GLIBEN 5 mg 100 tablet Klinik Özellikler
Nobel İlaç Sanayii ve Tic. Anomim Şirketi
[ 8 June 2012 ]
Nobel İlaç Sanayii ve Tic. Anomim Şirketi
[ 8 June 2012 ]
4.1. Terapötik endikasyonu
GLİBEN, diyet yapmanın tek başına yeterli olmadığı insüline bağlı olmayan şeker hastalığı tiplerinde (Yetişkin Tip diyabet veya Tip II diyabet) kullanılır.
4.2. Pozoloji ve uygulama yöntemi Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
Şeker hastalarının GLİBEN ile kontrol altına alınması, sadece doktor tarafından ve diyetle birlikte yapılmalıdır.
İlk defa yapılan diyabet tedavisinde: Doktor tarafından başka türlü bir tavsiyede bulunulmadığı takdirde, tedaviye kahvaltı veya ilk ana öğün ile birlikte alınan, günde 2,5 - 5 mg ile başlanır. Kontrol sağlanamazsa, doz haftada 2,5 - 5 mg arttırılarak tedaviye devam edilir. Günlük toplam doz 15 mg’ı geçmemelidir. Doz, hastanın metabolizma, diyet ve aktivite durumuna (kan ve idrar şekeri tahlilleri) göre ayarlanır.
Diğer sülfonilürelerden GLİBEN’e geçişte: Benzer şekilde etki gösteren diğer ilaçlardan glibenklamide geçiş, tedaviye ara verilmeksizin gerçekleştirilebilir.
Tedaviye, bırakılan ilacın eşdeğer dozunda, başlangıç dozu 10 mg’ı geçmeyecek şekilde başlanır. Yeterli kontrol sağlanamazsa, doz basamaklı bir şekilde günlük 15 mg’a kadar yükseltilebilir.5 mg glibenklamid yaklaşık olarak 1 g tolbutamin veya glimidin, 250 mg klorpropamid veya tolazamid, 500 mg asetohekzamid, 25 mg glibornurid veya 5 mg glipizide eşdeğerdir.
Biguanidlerden GLİBEN’e geçişte: Tedaviye 2,5 - 5 mg ile başlanır. Kontrol sağlanana kadar 2,5 - 5 mg arttırılarak doz düzenlemesi yapılır.
Biguanidler ile GLİBEN kombinasyonunda: Glibenklamidin günlük 15 mg dozu ile kontrol sağlanamadığında, biguanidler ile GLİBEN birlikte kullanılabilir.
İnsülinden GLİBEN’e geçişte: Günlük insülin dozu düşük olan bazı hastalarda, glibenklamid ile kontrol sağlanabilmektedir.
Uygulama şekli:
GLİBEN çiğnenmeden bir bardak su ile içilir. Doktor tarafından başka bir şekilde önerilmediyse günlük doz kahvaltı veya ilk ana öğün ile birlikte alınır.
GLİBEN tedavisini hasta kendi arzusu ile kesmemelidir. Doz ve diyet hastanın kendi kararı ile değiştirilemez. İyi tolere edilmemesi sonucu tedavi kesilmek zorunda kalınırsa derhal doktora haber verilmelidir. GLİBEN’in doktor tarafından bildirilen saatte alınması çok önemlidir. İlacın zamanında alınması unutulmuş ise daha geç bir saatte daha yüksek bir doz alınarak kompanse edilmeye çalışılmamalıdır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek/karaciğer yetmezliği:
Böbrek ve karaciğer yetmezliğinde doktor önerisi doğrultusunda kullanılmalıdır. Pediatrik popülasyon:
GLİBEN’in küçük çocuklarda kullanımı önerilmez.
Geriyatrik popülasyon:
İleri yaştaki hastalar hipoglisemiye daha yatkın olacaklarından, tedavi 2,5 - 5 mg ile başlanmalıdır.
