OMNIPAQUE 300 mg/100 ml 1 flakon Klinik Özellikler
Opakim Tıbbi Ürünler Tic. Ltd. Şti. (Medikim Şirketler Grubu)
[ 17 November 2011 ]
Opakim Tıbbi Ürünler Tic. Ltd. Şti. (Medikim Şirketler Grubu)
[ 17 November 2011 ]
Bu ürün sadece tanı amacı ile kullanılır.
Yetişkinlerde ve çocuklarda, anjiyografi, ürografi, flebografi ve bilgisayarlı tomografide kontrast arttırmada kullanılan röntgen kontrast maddesidir. Subaraknoid enjeksiyonu takiben lomber, torasik, servikal miyelografi ve bazal sisternaların bilgisayarlı tomografi (BT) tetkikinde, artrografi, endoskopik retrograd pankreatografi (ERP), endoskopik retrograd kolanjiyopankreatografi (ERCP), herniyografi, histerosalpingografi, sialografi ve gastrointestinal sistemin tetkiklerinde kullanılır.
Doz, tetkikin tipi, hastanın yaşı, kilosu, kalp verimi ve genel sağlık durumu ile kullanılan tekniğe bağlı olarak değişebilir. Genel olarak, halen kullanılan iyot içeren diğer röntgen kontrast maddeleri ile yaklaşık olarak aynı iyot konsantrasyonu ve hacmi kullanılır. Diğer
kontrast maddeler için olduğu gibi, uygulama öncesinde ve sonrasında yeterli hidrasyon sağlanmalıdır.
Ürün intravenöz, intraarteriyel ve intratekal yolla ve vücut boşluklarında kullanım içindir. Aşağıdaki dozlar rehber olarak kullanılabilir.
Endikasyon / Tetkik | Konsantrasyon | Hacim | Yorumlar |
Ürografi Yetişkinler: |
300 mg I/ mL veya 350 mg I/ mL |
40-80 mL 40-80 mL |
Seçilmiş vakalarda 80 mL aşılabilir |
Çocuklar <7 kg: | 240 mg I/ mL veya 300 mg I/ mL | 4 mL /kg 3 mL /kg |
|
Çocuklar >7 kg: | 240 mg I/ mL veya 300 mg I/ mL | 3 mL /kg 2 mL /kg | maks 40 mL |
Flebografi (bacak) | 240 mg I/ mL veya 300 mg I/ mL | 20-100 mL /bacak |
|
Dijital Subtraksiyon anjiyografisi | 300 mg I/ mL veya 350 mg I/ mL | 20-60 mL /enj. 20-60 mL /enj. |
|
| |||
BT- kontrast arttırma Yetişkinler: |
140 mgI/ mL 240 mg I/ mL veya 300 mg I/ mL veya 350 mg I/ mL |
100-400 mL 100-250 mL 100- 200 mL 100-150 mL |
Total iyot miktarı genellikle 30-60 g. |
Çocuklar: | 240 mg I/ mL
veya 300 mg I/ mL | 2-3 mL /kg v.a (40 mL 'ye kadar) 1-3 mL /kg v.a (40 mL'ye kadar) | Birkaç vakada 100 mL'ye kadar verilebilir. |
v.a. Vücut ağırlığı
Endikasyon | Konsantrasyon | Hacim | Yorumlar |
Arteriyografiler Ark aortografi |
300 mg I/ mL |
30-40 mL /enj. |
Enjeksiyon başına hacim enjeksiyon yerine bağlıdır.
|
Selektif serebral | 300 mg I/ mL | 5-10 mL /enj. | |
Aortografi | 350 mg I/ mL | 40-60 mL /enj. | |
Femoral |
| veya 350 mg I/ mL |
|
|
Çeşitli | 300 mg I/ mL | Tetkikin türüne göre | |
Endikasyon | Konsantrasyon | Hacim | Yorumlar |
Kardiyoanjiografi Yetişkinler:
Sol ventrikül ve aort kökü enjeksiyonu |
350 mg I/ mL |
30-60 mL /enj. |
|
Selektif koroner arteriyografi | 350 mg I/ mL | 4-8 mL /enj. |
|
Çocuklar | 300 mg I/ mL veya 350 mg I/ mL | Yaş, ağırlık ve patolojiye bağlıdır. | maks. 8 mL /kg |
Dijital Subtraksiyon anjiyografi | 140 mgI/ mL veya 240 mg I/ mL veya 300 mg I/ mL | 1 -15 mL /enj 1 -15 mL /enj. 1-15 mL /enj. | Enjeksiyonun yapıldığı yere bağlı olarak zaman zaman büyük hacimler (30 mL'ye kadar) kullanılabilir. |
Endikasyon | Konsantrasyon | Hacim | Yorumlar |
Miyelografi Lomber ve torasik miyelografi (Lomber enjeksiyon) |
180 mg I/ mL veya 240 mg I/ mL |
10-15 mL 8-12 mL |
|
Servikal miyelografi (Lomber enjeksiyon) | 240 mg I/ mL veya 300 mg I/ mL | 10-12 mL 7-10 mL |
|
Servikal miyelografi (Lateral servikal enjeksiyon) | 240 mg I/ mL veya 300 mg I/ mL | 6-10 mL 6-8 mL |
|
BT sisternografi (Lomber enjeksiyon) | 180 mg I/ mL veya 240 mg I/ mL | 5-15 mL 4-12 mL |
|
Pediyatrik miyelografi < 2 yaş |
180 mg I/ mL |
2-6 mL |
|
2-6 yaş | 180 mg I/ mL | 4-8 mL | |
>6 yaş | 180 mg I/ mL | 6-12 mL |
Olası yan etkileri minimize etmek için toplam 3 g iyot miktarı aşılmamalıdır.
