LARGACTIL 100 mg kaplanmýþ 30 tablet Klinik Özellikler
Pierre Fabre İlaç A.Ş.
[ 30 December 1899 ]
Pierre Fabre İlaç A.Ş.
[ 30 December 1899 ]
Akut ve kronik psikotik bozukluklarda psikomotor ajitasyon ve şiddet içeren davranışın kısa süreli tedavisi (şizofreni, şizofrenik olmayan kronik deliryum: paranoid deliryum, kronik delüzyonel durum).
Yetişkinlerde kullanıma mahsustur.
Her zaman minimum etkili dozu amaçlanmalıdır. Hastanın klinik durumu izin veriyorsa, tedaviye düşük bir dozda başlanır ve kademeli olarak artırılır.
Doz, enjeksiyon başına 25 ila 50 mg'dır, gerekirse, günde toplam 150 mg'lık bir dozu aşmadan tekrarlanır.
IM enjeksiyon veya IV infüzyon şeklinde uygulanır.
İntramusküler uygulama: LARGACTİL kas içine derinlemesine uygulanmalıdır. Çözelti irritan olduğundan, süperfisiyel i.m. uygulamadan lokal reaksiyonları en aza indirmek için kaçınılmalıdır.
İntravenöz uygulama: LARGACTİL lokal reaksiyonları en aza indirmek için infüzyon şeklinde uygulanmalıdır.
Kanda ilaç birikimine yol açabileceğinden şiddetli böbrek ve/veya karaciğer yetmezliği olan
hastaların yakın takibi önerilir.
Çocuklarda kullanılmamalıdır.
Ortostatik hipotansiyon, sedasyon ve ekstrapiramidal etkilere karşı yüksek duyarlılık, kronik kabızlık (paralitik ileus riski) ve potansiyel prostat hipertrofisi ile başvuran yaşlı hastalar LARGACTİL uygulamasından sonra yakından izlenmelidir.
Bu ilaç sınıfı kinidin benzeri etkilere sahip olduğundan ve taşikardi ve hipotansiyona neden olabileceğinden, belirli kardiyovasküler hastalık formları ile başvuran hastalarda bu durum göz önünde bulundurulmalıdır.
LARGACTİL, nöbet eşiğini düşürebildiğinden epileptik hastalarda nöbetler meydana gelirse tedavi kesilmeli ve hasta yakından takip edilmelidir.
LARGACTİL aşağıdaki durumlarda kontrendikedir:
Klorpromazine veya bölüm 6.1'de listelenen yardımcı maddelerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık
Konvansiyonel ve atipik antipisikotik ilaçlar demansa bağlı psikozu olan yaşlı hastaların tedavisinde kullanıldığında ölüm riskinde artışa neden olmaktadır.
Tüm hastalar, ateş, boğaz ağrısı veya başka bir enfeksiyon yaşarlarsa derhal doktorlarını bilgilendirmeleri tam kan sayımı yaptırmaları gerektiği konusunda uyarılmalıdırlar. Kan sayımında herhangi bir belirgin değişiklik (hiperlökositoz, granülositopeni) gözlenirse tedavi kesilmelidir.
Nöroleptik malign sendrom:
Açıklanamayan hiperpireksi durumunda tedavi kesilmelidir, çünkü bu nöroleptik malign sendromun (solgunluk, hipertermi, otonomik fonksiyon bozuklukları, bilinç değişikliği, kas rijiditesi) belirtilerinden biri olabilir. Hipertermi başlamadan önce hiperhidrozis ve düzensiz kan basıncı gibi otonomik instabilite belirtileri görülebilir ve bunlar bu sendromun uyarıcı işaretlerini oluşturabilir. Bu nöroleptik ilişkili etki, idiyosenkratik kökenli olabilecekken, dehidrasyon ve beyin hasarı gibi bazı risk faktörlerinin de yatkınlığa işaret ettiği görülmüştür.
QT uzaması:
LARGACTİL, QT aralığını doza bağlı bir şekilde uzatır. Özellikle potansiyel olarak ölümcül torsades de pointes (ani ölüm) olmak üzere ciddi ventriküler aritmi gelişme riskini artırdığı bilinen bu etki bradikardi, hipokalemi ve konjenital ya da kazanılmış uzun QT sendromu varlığında (QT aralığını uzatan ilaçların eş zamanlı uygulanması) artmaktadır (Bkz. Bölüm 4.8).
