OLMYSAR PLUS 40 mg/12.5 mg 28 film kaplý tablet Klinik Özellikler
Bilim İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş.
[ 17 November 2011 ]
Bilim İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş.
[ 17 November 2011 ]
Esansiyel hipertansiyon tedavisi.
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:
Yetişkinlerde
OLMYSAR PLUS başlangıç tedavisi olarak kullanım için değildir. Tek başına 40 mg olmesartan medoksomil ile yeterince kan basıncı kontrol altına alınmayan hastalarda kullanım içindir.
40 mg olmesartan medoksomil/12.5 mg hidroklorotiyazid. kan basıncı tek başına 40 mg olmesartan medoksomil ile oluşan optimum monoterapi ile yeterince kontrol altına alınmayan hastalara uygulanabilir.
OLMYSAR PLUS günde bir kez yemekle birlikte veya öğünler arasında alınır.
Uygulama şekli:
Sadece ağızdan kullanım içindir.
Film kaplı tablet, yemeklerle birlikte veya öğünler arasında, bütün olarak yeterli miktarda su ile yutularak alınır.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Böbrek yetmezliği: Hafif ile orta şiddette böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi 30-60 ınl/dk.) bulunan hastalarda olmesartan medoksomilin maksimum günlük dozu günde bir
defa 20 mg’dır. Bu hasta grubunda olmesartanın daha yüksek dozlarının kullanımına yönelik sınırlı veri bulunduğundan böbrek fonksiyonlarının periyodik olarak izlenmesi önerilir (bkz. bölüm 4.4). OLMYSAR PLUS şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda (kreatinin klerensi <30mL/dak.) kontreııdikedir. Bu nedenle, OLMYSAR PLUS 40 mg/12.5 mg ve 40 ırıg /25 mg film tablet böbrek yetmezliği bulunan hastalarda kontrendikedir.
Karaciğer yetmezliği: Karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda OLMYSAR PLUS kullanımı tavsiye edilmez, çünkü günümüzde bu hasta grubunda olmesartan medoksomil deneyimleri sınırlıdır (bkz. bölüm 4.4. 5.2).
• Etkin maddelere, yardımcı maddelerden herhangi birine (bkz. bölüm 6.1.) veya diğer sülfonamid türevli maddelere (lıidroklorotiyazid bir sülfonamid türevi tıbbi üründür) aşırı duyarlılık.
• Hamilelik (bkz. bölüm 4.6.).
• Emzirme (bkz. bölüm 4.6.).
• Böbrek yetmezliği
• Tedavisi güç hipokalemi, hiperkalsemi, hiponatremi ve semptomatik hiperürisemi.
• Şiddetli karaciğer yetmezliği, kolestaz ve safra kanal tıkanıklığı bozuklukları.
İntravaskiiler hacim azalması:
Yoğun diüretik tedavi, diyet tuzu sınırlaması, diyare veya kusma nedeniyle hacim ve/veya sodyum azalması olan hastalarda özellikle ilk dozdan sonra semptomatik hipotansiyon olabilir. Bu gibi koşullar OLMYSAR PLUS uygulamasından önce düzeltilmelidir.
Renin-aııjiyotensin-aldosteron sisteminin uyarıldığı diğer koşullar:
Vasküler tonus veya renal fonksiyonu büyük ölçüde renin-aııjiyotensin-aldosteron sistemine bağlı olan hastalarda (örneğin, şiddetli kalp yetmezliği bulunan veya temelinde, renal arter stenozu da dahil böbrek hastalığı bulunan hastalarda), bu sistemi etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi, akut hipotansiyon, azotemi, oligüri veya seyrek olarak akut böbrek yetmezliğiyle bağlantılı olmuştur.
Renovasküler hipertansiyon:
Bilateral renal arter stenozu veya tek çalışan böbreğe giden arter stenozu bulunan hastalar, renin-aııjiyotensin-aldosteron sistemini etkileyen tıbbi ürünlerle tedavi edildiğinde şiddetli hipotansiyon ve böbrek yetersizliği riski yüksektir.