Endikasyon | Konsantrasyon | Hacim | Yorumlar |
Artrografi
| 240 mg I/mL veya 300 mg I/mL veya 350 mg I/mL | 5-20 mL 5-15 mL 5-10 mL |
|
Herniyografi | 240 mg I/mL | 50 mL | Dozaj fıtık büyüklüğüne göre değişir. |
Histerosalpingografi | 240 mg I/mL veya 300 mg I/mL | 15-50 mL 15-25 mL |
|
Sialografi | 240 mg I/mL veya 300 mg I/mL | 0,5 a€“2 mL 0,5 a€“2 mL |
|
Gastrointestinal çalışmalar |
|
| |
Oral kullanım |
|
|
|
Yetişkinler: | 180 mg I/mL veya 350 mg I/mL | Bireysel Bireysel |
|
Çocuklar: Özofagus |
300 mg I/mL veya 350 mg I/mL |
2-4 mL/kg v.a. 2-4 mL/kg v.a. |
Maks. doz 50 mL Maks. doz 50 mL |
Ventrikül/ izleme | 140 mg I/mL | 4-5 mL/kg v.a. |
|
Prematüreler | 350 mg I/mL | 2-4 mL/kg v.a. |
|
|
|
|
|
Rektal kullanım |
|
|
Örnek: Omnipaque 240, 300 veya 350 içme suyu ile 1:1 veya 1:2 oranında dilüe edilir. |
Çocuklar: | 140 mg I/ mL veya içme suyu ile 100- 150 mg I/mL'ye dilüe edilir. | 5-10 mL/kg v.a | |
Bilgisayarlı tomografide kontrast arttırılması Oral kullanım |
|
|
|
Yetişkinler | İçme suyu ile yaklaşık | Dilüe edilmiş | Örnek: Omnipaque |
| 6 mg I/ mL'ye | çözeltinin | 300 veya 350 içme |
| dilüe edilir. | 800-2000 mL'si | suyu ile 1:50 oranında |
|
| belli bir süre | dilüe edilir |
|
| boyunca verilir. |
|
Çocuklar | İçme suyu ile yaklaşık | Dilüe edilmiş |
|
| 6 mg I/mL'ye dilüe | solusyonun 15-20 |
|
| edilir. | mL/kg v.a. |
|
Rektal kullanım Çocuklar |
İçme suyu ile yaklaşık 6 mg I/mL'ye dilüe edilir. |
|
|
v.a. Vücut ağırlığı
Böbrek ve karaciğer yetmezliği olan hastalarda dozlama çalışmaları yapılmamıştır.
Çocuklarda OMNIPAQUE için önerilen dozlar, yukarıda doz tablolarında belirtilmiştir.
Geriyatrik hastalarda dozlama çalışmaları yürütülmemiştir.
Non-iyonik monomerik kontrast maddelerin kullanımları ile ilgili özel önlemler (genel): Hipersensitivite: İyotlu kontrast maddelerle alerji, astım veya istenmeyen etki hikayesi bulunması, kullanım açısından özel dikkat gerektirir. Bu nedenle, alerjik yatkınlığı ve bilinen hipersensitivite reaksiyonları olan hastalarda, herhangi bir kontrast madde uygulamasına karar vermeden önce, detaylı tıbbi öykü alınması ve endikasyonun çok net olması gerekir.
Intolerans riski olan bu gibi vakalarda kortikosteroidler veya histamin Hve Hantagonistleri ile premedikasyon düşünülmesi gerekebilir. Ancak bu anafilaktik şoku önlemez ve bu ilaçlar başlangıç semptomlarını maskeleyebilir. Özellikle bronşiyal astımı olan hastalarda bronkospazm riski artar.
