ISOPTIN 5 mg/2 ml IV infüzyon için çözelti içeren 5 ampül Klinik Özellikler
Abbott Laboratuvarları İthalat İhracat Tic. Ltd. Şti.
[ 19 March 2016 ]
Abbott Laboratuvarları İthalat İhracat Tic. Ltd. Şti.
[ 19 March 2016 ]
İSOPTİN IV,
Aşağıdaki durumlarda aritmiler:
Nitrat ve/veya beta reseptör blokerler endike olmadığında stabil olmayan angina pekrosisin başlangıç tedavisi
Başlangıç dozu 5 mg en az iki dakika süreyle yavaş verilir. Gerektiğinde 5-10 dakika sonra 5 mg daha uygulanabilir. Gerekirse, izotonik sodyum klorür, %5 glikoz veya diğer uygun çözeltiler (pH <6.5) içinde toplam ortalama 100 mg verapamil hidroklorür doza kadar, 5-10 mg verapamil hidroklorür/saat sürekli infüzyon çözeltisi şeklinde uygulanabilir.
Taşikardiye bağlı kalp yetmezliğinin (miyokardiyal enerjinin tükenmesi) belirtilerini takiben
intravenöz verapamil hidroklorür uygulamasından önce dijitalizasyon gereklidir.
0 a€“ 1 yaş: yalnızca kesin olarak endike ise ve başka alternatif yoksa. Yeni doğan bebeklere ve bebeklere intravenöz verapamil hidroklorür uygulamasını takiben izole vakalarda bazıları ölümcül olan ciddi geçici hemodinamik etkiler gözlenmiştir.
Yaş | İSOPTİN IV dozu | Şuna karşılık gelmektedir: |
Yeni doğmuş bebekler | 0,75 a€“ 1,0 mg | 0,3 a€“ 0,4 ml İsoptin enjeksiyonluk çözelti |
Bebekler | 0,75 a€“ 2,0 mg | 0,3 a€“ 0,8 ml İsoptin enjeksiyonluk çözelti |
1 a€“ 5 yaş | 2,0 a€“ 3,0 mg | 0,8 a€“ 1,2 ml İsoptin enjeksiyonluk çözelti |
6 a€“ 14 yaş | 2,5 a€“ 5,0 mg | 1,0 a€“ 2,0 ml İsoptin enjeksiyonluk çözelti |
Enjeksiyon, yalnızca etkililik başlayıncaya kadar yapılmalıdır.
İntravenöz Enjeksiyon:
İntravenöz enjeksiyon, mümkünse hasta gözlemi ve EKG ve kan basıncı takibi ile yavaşça (enjeksiyon süresi en az 2 dakika) uygulanmalıdır. Parenteral müstahzarlar, çözelti ve kabın izin verdiği ölçüde, uygulamadan önce partikül varlığı ve renk değişikliği açısından görsel olarak incelenmelidir. Preparat yalnızca çözelti berraksa ve ampul hasar görmemiş ise kullanılmalıdır.
Enjeksiyondan sonra ampulde kalan kalıntılar atılmalıdır.
Isoptin IV infüzyonluk solüsyonlarla seyreltilerek uygulanabilir.
Şu anda mevcut olan bilgiler bölüm 4.4'te açıklanmaktadır.
Verapamil hidroklorür, böbrek yetmezliği olan hastalarda dikkatli bir şekilde ve yakın takip altında kullanılmalıdır.
Karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda verapamil hidroklorürün biyolojik yararlılığı önemli ölçüde artabilir. Bu nedenle, bu hastalar için doza karar verirken özel dikkat gösterilmelidir (ayrıca bkz. bölüm 4.4).
Doz yetişkinlerde olduğu gibidir.
Kararsız anjina pektoris başlangıçta İsoptin enjeksiyonluk çözelti ile tedavi edilirse, tedavi
mümkün olan en kısa sürede oral verapamil hidroklorüre değiştirilmelidir.
Kardiyovasküler şok,
Belirgin kardiyak iletim bozuklukları [İkinci veya üçüncü derece SA ya da AV blok (çalışan bir ventriküler kalp pili olan hastalar dışında)],
Hasta sinüs sendromu (çalışan bir ventriküler kalp pili olan hastalar dışında),
%35'ten düşük olacak düzeyde azalmış ejeksiyon fraksiyonu ve/veya 20 mmHg'yi aşan kama (wedge) basıncı ile birlikte olan kalp yetmezliği (verapamile yanıt veren supraventriküler taşikardiye sekonder olmadıkça)
Atriyal fibrilasyon/flatter ve eşlik eden aksesuar yolakların varlığı (ör. WPW veya Lown- Ganong-Levine sendromu). Bu hastalarda verapamil tedavisi, ventriküler fibrilasyon dahil olmak üzere ventriküler taşikardi riskini artırmaktadır.
