SILVERDIN PLUS 50 G krem Farmakolojik Özellikler
Deva Holding A.Ş.
[ 21 March 2014 ]
Deva Holding A.Ş.
[ 21 March 2014 ]
Farmakoterapötik Grup: Topikal kullanılan sülfonamid kombinasyonları ATC kodu: D06BA51 Etki Mekanizması
Gümüş sülfadiazin geniş bir anti-bakteriyel aktiviteye sahiptir. Gram-negatif ve gram-pozitif birçok bakteriye bakterisidal olmasının yanı sıra mantarlara karşı da etkilidir. İn vitro testlerden elde edilen sonuçlar aşağıda verilmektedir.
Gümüş sülfadiazinin diğer antimikrobiyel ajanlara dirençli bakterileri inhibe ettiği ve bileşenin sülfadiazine göre üstünlüğü ile ilgili yeterli veri bulunmaktadır.
Radyoaktif mikronize gümüş sülfadiazin, elektron mikroskobu ve biyokimyasal tekniklerin kullanıldığı çalışmalar gümüş sülfadiazinin etki mekanizmasının gümüş nitrat ve sodyum sülfadiazinden farklı olduğu göstermiştir. Gümüş sülfadiazin bakterisidal etkisini gerçekleştirmek için yalnızca hücre zarı ve hücre duvarında etki göstermektedir.
Gümüş sülfadiazin konsantrasyonu Duyarlı suşlar/Test edilen toplam suş | ||
Sınıf/Tür | 50 pg/mL | 100 pg/mL |
Pseudomonas aeruginosa | 130/130 | 130/130 |
Xanthomonas (Pseudomonas) maltophilia | 7/7 | 7/7 |
Enterobacter türleri | 48/50 | 50/50 |
Enterobacter cloacae | 24/24 | 24/24 |
Klebsiella türleri | 53/54 | 54/54 |
Escherichia coli | 63/63 | 63/63 |
Serratia türleri | 27/28 | 28/28 |
Proteus mirabilis | 53/53 | 53/53 |
Morganella morganii | 10/10 | 10/10 |
Providencia rettgeri | 2/2 | 2/2 |
Providencia türleri | 1/1 | 1/1 |
Proteus vulgaris | 2/2 | 2/2 |
Citrobacter türleri | 10/10 | 10/10 |
Acinobacter calcoaceticus | 10/11 | 11/11 |
Staphylococcus aureus | 100/101 | 100/101 |
Staphylococcus epidermidis | 51/51 | 51/51 |
P-Hemolitik Streptococcus | 4/4 | 4/4 |
Enterococcus türleri | 52/53 | 53/53 |
Corynebacterium-diphtheriae | 2/2 | 2/2 |
Clostridium perfringens | 0/2 | 0/2 |
Candida albicans | 43/50 | 50/50 |
Gümüş sülfadiazin karbonik anhidraz inhibitörü değildir ve bu tür ajanların kontrendike olduğu durumlarda kullanımı uygun olabilir.
SİLVERDİN PLUS krem topikal anestezik bir madde olan lidokain ihtiva eder. Lidokain uyarının başlaması ve iletilmesi için gereken iyon akışını inhibe ederek sinir hücresi membranım stabilize eder ve lokal anestezi oluşumunu sağlar. Etkinin başlaması 3-5 dk içinde olur.
Genel özellikler Gümüş sülfadiazin:
Emilim:
Geniş yüzeylere ve/veya uzun süreli uygulanmasında gümüşün sistemik absorbsiyonu sonucu klinik aıjiri oluştuğuna dair bulgular mevcuttur.
Sülfadiazin yaraya kolaylıkla difüze olur ve dolaşıma girer.
Geçiş miktarı büyük ölçüde yaranın durumuna ve uygulanan doza bağlıdır.
Gümüş sistemik olarak emilmese de, sülfadiazin özellikle geniş bir alana uygulandıysa ve/veya uzun süre kullanıldıysa kana geçebilir. Radyoaktif gümüş sülfadiazin ile yapılan çalışmalar, gümüşün topikal uygulamalarda emilmediğini göstermiştir.
Dağılım:
Emilimi gerçekleşen herhangi bir gümüş miktarı özellikle karaciğerde olmak üzere vücutta uzun süreler kalabilir.
