproksen diğer NSAİİ’ler gibi aşağıdaki tıbbi ürünlerle eş zamanlı tedavi görmekte olan hastalarda her zaman ihtiyatla kullanılmalıdır:
Gıda ve diğer antasitler:
Antasitler, yiyecekler ya da kolestiramin ile birlikte kullanılması naproksenin absorbsiyonunu geciktirebilir, ancak absorbsiyon derecesini etkilemez.
Diğer NSAİİ’ler:
Birlikte etki göstermesi nedeniyle, bir kısım NSAİİ’lerin eş zamanlı verilmesi gastrointestinal ülser ve kanama riskini yükseltebilir. Bu nedenle de Naproksen ve diğer NSAİİ’lerin eş zamanlı kullanılmasından kaçınılmalıdır (bakınız bölüm 4.4 - Özel Kullanım Uyarılan ve Önlemleri).
Hidantoin, sülfonamid ya da sülfonilüre:
Naproksenin plazma proteinlerine yüksek oranda bağlanmasından dolayı, hidantoin, antikoagü lanlar, diğer NSAİİ’ler, asetilsalisilik asit ya da proteinlere yüksek oranda bağlanan sülfonamidleri eş zamanlı olarak alan hastalar, bu ilaçlann doz aşımı belirtilerine karşı gözlemlenmelidir. Naproksen ve hidantoin, sülfonamid ya da sülfonilüreyi eş zamanlı olarak alan hastalar, gerekli ise dozun değerlendirilmesi için gözlemlenmelidir. Klinik çalışmalarda, naproksen sodyum/ naproksen ile antikoagülanlar ya da sülfonilüreler arasında hiçbir etkileşim gözlenmemiştir ancak bu gruptaki diğer steroid olmayan ajanlarla etkileşimler görüldüğünden yine de önlem alınması önerilmektedir.
Asetilsalisilik asit:
[EXVİLE’in asetilsalisilik asitle birlikte uygulandığında protein bağlama özelliği azalır, buna karşm EXVİLE klirensi değişmez. Bu etkileşimin klinik Önemi bilinmemektedir, ancak] diğer NSAİI’larla olduğu üzere, artan advers olay potansiyeli nedeniyle EXVILE ve asetilsalisilik asidin eşzamanlı kullanımı genellikle önerilmemektedir.
Digoksin ve fenitoin:
EXVILE’in digoksin ve fenitoin ile eş zamanlı kullanımı bu tıbbi ürünlerin serum düzeylerini artırabilir. Digoksin ve fenitoin serum düzeyi kontrolleri, kural olarak, normal kullanım koşullarında (azami 4 güne kadar) gerekli değildir.
Lityum:
NSAİİ’lar plazma lityum düzeylerinde bir artış, renal lityum klirensinde ise düşüş oluşturmuştur. Ortalama minimum lityum konsantrasyonu %15 artmış, renal klirens ise yaklaşık %20 oranında azalmıştır. Bu etkiler renal prostaglandin sentezinin NSAIİ’lar tarafından inhibisyonuyla ilişkili bulunmuştur. Dolayısıyla, NSAİİ’lar ve lityum birlikte uygulandığında hastalar lityum toksisitesine ilişkin belirtiler açısından yakından gözlenmelidir.
Diüretikler, ADE (Anjiotensin Dönüştürücü Enzim) inhibitörleri ve anjiyotensin II reseptör antagonistleri:
NSAİİ’ler diüretiklerin ve antihipertansif ilaçların etkisini azaltabilir. Bu yanıt renal prostaglandin sentezinin inhibisyonuyla ilişkilendirilmiştir. Böbrek yetmezliği olan hastalarda (örneğin dehidrate hastalar veya yaşlı hastalarda) bir ACE inhibitörü ya da anjiyotensin II antagonistinin, siklooksijenazı önleyen bir tıbbi ürünle eş zamanlı kullanılması; genellikle geri döndürülebilir; olası akut böbrek yetmezliği de dahil olmak üzere, böbrek fonksiyonunda daha da fazla kötüleşmeye yol açabilir. Bu yüzden bu yapıdaki bir bileşim, her şeyden önce yaşlı hastalarda, ihtiyatla verilmelidir. Hastalar yeterli miktarda sıvı tüketmeye teşvik edilmeli ve kombine tedaviyi takiben düzenli olarak izlenmelidir.