İvabradin ile birlikte kullanım (Bkz. Bölüm 4.5).
Hamilelik ve laktasyon (Bkz. Bölüm 4.6)
Verapamil, beta reseptör blokerleri ile intravenöz olarak uygulanmamalıdır (yoğun bakım ilacı hariç; ayrıca bkz. bölüm 4.5).
Akut miyokard enfarktüsü
Verapamil, yalnızca komplikasyonlu akut miyokard enfarktüsü durumunda (bradikardi,
hipotansiyon, sol ventriküler kalp yetmezliği) dikkatle kullanılmalıdır.
İletim bozukluğu/I. derece AV blok/bradikardi/asistol
Verapamil, AV ve sinüs düğümlerini etkileyip AV iletimini geciktirir. II. veya III. derece AV blok (kontrendikasyon) veya unifasiküler, bifasiküler veya trifasiküler dal bloğu, tedavinin kesilmesini ve gerekirse uygun tedavinin başlatılmasını gerektirdiğinden dikkatli kullanılmalıdır.
AV ve sinüs düğümlerini etkiler ve nadir durumlarda II. veya III. derece AV blok, bradikardiyi veya uç durumlarda asistolü tetikleyebilir. Bunun, yaşlı hastalarda daha sık görülen hasta sinüs sendromlu hastalarda meydana gelme olasılığı daha yüksektir.
Hasta sinüs sendromundan muzdarip olmayan hastalarda, spontan olarak AV düğüme veya normal sinüs ritmine dönüş göstermesiyle asistol normalde kısa sürelidir (birkaç saniye veya daha az). Bu hemen olmazsa, gecikmeden uygun tedaviye başlanmalıdır (ayrıca bkz. bölüm 4.8).
Antiaritmikler, beta blokerler ve inhalasyon anestezikleri
Antiaritmikler (ör. flekainid, disopiramid), beta reseptör blokerleri (ör. metoprolol, propranolol) ve inhalasyon anestezikleri verapamil ile birlikte uygulandığında, karşılıklı olarak kardiyovasküler etkileri (şiddetli AV blok, kalp hızında ciddi düşüş, kalp yetmezliğinin başlaması, belirgin hipotansiyon) arttırabilir (ayrıca bkz. bölüm 4.5).
Timolol (bir beta bloker) içeren göz damlası kullanan ve eş zamanlı olarak verapamil alan bir hastada, bir gezici atriyal pacemaker eşliğinde asemptomatik bradikardi (36 atım/dak) gözlenmiştir.
Digoksin
Verapamil ile birlikte alındığında digoksin dozu azaltılmalıdır (ayrıca bkz. bölüm 4.5).
Kalp yetmezliği
Ejeksiyon fraksiyonu %35'in üzerinde olan kalp yetmezliği hastaları, tedavi başlamadan önce kompanse edilmelidir. Tedavi sırasında uygun tedavi de uygulanmalıdır.
HMG-CoA redüktaz inhibitörleri ("statinler")
Bölüm 4.5'e bakın.
Bozulmuş nöromusküler iletimli bozukluklar
Daha önce bozulmuş nöromusküler iletim (Myastenia gravis , Lambert-Eaton sendromu, progresif Duchenne musküler distrofi) teşhisi konmuş hastalara verapamil reçete edilirken dikkatli olunmalıdır.
Hipotansiyon
Hipotansiyon durumunda (90 mmHg'den az sistolik) özellikle sıkı izlem gereklidir.
Diğer Bilgiler
Özel hasta grupları
Böbrek fonksiyon bozukluğu
Karşılaştırmalı çalışmalar, son dönem böbrek yetmezliği olan hastalarda böbrek fonksiyon bozukluğunun verapamilin farmakokinetik profili üzerinde hiçbir etkisinin olmadığını güvenilir bir şekilde göstermiş olsa da, bireysel vaka raporları böbrek yetmezliği olan hastalara verapamil uygulanırken dikkatli olunmasını ve sıkı izlem (EKG, kan basıncı) yapılmasını önermektedir.