Aşağıdaki durumlarda GLİBEN kullanılmamalıdır:
• Diyabetik ketoasidoz (olmuş veya olan) veya diyabetik koma/prekoma
• İnsüline bağımlı diyabet
• Ciddi böbrek, karaciğer, tiroid ve adrenokortikal bez fonksiyon bozukluğu
• Cerrahi, şiddetli enfeksiyon ve travma gibi olağan dışı stres varlığı
• Glibenklamide karşı aşırı duyarlılık
• Değişken veya jüvenil diyabet
• Gebelik
• Laktasyon
• Bosentan tedavisi görmüş hastalar
Hemolitik Anemi: Glukoz-6-fosfat dehidrojenaz (G6PD) eksikliği bulunan hastaların sülfonilüre ajanlarla tedavisi hemolitik anemiye sebep olabilir. GLİBEN sülfonilüre aianlar sınıfına dahil olduğundan, G6PD eksikliği bulunan hastaların tedavisinde dikkatli olunmalı ve sülfonilüre sınıfına dahil olmayan alternatif bir tedavi düşünülmelidir. Satış sonrası geri bildirimlerde G6PD eksikliği bulunmayan hastalarda da hemolitik anemiye rastlanmıştır.
İleri yaştaki hastalar için GLİBEN kullanımında aşağıdaki durumlarda dikkatli olunmalıdır:
• Sülfonilürelerin hipoglisemik etkisine daha duyarlı olabilen ileri yaştaki, kötü beslenen ve çevre direnci zayıf hastalarda,
• Böbrek ve hipofız yetmezliği olan hastalarda,
• Hipoglisemiyi tetikleyebilen fazla egzersiz durumlarında
• Hafif böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır. Böbrek yetmezliği olan hastalar ile yapılan uzun dönemli klinik çalışmalarda, glibenklamidin dozu azaltılarak yeterli tedavi sağlanmıştır.
Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktoz yetmezliği ya da glikoz-galaktoz malabsorpsiyon problemi olan hastalar GLİBEN kullanmamalıdır.
4.5. Diğer ilaçlarla etkileşim ve diğer etkileşim türleri
GLİBEN’in diğer bazı ilaçlarla aynı zamanda kullanılması, kan şekerini düşürücü etkisini istenmeyen bir şekilde azaltıp arttırabilir. Bundan dolayı diğer ilaçlar doktorun bilgisi altında kullanılmalıdır.
Kan şekerini düşürücü etkisinin artması, yani hipoglisemik reaksiyonlar GLİBEN’in aşağıdaki ilaçlarla birlikte alınmasıyla ortaya çıkar:
Antibiyotikler (ör: kloramfenikol, flukonazol, mikonazol (oral, i.v., topikal veya vajinal), kotrimaksazolü de içeren sülfonamidler, probenesid, non-steroidal antiinflamatuar/analjezik ilaçlar (ör: fenilbutazon, salisilatlar), fenitoin, kumarin, dikumarin, antikoagülanlar ve heparin, lipid düzenleyici ajanlar (ör: klofıbrat), bazı antidepresanlar (monoamin oksidaz inhibitorleri, doksepin, nortriptilin), ACE-inhibitorleri kaptopril, enalapril, H2-blokerleri, simetidin, ranitidin, fenfluramin, metil dopa ve sülfınpirazon, doz azaltılmasını gerektirir.
GLİBEN’in kan şekerini düşürücü etkisinin zayıflayıp, metabolizmanın bozulması aşağıdaki ilaçlarla birlikte alındığı zaman ortaya çıkar:
Rifampisin, tiyazid diüretikleri ve beta-blokerler doz artırımını gerektirir.
Beta-blokerler hipoglisemi semptomlarını maskeleyebilir.
Alkol, sülfonilürelerle etkileşerek yüzde ateş basmalarına neden olabilir. Kan şekeri üzerindeki etkisi değişkendir.
Alkoliklerde ve kronik laksatif kullanılmasında metabolizmada bozukluklar ortaya çıkabilir.
GLİBEN, barbitürat ihtiva eden uyku ilaçlarının etkisini kuvvetlendirebilir.
Bosentan: Glibenklamid ile eş zamanlı olarak bosentan kullanan hastalarda yüksek sıklıkla karaciğer enzimlerinde artış gözlemlenmiştir.
İmmünosupresan: Glibenklamid siklosporinin plazma seviyelerini yükseltebilir. Bu durumda siklosporinin dozunun azaltılması gerekebilir.
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: C
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik, embriyonal - fetal gelişim, doğum ve doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. Kısım 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
GLİBEN, gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Gebelik dönemi
GLİBEN, gebelikte ancak doktor önerisi ile kullanılabilir.
Laktasyon dönemi
GLİBEN’in emziren kadınlarda kullanımından kaçınılmalıdır. Glibenklamid anne sütüne geçebilmekte ve bebekle hipoglisemiye neden olabilmektedir.