EXVILE ve potasyum koruyucu diüretiklerin eş zamanlı kullanımı hiperkalsemiye yol açabilir. Probenesid:
Eş zamanlı kullanılan probenesid, naproksenin plazma seviyelerini arttırır ve yanlanma ömrünü oldukça uzatır.
Antibiyotikler ve Antiviraller:
Hayvan çalışmalarından elde edilen veriler, NSAİİ’lerin kinolon antibiyotikleri ile ilişkili konvülsiyon riskini arttırabileceğini göstermiştir. Kinolon kullanan hastalar konvülsiyon gelişmesi ile ilgili artmış risk altında olabilir.
NSAİİ’ler zidavudin ile birlikte verildiğinde, hematolojik toksisite riski artabilir. Zidavudin ve ibuprofenle eş zamanlı tedavi gören HIV (+) hemofili hastalarında, hemartroz ve hematom riskinin arttığına dair bulgular mevcuttur.
Hormon ilaçlan:
NSAİİ’ler mifepristonun etkisini azaltabileceğinden, mifepriston uygulamasından sonra 8-12 gün boyunca NSAİİ’ler kullanılmamalıdır.
Glukokortikoidler ve immunosüpresanlar:
Gastrointestinal ülser ve kanama riskinde artış (bkz. bölüm 4.4 - Özel Kullanım Uyarılan Ve Önlemleri).
Seçici serotonin geri alım inhibitörleri ve asetilsalisilik asit gibi antiplatelet ajanlar: Gastrointestinal kanama riskinde artış (bkz. bölüm 4.4 - Özel Kullanım Uyarılan Ve Önlemleri).
Metotreksat:
NSAİİ’lann tavşan böbrek kesitlerinde metotreksat birikimini yanşmalı biçimde inhibe ettiği bildirilmiştir. Bu durum NSAİİ’lann metotreksat toksisitesini artırdığına işaret edebilir.
Metotreksat alımından 24 saat önce veya sonra EXVILE verilmesi metotreksat konsantrasyonunun artmasına ve toksik etkisinde artışa yol açabilir.
Siklosporin:
Siklosporinin nefrotoksik etki riski, napoksen dahil belli NSAİİ’lerin eş zamanlı kullanımıyla artar.
Takrolimus:
NSAİİ’ler takrolimus ile birlikte verildiğinde, muhtemel nefrotoksisite riski mevcuttur. Antikoagülan ajanlar:
NSAİİ’ler varfarin gibi antikoagülan ajanların etkilerini artırabilirler (bkz. bölüm 4.4 - Özel Kullanım Uyarılan Ve Önlemleri).
Laboratuar testleri:
Naproksen, 17-ketojenik steroidlerin bazı testlerini etkileyebileceğinden, adrenal fonksiyon testleri yapılmasından 48 saat önce ilacın bırakılması önerilir. Benzer olarak naproksen üriner
5-hidroksiindolasetik asitin bazı testleri ile etkileşebilir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Naproksen sodyum etkileşimi ile ilgili, özel popülasyonlara spesifik (pediyatrik/ geriyatrik popülasyonlar, karaciğer yetmezliği, böbrek yetmezliği olan hastalar) yapılmış bir çalışma bulunmamaktadır.
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi, gebeliğin bir ve ikinci trimesteri için C, üçüncü trimesteri için D’dir.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Hamileliğin bir veya ikinci trimesterinde Naproksen ancak kesinlikle gerekli olduğu durumlarda kullanılmalıdır. Hamile kalmak isteyen veya hamileliğinin bir veya ikinci trimesterindeki kadınlar için Naproksen kullanılacak ise doz olabildiğince düşük tutulmalıdır.