Verapamil hemodiyalizle atılamaz.
Karaciğer fonksiyon bozukluğu
Şiddetli karaciğer fonksiyon bozukluğu olan hastalarda dikkatli kullanın (ayrıca bölüm 4.2'deki karaciğer fonksiyon bozukluğu hakkındaki bilgilere bakın).
Ventriküler taşikardi
Verapamil hidroklorürün intravenöz uygulaması, geniş QRS kompleksi (QRS>0,12 sn) ile birlikte ventriküler taşikardi ile başvuran hastalarda belirgin hemodinamik bozulmaya ve ventriküler fibrilasyona yol açabilir. Geniş bir QRS kompleksi ile birlikte olan supraventriküler taşikardilerin uygun ön tedavisi, teşhisi ve ayırt edilmesi acil servise girişlerde acilen gereklidir.
Akut kararsız anjina pektoris tedavisinde özellikle dikkatli izlem gereklidir. İntravenöz uygulama, kesinlikle belirtildiği şekilde ve dikkatli bir izlemle gerçekleştirilmelidir.
İn vitro metabolik çalışmalar verapamil hidroklorürün sitokrom P450 CYP3A4, CYP1A2, CYP2C8, CYP2C9 ve CYP2C18 enzimleri ile metabolize olduğunu göstermiştir. Verapamilin CYP3A4 ve P-glikoproteinin (P-gp) inhibitörü olduğu gösterilmiştir. CYP3A4 inhibitörleri ile verapamil hidroklorürün plazma düzeyinin yükselmesine ve CYP3A4 indükleyicileri ile verapamil hidroklorürün plazma düzeyinin azalmasına yol açan klinik olarak anlamlı etkileşimler bildirilmiştir, bu nedenle hastalar ilaç etkileşimleri açısından yakından izlenmelidir.
Verapamil ve başlıca CYP3A4 yoluyla metabolize edilen veya bir P-gp substratı temsil eden başka bir tıbbi ürünün eş zamanlı uygulanması, eş zamanlı tıbbi ürünün etkin madde konsantrasyonunu artırabilir, böylece terapötik etkiyi güçlendirebilir veya uzatabilir ve eş zamanlı ilaçla ilişkili advers olayları artırabilir.
Potansiyel farmakokinetik etkileşimler aşağıdaki tabloda vurgulanmıştır:
Potansiyel etkileşimler | ||
Eş Zamanlı ilaçlar | Verapamil veya eş zamanlı ilaç üzerindeki potansiyel etki | Açıklama |
Alfa blokerleri | ||
Prazosin | Prazosinin cdeğeri ï‚ (~%40), yarı ömür üzerinde etkisi yok | İlave antihipertansif etki |
Terazosin | ï‚ terazosinin AUC'sinde (~%24) ve (%25) | |
Antiaritmikler | ||
Flekainid | Flekainidin plazma klerensi üzerinde minimum etki (<~%10); verapamil plazma klerensi üzerinde etkisi yok | Daha fazla bilgi (bkz. Bölüm 4.4 - Antiaritmikler, beta reseptör blokerleri ve inhalasyon anestezikleri) |
Amiodaron | Amiodaron plazma seviyelerinde artış |
|
Kinidin | Oral kinidin klirensi  (~ %35) | Hipotansiyon.
