TISSEEL LYO 2 ml trombin çöz. ve 2 ml fibrinojen çöz. içeren iki bileþenli fibrin yapýþtýrýcý { E.Ý.P } Farmakolojik Özellikler
Pierre Fabre İlaç A.Ş.
[ 19 March 2016 ]
Pierre Fabre İlaç A.Ş.
[ 19 March 2016 ]
Farmakoterapötik grup: Lokal hemostatikler, ATC kodu: B02BC; doku yapıştırıcılar, ATC kodu: V03AK
Fibrin adezyon sistemi, fizyolojik kan pıhtılaşmasının son dönemini taklit eder. Fibrinojenin fibrin monomerleri ve fibrinopeptidlere parçalanmasıyla fibrinojenin fibrine dönüşümü gerçekleşir. Fibrin monomerleri bir araya toplanır ve bir fibrin pıhtısı oluşur. Trombinin ve kalsiyum iyonlarının birlikte etkisiyle Faktör XIII’den oluşan Faktör XIIIa, fibrin liflerinin çapraz bağlanmasıyla pıhtıyı stabilize eder.
Yarada iyileşme süreci ilerlerken, plazmin uyarısıyla fibrinolitik aktivite artar ve fibrinin fibrin yıkım ürünlerine dönüşümü başlar. Fibrinin proteolitik yıkımı anti-fibrinolitiklerce inhibe edilir. TISSEEL LYO bileşiminde bulunan aprotinin bir anti-fibrinolitik olarak pıhtının prematür yıkımını önler.
Etkililiği kanıtlamak için gerçekleştirilen in vivo çalışmalarda hastaların durumunu mümkün olduğunca yansıtan dört hayvan modeli seçilmiştir. Çalışmalarda TISSEEL yara iyileşmesinde olduğu kadar primer ve sekonder hemostazın sağlanmasında da etkili olarak bulunmuştur.
ePTFE (genişletilmiş politetrafluroetilen) kanül ile vasküler cerrahi uygulanan toplam 213 hastada (120 TISSEEL ile, 93 kontrol grubu ile), parsiyel hepatik rezeksiyon uygulanan toplam 70 hastada (35 TISSEEL ile, 35 kontrol grubu ile) ve kardiyopulmoner bypass ve medyan sternomi ile kardiyak cerrahi uygulanan toplam 317 hastada (157 TISSEEL ile, kontrol grubu olarak tek virüs ile inaktive edilmiş formu olan öncü ürün ile 160 hastada) hemostaz ve sütur desteğini göstermek üzere klinik çalışmalar yürütülmüştür.
Genel özellikler
TISSEEL LYO sadece epilezyonel kullanıma yöneliktir. İntravasküler uygulanması kontrendikedir. Dolayısıyla insanda intravasküler farmakokinetik çalışmalar yapılmamıştır.
Değişik tür laboratuvar hayvanlarında farmakokinetik çalışmalar gerçekleştirilmemiştir.
Fibrin yapıştırıcılar3hemostatikler endojen fibrin ile aynı yolla fibrinoliz ve fagositoz aracılığıyla metabolize olurlar..
TİSSEEL LYO’dan sistemik yararlanım yoktur.
Emilim:
Yerel olarak TISSEEL LYO uygulanan vücut bölgelerinden vücut sıvı ve dokularına emilimi olmaz.
Dağılım:
Vücutta karaciğerden doğal olarak üretilen fibrinojen en yoğun olarak plazmada bulunur. Kan plazmasının yaklaşık %5’i fibrinojendir. Plazmadaki fibrinojen miktarı yaklaşık olarak 5 gZlitre’dir. Fibrinojen sadece kan plazmasında değil, aynı zamanda çeşitli vücut sıvılarında da (lenf sıvısı, iltihabi sıvı birikintileri vb) bulunur.
Kanı pıhtılaştıran bir protein olan trombin normalde vücut sıvılarında bulunmaz. İhtiyaç halinde karaciğerde üretilen protrombinin enzimatik yıkımıyla oluşur ve fibrinojeni fibrine yani suda erimeyen haline dönüştürür
Aprotinin vücutta doğal olarak üretilmez ve bulunmaz. Sığır kaynaklı aprotinin intravenöz yoldan uygulandığında plazma yarılanma süresinin yaklaşık 150 dakika olduğu ve terminal yarılanma süresinin ise yaklaşık 10 saat olduğu bilinmektedir.
Biyotransformasyon:
Trombinin etkisiyle fibrinojenin fibrine dönüşümü sonucu oluşmuş fibrin monomerleri biraraya toplanır ve fibrin pıhtısı oluşur. Fibrin liflerinin çapraz bağlanmasıyla sabitleşen pıhtıdaki fibrin ise daha sonra yani pıhtıya artık gerek kalmadığı zaman fibrin yıkım ürünlerine dönüşür. Karaciğerde metabolize edilen fibrin yıkım ürünleri ise böbreklerden atılır.
Vücuda dışarıdan uygulanan aprotinin lizozomal enzimler tarafından yavaş bir yıkıma uğrarlar.
Eliminasyon:
Fibrin yıkım ürünleri böbreklerden elimine olmaktadır.
Tek bir intravenöz doz radyoaktif işaretli aprotinin uygulanması sonrası, radyoaktivitenin yaklaşık %25-40 kadarı idrarla elimine edilmiştir. Bir milyon KIU aprotininin 30 dakikada infüzyonu sonrası yaklaşık %2’si, 2 milyon KIU’luk daha yüksek bir doz aprotininin 30 dakikada infüzyonu sonrası ise yaklaşık %9’u idrarla değişmeden atılmaktadır.
Özel uygulama yöntemi (genellikle tek, sadece istisnai durumlarda birkaç mL’lik tekrar eden uygulama) ve etki mekanizmasının (diğer organ ve dokulara sistemik etki ya da dağılım olmaksızın lokal etki) yanı sıra doğası gereği, TISSEEL LYO’nun kronik toksisite, karsinojenite, üreme ve gelişim toksisitesi veya immün stimülasyonu üzerine mevcut klinik öncesi güvenlilik verisi bulunmamaktadır.
Sıçan ve tavşanlarda yapılan tek-doz toksisite çalışmalarında TISSEEL LYO akut toksisiteye neden olmamıştır. Ayrıca, uygun in vitro testlerde hiçbir mutajenisite kanıtı görülmemiştir. Yapıştırıcı protein çözeltisi de mükemmel hücresel uygunluk ve non-sitotoksisite göstererek in vitro insan fibroblast kültürlerinde iyi tolere edilmiştir. Detaylı literatür incelemesi temel alındığında, çözücü/deterjan kalıntılarının TISSEEL LYO üzerindeki negatif etkisinin veya toksisitesinin ihmal edilebilir düzeylerde olduğu kabul edilmektedir.
6. FASRAASÖTİK ÖTEELHKLR