TOBSIN % 0.3 5 ml oftalmik solüsyon Farmakolojik Özellikler
MENARİNİ İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş
[ 30 December 1899 ]
MENARİNİ İlaç Sanayi ve Ticaret A.Ş
[ 30 December 1899 ]
Farmakoterapötik grup: Oftalmolojikler, antiinfektifler, antibiyotikler.
ATC kodu: S01AA12
Tobramisin güçlü, geniş spektrumlu, hızlı bakterisidal etkili bir aminoglikozid antibiyotiktir. Başlıca etkisini bakteri hücreleri üzerinde polipeptid bağlanmasını ve ribozom üzerinde sentezlenmesini engelleyerek gösterir.
Direnç mekanizması
Tobramisine direnç, farklı mekanizmalarla oluşmaktadır. Bunlar şu şekildedir: (1) bakteri hücresi içerisindeki ribozomal alt biriminin değişiklikleri; (2) tobramisinin hücre içerisine taşınmasıyla girişim ve (3) adenilleyici, fosforilleyici ve asetilleyici enzimleri dizisi ile tobramisinin inaktivasyonu. İnaktive edici enzimlerin üretimi için genetik bilgiler, bakteri kromozomu veya plazmidler üzerinden elde edilebilir. Diğer aminoglikozitlere çapraz direnç oluşabilir.
Sınır değerler
Sınır değerler ve in vitro spektrum, aşağıda belirtildiği gibi sistemik kullanıma bağlıdır. Lokal olarak daha yüksek konsantrasyonlar elde edildiği ve lokal fiziksel/kimyasal koşullar ürünün uygulama bölgesindeki aktivitesini etkileyebileceği için, bu sınır değerler tıbbi ürünün topikal oküler kullanımı için geçerli olmayabilir. EUCAST’a göre, tobramisin için aşağıdaki sınır değerler belirlenmektedir:
• Enterobacteriaceae S < 2 mg/l, R > 4 mg/l
• Pseudomonas spp. S < 4 mg/l, R > 4 mg/l
• Acinetobacter spp. S < 4 mg/l, R > 4 mg/l
• Staphylococcus spp. S < 1 mg/l, R > 1 mg/l
• Türle ilgili olmayan S < 2 mg/l, R > 4 mg/l
Aşağıda listelenen bilgiler, mikroorganizmaların bu ilaçta tobramisine duyarlı olup olmayacağı hususundaki olasılıklar hakkında sadece tahmini bir kılavuz sunmaktadır. Konjonktivitte gözlemlenen gibi gözün dış enfeksiyonlarından izole edilen bakteri türleri burada sunulmaktadır.
Edinilen direncin prevalansı, seçilen türler için coğrafi olarak ve zamanla değişiklik gösterilebilir; özellikle ciddi enfeksiyonları tedavi ederken direnç hakkında lokal bilgi arzu edilmektedir. Direncin lokal prevalansının, en azından bazı enfeksiyon tiplerinde tobramisin yararlılığının sorgulanabilir olduğu seviyede, gerekli olduğu üzere uzman tavsiyesi alınmalıdır.
YAYGIN OLARAK DUYARLI TÜRLER
Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar:
Bacillus megaterium
Bacillus pumilus
Corynebacterium accolens
Corynebacterium bovis
Corynebacterium macginleyi
Corynebacterium pseudodiphtheriticum
Kocuria kristinae
Staphylococcus aureus (metisiline duyarlı - MSSA)
Staphylococcus haemolyticus (metisiline duyarlı- MSSH)
Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar:
Acinetobacter junii
Acinetobacter ursingii
Citrobacter koseri
Escherichia coli
Klebsiella oxytoca
Klebsiella pneumoniae
Moraxella catarrhalis
Moraxella oslonensis
Morganella morganii
Neisseria perflava
Proteus mirabilis
Pseudomonas aeruginosa
Serratia liquifaciens
Diğer ilgili patojenlere karşı anti-bakteriyel aktivite
EDİNİLEN DİRENCİN PROBLEM OLABİLECEÐİ TÜRLER
• Acinetobacter baumanii
• Bacillus cereus
• Bacillus thuringiensis
• Kocuria rhizophila
• Staphylococcus epidermidis
• Staphylococcus haemolyticus (metisiline duyarlı -MRSH)
• Staphylococcus, diğer koagülaz-negatif türler
• Serratia marcescens
DOÐAL DİRENÇLİ ORGANİZMALAR
Aerobik Gram-pozitif mikroorganizmalar:
Enterococcus faecalis
Staphylococcus auereus (methicillin resistant- MRSA)
Streptococcus mitis
Streptococcus pneumoniae
Streptococcus pyogenes
Streptococcus sanguis
Aerobik Gram-negatif mikroorganizmalar:
Chryseobacterium indologenes
Haemophilus influenzae
Stenotrophomonas maltophilia
Anaerobik Bakteriler:
Propionibacterium acnes
Pediatrik Popülasyon:
Bakteriyel konjonktivit, blefarit veya blefarokonjonktivit tedavisi için tobramisin göz damlaları veya göz merhemi ile yürütülen 10 klinik çalışmaya 600’ün üzerinde pediatrik hasta kaydedilmiştir. Bu hastaların yaşı 1 ile 18 arasında değişmiştir. Genelde pediatrik hastalarda güvenlilik profili yetişkin hastalardakine benzerdir. 1 yaşın altındaki çocuklar için, veri bulunmadığından pozoloji önerisinde bulunulamaz.