Hipertrofik obstrüktif kardiyomiyopatili hastalarda pulmoner ödem oluşabilir. |
Antiastmatikler | ||
Teofilin | Oral ve sistemik klerensi  ~%20 oranında | Klerensteki azalma sigara içenlerde daha az belirgindi (~%11) |
Antikonvülsifler/Antiepileptikler | ||
Karbamazepin | Dirençli parsiyel epilepsili hastalarda karbamazepinin AUC değeri ï‚ (~%46) | Karbamazepin seviyelerinde artış. |
Potansiyel etkileşimler | ||
Eş Zamanlı ilaçlar | Verapamil veya eş zamanlı ilaç üzerindeki potansiyel etki | Açıklama |
| Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde azalma | Bu durum, diplopi, baş ağrısı, ataksi veya baş dönmesi/vertigo gibi advers olayları tetikleyebilir. |
Fenitoin | Verapamil plazma konsantrasyonları  |
|
Antidepresanlar | ||
İmipramin | İmipraminin AUC değeri ï‚ (~%15) | Aktif metabolit desipramin seviyeleri üzerinde etkisi yoktur. |
Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış | ||
Antidiyabetikler | ||
Glibenklamid | Glibenklamidin c(~%28) ve AUC değeri ï‚ (~%26) |
|
Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış | ||
Gut tedavileri | ||
Kolşisin | ï‚ Kolşisinin AUC (~2.0 kat) ve c(~1.3 kat) değerleri | Kolşisin dozunun azaltılması (kolşisinin verapamil hidroklorür ile birlikte kullanılması tavsiye edilmez). |
Anti-enfektifler | ||
Klaritromisin | Verapamil seviyelerinde potansiyel ï‚ |
|
Eritromisin | Verapamil seviyelerinde potansiyel ï‚ |
|
Rifampisin | Oral verapamil uygulaması ile verapamilin AUC (~%97), c(~%94) ve oral biyoyararlanım (~%92) değerlerinde  | Anti-hipertansif etkide potansiyel azalma. |
İntravenöz verapamil uygulaması ile PC'de değişiklik yok | ||
Telitromisin | Verapamil seviyelerinde olası ï‚ |
|
Antineoplastikler | ||
Potansiyel etkileşimler | ||
Eş Zamanlı ilaçlar | Verapamil veya eş zamanlı ilaç üzerindeki potansiyel etki | Açıklama |
Doksorubisin | Oral verapamil uygulaması ile doksorubisinin AUC (%104) ve c(%61) değerlerinde ï‚ | Küçük hücreli akciğer kanseri olan hastalarda. |
İntravenöz verapamil kullanımı ile doksorubisinin PC'sinde anlamlı bir değişiklik yok | İleri evre tümörü olan hastalarda. | |
Azol fungistatikleri | ||
Klotrimazol | Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış |
|
Ketokonazol | Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış |
|
İtrakonazol | Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış |
|
Barbitüratlar | ||
Fenobarbital | Oral verapamil klerensi ï‚ (~ 5 kat) |
|
Benzodiazepinler ve diğer anksiyolitikler | ||
Buspiron | Buspironun AUC ve cdeğerleri ï‚ (~ 3,4 kat) |
|
Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış | ||
Midazolam | Midazolamın AUC (~ 3 kat) ve c(~ 2 kat) değerleri ï‚ |
|
Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış | ||
Beta-blokerler | ||
Metoprolol | Anjina pektoris hastalarında metoprololün AUC (~%32,5) ve c(~%41) değerinde ï‚ | Bkz. Bölüm 4.4. |
Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış | ||
Propranolol | Anjina pektoris hastalarında propranolol AUC (~%65) ve c (~%94) değerinde ï‚ | |
Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış | ||
Kardiyak glikozidler | ||
Potansiyel etkileşimler | ||
Eş Zamanlı ilaçlar | Verapamil veya eş zamanlı ilaç üzerindeki potansiyel etki | Açıklama |
Digitoksin |  Digitoksin toplam klerensinde(~%27) ve ekstrarenal klerenste (~%29) |
|
Digoksin | Sağlıklı olgularda: digoksin cdeğerinde ï‚ (~%44), digoksin cdeğerindeï‚ (~%53), digoksin cdeğerinde ï‚ (~%44) ve digoksinin AUC değerinde ï‚ (~%50) | Digoksin dozunda azalma (ayrıca bkz. bölüm 4.4.) |
H2 reseptör antagonistleri | ||
Simetidin | R- ve S-verapamil klerensinde karşılık gelen  ile birlikte R- (~% 25) ve S-verapamil (~% 40) AUC değeri | Simetidin, intravenöz verapamil uygulanmasından sonra verapamil klerensini azaltır. |