Gebelik dönemi
Prostaglandin sentezinin engellenmesinin gebelik ve/veya embriyo-fetüs gelişimi üzerinde olumsuz tesiri olabilir. Epidemiyolojik araştırmalardan gelen veriler, erken gebelik sırasında prostagladin İnhibıtörü kullanımı ardından kalp malformasyonu ve karın duvannda doğuştan yangın yanı sıra artan doğum kusurları riskini akla getirmektedir. Riskin tedavinin doz ve süresiyle arttığına inanılmaktadır.
Hayvanlar üzerinde yapılan deneylerde bir prostaglandin inhibitörü kullanımının implantasyon öncesi ve sonrası kayıp, embriyo-fetus ölümünde artışa yol açtığı doğrulanmıştır. Buna ek olarak, organogenez dönemi esnasında, prostaglandin sentez inhibitörü verilmiş olan hayvanlarda farklı tipte anormalilerin (kardiyovasküler dahil olmak üzere) görülme sıklığında artış olduğu bildirilmiştir.
Gebeliğin bir ve ikinci trimesteri için,
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik/ve-veya/embri yönel/ fötal gelişim/ve-veya/doğum/ve-veya/doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
EXVILE gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Gebeliğin üçüncü trımesteri için,
Naproksen’ in gebelik ve/veya fetus/yenidoğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır. (Bkz Gebelik dönemi)
Gebeliğin üçüncü üç ayında tüm prostaglandin inhibitörleri - fetusu aşağıdaki risklere maruz bırakabilirler:
kardiyopulmoner toksisite (duktus arteriyozusun prematüre kapanması ve pulmoner hipertansiyon ile);
• oligohidramniyosisli böbrek yetmezliğine yol açabilen böbrek bozukluğu
hamileliğin sonunda anne ve çocuğu aşağıdaki risklere maruz bırakırlar:
• kanama süresinin uzama olasılığı, çok düşük dozlarda bile meydana gelebilecek antiplatelet etkisi;
uzatmalı veya gecikmeli doğumla sonuçlanan, rahim kasılmalarının
engellenmesi durumu
Naproksen, bu nedenle gebeliğin son üç ayında kontrendikedir.
EXVİLE, doğum sonrası artan kanama olasılığı yüzünden lohusalık döneminde
kullanılmamalıdır.
Laktasyon dönemi
Naproksen ve metabolitleri küçük miktarlarda anne sütüne geçer. Bir önlem olarak, emzirme sırasında EXVILE kullanımından kaçınılmalıdır.
Üreme yeteneği / Fertilite
Yorgunluk ve baş dönmesi gibi santral sinir sistemi bozuklukları yüksek doz EXVİLE
kullanımı sırasında advers olgular olarak görülebilirler. Tepki verme ile araç ve makine
istenmeyen etkilerin değerlendirilmesi aşağıdaki sıklıklara dayanarak yapılır:
Çok yaygın (>1/10); yaygın >1/100 ila < 1/10); yaygın olmayan (>1/1,000 ila < 1/100); seyrek (>1/10,000 ila < 1/1,000); çok seyrek (< 1/10,000).
Aşağıda listelenen istenmeyen etkiler, naproksenle tedavinin; romatizmalı hastaların yüksek doz, uzun dönem tedavisinden kaynaklananlar da dahil; açığa çıkan tüm istenmeyen etkilerini içerir. Çok ender raporlar dışındaki tüm istenmeyen etkilerin belirlenen sıklıkları, oral dozaj formlarında maksimum 750 mg naproksene (= 3 film kaplı EXVILE tableti) kadar günlük dozların kısa dönem kullanımına ilişkindir.
Aşağıdaki advers olaylarla karşılaşılması halinde, bunların öncelikle doza bağlı oldukları ve hastadan hastaya değişkenlik gösterebilecekleri dikkate alınmalıdır.