OMNIPAQUE kullanımıyla ilişkili ciddi reaksiyon riski minör olarak kabul edilir. Bununla birlikte, iyotlu kontrast maddeler ciddi, hayati tehlike oluşturan, fatal anafilaktik/anafilaktoid reaksiyonları veya diğer hipersensivite belirtilerini tetikleyebilir. Uygulama yolu ve miktarından bağımsız olarak, anjiyoödem, konjunktivit, öksürük, prurit, rinit, hapşırma ve ürtiker gibi semptomlar tedavi gerektiren bir ciddi anafilaktoid reaksiyonun belirtileri olabilir.
Bu nedenle, ciddi bir reaksiyon ortaya çıkması olasılığına karşı, acil tedavi için gerekli ilaçlar ve ekipman, tıbben deneyimli ve yetenekli personel el altında hazır bulundurularak önceden önlem alınmalıdır. Muhtemel şok durumunda, kontrast madde uygulamasına derhal son verilmeli ve gerekiyorsa, spesifik intravenöz tedavi başlatılmalıdır. Tüm röntgen işlemi süresince, intravenöz girişi hızlandırmak üzere, kalıcı kanül veya kateter kullanılması önerilir.
Beta-adrenerjik bloke edici ajanları kullanan hastaların, özellikle de astım hastalarının bronkospazm eşiği daha düşük olabilir ve bu hastalar beta agonist ve adrenalin tedavisine daha düşük yanıt verebilirler. Bu durumda daha yüksek dozların verilmesi gerekebilir. Bu hastalar, anafilaksinin atipik semptomlarını da gösterebilir ve bu semptomlar yanlışlıkla vagal reaksiyon olarak değerlendirilebilir.
Genel olarak, hipersensitivite reaksiyonları minör solunum veya deri semptomları şeklinde (hafif soluma zorlukları, deride kızarıklık [eritem], ürtiker, prurit veya yüzde ödem gibi) ortaya çıkar. Anjiyoödem, subglotis, ödem, bronşiyal spazm ve şok gibi şiddetli reaksiyonlar seyrektir.
Bu reaksiyonlar, genellikle, kontrast ilacın uygulanmasını izleyen bir saat içinde ortaya çıkar. Seyrek vakalarda, hipersensitivitegecikmişolarakgörülebilir (saatler veya günler sonra),
ancak bu vakalar seyrek olarak yaşamı tehdit edicidir ve daha çok deri reaksiyonları şeklindedir.
Koagulopati
Gerek iyonik ve gerekse noniyonik kontrast maddelerle yapılan anjiyokardiyografik işlemler sırasında, miyokardiyal enfartüs ve inmeye yol açan ciddi, seyrek olarak fatal, tromboembolik olaylar bildirilmiştir. Vasküler kateterizasyon işlemi yapılırken, işleme bağlı tromboz ve embolizm riskini en aza indirmek üzere, anjiyografik tekniğe titizlikle dikkat edilmeli ve kateter sık sık heparinize salin çözeltisi gibi bir çözelti ile yıkanmalıdır.
Kateterizasyon sırasında kontrast madde dışındaki çeşitli diğer faktörlerin de tromboembolik olayların gelişmesinde etkisi olabileceği dikkate alınmalıdır. Bunlar, tetkikin süresi, enjeksiyon sayısı, kateter ve enjektör materyalinin tipi, altta yatan mevcut hastalıklar ve birlikte kullanılan ilaçlardır.
Tetkik mümkün olduğu kadar kısa zamanda tamamlanmalıdır.
Homosistinürisi olan hastalarda özel dikkat gösterilmelidir (Tromboembolizm riski).
In vitro olarak, noniyonik kontrast maddelerin koagülasyonu inhibe edici etkisi, iyonik kontrast maddelerinkinden daha zayıftır.
Hidrasyon
Kontrast madde uygulaması öncesinde ve sonrasında yeterli hidrasyon sağlanmalıdır. Gerekiyorsa, hasta, kontrast madde tamamen atılıncaya kadar intravenöz yolla hidrate edilmelidir. Bu durum özellikle, multipl miyeloma, diabetes mellitus, böbrek fonksiyon bozukluğu hastaları ve hiperürisemili hastalar gibi disproteinemi ve paraproteinemi durumlarını yaşayanlar için ve, infantlar, küçük çocuklar, yaşlı hastalar ve genel durumu kötü hastalar için geçerlidir. Risk altındaki hastalarda su ve elektrolit metabolizması kontrol edilmeli ve serum kalsiyum düzeyindeki düşmeye dair semptomlar olduğunda gereği yapılmalıdır.
Diüretik kullanımına bağlı dehidrasyon riski nedeniyle, akut böbrek hasarı riskini sınırlamak açısından ilk önce su ve elektrolit rehidrasyonu yapılması gereklidir.