Klinik açıdan mümkünse, uygulamadan önce ventriküler aritmi başlangıcını kolaylaştıran herhangi bir faktörün ortadan kaldırılması sağlanmalıdır:
Dakikada 55 atımdan az bradikardi
Nöbet eşiğini düşürücü ilaçlar:
LARGACTİL'in nöbet tetikleyici ajanlarla veya nöbet eşiğini düşürücü ilaçlarla kombinasyon halinde kullanılması, hasta için yüksek risk nedeniyle dikkatlice değerlendirilmelidir. Bu ilaçlar arasında çoğu antidepresanlar (imipramin ajanlar, selektif serotonin geri alım inhibitörleri), nöroleptikler (fenotiazinler ve bütirofenonlar), meflokin, klorokin, bupropion ve tramadol bulunur.
Atropin benzeri maddeler:
Atropin benzeri maddelerin ilave advers etkilere sahip olabileceği ve üriner retansiyon, akut glokom atakları, konstipasyon ve ağız kuruluğu gibi etkilere yol açabileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Çeşitli atropin benzeri ilaçlar arasında imipramin, antidepresanlar, çoğu atropin benzeri H1-antihistaminikler, antikolinerjik antiparkinson ilaçlar, atropin benzeri antispazmodikler, dizopramid, fenotiyazin nöroleptikler ve klozapin bulunur.
Sedatifler:
Birçok ilacın veya maddenin merkezi sinir sistemi üzerinde ilave depresan etkileri olabileceği ve uyanıklıkta bir azalmaya katkıda bulunabileceği dikkate alınmalıdır. Bu ilaçlar arasında morfin türevleri (analjezikler, antitusifler ve replasman tedavileri), nöroleptikler, barbituratlar, benzodiazepinler, benzodiazepin olmayan anksiyolitikler (meprobamat gibi), hipnotikler, sedatif antidepresanlar (amitriptilin, doksepin, mianserin, mirtazapin, trimipramin), sedatif H1- antihistaminikler, merkezi etkili antihipertansifler, baklofen ve talidomid bulunmaktadır.
Torsades de pointes'i tetikleme ihtimali olan ilaçlar:
Bu ciddi kalp ritim bozukluğuna, bir dizi antiaritmik ve antiaritmik olmayan ilaç neden olabilir. Hipokalemi (Bkz. a€œPotasyum azaltan ilaçlara€), bradikardi (Bkz. a€œBradikardiye neden olan ilaçlara€) veya önceden var olan konjenital veya edinilmiş QT aralığı uzaması gibi teşvik edici bir faktördür. Dahil olan tıbbi ürünler özellikle sınıf Ia ve III antiaritmikler ve bazı nöroleptiklerdir. Bu sınıflara ait olmayan diğer bileşikler de dahil edilir. Dolasetron, eritromisin, spiramisin ve vinkamin için bu etkileşim sadece muhtemelen intravenöz formlarla mümkündür. İki torsadojenik ilacın birlikte uygulanması genellikle kontrendikedir.
Bununla birlikte, metadon ve bazı alt sınıflar istisnadır:
Antiparaziter (halofantrin, lumefantrin, pentamidin) sadece diğer torsadojenik ilaçlarla kombinasyon halinde önerilmemektedir;
Gebelik kategorisi: C
Çocuk doğurma potansiyeli olanlarda kullanımı veya kontrasepsiyon üzerine etkisine ilişkin bir bilgi bulunmamaktadır.
Klorpromazinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir.
Hayvanlar üzerinde yapılan arastırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
Dekompensasyonu önlemek için gebelik sırasında mental sağlığın idamesi önemlidir. Annenin mental sağlığını dengede tutmak için tedavi gerekiyorsa, gebelik boyunca etkili dozda tedaviye başlanmalı veya devam edilmelidir.
Gebeliğin üçüncü trimesterinde antipsikotik ilaçlara maruz kalan yenidoğanlar, doğumu takiben şiddeti değişebilen, anormal kas hareketleri (ekstrapiramidal işaretler/semptomlar) ve/veya ilaç kesilme semptomları açısından risk altındadırlar. Bu semptomlar, ajitasyon, hipertoni, hipotoni, tremor, somnolans, respiratuvar distres veya beslenme bozukluklarını içermektedir.