En sık gözlemlenen istenmeyen etkiler sindirim sistemine ilişkin olanlardır. Bilhassa yaşlı hastalar arasında, bazen ölümle sonuçlanan, peptik ülserler, perforasyonlar veya kanamalar oluşabilir (bkz. bölüm 4.4). EXVlLE kullanımını takiben mide bulantısı, kusma, ishal, bağırsak gazı, kabızlık, hazımsızlık, karın ağrısı, melena, kan kusma, ülserli stomatit, kolit ve Crohn hastalığında şiddetlenme (bkz. bölüm 4.4) bildirilmiştir. Gastrit daha az sıklıkla rapor edilmiştir. Özellikle gastrointestinal kanama riski doz aralığı ve tedavi süresine bağlıdır.
NSAİİ tedavisi ile ilişkili olarak ödem, hipertansiyon ve kalp yetmezliği bildirilmiştir.
Klinik deneyler ve epidemiyolojik veriler, bazı NSAİİ’lerin kullanımında (özellikle yüksek dozlarda ve uzun süreli tedavide) arteryel trombotik olayların (özellikle miyokard enfarktüsü veya inme) (bkz. bölüm 4.4) görülme riskinde küçük bir artış görülebileceğini öne sürmektedir.
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Çok seyrek:
Şiddetli baş ağrısı, bulantı, kusma, ateş, ensede sertlik veya bilinç bulanıklığıyla görülen aseptik menenjit semptomları. Bağışıklık sistemi hastalıkları olan hastaların (SLE, konektif doku hastalığı) bu tip istenmeyen etkilere yatkınlığı var gibi görülmektedir.
Çok seyrek:
NSAİİ’lerin sistemik kullanımıyla geçici olarak ilişkili enfeksiyon hastalıklarının kötüleşmesi (mesela nekrotizan fasiit) tanımlanmıştır. Bu olasılıkla NSAİİ’lerin etki mekanizmasıyla bağlantılıdır.
EXVİLE kullanımı sırasında enfeksiyon işaretleri ortaya çıkar veya kötüleşirse, antiinfektif/antibiyotik tedavi gereğinin saptanabilmesi İçin, hastaların bu durum üzerine derhal bir doktora danışması tavsiye edilir.
Kan ve lenf sistemi bozuklukları
Çok seyrek:
Hematopoetik bozukluklar (lökopeni, trombositopeni, pansitopeni ve agranülositoz). Baştaki semptomlar aşağıdaki gibi olabilir: ateş, boğaz ağrısı, yüzeysel ağız yaralan, grip benzeri semptomlar, ağır yorgunluk, burun kanamalan ve deri kanamalan Uzun dönemli tedavi sırasında kan sayımı düzenli olarak izlenmelidir.
Bağışıklık sistemi bozuklukları
Yaygın olmayan:
Döküntü, kaşıntı, purpura veya ekimoz, anjiyonörotİk Ödemi i aşırı duyarlılık reaksiyonlan.
Çok seyrek:
Astım nöbetleri (olasılıkla kan basıncında düşmeyle beraber), bronkospazm, eozinofılik zatürre, şiddetli sistem ik aşın duyarlılık reaksiyonlan. Bu reaksiyonlann işaretleri aşağıdaki gibi olabilir: Yüz, dil ve gırtlakta ödem, dispne, taşikardi ve yaşamı tehlikeye sokan şok noktasına kadar gidebilen kan basıncı düşüşü.
Ürünün ilk sefer kullanımında olabileceği üzere, böylesi olaylar gerçekleşirse acil tıbbi yardıma gerek vardır.
Psikiyatrik bozukluklar
Yaygın olmayan:
Uykusuzluk, huzursuzluk, uyaranlara karşı aşın duyarlı olma durumu, yorgunluk.
Sinir sistemi bozukluktan
Yaygın:
Baş ağrısı veya baş dönmesi gibi santral sinir sistemi bozukluklan.
Göz bozuklukları
Yaygın olmayan:
Görüş bozukluğu.
Kulak ve iç kulak bozuklukları
Çok seyrek:
Kulak çınlaması ve duyma bozuklukları.