Kalp - dolaşım reaksiyonları
Ciddi kardiyak hastalığı veya kalp-dolaşım hastalığı ve pulmoner hipertansiyonu olan hastalar hemodinamik değişiklikler veya aritmiler geliştirebileceğinden, bu hastalarda da dikkatli olunmalıdır.
Bu, özellikle, intrakoroner, sol ve sağ ventriküler kontrast madde uygulamaları sonrasında geçerlidir (Bkz. Bölüm 4.8).
Kardiyak yetmezliği, şiddetli koroner kalp hastalığı, stabil olmayan anjina pektoris, valvular hastalıklar, miyokardiyal enfarktüs öyküsü, koroner bypass ve pulmoner hipertansiyonu olan hastalar, kardiyak reaksiyonlara özellikle yatkındır.
Yaşlı hastalarda ve kardiyak hastalık öyküsü olan hastalarda, ECG'de iskemik değişiklikler gösteren reaksiyonlar ve aritmi daha sık ortaya çıkar.
Kardiyak yetmezliği olan hastalarda kontrast maddenin intravazal enjeksiyonu pulmoner ödeme neden olabilir.
Merkezi sinir sistemi bozuklukları
İohekzol gibi kontrast maddelerin kullanımı ile ilişkili olarak ensefalopati bildirilmiştir (Bkz. Bölüm 4.8). Kontrast ensefalopatisi, baş ağrısı, görme bozuklukları, kortikal körlük, konfüzyon, nöbetler, koordinasyon kaybı, hemiparez, afazi, bilinç kaybı, koma ve serebral ödem gibi nörolojik fonksiyon bozukluğu belirti ve semptomlarıyla ortaya çıkabilir. Semptomlar, genellikle, iohekzol uygulamasını izleyen dakikalar ila saatler içinde ortaya çıkar ve genelde birkaç gün sonra iyileşir. Kan-beyin bariyeri permeabilitesini arttıran faktörler, kontrast maddelerin beyin dokusuna transferini kolaylaştırır ve merkezi sinir sistemi reaksiyonlarına (örneğin, ensefalopati) yol açabilir.
Akut serebral enfarktüsü veya akut intrakraniyal kanaması olan hastalarla, kan-beyin bariyeri bozukluklarına yol açan hastalıkları olan kişiler ve serebral ödemi, akut demiyelinizasyou veya ilerlemiş serebral atherosklerozu olan hastalarda intravasküler uygulama yapılırken dikkatli olunmalıdır.
Eğer kontrast ensefalopatisinden şüpheleniliyorsa, iohekzol uygulaması durdurulmalı ve uygun tıbbi müdahale başlatılmalıdır.
Metastazların neden olduğu nörolojik semptomlar, dejeneratif veya inflamatuvar işlemler, kontrast madde uygulanmasıyla ağırlaşabilir.
Semptomatik serebrovasküler hastalıkları olan, inme öyküsü bulunan veya sık şekilde geçici iskemik atak yaşayan hastalarda, intra-arteriyal enjeksiyondan sonra, kontrast ilaca bağlı nörolojik komplikasyon riski artar. Kontrast maddenin intra-arteriyel enjeksiyonu, serebral iskemik olaylarla sonuçlanaabilen vazospzama neden olabilir.
Akut serebral patolojileri, tümörleri veya epilepsi hikayesi olanlar nöbet geçirmeye yatkındır ve bu nedenle özel dikkat gerekir. Alkolikler ve ilaç bağımlıları da nöbet ve nörolojik reaksiyonlar açısından daha fazla risk altındadır. Birkaç hastada miyelografiden sonra görülen geçici işitme kaybı veya sağırlığın, lomber ponksiyon yapılan yerdeki spinal sıvı basıncındaki düşüşe bağlı olduğu düşünülmektedir.
Renal reaksiyonlar
İyotlu kontrast madde kullanımı, serum kreatininde artışa ve akut böbrek hasarına neden olabilir. Kontrast ilaç uygulamasından sonra bu durumları önlemek için, böbrek yetmezliği ve diabetes mellitus gibi hastalıkları bulunan hastalarda özel dikkat gereklidir, çünkü bu hastalar risk altındadır.
Yatkınlığı artıran diğer nedenler, daha önce kontrast madde uygulanmasını takiben görülen renal yetmezlik, böbrek hastalığı öyküsü, yaşın 60 üstü olması, dehidrasyon, ilerlemiş arteroskleroz, dekompanse kalp yetersizliği, yüksek dozda kontrast madde ve çoklu enjeksiyon uygulaması, kontrast maddenin renal artere doğrudan uygulanması, diğer nefrotoksinlere maruz kalma, ağır ve kronik hipertansiyon, hiperürisemi, paraproteinemiler (miyelomatoz ve Waldenström makroglobulinemi plazmositoma) veya disproteinemilerdir.
