NORMIX 200 mg 12 film tablet {Gürel} Farmakolojik Özellikler
Gürel İlaç Ticaret A.Ş.
[ 6 January 2012 ]
Gürel İlaç Ticaret A.Ş.
[ 6 January 2012 ]
Farmakoterapötik grup: İntestinal antimikrobiyal, antibiyotik
ATC kodu: A07AA11
Rifaksimin, geniş spektrumlu bir antibiyotiktir. Rifamisin SV’nin yarı-sentetik bir türevidir; rifamisin grubu antibiyotiklerin diğer üyeleri gibi bakteriyel DNA bağımlı RNA polimeraz enziminin beta alt ünitesine geriye dönüşümsüz bir şekilde bağlanır ve sonuç olarak bakteriyel RNA ve protein sentezini inhibe eder. Enzimle geriye dönüşümsüz bir şekilde bağlanma nedeniyle rifaksimin duyarlı bakterilere karşı bakterisittir.
Alfa (a) polimorfik yapıdaki rifaksimin etkin maddesinin karakteristiği gastrointestinal sistemdeki absorbsiyonunun ihmal edilebilecek düzeyde olmasıdır. Bu sebeple, a (alfa) polimorfik yapıdaki rifaksimin patojenlere karşı lokal olarak etkili bir antimikrobiyal etki gösteren ve klinik koşullarda endojen intestinal bakteri yükünü azaltan etkili bir aj andır.
Rifaksiminin antimikrobiyal etki spektrumu geniştir; seyahat edenlerin diyaresi dahil olmak üzere gastrointestinal enfeksiyonlardan sorumlu hem gram-negatif hem de gram-pozitif aerob ve anaerob bakterilerin çoğunu içine alır. Bunlar:
Gram-negatif
Aeroblar: Salmonella spp.; Shigella spp.; enteropatojenik suşlar dahil olmak üzere Escherichia coli; Proteus spp.; Campylobacter spp.; Pseudomonas spp.; Yersinia spp.; Enterobacter spp.; Klebsiella spp.; Helicobacterpylori;
Anaeroblar: Bacteroidesfragilis dahil olmak üzere Bacteroides spp.; Fusobacterium nucleatum;
Gram-pozitif
Aeroblar: Streptococcus spp.; Enterococcus fecalis dahil olmak üzere Enterococcus spp.; Staphylococcus spp. ;
Anaeroblar: Clostridium difficile ve Clostridium perfringens dahil olmak üzere Clostridium spp.; Peptostreptococcus spp.
Oral yolla verilen rifaksiminin gastrointestinal emilimi, ihmal edilebilir düzeydedir (%1’den daha az): sonuç olarak antibiyotik bağırsaklarda, test edilen enteropatojenlerin MİK’lerinden önemli derecede daha yüksek çok yüksek konsantrasyonlara ulaştığı bölgede, lokal olarak etki gösterir (800 mg’lık günlük dozlarla 3 günlük tedaviden sonra 4000-8000 |ig/g’lık fekal düzeylere ulaşılır). Bu durum, rifaksiminin orada yerleşen duyarlı patojen türleri ortadan kaldıran etkin antibakteriyel etkiyi yürütmesini sağlar. Rifaksiminin geniş antibakteriyel spektrumu, aynı zamanda, çeşitli patolojik durumlardan sorumlu veya bu durumlarla ilgisi olan intestinal bakteri yükünü azaltmasını kolaylaştırır. Sonuç olarak, rifaksimin aşağıdakileri azaltma yeteneğine sahiptir;
- Detoksifikasyon aktivitesinde azalma ile birlikte ciddi karaciğer hastalığı durumunda hepatik ensefalopatinin semptomatolojisi ve patogenezi ile ilgili bakteriyel amonyak ve diğer toksik maddelerin üretimi,
- İntestinal bakteri aşırı çoğalma sendromunda bakteri hiperproliferasyonu,
- Kolon divertikülünde divertiküler hastalık semptom ve komplikasyonlarının gelişmesinde anahtar bir rol oynayabilen ve divertikül kesesinin içindeki ve çevresindeki inflamasyona katkı sağlayabilen bakteri varlığı,
- Mukoza immünoregülasyonunda ve/veya bariyer fonksiyonunda genetik olarak belirlenen kusurların varlığı durumunda, kronik bağırsak inflamasyonunu uyarabilen veya devam ettirebilen antijenik uyarılar,
- Kolorektal cerrahide enfektif komplikasyon riski.
Genel özellikler
Emilim:
İnsanlar üzerinde yürütülen farmakokinetik çalışmalara göre, oral uygulama sonrasında rifaksimin emilimi hemen hemen bulunmamaktadır (%1’den daha az). Karşılaştırmalı farmakokinetik çalışmalar, rifaksiminin a polimorfik formu haricindeki diğer polimorfik formlarının absorbsiyonunun çok daha fazla olduğunu göstermiştir. Dağılım:
Hem sağlıklı gönüllülerde hem de ülseratif kolit veya Crohn’s hastalığı nedeniyle intestinal mukozası hasarlı hastalarda, rifaksiminin terapötik dozlarını takiben plazma düzeyleri tespit edilemez (tespit sınırı, < 0,5-2 ng/ml) veya ihmal edilebilir bir seviyededir (hemen hemen tüm vakalarda 10 ng/ml’den daha az). Eliminasyon:
Rifaksiminin üriner yolla açığa çıkan miktarı, verilen dozun %0,5’ini aşmaz. Oral yolla verilen rifaksiminin hemen hemen hepsi çok yüksek konsantrasyonlara ulaştığı intestinal sistemde mevcuttur (800 mg’lık günlük dozlarla 3 günlük tedaviden sonra 4000-8000 ^g/g’lık fekal konsantrasyonlara ulaşılır).
Oral yolun kullanıldığı kronik toksisite çalışmaları, çeşitli hayvan türlerinde yapılmıştır. Sıçanlarda 6 aylık, köpeklerde 9 aylık çalışmada rifaksimin tedavisi iyi tolere edilmiş ve hedef organ toksisitesi hiç belirlenmemiştir. Rifaksiminin üreme fonksiyonu ile embryo-fötal ve peri-/post natal gelişim üzerindeki muhtemel etkileri sıçan ve tavşanlarda çalışılmıştır. 300 mg/kg’a kadar olan dozların tekrarlayan bir şekilde oral yolla uygulanması, erkek ve dişi sıçanlarda genel üreme fonksiyonunu ve fertiliteyi etkilememiştir. Bu bulgular, tavşanlarda 1000 mg/kg’a kadar olan dozların kullanıldığı teratolojik çalışmalarda teyit edilmiştir.
Yavruların pre ve post-natal gelişimi ile F1 jenerasyonun büyüme, davranış ve üreme performansı yönünden hiçbir etkinin gözlenmediği düzey, 300 mg/kg olarak bulunmuştur (test edilen en yüksek dozlar). Rifaksiminin mutajenik olmadığı tespit edilmiştir.