Serum sülfonamid seviyesi yanmış alanın genişliğiyle ve uygulanan kremin miktarı ile doğru orantılıdır. Vücudun geniş alanlarında uzun süreli yara tedavisinde, pediyatrik serum sülfonamid seviyesi erişkin serum sülfonamid seviyesine ulaşabilir (8-12 miligram/desilitre). Gümüş sülfadiazin alan ağır yanık oluşmuş hastalann serumunda, topikal uygulamayı takip eden 24 saat içinde 9.1 mg/dl’ye varan sülfadiazin konsantrasyonlan bildirilmiştir.
Biyotransformasvon:
Sülfadiazin karaciğerde asetillenir ve okside olur. Sülfadiazin kanda %40 varan oranda asetil türevi olarak bulunur.
Eliminasyon:
Sülfadiazin böbreklerden %60 oranında değişmeden idrarla atılır.
İlacın yarılanma ömrü 10 saat olup anürik hastalarda 22 saate kadar uzayabilir.
Doğrusallık/ Doğrusal Olmayan Durum:
Geçerli değildir.
Lidokain:
Emilim:
Lidokain topikal uygulamayı takiben mukoz membranlardan emilebilir. Emilim hızı ve miktarı; uygulama bölgesi, süresi, konsantrasyon ve toplam dozaja bağlıdır. Lidokain, aynı zamanda gastrointestinal kanaldan da iyi emilir, ancak bir miktar değişmemiş ilaç karaciğerde biyotransformasyon nedeniyle dolaşımda tespit edilmiştir.
Dağılım:
Lidokain’in plazma proteinlerine bağlanması, ilaç konsantrasyonu ile ilişkilidir ve bağlı fraksiyon artan ilaç konsantrasyonu ile düşer. 1-4 pg/ml serbest baz konsantrasyonunda, %60-80 oranında lidokain proteinlere bağlı bulunur. Bağlanma aynı zamanda alfa-l-asit-glikoprotein plazma konsantrasyonuna bağlıdır. Lidokain, kan-beyin ve plasental bariyerleri büyük ihtimalle pasif difüzyon ile geçer.
Biyotransformasyon:
Lidokain, karaciğerden hızla biyotransformasyona uğrar ve metabolitleri ile değişmemiş ilaç böbrekler yolu ile atılır. Yaklaşık % 90Y çeşitli metabolitleri şeklinde karaciğerde metabolize olur.
Eliminasyon:
Lidokainin yaklaşık %10’u böbrekler yoluyla değişmeden atılır. İdrarda rastlanan başlıca metaboliti 4-hidroksi-2,6-dimetilanilinin bir konjugatıdır. Lidokain metabolizmasına ilişkin çalışmalarda, intravenöz bolus lidokain enjeksiyonunu takiben lidokainin eliminasyon yarı ömrü 1.5-2 saat olarak gösterilmiştir.
Doğrusallık / Doğrusal Olmayan Durum:
Geçerli değildir.
Hastalardaki karakteristik özellikler Böbrek / karaciğer yetmezliği:
Lidokain karaciğerden hızlı bir şekilde metabolize olduğundan, karaciğer fonksiyonlarının etkilenmesi durumunda lidokainin kinetiği değişebilir.
SİLVERDİN PLUS’taki konsantrasyonun üç ila on katı düzeyde gümüş sülfadiazinin uygulandığı, sıçanlarda 24 aylık ve farelerde 18 aylık uzun dönem dermal toksisite çalışmalarında karsinojenite belirtisi bulunmamıştır.
Lidokainin mutajenik ve kanserojenik potansiyelini ve fertilite üzerine etkilerini değerlendirmek için yeterli çalışma yapılmamıştır.
Lidokain’in mutajenik potansiyeli Ames Salmonella/mammalian mikrozom testiyle, insan lenfositindeki yapısal kromozom sapmasının in vitro analiziyle ve in vivo fare mikronukleus analizi ile test edilmiştir. Bu testlerde herhangi bir mutajenik etki belirtisi görülmemiştir. 2,6-ksilidinin ve lidokain metabolitinin mutajenisitesi karma sonuçlu farklı testlerle çalışılmıştır. Sadece metabolik aktivasyon şartlarındaki Ames testinde bileşik zayıf mutajenik bulunmuştur. İlave olarak, aktivasyonlu veya aktivasyonsuz timidin kinaz yerinde indüklenmiş kromozom sapmasında ve solüsyon konsantrasyonunun 1.2 mg/ml olduğu kardeş kromatografık değişimlerde, 2,6-ksilidinin mutajenik olduğu gözlenmiştir. In vivo denemelerinde genotoksisite kanıtı bulunmamıştır.