Önleyici tedbirler arasında şunlar bulunur:
Yüksek risk altındakihastalarıntanımlanması
İyotlu kontrast madde kullanımı, geçiciböbrekyetmezliği ile sonlanabilir. Bu da metformin
İyotlu kontrast madde uygulamasından önceki 2 hafta içinde interlökin-2 ve interferonlarla tedavi edilmiş hastalar, geç ortaya çıkan advers reaksiyonlar açısından (eritem, grip benzeri semptomlar veya deri reaksiyonları) artmış bir risk ile ilişkili bulunmuştur.
Bazı nöroleptiklerin veya trisiklik antidepresanların birlikte kullanımı, nöbet eşiğini düşürebilir ve böylece kontrast maddeye bağlı nöbet riskini arttırır.
Beta blokerlerle tedavi, hipersensitivite reaksiyonları açısından eşiği düşürebilir ve aynı zamanda hipersensitivite reaksiyonlarının tedavisi için daha yüksek beta agonist dozları gerektirir.
Beta blokerler, vazoaktif maddeler, anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri, anjiyotensin reseptör antagonistleri, kan basıncı değişikliklerinin kardiyovasküler kompensasyon mekanizmalarının etkililiğini azaltabilir.
Tüm iyotlu kontrast maddeler tiroid fonksiyon testleri ile etkileşebilir. Bu nedenle tiroidin iyot bağlama kapasitesi birkaç haftaya kadar bir süre için azalabilir.
Kontrast maddenin serum ve idrardaki yüksek konsantrasyonları, biluribin, proteinler veya inorganik maddelerin (örneğin; demir, bakır, kalsiyum ve fosfat) laboratuar testleri ile etkileşebilir. Bu nedenle bu maddelerin analizleri tetkik gününde yapılmamalıdır.
Böbrek/Karaciğer yetmezliği:
Bu popülasyonda hiçbir etkileşme çalışması yapılmamıştır. Metformin ile ilgili uyarı için lütfen a€œÖzel kullanım uyarıları ve önlemleria€ başlığı altında a€œMetformin kullanan diyabetik hastalara€ bölümüne bakınız.
Pediyatrik popülasyon:
Pediyatrik popülasyonda etkileşme çalışması yapılmamıştır.
Geriyatrik popülasyon:
Geriyatrik popülasyonda etkileşim çalışması yapılmamıştır.
Gebelik kategorisi: B
OMNIPAQUE'ın hamilelikte kullanımı açısından güvenliliği kanıtlanmamıştır.
OMNIPAQUE 300 için, gebe insanlarda maruz kalmaya ilişkin klinik veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik/embriyonal gelişim/fetal gelişim/doğum ya da doğum sonrası gelişim ile ilgili olarak doğrudan ya da dolaylı zararlı etkiler olduğunu göstermemektedir. (Bkz. Bölüm 5.3).
Hamilelik süresince mümkün olduğunca radyasyona maruziyetten kaçınmak gerektiğinden, kontrast madde kullanılsın veya kullanılmasın, röntgen filmi ile yapılacak bir tetkikinin yararları olası risklerine karşı dikkatle değerlendirilmelidir. OMNIPAQUE, yararları risklerine üstün olmadıkça ve doktor tarafından zorunlu görülmedikçe, hamilelikte kullanılmamalıdır.
Risk ve yarar değerlendirmesi yapılırken, radyasyona maruziyetten kaçınmanın yanında, fötal tiroid bezinin iyota hassasiyeti de dikkate alınmalıdır. Anne karnında iyotlu kontrast maddeye maruz kalmış (gebelik sırasında anneye iyotlu kontrast madde uygulanmış olması durumu) olan tüm yenidoğanlarda, doğumu izleyen ilk hafta süresince, tiroid fonksiyonu izlenmelidir. Bebeklerin, özellikle de düşük doğum ağırlığı olanlar veya prematüreler, 2-6 haftalık iken tiroid fonksiyonunun tekrar test edilmesi önerilir (Bkz. Bölüm 4.4).
Kontrast maddelerin insan sütüne geçişi çok düşüktür ve barsaklar tarafından minimum oranda absorbe edilir. Bu nedenle emzirilen yeni doğanlara zararı muhtemel değildir. Anne, iyotlu kontrast madde uygulandıktan sonra normal bir şekilde emzirmeye devam edebilir. Bir çalışmada, enjeksiyondan sonra 24 saat içinde anne sütüne geçen ioheksol miktarı, ağırlığa göre ayarlanmış dozun %0.5'i olarak bulunmuştur. Enjeksiyondan sonraki ilk 24 saatte bebeğin sindirim yolu ile aldığı ioheksol miktarı, pediyatrik dozun sadece %0,2'sine karşılık gelmektedir.