Böbrek yetmezliği ve böbrek transplantasyonu:
OLMYSAR PLUS 40 nıg /25 mg film tablet, şiddetli böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi < 30 ml/dk.) bulunan hastalarda kullanılmamalıdır (bkz. bölüm 4.3). Hafif ile orta şiddette böbrek yetmezliği (kreatinin klerensi 30-60 ınl/dk.) bulunan hastalarda olmesartan medoksomilin maksimum günlük dozu günde bir defa 20 mg’dır. Böyle hastalarda, OLMYSAR PLUS 20 mg /I2.5 mg ve 20 mg /25 mg film tablet dikkatli uygulanmalıdır ve serum potasyumu, kreatinin ve ürik asit seviyelerinin periyodik olarak izlenmesi tavsiye edilir. Böbrek fonksiyonları bozuk olan hastalarda tiyazid diiiretikle bağlantılı azotemi olabilir. İlerleyen böbrek yetmezliği görülmekte ise tedavinin gerekliliği yeniden gözden geçirilmeli, gerektiğinde diüretik tedavisi sona erdirilmelidir. OLMYSAR PLUS 40 mg /12.5 mg ve 40 mg /25 mg film tablet böbrek yetmezliği olan hastalarda kullanılmamalıdır. Yakın zamanda böbrek transplantasyonu yapılmış hastalarda OLMYSAR PLUS uygulamasıyla ilgili bir deneyim bulunmamaktadır.
Karaciğer yetmezliği:
Hafif ile orta şiddette karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda günümüzde olmesartan medoksomille ilgili deneyimler sınırlıdır ve şiddetli karaciğer yetmezliği bulunan hastalarla ilgili deneyim bulunmamaktadır. Orta şiddette karaciğer yetmezliği bulunan hastalarda önerilen maksimum günlük doz 20 mg’dır. Ayrıca, tiyazid tedavisi sırasında sıvı ve elektrolit dengesindeki küçük değişimler, karaciğer yetmezliği veya progresif karaciğer hastalığı bulunan hastalarda ani hepatik komaya sebep olabilir. Bu nedenle şiddetli karaciğer yetmezliği, kolestaz ve safra kanal tıkanıklığı bulunan hastalarda OLMYSAR PLUS 40 mg /25 mg ve 40 mg /12.5 mg film tablet kullanımı kontrendikedir (bkz. bölüm 4.3, 5.2).
Aortik ve mitral kapak stenozu, obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati:
Diğer vazodilatörlerde olduğu gibi, aortik veya mitral steııoz ya da obstrüktif hipertrofik kardiyomiyopati hastalarında özel dikkat gösterilmelidir.
Priıner aldosteronizm:
Primer aldosteronizm bulunan hastalar genelde renin-anjiyotensin sisteminin inhibisyonuyla etki eden anti-hipertansif tıbbi ürünlere cevap vermez. Bu nedenle, bu gibi hastalarda OLMYSAR PLUS kullanımı tavsiye edilmez.
Metabolik ve endokrin etkileri:
Tiyazid grubu ilaç tedavisi glukoz toleransını bozabilir. Diyabetik hastalarda iıısülin ve oral lıipogliscmik ajanların dozaj ayarlaması gerekli olabilir (bkz. bölüm 4.5.). Gizli diyabet, tiyazid grubu ilaç tedavisi sırasında açığa çıkabilir.
Kolesterol ve tıigliserid seviyelerinin artması, tiyazid diüretik tedavisiyle bağlantılı olduğu bilinen istenmeyen etkilerdir.
Tiyazid grubu ilaç tedavisi uygulanan bazı hastalarda hiperürisemi olabilir veya ani gut ortaya çıkabilir.
Elektrolit dengesizliği:
Diüretik tedavi uygulanan herhangi bir hasta için uygun aralıklarla serum elektrolitleri periyodik olarak tayin edilmelidir.
I lidroklorotiyazid de dahil olmak üzere tiyazidler sıvı veya elektrolit dengesizliğine (hipokalemi, hiponatremi ve hipoklorcmik alkaloz) sebep olabilirler. Sıvı veya elektrolit dengesizliği uyarısı niteliği taşıyan belirtiler, ağız kuruluğu, susama, zayıflık, letarji, uyuşukluk, huzursuzluk, kas ağrısı veya krampları, kas yorgunluğu, hipotansiyon, oligiiri, taşikardi ve bulantı, kusma gibi gastrointestinal bozukluklarıdır (bkz. bölüm 4.8).