İmmünolojik ajanlar/İmmünosupresanlar | ||
Siklosporin | Siklosporin AUC, c, cdeğerlerinde ï‚ (~%45) |
|
Everolimus | Everolimus-AUC değeri ï‚ (~3,5 kat), cdeğeri ï‚ (~2,3 kat), verapamil: cdeğeri ï‚ (~ 2,3 kat) | Gerekli everolimus konsantrasyonunun potansiyel tespiti ve doz ayarlaması. |
Sirolimus | Sirolimus-AUC değerinde ï‚ (~ 2,2 kat); S-verapamil-AUC değerinde ï‚ (~ 1,5 kat) | Gerekli sirolimus konsantrasyonunun potansiyel tespiti ve doz ayarlaması. |
Takrolimus | Takrolimus seviyelerinde olası ï‚ |
|
Lipid düşürücü/HMG-CoA redüktaz inhibitörleri | ||
Atorvastatin | Atorvastatin seviyelerinde olası ï‚ Verapamilin AUC değeri ï‚ (~%43) | Daha fazla bilgi için aşağıya bakın. |
Lovastatin | Lovastatin seviyelerinde olası ï‚ Verapamilin AUC (~%63) ve c(~%32) değerlerinde ï‚ | |
Potansiyel etkileşimler | ||
Eş Zamanlı ilaçlar | Verapamil veya eş zamanlı ilaç üzerindeki potansiyel etki | Açıklama |
Simvastatin | Simvastatin AUC (~ 2,6 kat) ve c(~ 4,6 kat) değerlerinde ï‚ |
|
Serotonin reseptör agonistleri | ||
Almotriptan | Almotriptanın AUC (~%20) ve c(~%24) değerlerinde ï‚ |
|
Verapamil hidroklorür plazma seviyelerinde artış | ||
Antikoagülanlar | ||
Diğer direkt oral antikoagülanlar | Direkt oral antikoagülanların P-gp substratı olarak artmış emilimi ve gerekirse CYP 3A4 tarafından parçalanan direkt oral antikoagülanların eliminasyonunun azalması, sistemik biyoyararlanımın artmasıyla sonuçlanır. | Bazı veriler, özellikle risk faktörleri olan hastalarda kanama riskinin artabileceğini düşündürmektedir. Direkt antikoagülanların dozu, gerekirse verapamil ile birlikte uygulandığında azaltılmalıdır (direkt antikoagülan kullanma talimatındaki ve KÜB'deki dozlama talimatlarına bakın). |
Ürikozürik ajanlar | ||
Sülfinpirazon | Verapamilin oral klerensi ï‚ (~ 3 kat), biyoyararlanımı  (~% 60) | Antihipertansif etkide potansiyel azalma |
İntravenöz verapamil kullanımı ile PC'de değişiklik yok | ||
Diğer kardiyak tedaviler | ||
İvabradin | Verapamilin ivabradin üzerindeki ilave kalp atım hızını azaltıcı etkisi nedeniyle ivabradin ile eş zamanlı kullanım kontrendikedir. | Bölüm 4.3'e bakın |
Diğer | ||
Greyfurt suyu | ï‚ R- (~%49) veya S- verapamilin (~%37) AUC değerinde ï‚ R- (~%75) veya S- verapamilin (~%51) cdeğerinde | Eliminasyon yarı ömrü ve renal klerens etkilenmez. İsoptin alırken greyfurt içeren yiyecek ve içeceklerden kaçınılmalıdır. |
Potansiyel etkileşimler | ||
Eş Zamanlı ilaçlar | Verapamil veya eş zamanlı ilaç üzerindeki potansiyel etki | Açıklama |
Sarı Kantaron |  Karşılık gelen cdeğerinde bir azalma ile birlikte R- (~%78) ya da S-verapamilin (~%80) AUC değerinde |
|
Diğer etkileşimler ve ek bilgiler
HIV antiviral ilaçlar
Verapamil plazma konsantrasyonları, ritonavir gibi bazı HIV antiviral ilaçların inhibe etme potansiyeli nedeniyle artabilir. Bu nedenle dikkatli kullanılmalı ve gerekirse verapamil dozu azaltılmalıdır.
Benzer şekilde, verapamil degradasyonu etkileyerek bu tıbbi ürünlerin plazma seviyelerini artırabilir.
Lityum
Lityum ile eş zamanlı uygulamayı takiben lityumun etkilerine karşı artmış hassasiyet (nörotoksisite) bildirilmiştir; tedavi sırasında lityum seviyeleri değişmemiş veya artmıştır.
Bununla birlikte, verapamil uygulaması uzun süreli oral lityum tedavisi alan hastalarda serum lityum seviyelerinde bir azalmaya da yol açmıştır. Her iki etkin maddeyi de alan hastalar bu nedenle yakından izlenmelidir.
Kas gevşeticiler
Hem klinik hem de deneysel hayvan verileri, verapamilin kas gevşeticilerin (hem kürar hem de depolarizasyon oluşturan) etkilerini güçlendirebileceğini göstermektedir. Bu nedenle, her ikisi de aynı anda uygulanıyorsa, verapamil dozunun ve/veya kas gevşetici dozunun azaltılması gerekli olabilir.
Asetilsalisilik asit Artmış kanama eğilimi.