İnsanlar için yeterli veri yoktur. Deneysel hayvan çalışmalarının bir değerlendirmesi, üreme, embriyo veya fetüsün gelişimi, gebelik süreci ve perinatal ve postnatal gelişim açılarından direkt veya indirekt zararlı etki göstermemiştir.
Son enjeksiyondan sonraki ilk bir saat içinde veya intratekal incelemelerden sonraki ilk 24 saat içinde araba veya makine kullanılması önerilmez (bkz. Bölüm 4.4). Bununla birlikte, inatçı postmiyelografik semptomların devam edip etmediği bireysel olarak değerlendirilmelidir.
Doz ve uygulama yolundan bağımsız olarak hipersensitivite reaksiyonları ortaya çıkabilir ve hafif semptomlar ciddi bir anaflaktoid reaksiyon/anafilaktoid şok tablosunun ilk belirtileri olabilir. Böyle bir durumda kontrast madde uygulanması derhal durdurulmalı ve gerekiyorsa, damar yolu ile spesifik tedavi yapılmalıdır.
İyotlu kontrast maddelerin uygulanmasından sonra, yaygın olarak, S-kreatinin düzeyinde geçici bir yükselme gözlenir, kontrast maddenin indüklediği nefropati ortaya çıkabilir.
İodizm veya a€œiyota bağlı kabakulak benzeri reaksiyona€ iyotlu kontrast maddelerin çok seyrek bir komplikasyonudur; tükrük bezlerinde, tetkikten yaklaşık 10 gün sonrasına kadar süren, şişme ve hassasiyete neden olur.
Aşağıda verilen sıklıklar, firma içi klinik dökümantasyona ve 200.000'den fazla hastayı içine alan büyük ölçekli yayımlanmış çalışmalara dayanmaktadır.
Sıklık tanımları şu şekilde yapılmıştır:
Çok yaygın (≥1/10), yaygın (a‰¥1/100 - <1/10), yaygın olmayan (a‰¥1/1,000 - <1/100), seyrek (a‰¥1/10,000 - <1/1,000), çok seyrek (<1/10,000) ve bilinmeyen (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor)
Seyrek: Hipersensitivite (yaşamı tehdit edici veya fatal olabilir); Belirtileri arasında şunlar bulunabilir: Dispne, döküntü, eritem, ürtiker, prürit, deri reaksiyonları, konjunktivit, öksürük, rinit, hapşırma, vaskülit, anjiyo ödem, laringeal ödem, laringospazm, bronkospazm veya non- kardiyojenik pulmoner ödem. Bu bulgular enjeksiyondan hemen sonra ortaya çıkabilir ve bir şok durumu başlangıcının belirtileri olabilir. Hipersensitiviteye bağlı deri reaksiyonları enjeksiyondan birkaç gün sonrasına kadar ortaya çıkabilir.
Çok seyrek Anafilaktik/Anafilaktoid reaksiyon (yaşamı tehdit edici veya fatal
olabilir)
Bilinmiyor: Anaflaktik/anaflaktoid şok (yaşamı tehdit edici veya fatal olabilir)
Yaygın olmayan: Baş ağrısı
Çok seyrek: Disgozi (geçici metalik tat), vazovagal senkop
Seyrek: Bradikardi
Çok seyrek: Hipertansiyon, hipotansiyon
Yaygın olmayan: Bulantı
Seyrek: Kusma, abdominal ağrı
Çok seyrek: Diyare
Bilinmiyor: Tükrük bezlerinde büyüme
Yaygın: Sıcaklık hissi
Yaygın olmayan Hiperhidroz, soğuk hissetme, vazovagal reaksiyonlar Seyrek: Ateş
Çok seyrek: Titreme (ürperme)
Bilinmiyor: İyodizm
Lütfen, ilkönce a€œGenela€ başlığı altında yer alan bölümü okuyunuz. Aşağıda sadece non- iyonik monomerik kontrast maddelerin intravasküler kullanımı sırasında görülen istenmeyen etkiler sıklıkları ile tanımlanmaktadır.
Özellikle intraarteriyel kullanımda görülen istenmeyen etkilerin niteliği, enjeksiyon yerine ve uygulanan doza bağlıdır. Kontrast maddenin belirli bir organda yüksek konsantrasyonda ulaştığı selektif arteriyografi ve diğer uygulamalar, o organda komplikasyonlara neden olabilir.