Kardiyak bozukluklar
Çok seyrek:
Kalp yetmezliği.
Vasküler bozukluklar
Çok seyrek:
Hipertansiyon.
Gastrointestinal bozukluklar
Yaygın:
Bulantı, mide ya da göğüste yanma hissi, mide ağrısı gibi gastrointestinal semptomlar.
Yaygın olmayan:
Şişkinlik, kabızlık veya ishal. Kanama (hematemez ve/veya melena) ve perforasyon ile birlikte seyreden gastrointestinal ülserler.
Seyrek:
Kusma.
Hastalara, ciddi ölçüde üst karın boşluğu ağrısı, melena veya hematemez gerçekleşmesi halinde, EXVILE almayı durdurmaları ve derhal tıbbi yardım istemeleri gerektiği anlatılmalıdır.
Hepato-biliyer bozukluklar
Çok seyrek:
Özellikle uzamış tedavide karaciğer hasarı.
Deri ve deri altı doku bozuklukları
Çok seyrek:
Genelde geri döndürülebilir saç kaybı (alopesi), sahte porfiri, Stevens-Johnson sendromu ve toksik üst deri nekrolizi (Lyell sendromu) gibi büllü deri tepkileri.
Böbrek ve idrar yolu bozuklukları
Yaygın olmayan:
İdrar çıkışında azalma. Ödem oluşumu.
Çok seyrek:
Özellikle uzun süreli tedavide böbrek haşan (papiler nekroz), hiperürisemi, bilhassa hipertansiyon veya böbrek yetmezliği olan hastalarda periferal ödem, akut böbrek yetmezliği, nefrotik sendrom, interstisyel nefrit.
Doz aşımı semptomları:
Doz aşımı semptomları baş ağrısı, baş dönmesi, uyuklama ve bilinç kaybının yanı sıra karın ağrısı, pirozis, bulantı ve kusmanın eşlik ettiği santral sinir sistemi bozuklukları, epigastrik ağrı, Gİ (Gastrointestinal) kanama, nadiren diyare, dezoryantasyon, ekzitasyon, uyuşukluk, sersemlik, kulak çınlaması, baygınlık. Önemli zehirlenme vakalarında, akut böbrek yetmezliği ve karaciğer haşan oluşması mümkündür.
Nonsteroidal antienflamatuar ilaç alımı sonrası solunum depresyonu ve koma görülebilir, ancak bu durum nadir olarak görülür.
Bir naproksen doz aşımı vakasında, hipertrombinemiye bağlı protrombin zamanında geçici uzama K vitaminine bağlı pıhtılaşma faktörlerinin selektif inhibisyonuna bağlı olabilir.
Birkaç hastada nöbetler görülmüştür, ancak bunlann naproksen ile ilgili olup olmadığı net değildir. Naproksenin hangi dozunun hayatı tehtid edici nitelikte olduğu bilinmemektedir.
Tedavi:
Hastalar gerekirse semptomatik olarak tedavi edilmelidir. Toksik olabilecek miktarda dozlar alındıktan sonraki 1 saat içinde aktif kömür düşünülmelidir. Alternatif olarak yetişkinlerde hayati tehdit edici miktarda aşın dozlar alındıktan sonra 1 saat içinde gastrik lava) göz önünde bulundurulmalıdır.
Yeterli idrar çıkışı sağlanmalıdır.
Böbrek ve karaciğer fonksiyonlan yakından takip edilmelidir.
Toksik olabilecek miktarda dozlar alındıktan sonra, hastalar en az dört saat boyunca gözlemlenmelidir.
Sık olan ya da uzun süreli konvülsiyonlar intravenöz diazepam ile tedavi edilmelidir.
Diğer önlemler hastanın klinik durumuna göre alınmalıdır.
Naproksen, proteinlere yüksek oranda bağlandığından, hemodiyaliz, plazma naproksen konsantrasyonlarını düşürmez. Ancak naproksen almış olan ve renal yetmezliği bulunan bir hastada hemodiyaliz yine de uygun olabilir.