Diğer direkt oral antikoagülanlar (DOAC'lar)
Verapamil gibi hem CYP3A4 hem de P-gp inhibitörleri olanlar DOAC plazma konsantrasyonlarını klinik olarak anlamlı ölçüde artırabilir. Bazı veriler, özellikle risk faktörleri bulunan hastalarda kanama riskinde potansiyel bir artış olduğunu göstermektedir. Gerekirse, verapamilin eş zamanlı uygulanması sırasında DOAC dozu azaltılmalıdır (DOAC kullanma talimatındaki/KÜB'deki dozlama talimatlarına bakın).
Etanol (Alkol)
Gecikmiş etanol degradasyonu ve artmış etanol plazma seviyeleri, böylece alkolün etkisini
güçlendirir.
HMG-CoA redüktaz inhibitörleri (statinler)
Verapamil alan hastalarda, HMG-CoA redüktaz inhibitörü tedavisi (ör. simvastatin, atorvastatin veya lovastatin) mümkün olan en düşük dozda başlatılmalı ve titre edilmelidir. Mevcut HMG-CoA redüktaz inhibitör tedavisine (ör. simvastatin, atorvastatin veya lovastatin) verapamil eklenirse, serum kolesterol konsantrasyonuna karşı geri titrasyon ile statin dozunun azaltılması düşünülmelidir.
Daha yüksek dozlarda verapamil ve simvastatinin birlikte uygulanmasını takiben miyopati/rabdomiyoliz riski artar. Simvastatin dozu buna göre ayarlanmalıdır (üreticinin üretim bilgilerine bakın; ayrıca bkz. bölüm 4.4).
Fluvastatin, pravastatin ve rosuvastatin, sitokrom P450 izoenzim 3A4 yoluyla metabolize edilmez. Verapamil ile etkileşim daha az olasıdır.
Proteine bağlanması yüksek tıbbi ürünler
Verapamilin plazma proteinlerine afinitesi yüksek olduğundan, yüksek protein bağlanması olan diğer tıbbi ürünleri alan hastalara dikkatle uygulanmalıdır.
Antihipertansifler, diüretikler, vazodilatörler:
Aşırı hipotansiyon riski ile antihipertansif etkinin güçlendirilmesi.
Antiaritmikler (ör. flekainid, disopiramid), beta blokerler (ör. metoprolol, propranolol), inhalasyon anestezikleri:
Kardiyovasküler etkilerin karşılıklı güçlenmesi (şiddetli AV blok, kalp hızında ciddi düşüş, kalp yetmezliğinin başlaması, şiddetlenmiş hipotansiyon).
İntravenöz beta reseptör blokerleri, intravenöz verapamil alan hastalara eş zamanlı olarak uygulanmamalıdır (yoğun bakım ilacı hariç; ayrıca bkz. bölüm 4.3). Anti-adrenerjik ajanların birlikte uygulanması aşırı hipotansiyona neden olabilir. Eş zamanlı intravenöz beta bloker veya disopiramid uygulanması, özellikle kardiyovasküler hastalık öyküsü olan hastalarda (ör. şiddetli kardiyomiyopati, konjestif kalp yetmezliği veya yakın zamanda geçirilmiş miyokard enfarktüsü), her iki madde sınıfı da miyokardiyal kontraktiliteyi ve AV iletimini baskıladığından, advers olay riskini artırmıştır (ayrıca bkz. bölüm 4.8).
İnhalasyon anestezikleri
İnhalasyon anestezikleri ve verapamil gibi kalsiyum kanal blokerleri birlikte uygulandığında, aşırı kardiyovasküler depresyondan kaçınmak için her ikisi de dikkatlice titre edilmelidir.
Verapamilin metformin ile eş zamanlı kullanımı, metformin etkinliğini azaltabilir.
Veri bulunmamaktadır.
Verapamil plasentayı geçebilir. Gebelik sırasında intravenöz verapamil kullanımına ilişkin deneyim yetersizdir. İntravenöz uygulama, hipotansiyon riski ile ilişkilidir ve dolayısıyla fetal
hipoksi riski ile birlikte azalmış uteroplasental perfüzyon ile ilişkilidir. Sınırlı sayıda ağızdan tedavi gören gebe kadına ait veriler herhangi bir teratojenik etki göstermemiştir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin altını çizmiştir (bkz. bölüm 5.3). Gebelikte intravenöz verapamil uygulaması kontrendikedir.