Bilinmiyor: Trombositopeni
Bilinmiyor: Tirotoksikoz, geçici hipotiroidizm
Bilinmiyor: Konfüzyon, ajitasyon, huzursuzluk, anksiyete
Seyrek: Baş dönmesi, parezi, fotofobi, uykusuzluk
Çok seyrek: Nöbetler, bilinç bozuklukları, serebrovasküler olay, stupor, duyusal bozukluklar (hipoestezi dahil), parestezi, tremor
Bilinmiyor: Geçici motor fonksiyon bozuklukları (konuşma bozuklukları, afazi, dizartri dahil), kontrast maddeye bağlı geçici ensefalopati (geçici hafıza kayıpları, dezoryantasyon, koma, retrograd amnezi, hemiparezi ve beyinde ödem dahil)
Seyrek: Görmede bozukluk (diplopi ve bulanık görme dahil)
Bilinmiyor: Geçici kortikal körlük
Bilinmiyor: Geçici işitme kaybı
Seyrek: Aritmi (bradikardi ve taşikardi dahil) Çok seyrek: Miyokard enfarktüsü, göğüste ağrı
Bilinmiyor: Şiddetli kardiyak komplikasyonlar (kardiyak arrest, kardiyorespiratuvar arrest dahil), kardiyak yetmezlik, koroner arter spazmı, siyanoz
Çok seyrek: Flushing
Bilinmiyor: Şok, arteriyel spazm, tromboflebit ve venöz tromboz
Yaygın : Solunum hızında geçici değişiklikler, respiratuvar distres Seyrek: Öksürük,respiratuvararest
Çok seyrek: Dispne
Bilinmiyor: Şiddetli respiratuvar belirti ve semptomlar, pulmoner ödem, akut respiratuvar distres sendromu, bronkospazm, laringospazm, apne, aspirasyon astım atağı
Seyrek: Döküntü, prurit, ürtiker
Bilinmiyor: Büllöz dermatit, Stevens-Johnson Sendromu, toksik epidermal nekroliz, akut jeneralize ekzantematöz putsulozis, eozinofili ile birlikte ilaç döküntüsü ve sistemik semptomlar, psöriyazisde alevlenme, eritem, ilaç erupsiyonu, ciltte eksfoliyasyon
Seyrek: Diyare,
Bilinmiyor: Pankreatitte alevlenme
Bilinmiyor: Artralji, kaslarda zayıflık, muskuloskeletal spazm, sırtta ağrı
Yaygın olmayan Akut böbrek hasarı
Bilinmiyor kan kreatininde yükselme
Yaygın olmayan: Ağrı ve rahatsızlık
Seyrek: Astenik durumlar (kırıklık, yorgunluk dahil)
Bilinmiyor: Ekstravazasyon dahil uygulama bölgesi reaksiyonları
Bilinmiyor: İyodizm
Lütfen, ilkönce a€œGenela€ başlığı altında yer alan bölümü okuyunuz. Aşağıda sadece non- iyonik monomerik kontrast maddelerin intratekal kullanımı sırasında görülen istenmeyen etkiler sıklıkları ile tanımlanmaktadır.
İntratekal kullanımdan sonraki istenmeyen etkiler gecikmiş olarak ortaya çıkabilir ve tetkikten birkaç saat ve hatta günler sonra devam edebilir. Bunların sıklığı sadece lomber ponksiyonun uygulandığı durumdakiler ile benzerdir.
Baş ağrısı, bulantı, kusma veya baş dönmesi büyük ölçüde ponksiyon yerindeki sızıntı sonucu subaraknoid boşlukta meydana gelen basınç kaybına bağlı olabilir. Basınç kaybını minimize etmek için beyin-omurilik sıvısının aşırı kaybından kaçınılmalıdır.
Bilinmiyor: Konfüzyon, ajitasyon, anksiyete
Çok yaygın: Baş ağrısı (şiddetli ve uzun süreli olabilir) Yaygın olmayan: Aseptik menenjit (kimyasal menenjit dahil) Seyrek: Nöbet,başdönmesi
Bilinmiyor: Elektroensefelogram anormallikleri, meninjizm, status epilepticus, kontrasta bağlı geçici ensefalopati (geçici hafıza kaybı, koma, stupor, retrograd amnezi, hemiparezi dahil), motor fonksiyon bozuklukları (konuşma bozuklukları, afazi, dizartri dahil), parestezi, hipoestezi ve duyusal bozukluklar
Seyrek: Görmede bozukluk (diplopi ve görmede bulanıklık dahil)
Bilinmiyor: Geçici kortikal körlük, fotofobi
Bilinmiyor: Geçici işitme kaybı
Yaygın: Bulantı, kusma
Seyrek: Boyun ağrısı, sırt ağrısı
Bilinmiyor: Kas spazmları
Seyrek: Ekstremitelerde ağrı
Bilinmiyor: Uygulama bölgesi reaksiyonları
Lütfen, ilkönce a€œGenela€ başlığı altında yer alan bölümü okuyunuz. Aşağıda sadece non- iyonik monomerik kontrast maddeler in vücut boşluklarında kullanımı sırasında görülen istenmeyen etkiler sıklıkları ile tanımlanmaktadır.