Karaciğer sirozu bulunan hastalarda, şiddetli diürez bulunan hastalarda, yetersiz oral elektrolit alan hastalarda ve aynı anda kortikosteroid veya ACTH tedavisi uygulanan hastalarda hipokalemi riski yüksektir (bkz. bölüm 4.5). Tersine, OLMYSAR PLUS’ın olmesartan ınedoksomil bileşeni yoluyla anjiyotensin-II reseptörlerindeki (AT’ı) antagonizmadan dolayı, özellikle böbrek yetmezliği ve/veya kalp yetersizliği ve diyabet varlığında hiperkalemi olabilir. Risk altındaki hastalarda serum potasyumunun yeterli düzeyde izlenmesi tavsiye edilir. Potasyum tutucu diüretikler. potasyum takviyeleri veya potasyum içeren tuz ikameleri ve serum potasyum seviyesini artıran diğer tıbbi ürünler (örneğin heparin) OLMYSAR PLUS’la birlikte kullanılırken dikkatli olunmalıdır (bkz. bölüm 4.5).
Olmesartan medoksomilin diüretik etkili hiponatremiyi azalttığına veya engellediğine dair bir kanıt bulunmamaktadır. Kloıür eksikliği gencide hafiftir ve çoğu zaman tedavi gerektirmez. Tiyazidler üriner kalsiyum atılımını azaltabilir ve bilinen bir kalsiyum metabolizması bozukluğu bulunmaması durumunda serum kalsiyumunu aralıklı olarak ve hafif düzeyde artırabilir. Hiperkalsemi, gizli hiperparatiroidizm kanıtı olabilir. Paratiroid fonksiyon testleri yapılmadan önce tiyazidler kesilmelidir.
Tiyazidleıin, hipomagnezimiye sebep olabilecek idrarla magnezyum atılımını artırdığı gösterilmiştir.
Sıcak havalarda ödemli hastalarda diliisyonel hiponatremi oluşabilir. Lityum:
Anjiyotensin II reseptör antagonistleıi ve tiyazid kombinasyonu içeren diğer tıbbi ürünlerde olduğu gibi, OLMYSAR PLUS ve lityumun aynı anda uygulanması tavsiye edilmez (bkz. bölüm 4.5.).
Irksal farklılıklar:
Bütün diğer anjiyotensin II antagonistlerinde olduğu gibi, olmesartan medoksomilin kan basıncını düşürme etkisi siyahi hastalarda siyahi olmayan hastalara göre biraz daha düşüktür; bunun muhtemel sebebi de hipertansiyonlu siyahi popülasyonda düşük renin durumunun daha yüksek oranda görülmesidir.
Anti-doping test:
Bu ürünün hidroklorotiyazid içermesinden dolayı anti-doping testlerinin pozitif çıkmasına neden olabilir.
Diğerleri:
Genel arteriyosklerozda, iskemik kalp hastalığı veya iskemik serebrovasküler hastalık bulunan hastalarda, aşırı kan basıncı düşmesinin miyokardiyal infarktüse veya inmeye sebep olma riski her zaman vardır.
Alerji veya bronşiyal astım geçmişi bulunan ya da bulunmayan hastalarda hidroklorotiyazide aşırı duyarlılık reaksiyonları olabilir, fakat bu tip geçmişi bulunan hastalarda bu olasılık daha yüksektir.
Tiyazid grubu diüretiklcıin kullanımında, sistemik lupus eritematoz şiddetlenmesi veya aktivasyonu rapor edilmiştir.
Olmesartan medoksomil ve Hidroklorotiyazid ile bağlantılı etkileşimler:
OLMYSAR PLUS’m diğer ilaçları etkileme potansiyeli
Lityum:
Lityumun anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleriyle ve nadiren anjiyotensin II antagonistleriyle birlikte uygulanması esnasında, serum lityum konsantrasyonlarında geri dönüşlü artışlar ve toksisite bildirilmiştir. Ayrıca, tiyazidler lityumun renal klerensini azaltır ve bunun sonucu olarak lityum toksisitesi riski artabilir. Bu nedenle. OLMYSAR PLUS’ın ve lityumun birlikte kullanılması önerilmez (bkz. bölüm 4.4.). Bu kombinasyonun kullanılması mutlaka gerekliyse, serum lityum düzeylerinin dikkatle izlenmesi önerilir.