Verapamilin intravenöz uygulaması, etkin madde anne sütüne geçtiği için gebelik sırasında kontrendikedir. İzole vakalarda hiperprolaktinemiye ve galaktoreye neden olabileceğini gösteren kanıtlar vardır. Emzirme döneminde bu ilaç kesinlikle endike ise emzirmeye son verilmelidir.
Verapamil tedavisi sırasında hastalar düzenli olarak izlenmelidir. Bireysel tepkilerdeki çeşitlilik göz önüne alındığında, tepki verme yeteneği o kadar değiştirilebilir ki, araç kullanma, makine kullanma veya güvenli bir yere basmadan çalışma yeteneği olumsuz etkilenir. Bu durum özellikle tedavinin başında, doz yükseltilirse veya preparat değiştirilirse ve alkolle birlikte kullanımda geçerlidir. Kandaki alkol seviyeleri yükselebilir ve alkol atılımı yavaşlayabilir, böylece alkolün etkileri potansiyel olarak artabilir.
Klinik çalışmalarda gözlenen advers olaylar aşağıdaki tabloda verilmiştir. Her bir sistem organ sınıfında advers ilaç reaksiyonları aşağıdaki sıklığa göre sıralanmıştır: Çok yaygın (1/10); yaygın (≥1/100, ≤1/10), yaygın olmayan (≥1/1,000, ≤1/100), seyrek (≥1/10,000,
≤1/1.000), çok seyrek (≤ 1/10,000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor.
En sık bildirilen istenmeyen etkiler baş ağrısı, baş dönmesi veya sersemlik, gastrointestinal bozukluklar (mide bulantısı, kabızlık, abdominal rahatsızlık) yanı sıra bradikardi, taşikardi, çarpıntı, hipotansiyon, yüz kızarması, periferal ödem ve yorgunluktur.
MedDRA sistem organ sınıfı | Yaygın | Yaygın olmayan | Seyrek | Çok seyrek | Bilinmiyor |
Bağışıklık sistemi hastalıkları |
|
|
|
| Hipersensitivite |
Sinir sistemi hastalıkları | Baş dönmesi veya sersemlik, baş ağrısı, nöropati |
|
Parestezi, Titreme |
| Ekstrapiramidal semptomlar, paralizi (tetraparezi), kramplar |
Metabolizma ve beslenme hastalıkları |
| Azalmış glukoz toleransı |
|
|
Hiperkalemi |
Psikiyatrik hastalıklar | Anksiyete |
| Uyku hali |
|
|
Kulak ve iç kulak hastalıkları |
|
| Tinnitus |
| Vertigo |
Kardiyak hastalıklar | Bradikardi, | Çarpıntı, |
|
| AV blok (I., II. |
MedDRA sistem organ sınıfı | Yaygın | Yaygın olmayan | Seyrek | Çok seyrek | Bilinmiyor |
| kalp yetmezliğinin başlaması veya önceden var olan kalp yetmezliğinin şiddetlenmesi, aşırı kan basıncı düşüşü ve/veya ortostatik regülasyon bozuklukları | taşikardi |
|
| veya III. Derece), kalp yetmezliği, sinüs arresti, sinüs bradikardisi, asistol |
Vasküler hastalıklar | Yüz kızarması, hipotansiyon |
|
|
|
|
Solunum, göğüs hastalıkları ve mediastinal hastalıklar |
|
|
|
| Bronkospazm, dispne |
Gastrointestinal hastalıklar | Kabızlık, bulantı |
Karın ağrısı |
Kusma |
| Karında rahatsızlık, dişeti hiperplazisi, ileus |
Hepatobiliyer hastalıklar |
| Karaciğere özgü enzimlerde geri dönüşümlü artışla birlikte muhtemelen alerjiye bağlı hepatit. |
|
|
|
Deri ve deri altı doku hastalıkları |
Eritromelalji |
|
Hiperhidroz |
Fotodermatit | Anjiyoödem, Stevens-Johnson sendromu, eritema multiforme, alopesi, kaşıntı, pruritus, purpura, makulopapüler ekzantem, ürtiker |
Kas-iskelet ve bağ doku hastalıkları |
|
|
| Myasthenia gravis , Lambert- Eaton sendromu ve progresif Duchenne kas distrofisinin şiddetlenmesi |
Artralji, kas zayıflığı , miyalji |
Böbrek ve idrar yolu |
|
|
|
| Böbrek yetmezliği |
MedDRA sistem organ sınıfı | Yaygın | Yaygın olmayan | Seyrek | Çok seyrek | Bilinmiyor |
hastalıkları |
|
|
|
|
|
Üreme sistemi ve meme hastalıkları |
|
|
|
| Erektil disfonksiyon, galaktore, jinekomasti |
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar |
Periferik ödem |
Yorgunluk |
|
|
|
Araştırmalar |
|
|
|
| Artmış kan prolaktin seviyeleri |
Not
Kalp pili takılan hastalarda, verapamil tedavisi sırasında uyarım ve algılama eşiğinde bir artış göz ardı edilemez.