Bu veriler göz önüne alındığında, önlem olarak, LARGACTİL'in gebelikte kullanılması önerilmemektedir. Gebeliğin sonunda tedavi gören annelerin bebeklerinin yakından izlenmesi gerekmektedir.
Acil durumlarda kullanılan enjekte edilebilir nöroleptikler gebelik hipotansiyonuna neden olabilmektedir.
Klorpromazin anne sütüne geçtiği için, tedavi sırasında emzirme önerilmemektedir.
Klorpromazin uygulanan dişi hayvanlarda fertilitenin azaldığı görülmüştür. Erkek hayvanlarda fertiliteyi değerlendirmek için yeterli bilgi bulunmamaktadır.
Klorpromazin, insanlarda dopamin reseptörleri ile etkileşime bağlı olarak, kadınlarda ve/veya
erkeklerde fertilite bozukluğuna yol açan hiperprolaktinemiye neden olabilmektedir.
Hastalar, özellikle sürücüler veya makine operatörleri, tedavinin başında görülen uykulu olma hali bakımından uyarılmalıdır.
İstenmeyen etkiler aşağıda MedDRA sistem-organ sınıfına göre ve mutlak sıklık derecesine göre belirtilmiştir:
Sıklıklar şu şekilde tanımlanmıştır: Çok yaygın (≥1/10); yaygın (a‰¥1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (a‰¥1/1.000 ila <1/100); seyrek (a‰¥1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Bilinmiyor: Agranülositoz, lökositopeni, eozinofili, trombositopeni
Bilinmiyor: Sistemik Lupus Eritematozus, anti-nükleer antikor pozitifliği
Yaygın: Hiperprolaktinemi, amenore
Bilinmiyor: Galaktore, jinekomasti, impotens, frijidite
Çok yaygın: Kilo alımı
Yaygın: Glukoz toleransındaki değişiklikler
Bilinmiyor: Hiperglisemi, diyabet, hipertrigliseridemi, hiponatremi, uygunsuz antidiüretik hormon salgılanması sendromu
Yaygın: Anksiyete reaksiyonları
Bilinmiyor: İlgisizlik, duygu durum değişikliği, letarji
Çok yaygın: Sedasyon veya uyku hali, erken başlangıçlı diskinezi, ekstrapiramidal sendrom, akatizi, tardif diskinezi
Yaygın: Konvülziyonlar, hipertoni
Bilinmiyor: Spazmodik tortikolis, okülerjik kriz, trismus, akinezi, hiperkinezi, nöroleptik malign sendrom
Bilinmiyor: Akomodasyon bozuklukları, gözün anterior segmentindeki kahverengimsi birikintiler
Yaygın: QT aralığı uzaması
Bilinmiyor: Torsades de pointes, ventriküler aritmi, ventriküler fibrilasyon, ventriküler taşikardi
Ek olarak, klorpromazin ile tedavi edilen hastalarda, sıklıkla diğer nöroleptiklerle kombine edildiklerinde, olası kardiyak kökenli veya açıklanamayan ani ölüm vakaları ile ilgili izole raporlar olmuştur.
Çok yaygın: Ortostatik hipotansiyon
Bilinmiyor: Pulmoner emboli, venöz tromboembolizm
Çok yaygın: Ağız kuruluğu, konstipasyon
Bilinmiyor: Paralitik ileus, iskemik kolit, intestinal obstrüksiyon, gastrointestinal nekroz, nekrotizan kolit, bağırsak perforasyonu
Bilinmiyor: Karaciğer hasarı ve kolestatik sarılık (klorpromazin ile tedavi edilen hastalarda bazen ölümle sonuçlanan hepatoselüler, kolestatik ve karaciğer hasarı vakaları bildirilmiştir) (Bkz. Bölüm 4.4)
Bilinmiyor: Alerjik cilt reaksiyonları, ışığa duyarlılık reaksiyonu, anjioödem, ürtiker
Bilinmiyor: Üriner retansiyon
Bilinmiyor: Yenidoğan ilaç kesilme sendromu
Bilinmiyor: Priapizm
Bilinmiyor: Termoregülasyon bozuklukları
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr ; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).
Son derece şiddetli ve ilaca bağlı parkinsonizm, koma ve nöbetler görülebilir. Tedavi, hastanın durumu iyileşene kadar semptomatik tedavi, sürekli solunum ve kardiyak monitorizasyon (uzamış QT aralığı riski) şeklinde olmalıdır.