4.   KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

PAPAVERİN HCl aşağıdaki koşullarda bir antispazmodik etkisinden dolayı;

Vazospastik bir elementin bulunduğu periferik vasküler hastalık,

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli

PAPAVERİN HCl, bir doktor tarafından veya sağlık teknisyeni gözetiminde uygulanmalıdır.

Tedavi edilen hastada herhangi bir hepatotoksisite belirti ve bulgusu görülmesi durumunda PAPAVERİN HCl uygulaması kesilmelidir.

Parenteral tedaviden önce ve tedavi sırasında EKG takibi yapılmalıdır.

Yetişkinlerde:

30 ila 120 mg.

Uygulama yavaş olmalıdır (1-2 dakika).

Anında etki istenen durumlarda intravenöz kullanım uygulanmalıdır.

Uygulama şekli:

PAPAVERİN HCl intramüsküler (IM) ya da intravenöz (IV) uygulanabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:

Böbrek yetmezliği:

Veri bulunmamaktadır.

Karaciğer yetmezliği:

Tedavi edilen hastalarda herhangi bir hepatoksisite belirti ve bulgusu görülmesi durumunda PAPAVERİN HCl uygulaması kesilmelidir. Karaciğer yetmezliğinde kontrendikedir (bkz.Bölüm 4.3)

Pediyatrik popülasyon:

18 yaşından küçük çocuklara IV enjeksiyon önerilmez.

Geriyatrik popülasyon:

Yetişkinler için önerilen doz kullanılır.

4.3. Kontrendikasyonlar

PAPAVERİN HCl aşağıdaki durumlarda kontrendikedir;

Papaverine veya PAPAVERİN HCl'in içeriğindeki Bölüm 6.1'de bahsedilen diğer bileşenlerden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olan hastalarda

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

Çok hızlı IV enjeksiyon, aritmilere ve ölümcül apneye yol açabilir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Papaverin, levodopanın (antiparkinson ajanı) terapötik etkisini azaltır.

Kalsiyum antagonistleri ile tedavi edilirken PAPAVERİN HCl verildiğinde, papaverinin etkisini artırmaları olasıdır.

Zayıf antiaritmik özelliği nedeniyle PAPAVERİN HCl, hipotansif ajanlar gibi benzer tıbbi ürünlerin etkilerini artırabilir.

Nikotin, PAPAVERİN HCl'in vazodilatör etkilerini azaltabilir, hatta ortadan kaldırabilir. Santral sinir sistemi depresanları PAPAVERİN HCl'in etkilerini az da olsa artırabilir. PAPAVERİN HCI kombine kullanıldığında sinerjistik etki ortaya çıkabilir.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler

Veri bulunmamaktadır.

Pediyatrik popülasyon

Veri bulunmamaktadır.

4.6. Gebelik ve laktasyon

Gebelik kategorisi: C.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon) PAPAVERİN HCl, çocuk doğurma potansiyeli bulunan ve kontrasepsiyon uygulamayan kadınlar için önerilmez.

Gebelik dönemi

Papaverinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve /veya embriyonal/fetal gelişim ve/veya doğum ve/veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (bkz. Bölüm 5.3). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

PAPAVERİN HCl, gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.

Laktasyon dönemi

Papaverin veya metabolitlerinin anne sütüne geçip geçmediği bilinmemektedir. Emzirilen bebek için bu risk göz ardı edilemez.

Emzirme veya PAPAVERİN HCl tedavisinin kesilmesine ya da devam edilmesine ilişkin olarak, emzirmenin bebeğe olan yararı ve PAPAVERİN HCI tedavisinin emziren anneye olan yararı düşünülmelidir.

Üreme yeteneği/Fertilite

Papaverinin üreme yeteneği veya fertilite üzerindeki etkilerine ilişkin insanlarda veya hayvanlarda yeterli çalışma bulunmamaktadır (bkz. Bölüm 5.3). Hayvan çalışmaları üreme toksisitesini değerlendirmek için yeterli değildir (bkz. bölüm 5.3).

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

PAPAVERİN HCl uygulaması uyuşukluğa ve baş dönmesini içeren sersemlik haline neden olabileceğinden araç ve makine kullanırken dikkatli olunmalıdır. Araç ve makine kullanan hastalar bu yönde uyarılmalıdır.