Kardiyovasküler hastalık öyküsü olan hastalarda, ör. şiddetli kardiyomiyopati, konjestif kalp yetmezliği veya yakın zamanda geçirilmiş miyokard enfarktüsü, intravenöz beta blokerlerin veya disopiramidin intravenöz verapamil ile birlikte uygulanması, her iki madde sınıfının da kardiyodepresif etkisi olması nedeniyle ciddi yan etki riskini artırmıştır (bkz. bölüm 4.5).
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirilmesi gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).
Doz aşımı belirtileri:
Verapamil zehirlenmesini takiben intoksikasyon semptomları, alınan miktara, detoksifikasyon önlemlerinin uygulandığı zamana ve miyokardın kasılma işlevselliğine (yaşa bağlı) bağlı olarak ilerler.
Şiddetli zehirlenme ile aşağıdaki belirtiler gözlenmiştir:
Potansiyel olarak kardiyovasküler şok ve kardiyak arrest ile sonuçlanan ciddi hipotansiyon, kalp yetmezliği, bradikardi veya taşikardi aritmi (ör. AV disosiasyon ve şiddetli AV blok ile bileşke ritmi).
Komaya ilerleyen bilinç bulanıklığı, hiperglisemi, hipokalemi, metabolik asidoz, hipoksi, pulmoner ödem ile kardiyojenik şok, bozulmuş böbrek fonksiyonu ve konvülsiyonlar. Ara sıra ölümler rapor edilmiştir.
Verapamil doz aşımının diğer klinik belirtileri ile birlikte akut solunum sıkıntısı sendromu
eklenmelidir.
Doz aşımı durumunda terapötik önlemler:
Detoksifikasyon ve stabil kardiyovasküler koşulların restorasyonu ön koşuldur.
Terapötik önlemler, alınma zamanı ve yönteminin yanı sıra intoksikasyon semptomlarının doğası ve ciddiyetine bağlıdır.
Verapamil diyalize edilemediğinden, hemodiyaliz önerilmez, ancak hemofiltrasyon ve muhtemelen plazmaferez (kalsiyum kanal blokerlerinin yüksek oranda plazma proteinlerine bağlanması) önerilir.
Ekstratorasik kalp masajı, ventilasyon, defibrilasyon ve/veya kalp pili tedavisi gibi standart yoğun bakım resüsitasyon önlemleri.
Spesifik önlemler:
Kardiyodepresif etkilerin, hipotansiyon ve bradikardinin ortadan kaldırılması.
Bradikardi aritmi semptomatik olarak atropin ve/veya beta sempatomimetik ajanlarla (izoprenalin, orsiprenalin) tedavi edilir; Hayatı tehdit eden bradikardi aritmi durumunda geçici kalp pili tedavisi gereklidir. Asistol, beta adrenerjik stimülasyon (izoprenalin) dahil olmak üzere standart yöntemlerle tedavi edilmelidir.
Kalsiyum spesifik bir antidottur, ör. 10 ila 20 ml %10 intravenöz kalsiyum glukonat çözeltisi (2,25 ila 4,5 mmol), gerekirse tekrarlanır veya sürekli damla infüzyon (ör. 5 mmol/saat) olarak uygulanır.
Kardiyojenik şok ve arteriyel vazodilatasyonun bir sonucu olarak hipotansiyon, dopamin (25 mcg/kg vücut ağırlığı/dak.ya kadar), dobutamin (15 μg/kg vücut ağırlığı/dak.ya kadar), epinefrin veya norepinefrin ile tedavi edilir. Bu tıbbi ürünlerin dozajı, yalnızca elde edilen etkiye göre belirlenir. Serum kalsiyumu yüksek-normal ila hafif yüksek seviyelerde tutulmalıdır. Arteriyel vazodilatasyon nedeniyle erken aşamalarda ek sıvı replasman tedavisi (Ringer veya sodyum klorür çözeltisi) uygulanır.