Diğer ilaçların OLMYSAR I’LUS’ı etkileme potansiyeli Baklofen:
Antihipertansif etki potansiyalize olabilir. Non-steroidal antiinflamatuvar ilaçlar:
NSAID’lcr (yani asetilsalisilik asit (> 3 g/giin). COX-2 inhibitörleri ve non-selektif NSAID:ler) tiyazid grubu diüretiklerin ve anjiyotensin II antagonistlerinin antihipertansif etkilerini azaltabilir.
Böbrek fonksiyonu zayıf olan bazı hastalarda (örneğin dehidrate hastalar ya da böbrek fonksiyonu zayıf olan yaşlı hastalar), siklo-oksijenaz enzimini inhibe eden ajanların ve anjiyotensin II antagonistlerin birlikte uygulanması böbrek fonksiyonunun daha da bozulmasına (genellikle geri dönüşlü olan akut böbrek yetmezliği olasılığı da dahil olmak üzere) neden olabilir. Bu nedenle, bu kombinasyon özellikle yaşlılarda dikkatle uygulanmalıdır. Hastalar yeterince hidrate edilmeli ve eşlik eden tedavinin başlatılmasını takiben ve bunun ardından periyodik olarak böbrek fonksiyonu dikkatle izlenmelidir.
OLMYSAR PLUS’ın Amifostin ile birlikte kullanımı
Antihipertansif etki potansiyalize olabilir.
OLMYSAR PLUS’ın diğer antihipcrtansif ajanlar ile birlikte kullanımı
Diğer antihipertansif tıbbi ürünler ile birlikte kullanıldığı takdirde OLMYSAR PLUS’ın kan basıncı düşürücü etkisi artabilir.
OLMYSAR PLUS’ın Alkol, Barbilürallar. Narkotik ajanlar ya da Antidepresanlar ile birlikle kullanımı
Ortostatik hipotansiyon potansiyalize olabilir. Olmesartan medoksomil ile bağlantılı etkileşimler: Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürünler:
Renin-anjiyotensin sistemini etkileyen diğer tıbbi ürünlerin kullanımıyla ilgili deneyimler, potasyum tutucu diüretiklerin, potasyum destekleyici ajanların, potasyum içeren tuz yerine kullanılan ürünlerin ya da serum potasyum düzeylerini artırabilecek başka tıbbi ürünlerin (örneğin heparin. ADE inhibitörleri) eşlik eden kullanımının serum potasyum düzeylerinde artışlara yol açabileceğini göstermiştir (bkz. bölüm 4.4). Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürün OLMYSAR PLUS ile birlikte verilecekse, plazma potasyum düzeylerinin izlenmesi önerilir.
Antasitle (alüminyum magnezyum hidroksit) tedaviden sonra olmesaılanın biyoyararlanımının bir miktar azaldığı gözlenmiştir.
Olmesartan medoksomilin. varfaritıin larmakokinetiği ya da farmakodinamiği ve digoksinin farınakokinetiği üzerinde anlamlı bir etkisi olmamıştır.
Olmesartan medoksomilin pıavastatin ile birlikte uygulanması sağlıklı deneklerde bu bileşenlerin farınakokinetiği üzerinde klinik açıdan anlamlı herhangi bir etkiye yol açmamıştır. Olmesartan, insan sitokrom P450 enzimleri 1A1/2, 2A6, 2C8/9, 2CI9, 2D6, 2E1 ve 3A4 üzerinde klinik açıdan anlamlı herhangi bir in vitro inhibitör etkiye yol açmamıştır. Sıçan sitokrom P450 aktiviteleri üzerinde indiikleyici hiçbir etkiye yol açmamış ya da indükleyici etkisi minimal düzeyde olmuştur. Olmesartan ile yukarıdaki sitokrom P450 enzimler tarafından metabolize edilen tıbbi ürünler arasında klinik açıdan anlamlı herhangi bir etkileşim beklenmez.
Hidroklorotiyazid ile bağlantılı etkileşimler:
Ilidroklorotiyazid’in diğer ilaçları etkileme potansiyeli Kalsiyum tuzları:
Tiyazid grubu diüretikleri, atılımın azalması nedeniyle serum kalsiyum düzeylerinin yükselmesine neden olabilir. Eğer kalsiyum destekleyici ajanların verilmesi gerekiyorsa, serum kalsiyum düzeyleri izlenmeli vc kalsiyum dozajı uygun şekilde ayarlanmalıdır.
Dijital glikozidler:
Tiyazidle indüklenen hipokalemi ya da hipomagnezemi, dijitalisle indüklenen kardiyak aritmilerin başlamasını kolaylaştırabilir.