4.8. İstenmeyen etkiler

Yan etkiler aşağıda sistem organ sınıfına göre listelenmiştir. Sıklıklar şu şekilde tanımlanmıştır:

Çok yaygın (≥1/10); yaygın (a‰¥1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (a‰¥1/1000 ila <1/100); seyrek (a‰¥1/10000 ila <1/1000); çok seyrek (<1/10000); bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor.)

Tablo: Yan etkiler
Sistem organ sınıfı	Sıklık	4.8. İstenmeyen etkiler
Bağışıklık sistemi hastalıkları	Çok seyrek	Aşırı duyarlılık reaksiyonları
Sinir sistemi hastalıkları (Otonom sinir sistemi)	Seyrek	Solunum derinliğinde artış, depresyon, baş dönmesini içeren sersemlik hali, baygınlık, baş ağrısı, uyuşukluk, sedasyon, yorgunluk, dikkat dağınıklığı, halsizlik, güçsüzlük ve laterji
Kardiyak hastalıklar	Seyrek	Taşikardi, aritmiler (çok hızlı enjeksiyon veya enjeksiyonun çok yüksek dozlarda verilmesi durumlarında), atriyoventriküler blok
Vasküler hastalıklar	Seyrek	Hipotansiyon veya kan basıncında artış
Gastrointestinal hastalıklar*	Seyrek	Kabızlık, bulantı, ishal, abdominal rahatsızlık, iştahsızlık ve kusma
Hepatobiliyer hastalıklar	Bilinmiyor	Hepatotoksisite: Hepatit ve karaciğer enzimlerinde (alkalen fosfataz, AST) artış hepatotoksisiteyi düşündürür

Deri ve deri altı doku hastalıkları	Seyrek	Kaşıntı, döküntü
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar	Seyrek	Genel rahatsızlık hissi, yüzde kızarıklık, terleme, ağız ve boğazda kuruluk
	Bilinmiyor	Enjeksiyon yerinde tromboz

* Önceden bağırsak hareket bozukluğu olanlarda sindirim sistemi yan etkileri daha fazla görülür.

Şüpheli advers reaksiyonlarının raporlanması

Ruhsatlandırma sonrası şüpheli ilaç advers reaksiyonlarının raporlanması büyük önem taşımaktadır. Raporlama yapılması, ilacın yarar/risk dengesinin sürekli olarak izlenmesine olanak sağlar. Sağlık mesleği mensuplarının herhangi bir şüpheli advers reaksiyonu Türkiye Farmakovijilans Merkezi (TÜFAM)'ne bildirmeleri gerekmektedir (www.titck.gov.tr; e-posta: tufam@titck.gov.tr; tel: 0 800 314 00 08; faks: 0 312 218 35 99).

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Belirtiler

Doz aşımı bulantı, kusma, güçsüzlük, santral sinir sistemi depresyonu, flushing, baygınlık,

inme, kalp ritim bozuklukları ve taşikardi ile birlikte vazomotor instabiliteye neden olabilir. Akut doz aşımı, hipotansiyon ve kardiyorespiratuar depresyonla ifade edilebilir.

Tedavi

Doz aşımının ilk belirtilerinde tedavi kesilmeli ve hastaneye yatış gerekip gerekmediğine karar verecek olan tedavi eden hekim bilgilendirilmelidir.

Doz aşımı durumunda semptomatik tedavi hastanın ventilasyonunu ve kan dolaşımını desteklemekten oluşur.

Vital bulgular (kan gazı ve kardiyak ileti bulguları) izlenmelidir.

Nöbet durumunda diazepam, fenitoin veya fenobarbitalin parenteral uygulanmalıdır.

Dirençli nöbet durumunda, genel anestezi indüksiyonu için tiyopental ve halotan; paralizi sağlamak için de nöromüsküler bloke edici bir ajan uygulanabilir.

Hipotansiyonu tedavi etmek için IV sıvı ve gerekirse sempatomimetik ajanlar (norepinefrin) uygulanabilir.

Kardiyak bozuklukların tedavisi için, EKG takibi ile birlikte IV kalsiyum glukonat uygulaması yardımcı olabilir.