5.2. Farmakodinamik özellikler
Genel Özellikler
Emilim
Tobramisinin topikal oküler uygulamasını takiben tobramisinin sistemik maruziyeti düşüktür. Ancak %0.3’lük topikal oküler tobramisin, tek doz uygulma sonrasında insan gözyaşında 527±428 pg/ml tobramisine ulaşır. Oküler yüzey konsantrasyonu genellikle en dirençli izolatların MİK (minimum inhibisyon konsantrasyonu) değerlerini aşar (MİK > 64 pg/ml).
Dağılım
Plazma yarı ömrü yaklaşık olarak 2 saat, klerensi 0.04 l/s/kg ve dağılım hacmi 0.26 l/kg’dır.
Biyotransformasyon
Tobramisinin plazma proteinlerine bağlanma oranı %10’dan azdır. Tobramisinin oral biyoyararlanımı düşüktür (<1%).
Eliminasyon
Tobramisin öncelikle değişmemiş ilaç olarak, glomerüler filtrasyon yoluyla hızlı ve yoğun bir şekilde idrarda atılır.
Doğrusallık /Doğrusal olmayan durum
Topikal oküler uygulamam sonrasında oküler ya da sistemik absorpsiyon ile artan doz konsantrasyonları değerlendirilmemiştir. Bu nedenle topikal oküler doza ile maruziyetin doğrusallığı kanıtlanmamıştır.
Hastalardaki karakteristik özellikler
Böbrek/karaciğer yetmezliği
Bu hasta gruplarında göz damlası olarak tobramisinin farmakokinetiği çalışılmamıştır.
Pediyatrik popülasyon
Tobramisin dahil aminoglikozidler çocuklarda, yenidoğanlarda ve erken doğanlarda ciddi gram-negatif enfeksiyonların tedavisi için yaygın olarak kullanılmaktadır. TOBSİNgöz damlası, çocuklarda kullanılabilir. Tobramisin sistemik uygulama sonrası çocuklardaki klinik farmakolojisi çalışılmıştır.
Geriyatrik popülasyon
Yetişkinler ile karşılaştırıldığından yaşlı hastalarda tobramisinin farmakokinetiğinde hiçbir değişiklik yoktur.
Tobramisin, gastrointestinal kanaldan çok az absorbe edilmektedir. Tobramisinin parenteral olarak uygulanan yüksek dozlarının sıçan ve köpeklerde renal toksisiteye, kedilerde ototoksisiteye neden olduğu raporlanmıştır.
Klinik öncesi çalışmalar, majör organojenez periyotları esnasında sıçanlara 30 ve 60 mg/kg’de intra-peritoneal (IP) yolla tobramisinin yüksek sistemik dozlarının uygulandığını ve bunun fetüslerde ve yeni doğan sıçanlarda böbrekteki kortikal alanın kaybına ve glomerüler yoğunlukta artışlara neden olduğunu göstermiştir. Diğer laboratuvar hayvanlarındakine benzer şekilde, aminoglikozid antibiyotiklerinin ototoksik olduğu düşünülmektedir. 30 hafta boyunca 20, 40 ve 80 mg/kg/gün şeklinde subkutan yolla uygulama yapılan kedilerde uzatılmış sistemik tobramisin tedavisi, doza bağlı saç hücrelerinin ve kulaktaki destekleyici duyusal yapıların dejenerasyonu ile sonuçlanmıştır.