Nondepolarizan iskelet kası gevşetieilcr (örneğin tübokürarin):
Hidroklorotiyazid, nondepolarizan iskelet kası gevşeticilerin etkisini potansiyalize edebilir. Antidiyabetik tıbbi ürünler (oral ajanlar ve insülin):
Tiyazid tedavisi glukoz toleransını etkileyebilir. Antidiyabetik tıbbi ürünün dozajının ayarlanması gerekebilir (bkz. bölüm 4.4.).
Metformin:
Hidroklorotiyazide bağlı olası fonksiyonel renal yetmezliğin indtiklediği laktik asidoz riski nedeniyle metformin dikkatle kullanılmalıdır.
Beta-blokörler ve diazoksit:
Tiyazidler beta-bloköıierin ve diazoksidin hiperglisemik etkisini artırabilir.
Vazopresör aminler (örneğin noradrenalin): Vazopresör aminlerin etkisi azalabilir.
Gut hastalığının tedavisinde kullanılan tıbbi ürünler (probenesid, sulfinpirazon ve allopurinol): Hidroklorotiyazid serum ürik asit düzeyini yükseltcbildiğinden. ürikozürik tıbbi ürünlerin dozajının ayarlanması gerekebilir. Probenesid ya da sulfinpirazonun dozajının artırılması gerekebilir. Birtiyazidle birlikle uygulanması, allopurinole karşı hipersensitivite reaksiyonlarının insidansını artırabilir.
Amantadin:
Tiyazidler amantadinin neden olduğu advers etkilerin riskini artırabilir. Sitotoksik ajanlar (örneğin siklofosfamid, metotreksat):
Tiyazidler sitotoksik tıbbi ürünlerin böbrekler yoluyla atılımını azaltabilir ve bunların miyelosüpresif etkilerini potansiyalize edebilir.
Salisilatlar:
Salisilatlar yüksek dozlarda kullanıldığı takdirde, hidroklorotiyazid salisilatların santral sinir sistemi üzerindeki toksik etkisini artırabilir.
Diğer ilaçların Hidroklorotiyazid’i etkileme potansiyeli Potasyum düzeylerini etkileyen tıbbi ürünler:
Potasyum kaybıyla ve hipokalemiyle ilişkili diğer ilaçlarla (örneğin diğer kaliiiretik diüretikler, laksatifler, koıtikosteroidler, ACTH, amfoterisin, kaıbenoksolon, penisilin G sodyum ya da salisilik asit türevleri) birlikte kullanıldığında hidroklorotiyazidin potasyum tüketici etkisi (bkz. bölüm 4.4.) potansiyalize olabilir. Bu nedenle, bunların birlikle kullanılması önerilmez.
Kolestiramin ve Kolestipol reçineleri:
Anyon değiştirici reçinelerin varlığı hidroklorotiyazidin emiliınini azaltır.
Serum potasyum bozukluklarından etkilenen tıbbi ürünler:
OLMYSAR PLUS serum potasyum düzeyi bozukluklarından etkilenen tıbbi ürünlerle (örneğin dijital glikozidleri ve antiaritmikler) ve bazı antiaritmikler de dahil olmak üzere, aşağıda belirtilen torsades de pointes (ventriküler taşikardi) indiikleyici tıbbi ürünlerle birlikte uygulandığında, serum potasyum düzeylerinin ve EKG’nin periyodik olarak izlenmesi önerilir; hipokalemi torsades de pointes’i (ventriküler taşikardi) hazırlayıcı bir faktördür:
- Sınıfla antiaritmikler (örneğin kiııidin, hidrokinidin, disopiramid).
- Sınıf III antiaritmikler (örneğin amiodaron, sotalol, dofetilid, ibutilid).
- Bazı antipsikotikler (örneğin tiyoridazin, klorpromazin, levomepromazin, trifluoperazin, siyamemazin, sulpirid, sultoprid. amisulprid, tiyaprid. pimozid, haloperidol, droperidol).
- Diğerleri (örneğin bepridil. sisapıid, difemanil, eritromisin IV, halofantrin, mizolastin, pentamidin, sparfloksasin. terfenadin. vinsaınin IV).
Antikolincrjik ajanlar (örneğin atropin, biperiden):
Gastrointestinal motiliteyi ve mide boşaltım hızını azaltarak tiyazid grubu diüretiklerin biyoyararlanımı artırır.
