LINOSIN 2 ml 600 mg 1 ampül Farmakolojik Özellikler
Deva Holding A.Ş.
[ 30 December 1899 ]
Deva Holding A.Ş.
[ 30 December 1899 ]
Farmakoterapotik grup: Sistemik antibakteriyeller, linkozamidler ATC Kodu: J01FF02
Linkomisin, mikroorganizmanın duyarlılığına ve antibiyotik konsantrasyonuna göre bakterisit ya da bakteriyostatik etki gösteren linkosamid grubu bir antibiyotiktir.
Etki Mekanizması:
Linkomisin, makrolid grubu antibiyotikler gibi bakteri ribozomlarının 50S alt ünitesine bağlanarak protein sentezinin ilk aşamasını inhibe eder.
Linkomisinin in vitro spektrumu aşağıda gösterilmiştir.
Linkomisine duyarlı mikroorganizmalar:
• Actinomyces, Propionibacterium ve Eubacterium gibi sporsuz Gram-pozitif anaerob bakteriler,
• Peptococcus, Peptostreptococcus ve mikro-aerofilik streptokoklar gibi, Gram-pozitif anaerob ve mikro-aerofilik koklar,
• Staphylococcus, Streptococcus, Pneumococcus gibi Gram-pozitif aerob bakteriler, (Enterococcus faecalis’e etkili değildir.)
Linkomisine orta derecede duyarlı mikroorganizmalar:
• Bacteroides ve Fusobacterium gibi spor yapmayan Gram-negatif anaerob bakteriler,
• Clostridium gibi spor yapan Gram-pozitif anaeroblar.
Linkomisine az duyarlı ya da direnç gösteren mikroorganizmalar:
• Streptococcus faecalis, Neisseria, Haemophilus influenzae suşlarının çoğu Pseudomonas ve diğer Gram-negatif bakteriler.
Genel özellikler
Emilim:
600 mg’lık tek bir dozun intramusküler yoldan verilmesinden yarım saat; ya da bir saat sonra, serumda en yüksek antibiyotik düzeyleri elde edilir (12-20 mikrogram/ml). 14 saat sonra serum konsantrasyonu, 1-2 mikrogram/ml’ye kadar düşer ve 24 saate kadar uzayabilen süreler boyunca, ölçülebilir değerlerde kalır.
600 mg linkomisin, 2 saat içinde intravenöz infüzyon şeklinde verildiğinde, serumda en yüksek antibiyotik düzeyi (20 mikrogram/ml) 30 dakikada elde edilir; 14 saat sonraki serum konsantrasyonu 1-2 mikrogram/ml’dir.
Dağılım:
Fötüs kanı, periton ve plevra sıvısında Linkomisin’in konsantrasyonları, plazmadaki antibiyotik konsantrasyonunun %25-50’sine, anne sütünde %50-100’üne, kemik dokusunda %40’ına ve kemik çevresindeki yumuşak dokularda %75’ine ulaşabilmektedir. Linkomisin’in, beyin-omurilik sıvısına penetrasyonu yavaştır (kan düzeyinin %1-18’i kadar). Menenjit vakalarında beyin-omurilik sıvısındaki antibiyotik konsantrasyonu, plazma konsantrasyonunun %40’ına kadar çıkabilir.
Biyotransformasyon:
Linkomisin karaciğerde metabolize olur.
Eliminasyon:
Karaciğerde metabolize olan Linkomisin’in yarılanma ömrü 5.4 ±1 saattir. Karaciğer ve/veya böbrek fonksiyonlarının bozuk olması, bu sürenin uzamasına yol açabilir.
Bu nedenle karaciğer ya da böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda, Linkomisin uygulama sıklığının azaltılması göz önünde bulundurulmalıdır.
İntramusküler yoldan verilen 600 mg’lık Linkomisin’in %1.8-24.8’i (ortalama %17.3’ü) idrarla, %4-14’ü feçesle atılır. Aynı doz, 2 saat içinde intravenöz olarak verildiğinde, idrarda saptanan mikrobiyolojik olarak aktif bileşiğin miktarı verilen dozun %4.9-30.3’ü (ortalama %13.8) kadardır. Antibiyotiğin kalan bölümü, vücuttan inaktif metabolitler halinde atılır. Linkomisin, plazmadan hemodiyaliz ya da periton diyaliziyle uzaklaştırılamaz.
Doğrusallık / Doğrusal olmayan durum:
Veri mevcut değil.
Linkomisin’in karsinojenik potansiyeli değerlendirilmemiştir.
Linkomisin’in, Ames Salmonella geri dönüşüm tayini veya V79 Çin hamster akciğer hücrelerinin HGPRT lokusunda mutajenik etkili olmadığı bulunmuştur. Alkali elüsyonu ile ölçüldüğü üzere V79 Çin hamster DNA diziliminde kırılmaya veya insan lenfosit hücre kültüründe kromozomal anormaliklere neden olmaz. İn vivo; Linkomisin hem sıçan hem de fare mikronukleus tayinlerinde negatif bulunmuştur ve erkek Drosophila yavrularında cinsiyet il bağlantılı resesif letal mutasyonları uyarmamıştır. Ancak, linkomisin yeni izole edilmiş sıçan hepatositlerinde programlanmamış DNA sentezine neden olmuştur.
300 mg/kg dozda oral linkomisin verilen erkek ve dişi sıçanlarda fertilite bozukluğu gözlenmemiştir (mg/m olarak önerilene yüksek insan dozunun 0.36 katı).
Linkomisinin 1000 mg/kg’a kadar oral dozları kullanılarak üreme çalışmaları yapılmış (mg/m olarak önerilene yüksek insan dozunun 1.2 katı) ve doğumdan sütten kesmeye kadar yavruların sağkalımı üzerine herhangi bir yan etki göstermemiştir.