Üreme yeteneği/fertilite
GLİBEN’in üreme yeteneği üzerine olumsuz etkisi ile ilgili veri yoktur.
GLİBEN ile tedavi sırasında hipoglisemi oluşması riski olabileceğinden trafikte ve makine kullanmada aktif rol almada dikkatli olunmalıdır.
Yan etkilerin açıklanmasında aşağıdaki sıklık oranlan esas alınmıştır:
Çok yaygın (>1/10); yaygm (>1/100, <1/10); yaygın olmayan (>1/1000, <1/100); nadir (>1/10.000’ <1/1000); çok nadir (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemivor).
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Çok seyrek: Damar iltihabı
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Çok seyrek: Lökopeni, agranülositoz, purpura olarak izlenen trombositopeni, hemolitik anemi, aplastik anemi ve (örneğin miyelosüpresyondan dolayı) pansitopeni, eritrositopeni, granülositopeni
Bağışılık sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Genel alerjik reaksiyonlar (anjiyoödem, artralji, miyalji ve vaskülit)
Endokrin hastalıklar
Seyrek: Tiroid fonksiyonlarında azalma (hipotiroidizm), düşük serum sodyum seviyelerini azaltan uygunsuz ADH salınım sendromu indüklenmesi
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Çok Yaygın: Hipoglisemi semptomları
Glibenklamidin kan glukoz seviyesini düşüren etkisi nedeniyle bazen uzun süren ve hatta hayatı tehdit eden hipoglisemi oluşabilir. Hipogliseminin muhtemel semptomları, baş ağrısı, açlık, bulantı, kusma, aşırı yorgunluk, uyku bozukluğu, huzursuzluk, agresyon, konsantrasyon bozukluğu, reaksiyonlarda azalma, depresyon, konfüzyon, konuşma bozukluğu, afazi, görme bozuklukları, tremor, parezi, duygusal bozukluklar, baş dönmesi, acizlik, kişinin kendi kendini kontrolünün kaybı, deliryum, serebral konvül siy onlar, somnolans, bilinç kaybı, koma, yüzeyel soluma ve bradikardidir.
Adreneıjik cevap sonucunda terleme, nemli deri, anksiyete, taşikardi, hipertansiyon, palpitasyonlar, anjina pektoris ve kardiyak aritmiler gibi belirtileri olabilir.
Şiddetli hipoglisemik atağın klinik görüntüsü felce benzer. Hipoglisemi semptomları, hipoglisemi tedavi edildiğinde neredeyse her zaman azalır.
Çok seyrek: Disülfıram benzeri reaksiyonlar (terleme, bulantı-kusma, yüzde kızarma, nabız hızında artış, ataksi ve hipotansiyon)
Gastrointestinal sistem hastalıkları
Yaygın: Bulantı, midede dolgunluk ve yanma (doza bağımlıdır, doz azaltılınca geçer)
Bilinmiyor: Karın ağrısı, diyare Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın: Cildin alerjik reaksiyonları (eritema multiforme, Stevens-Johnson sendromu, eritema nodozum, eksfolyatif dermatit, ateş, sarılık, kaşıntı, eritem, ürtiker ve morbiliform veya makülopapüler döküntüler) genellikle geçicidir. Bilinmiyor: Porfıriya kutena tarda ve fotosensitivite
Göz hastalıkları
Bilinmiyor: Geçici görme bozukluğu, bulanık görme
Hepatobiliyer sistem hastalıkları
Seyrek: Kolestatik sarılık ve hepatit
Bilinmiyor: İzole transaminaz yükselmeleri gibi karaciğer fonksiyon bozuklukları Bilinmiyor: Yaşamı tehdit edici derecede karaciğer yetmezliğine sebep olabilir.
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir
şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)’ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr, e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: O 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).
Akut zehirlenmede mide, kusturularak veya yıkanarak boşaltılmalıdır. Aktif karbon kullanımı ilacın emiliminin engellenmesinde etkilidir.
Hipoglisemi, bilinci açık hastada acilen oral glukoz verilerek tedavi edilmelidir. Hastanın bilinci kapalı ise, intravenöz infüzyon yapılmalıdır. Alternatif olarak, subkutan veya intramüsküler olarak 1 mg glukagon uygulanabilir. Hasta olası hipoglisemi ataklarr açısından birkaç gün izlenmelidir.