Hidroklorotiyazid’iıı Metildopa ile birlikte kullanımı
Hidroklorotiyazid ve metildopanın birlikle kullanımıyla ortaya çıkan hemolitik anemiyle ilgili tek tük vakalar bildirilmiştir.
Hidroklorotiyazid’in Siklosporin ile birlikte kullanımı
Siklosporinle birlikte uygulanan tedavi, hiperürisemi ve gut tipi komplikasyonların riskini artırabilir.
Hidroklorotiyazid’iıı Tetrasiklinler ile birlikte kullanımı
Telrasiklinlerin ve tiyazidlerin birlikte uygulanması, üre düzeylerinde tetrasiklinle indüklenen yükselmenin riskini artırır. Bu etkileşim muhtemelen doksisiklin için geçerli değildir.
Özel popülasyoıılara ilişkin ek bilgiler
Özel popülasyoıılara ilişkin herhangi bir etkileşim çalışması yiirütiilmemiştir.
Pediyatrik popüiasyon:
Pediyatrik popiilasyona ilişkin herhangi bir etkileşim çalışması yürülüimemiştir.
Gebelik kategorisi: Gebeliğin ilk trimesteri için C. ikinci ve üçüncü trimesteri için D.
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum Kontrolü (Kontrasepsiyon) Planlı bir hamilelikten önce, uygun bir alternatif tedaviye geçilmelidir.
Gebelik dönemi
OLMYSAR PLUS’ın gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (bkz. bölüm 5.3).
İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir. OLMYSAR PLUS’ın gebelik ve/veya fetus/yenidoğan üzerinde zararlı farmakolojik etkileri bulunmaktadır.
Bir önlem olarak, OLMYSAR PLUS hamileliğin ilk üç ayında kullanılmamalıdır. Hamilelik belirlenirse. OLMYSAR PLUS en kısa sürede kesilmelidir. Bu sebeple, hamileliğin ikinci ve üçüncü üç aylık dönemlerinde OLMYSAR PLUS’ın kullanımı kontrendikedir. OLMYSAR PLUS’ın hamile kadınlarda kullanımıyla ilgili bir deneyim bulunmamaktadır. Olmesartan medoksomil/hidroklorotiyazid kombinasyonu hayvan araştırmaları bir teratojenik etki ortaya koymamıştır; ancak fetotoksisite göstermiştir (bkz. bölüm 5.3). Hamileliğin ikinci ve üçüncü üç aylık döneminde, renin-anjiyotensin sistemini etkileyen maddeler fetüslerde ve neonatlarda hasara (hipotansiyon, böbrek fonksiyonu bozulması, oligüri ve/veya anüri, oligohidramniyoz, kraniyal hipoplazi, intrauterin büyüme gecikmesi) ve ölüme yol açabilir. Pulmoner hipoplazi, yüz anomalileri ve kol/bacak kontraksiyonları vakaları da rapor edilmiştir. Olmesartan medoksomille yapılan deneysel hayvan araştırmaları, geç fetal ve neonatal safhada böbrek hasarı olabileceğini de göstermiştir. Mekanizma, muhtemelen, renin-anjiyotensin-aldosteron sisteminin farmakolojik etkilerinin bir sonucudur. Hidroklorotiyazid, hem plazma hacmini, hem de uteroplasental kan akışını azaltabilir. Tiyazidler plasenta bariyerini geçer ve kordon kanında bulunur. Fetal elektrolit bozukluklarına ve yetişkinlerde gözlenen başka muhtemel reaksiyonlara yol açabilirler. Annenin tiyazidlerle tedavisinden sonra neonatlarda trombositopeni vakaları ve fetal veya neonatal sarılık rapor edilmiştir. Hamileliğin ikinci trimesteıinde OLMYSAR PLUS’a maruz kalınırsa kafatası ve fetal böbrek fonksiyonu ekografi ile kontrol edilmelidir.
Laktasyon dönemi
Olmesartan, süt veren sıçanların sütüne geçmektedir. Ancak, olmesartan in insan sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Tiyazidler insan sütüne geçmektedir ve süt vermeyi engelleyebilir. Bu nedenle, süt verme döneminde OLMYSAR PLUS’ın kullanımı kontrendikedir (bkz. bölüm 4.3). Emzirmeyi sonlandırma ya da ilaç kullanımını sonlandırma kararı almadan önce anne için ilacın önemi hesaplanmalıdır.