Endoskopik Retrograd Kolanjiyo Pankreotografi (ERCP):
Yaygın: Pankreatit, kan amilaz düzeylerinde yükselme
Oral kullanım:
Çok yaygın: Diyare
Yaygın: Bulantı, kusma Yaygın olmayan: Abdominal ağrı
Histerosalpingografi (HSG): Gastrointestinal hastalıklar Çok yaygın: Alt abdominal ağrı
Artrografi:
Bilinmiyor: Artrit
Çok yaygın: Ağrı
Herniografi:
Bilinmiyor: İşlem sonrası ağrı
Seçilmiş advers etkilerin açıklaması:
Kontrastı arttırılmış koroner-, serebral-, renal- ve periferik arter anjiyografileri ile bağlantılı tromboembolik komplikasyonlar bildirilmiştir. Kontrast madde bu komplikasyonlara katkıda bulunmuş olabilir (bkz. Bölüm 4.4).
Kontrastı arttırılmış koroner anjiyografi sırasında veya sonrasında, akut miyokard enfarktüsü dahil, kardiyak komplikasyonlar bildirilmiştir. Yaşlı hastalar veya şiddetli koroner arter hastalığı, stabil olmayan anjina pektorisi ve sol ventrikül disfonksiyonu olanlarda risk daha fazladır (bkz.Bölüm 4.4).
Çok seyrek durumlarda, kontrast madde kan-beyin bariyerini geçerek kontrast maddenin serebral korteks tarafından alınmasına yol açabilir. Bu durum, nörolojik reaksiyonlara sebep olabilir. Bu reaksiyonlar arasında, konvülziyonlar, geçici motor veya duyusal bozukluklar, geçici konfüzyon, geçici hafıza kaybı ve ensefalopati olabilir (bkz.Bölüm 4.4).
Anaflaktoid reaksiyon ve anaflaktik şok, aşırı bir hipotansiyona ve hipoksik ensefalopati gibi hipotansiyonla ilişkili belirti ve bulgulara, renal ve hepatik yetmezliğe neden olabilir (bkz. Bölüm 4.4).
Çeşitli vakalarda, kontrast maddenin ekstravazasyonu lokal ağrı ve ödeme neden olmuştur. Bu durumlar genellikle sekel bırakmadan düzelmiştir. İnflamasyon, doku nekrozu ve kompartman sendromu ortaya çıkmıştır (bkz. Bölüm 4.4).
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Pediyatrik hastalar:
Prematüre infantlar, yenidoğanlar ve diğer çocuklarda, iyotlu kontrast madde uygulanmasını takiben geçici hipotiroidizm bildirilmiştir. Prematüre infantlar, iyot etkisine özellikle duyarlıdır. Anne sütü alan prematüre bir infantta geçici hipotiroidizm bildirilmiştir. Emziren anne tekrarlanan şekilde OMNIPAQUE'a maruz kalmıştır (bkz. Bölüm 4.4).
Özellikle infantlarda ve küçük çocuklarda, kontrast madde uygulanması öncesinde ve sonrasında yeterli hidrasyon mutlaka sağlanmalıdır. Nefrotoksik ilaçların kullanımı ertelenmelidir. İnfantlarda yaşa bağlı olarak glomeruler filtrasyon hızının daha düşük olması, kontrast maddelerin atılımının gecikmesine yol açabilir.
Şüpheli advers reaksiyonların raporlanması
Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir. (www.titck.gov.tr; e- posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99)
OMNIPAQUE ile ilgili klinik öncesi veriler güvenlilik sınırının yüksek olduğunu göstermektedir ve rutin intravasküler kullanım için sabit bir üst doz seviyesi belirlenmemiştir. Hasta belirli bir süre zarfında kg vücut ağırlığı başına 2000 mg I'ı aşan miktarlar almadıkça, renal fonksiyonları normal hastalarda semptomatik doz aşımı görülmesi muhtemel değildir. Kontrast maddenin yüksek dozlarının renal tolerabilitesi için işlemin süresi önemlidir (tï¾2 saat) Çocuklardaki kompleks anjiyografik uygulamalardan sonra, özellikle de yüksek konsantrasyonda kontrast maddenin çoklu dozlarının uygulandığı durumlarda, kaza ile doz aşımı görülme ihtimali yüksektir.
Doz aşımı görüldüğü hallerde, meydana gelen su veya elektrolit dengesizlikleri düzeltilmelidir. Böbrek fonksiyonları en azından izleyen 3 gün süre ile gözlenmelidir. Gerekirse, hastanın vücut sisteminden fazla kontrast maddeyi uzaklaştırmak için hemodiyaliz kullanılabilir. Spesifik bir antidotu yoktur.