MUCAINE 200 ml süspansiyon {Turgut} Klinik Özellikler

Turgut İlaç A.Ş.

[ 26 August  2011 ]

4.1. Terapötik endikasyonlar

Peptik ülser, gastrit, peptik ösofajit, gastrik hiperasidite ve hiyatal herni gibi tanılara bağlı

olarak gelişen mide yanması, mide ekşimesi gibi hiperasidite rahatsızlıklarının semptomatik

®

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

Pozoloji:

Önerilen doz, günde 4 defa yemeklerden 15 dakika önce ve yatarken 1-2 ölçektir (5-10 mL) . Önerilen doz aşılmamalıdır. Bu doz, semptomlar yeterince kontrol altına alındığında azaltılabilir.

Uygulama sıklığı ve süresi:

Maksimum doza iki haftadan daha uzun bir süre devam edilmemelidir.
Uygulama şekli:

Ağızdan alınır. Kullanmadan önce çalkalanmalıdır. MUCAINE®, tercihen sulandırılmadan alınmalıdır. Ancak, istenilirse süspansiyon alındıktan sonra bir yudum su içilebilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Böbrek yetmezliği olan hastalarda alüminyum içeren antasitlerin uzun süre kullanılması, dokularda alüminyum birikmesine bağlı olarak diyaliz ensefalopatisi riskini artırır ve diyalize bağlı osteomalaziyi ağırlaştırabilir. Bu nedenle kronik diyaliz hastalarında kullanılırken dikkatli olunmalıdır.

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalar için herhangi bir bildirim bulunmamaktadır.
Pediyatrik Popülasyon:

MUCAINE® Süspansiyon’ un çocuklarda kullanımının etkinliği ve güvenilirliği tam olarak kanıtlanmamıştır. Bu nedenle MUCAINE® sadece yetişkinlerde önerilir.

Geriyatrik Popülasyon:

4.3. Kontrendikasyonlar

• Alüminyum ve magnezyum tuzlarına, okzetazaine veya bileşiminde bulunan herhangi bir maddeye karşı aşırı duyarlı olduğu bilinen hastalarda,

• Hipermagnezemi riski nedeniyle ileri safhada böbrek fonksiyon yetmezliği olan hastalarda,

• Apandisit veya barsak enflamasyonu belirtileri (örneğin; mide veya karın ağrısı, mide krampı, bulantı, kusma) olan hastalarda (çünkü antasitler laksatif veya konstipasyon yapıcı etkileri ile perforasyona neden olabilirler),

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Böbrek yetmezliği

Böbrek yetmezliği olan hastalarda alüminyum içeren antasitlerin uzun süre kullanımı, diyalize bağlı osteomalazinin kötüleşmesi ile sonuçlanabilir. Alüminyum doku düzeylerindeki yükselme, diyalize bağlı ansefalopati ve osteomalazi sendromlarının gelişimine katkıda bulunabilir. Alüminyum diyaliz membranından geçemeyen albümin ve transferine bağlandığından diyaliz ile vücuttan tam olarak atılamaz. Bunun sonucunda alüminyum, böbrek yetmezliği olan hastalarda oral yoldan yüksek dozlarda ve uzun süre kullanıldığında atılımı böbrek yolu ile olduğundan kemiklerde birikerek diyalize bağlı osteomalazi gelişimine neden olabilir.

Hipofostatemi

Alüminyum mide-barsak kanalında suda erimeyen fosfat kompleksleri oluşturur ve bu nedenle fosfat emilimini azaltır. Kan fosfat düzeyleri normal olan hastaların alüminyum içeren antasitleri uzun süre kullanmaları ve bu sürede yetersiz fosfat almaları hipofosfatemiye neden olabilir. Bu durumun şiddetli olduğu olgularda hipofosfatemi, iştahsızlık, halsizlik, kas zafiyeti ve osteomalazi görülebilir.

Birlikte başka ilaç kullanımı

Genel olarak antasitlerin diğer ilaçların emilimini etkiledikleri bilinir. Bu nedenle, başka ilaçlar da kullanan hastaların bu ilaçlarını antasit alımından 1-2 saat önce veya sonra almaları önerilir (bkz. bölüm 4.5).