Üreme yeteııeği/Fertilite
Olmesartan/Hidroklorotiyazid sabit doz kombinasyonlarında:
40 mg/12.5 mg ve 40 mg/25 mg olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonunun güvenliği 3709 hasta üzerinde araştırılmıştır.
Olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu 20 mg/12.5 mg ve 20 mg/25 mg dozlarında gözlenen yan etkiler olmesartan medoksomil ve hidroklorotiyazid kombinasyonu 40 mg/12.5 mg ve 40 mg/25 mg dozları için de geçerli potansiyel yan etkilerdir.
Potansiyel klinik etkisi bulunan advers olaylar aşağıda sistem organ sınıfına göre listelenmiştir. Sıklıklar; çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Yaygın olmayan:
Hiperürisemi, hipcrtrigliseridcmi, hiperkolesterolemi
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın:
Baş dönmesi, baş ağrısı Yaygın olmayan:
Seııkop, postural baş dönmesi, somnolans Bilinmiyor:
Bilişsel bozukluklar (bilinç kaybı gibi)
Kardiyak hastalıkları
Yaygın olmayan: Palpitasyonlar
Vaskiiler hastalıkları
Yaygın olmayan:
Hipotansiyon, ortostatik hipotansiyon
Kulak ve iç kulak hastalıkları
Yaygın olmayan: Vertigo
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastiııal hastalıklar
Yaygın olmayan: Öksürük
Gastroiııtestiııal hastalıklar
Yaygın olmayan:
Diyare, bulantı, kusma, dispepsi, karın ağrısı
Deri ve derialtı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Kızarıklık, ckzema.
Kas-iskelet bozukluklar, bağ doku ve kemik hastalıkları
Yaygın olmayan:
Miyalji. kas spazmı, sırt ağrısı, artralji, ekstremitelcrde ağrı
Böbrek ve idrar hastalıkları
Yaygın olmayan: Hematüri Bilinmiyor: Akut renal yetmezlik
Üreme sistemi ve meme hastalıkları
Yaygın olmayan: Erektil bozukluk
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın:
Yorgunluk, asteni. periferal ödem, göğüs ağrısı
Yaygın olmayan:
Zayıflık
Bilinmiyor:
Astenik durumlar (malez gibi)
Araştırmalar
Yaygın olmayan:
Kan potasyum seviyelerinde düşüş, kan potasyum seviyelerinde artış, kan kalsiyum seviyelerinde artış, kan üre seviyelerinde artış, kan lipid seviyesinde artış, kan kreatinin seviyelerinde artış, gamma glutamil transferazda artış, alanin aminotransferazda artış, aspartat aminotransferazda artış Seyrek:
Ortalama ürik asit seviyelerinde minör artış, kan üre nitrojeni değerlerinde minör artış, ortalama
hemoglobin ve hematokrit değerlerinde küçük düşüşler
Bilinmiyor:
Renal fonksiyon testlerinde anomali
İçeriğindeki bileşenlerle ilgili ilave bilgiler:
İçeriğindeki bileşenlerden herhangi biriyle daha önce rapor edilen istenmeyen etkiler, OLMYSAR PLUS’la yapılan klinik araştırmalarda gözlenmese dahi, bu ürünün potansiyel istenmeyen etkileri olabilir.
Olmesartan medoksomil:
Pazarlama sonrası deneyimler
Pazarlama sonrası deneyimlerde aşağıdaki advers reaksiyonlar rapor edilmiştir. Bunlar, sistem organ sınıfıyla listelenmiş ve şu tanımlamayı kullanan sıklık başlıkları altında sıralanmıştır: çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor), ayrı raporlar dahil.
Kan ve Icııf sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Trombositopeni.
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Yaygın:
Kreatinin fosfokinaz seviyelerinde artış
Seyrek:
Hiperkalemi
Kardiyak hastalıkları
Yaygın olmayan: Anjina pektoris
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastiııal hastalıklar
Yaygın:
Bronşit, farenjit, rinit
Gastroiııtestiııal bozukluklar
Yaygın: Gastroenterit
Deri ve deri altı doku bozuklukları
Bilinmiyor:
Pruritııs, ekzantem, yüzde ödem, alerjik dermatit
Kas-iskelet ve bağ doku bozuklukları
Çok seyrek: Artrit, iskelet ağrısı
Böbrek ve idrar hastalıkları
Yaygın:
İdrar yolu enfeksiyonu Bilinmiyor: Böbrek yetmezliği
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Yaygın:
İnfluenza benzeri semptomlar, ağrı
Bilinmiyor:
Letarji
Araştırmalar
Bilinmiyor:
Hepatik enzimlerde artış
Hidroklorotiyazid:
Hidroklorotiyazid, hacim azalmasına sebep olabilir veya şiddetlcndirebilir ve bu da elektrolit dengesizliğine sebep olabilir (bkz. bölüm 4.4.).
Tek başına hidroklorotiyazid kullanımıyla rapor edilen advers olaylar şunları içerir:
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Seyrek: Siyaladenit.
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Seyrek:
Lökopeni, nötropeni/agranülositoz, trombositopeni, aplastik anemi, hemolitik anemi, kemik iliği depresyonu.
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Yaygın:
Hiperglisemi, glikozüri, hiperürisemi, elektrolit dengesizliği (hiponatremi, hipomagnezemi, hipokloremi, hipokalemi ve hiperkalsemi dahil) artışları. Yaygın olmayan: Anoreksi.
Psikiyatrik hastalıkları
Seyrek:
Huzursuzluk, depresyon, uyku bozuklukları, apati.
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın:
Bilinç bulanıklığı. Yaygın olmayan: İştah kaybı. Seyrek:
Parestezi, konvülsiyonlar.
Göz hastalıkları
Seyrek:
Ksantopsi, geçici bulanık görme, gözyaşı salgısı azalması.
Kardiyak hastalıkları
Seyrek:
Kardiyak aritmi
Vasküler hastalıkları
Seyrek:
Nekroza sebep olan damar iltihabı (vaskülit, deri vaskiiliti), iromboz, emboli.
Solunum, göğiis bozuklukları ve mediastiııal hastalıkları
Seyrek:
Dispne (interstisyel pnömoni ve pulmoner ödem dahil).
Gastrointestiııal hastalıklar
Yaygın:
Gastrik iritasyon, konstipasyon, meteorizm
Seyrek:
Pankreatit.
Çok seyrek:
Paralitik ileus.
Hepato-bilier hastalıklar
Seyrek:
Sarılık (intrahepatik kolestatik sarılık), akut kolesistit.
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın olmayan: Fotosensitivite reaksiyonları Seyrek:
Eritemli deri lııpusu benzeri reaksiyonlar, eritemli deri lupusunun tekrar aktivasyonu. aııafilaktik reaksiyonlar, toksik epidermal nekroliz.
Kas-iskelet ve bağ doku hastalıkları
Seyrek:
Kas zayıflığı, parezis
Böbrek ve idrar hastalıkları
Seyrek:
Böbrek bozukluğu, interstisyel nefrit
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
OLMYSAR PLUS aşırı dozunun tedavisinin etkileriyle ilgili spesifik bilgiler mevcut değildir. Hasta yakından izlenmeli ve tedavi belirtilere yönelik ve destekleyici olmalıdır. Tedavi yönetimi, yutmanın başladığı zamana ve belirtilerin şiddetine bağlıdır. Önerilen önlemler arasında kusturma ve/veya gastrik lavaj bulunur.
Aşırı doz tedavisinde aktif kömür yararlı olabilir. Serum elektrolitleri ve kreatinin sık sık izlenmelidir. Hipotansiyon meydana gelirse, hasta sırt iistii yatırılmalı ve hemen tuz ve hacim takviyeleri yapılmalıdır.
En muhtemel olmesartan aşırı dozu belirtilerinin hipotansiyon ve taşikardi olması beklenir, fakat bradikardi de ortaya çıkabilir. Hidroklorotiyazidle aşırı dozaj, aşırı diürezden kaynaklanan elektrolit azalmasıyla (hipokalemi, hipokloremi) ve dchidrasyonla bağlantılıdır. En sık aşırı dozaj belirtileri bulantı ve uyuklamadır. Hipokalemi kas spazmına sebep olabilir ve/veya dijital glikozidlerinin veya belirli anti-aritmik tıbbi ürünlerin ayııı zamanda kullanımına bağlı kardiyak aritmileri şiddetlendirebilir.
Olmesartan veya hidroklorotiyazidin diyalizde kullanımıyla ilgili bir bilgi yoktur.