Laboratuar bulguları

Alüminyum içeren antasitlerle uzun süreli tedavi gören hemodiyalizdeki hastaların, tedavileri süresince bir ya da iki aylık aralar ile serum fosfat düzeyleri izlenmelidir.

Sodyum

MUCAİNE® Süspansiyon, her bir 5 mL dozda 1 mmol (23 mg)’dan daha az sodyum (22,5 mg sodyum benzoat ; 1,250 mg sakarin sodyum ve yeteri miktar sodyum hipoklorit çözeltisi) içermektedir. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.

Etil alkol

Bu tıbbi ürün az miktarda her 5 mL dozda 100 mg dan daha az (4mg/5mL) etanol (alkol) içerir. Sorbitol E420 çözeltisi

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Bütün antasitler birlikte verilen diğer ilaçların emilim miktarını ve/veya emilim hızını mide-barsak kanalının boşalma hızını değiştirerek veya bu ilaçlara bağlanarak veya şelasyon yaparak artırabilirler veya azaltabilirler. Bu nedenle genel bir kural olarak eğer mümkünse antasit alımının ilk bir ya da iki saati içinde ağız yolundan hiçbir ilaç alınmamalıdır.

Birlikte kullanımları sırasında dikkat edilmesi gerekenler

Tetrasiklinler

®

MUCAİNE , birlikte alındığında, tetrasiklinlerin emilimini, onlarla şelat oluşturarak azaltır. Bu

®

nedenle tetrasiklinler, MUCAİNE uygulanmasından 1-2 saat önce veya sonra uygulanmalıdır.

Nonsteroidal Anti İnflamatuar İlaçlar

Antasitler indometazinin emilimini azaltır. Bu ilaçların uygulanmaları, antasit uygulamasından mümkün olduğu kadar uzun bir süre önce veya sonra yapılmalıdır.

Antasitler ile birlikte verilen tamponlanmış veya enterik kaplı aspirinin emilimi artar. Antasitlerin yaptığı idrar pH’ındaki yükselme, salisilatların idrar yolu ile atılımını artırırken, kan konsantrasyonlarında da düşmeye neden olur.

Antasitler naproksenin emilim hızını azaltır.

Antitüberküloz ilaçlar

®

İsoniazid, MUCAİNE gibi alüminyum hidroksit içeren antasitlerle birlikte alındığında,

®

emilimi azalır. Bu nedenle isoniazid, MUCAINE uygulanmasından en az bir saat önce uygulanmalıdır.

Diğer

Antasitler digoksin ve demir tuzlarının emilimini azaltır. Bu ilaçların uygulanmaları, antasit uygulamasından mümkün olduğu kadar uzun bir süre önce veya sonra yapılmalıdır.

Alüminyum hidroksit ile birlikte verilen psödoefedrin veya diazepamın emilim hızları artar.

®

MUCAINE" gibi magnezyum ve alüminyum içeren antasitler ile birlikte verilen klordiazepoksidin emilimi azalır.

Antasitlerin neden olduğu idrar pH’ındaki artış, zayıf baz ilaçların atılımını azaltırken, zayıf asit ilaçların atılımını artırır. Amfetaminlerin ve kinidinin atılımı, idrarın alkalileşmesi ile belirgin derecede azalır. Bu ilaçların antasitlerle birlikte alınması, etkilerinin artışına ve muhtemelen toksisiteye neden olabilir.

Antasitlerle etkileşim gösterebilen diğer bazı ilaçlar şunlardır; antimuskarinikler, fenotiyazinler, fluorid, diflunisal, fosfat, prednison, prednisolon, H2-reseptör antagonistleri, sülfadiazin, fenobarbital, mekamilamin, Ievodopa, nitrofurantoin ve yağda çözünen vitaminler.

Birlikte kullanılması önerilmeyenler

Antikoagülanlar

®

MUCAINE gibi alüminyum ve magnezyum içeren antasitler ile birlikte verilen dikumarolün emilimi artar. Antasit kullanan hastalarda oral antikoagülan olarak dikumarol yerine muhtemelen varfarin tercih edilmelidir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Özel popülasyonlara ilişkin herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.

Pediyatrik popülasyon:

Pediyatrik popülasyona ilişkin herhangi bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
Geriyatrik popülasyon:

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlarda planlanmış bir gebelikten önce uygun bir alternatif tedaviye geçilmelidir.

Gebelik dönemi

®

MUCAİNE ’in gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Bu nedenle

®

MUCAİNE gebelikte sadece gerçekten gerekiyorsa kullanılmalıdır.
Laktasyon dönemi

Alüminyum ve magnezyum içeren antasitlerin emzirme döneminde verilmemesini gerektiren bir kanıt yoktur. Bugüne kadar emzirilen bebekte görülen herhangi bir yan etki bildirilmemiş olmakla birlikte, emzirmekte olan anneler, bebekte görülebilecek istenmeyen bir etki açısından dikkatli olması konusunda uyarılmalıdır.

Üreme yeteneği / Fertilite

Üreme yeteneği üzerinde etkisi bilinmemektedir.

4.7.   Araç ve makina kullanımı üzerindeki etkiler

®

4.8. İstenmeyen etkiler

Uzun süre antasit kullanımına bağlı olarak en sık görülen yan etki diyare ve konstipasyondur.

Magnezyum içeren antasitler diyareye neden olabilirken, alüminyum içeren antasitler

®

konstipasyona neden olabilirler. MUCAİNE laksatif ve katartik etkilerin dengelenmesi amacıyla hem alüminyum hidroksit hem de magnezyum hidroksit içerir.

Advers ilaç reaksiyonları aşağıdaki sıklık derecesine göre listelenmiştir.

Çok yaygın (>1/10); Yaygın (>1/100, <1/10); Yaygın olmayan (>1/1000, <1/100); Seyrek (>1/10000, <1/1000), Çok seyrek (<1/10000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).

Bağışıklık sistemi hastalıkları

Çok seyrek: Deri döküntüleri (dermatit, ürtiker), pruritus, anjiyoödem ve kollaps dahil olmak üzere hipersensitivite reaksiyonları

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Bilinmiyor: Kilo kaybı
Sinir sistemi hastalıkları

Çok seyrek: Huzursuzluk hissetmek, ruh hali değişimleri
Kardiyovasküler hastalıkları

Çok seyrek: Aritmi

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: Yumuşak dışkı

Çok seyrek: Karın ağrısı, ishal, kabızlık, iştahsızlık, bulantı, kusma, glosit

Bilinmiyor: Siyah, katranımsı dışkı; kahve granülü görünümünde koyu renkli parçacıklar kusma

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Çok seyrek: Kas güçsüzlüğü

Genel bozukluklar

Çok seyrek: Sersemlik, anormal yorgunluk ve halsizlik, el ve ayak bileklerinde ödem
Araştırmalar

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Tabletin aşırı dozda alınması halinde şu belirtiler görülebilir:

Alüminyum hidroksitin doz aşımı konstipasyona neden olabilir veya böbrek fonksiyon yetmezliği durumunda hiperalüminemi oluşabilir. Alüminyum entoksikasyon semptomları halsizlik, tremor, konfüzyon, ansefalopati ve fosfor düzeylerinin azalmasıdır.

Magnezyum hidroksitin doz aşımı diyareye neden olabilir veya böbrek fonksiyon yetmezliği durumunda hipermagnezemi oluşabilir. Hipermagnezemi semptomları yüzde kızarıklık, susuzluk hissi, hipotansiyon, uyku hali, halsizlik, tendon reflekslerinin kaybı, solunum güçlüğü, kardiyak aritmi, koma ve kalp durmasıdır.

Tedavi:

Hiperalüminemi tedavisi, alüminyum içeren maddelerin alımının durdurulması, alüminyum ve fosfor seviyelerinin kontrolü ve deferoksamin kullanımı ile yapılır.

Hipermagnezemi tedavisi, magnezyum içeren maddelerin alımının durdurulması, kan magnezyum düzeylerinin takibi ve intravenöz olarak 10-20 mL %10’luk kalsiyum glukonat enjeksiyonu uygulaması ile yapılır. Sıvı eksikliğinin düzeltilmesi ve diyaliz, hipermagnezemi tedavisi için önemli olabilir.