VENORUTON FORTE 500 mg 60 tablet { Glaxo Smithkline } Farmakolojik Özellikler
Yeni Firma [ Bilgileri Güncelleniyor ]
[ 26 April 2016 ]
Yeni Firma [ Bilgileri Güncelleniyor ]
[ 26 April 2016 ]
Farmakoterapötik grup: Trokserutin, kombinasyonları ATC kodu: C05CA54
Etki mekanizması:
Okserutinin farmakodinamik etkileri farklı in vitro ve in vivo çalışmalar ile gösterilmiştir. Okserutinin hücre seviyesinde, vasküler duvarı, aktive olmuş kan hücrelerinin oksidatif saldırısından koruma yeteneği ve kapiller endoteli ve venüllere olan afinitesi gösterilmiştir.
Sağlıklı gönüllüler veya kronik venöz yetmezlik hastaları ile yapılan çalışmalarda okserutinin aşağıdaki farmakodinamik etkileri gözlenmiştir:
Kapiler permeabilitede azalma
Veno-arteryel refleksin restorasyonu
Venöz geri dolum zamanında artış
Transkutanöz oksijen geriliminde artış.
Tüm bu etkiler okserutinin mikrovasküler endotel üzerindeki, ödemin azalması ile sonuçlanan primer etkisi ile uyumludur.
Okserutinin standart bileşimi, hidroksietil substituentleri açısından farklılık gösteren mono- okserutin, di- okserutin, tri- okserutin ve tetra- okserutin'den oluşur.
Emilim
Dağılım
Plazma seviyeleri 40 saate kadar kademeli bir hızla düşer, daha sonra düşüş çok yavaştır. Bu gözlem ve i.v. uygulama sonrası elde edilen sonuçlar okserutinin dokulara (özellikle damar endotelyumuna) dağıldığını göstermektedir. Buradan kademeli olarak ve yavaşça tekrar sirkülasyona geçer.
Plazma proteinlerine bağlanma oranı % 27-29'dur. Biyotransformasyon
Okserutinin, oral uygulama sonrasında ana metabolizasyon yolu hepatik O-glukuronidasyondur.
Eliminasyon
Okserutin ve metabolitleri safra ve böbrek yoluyla atılır. Böbrek yoluyla atılım 48 saat içinde tamamlanır. Okserutinin ana bileşeni olan tri-okserutinin ortalama terminal yarı ömrü 13,5a€“25,7 saat aralığında, ortalama 18.3 saattir.
Klinik Çalışmalar
Kronik venöz yetmezliğine bağlı ödem ve semptomlar
Tipik olarak 1 ila 3 aylık periyotlarla günlük 500 mg ila 2000 mg arasındaki O-(beta-hidroksietil)- rutosid dozlarıyla tedavi edilen kronik venöz yetmezliğe bağlı ödem ve semptomları olan hastalarda yapılan bir dizi klinik çalışma, önerilen doz rejimini desteklemektedir.
Hemoroidal hastalık
Dört çalışmada, günde 600 mg, 1000 mg veya 1800 mg'lık dozlarda O-(beta-hidroksietil)-rutosid tedavisinin hemoroidin semptomatik rahatlamasında etkisi araştırılmıştır. Tedavi süresi 1-4 hafta arasındadır. Bu çalışmaların hepsinde O-(beta-hidroksietil)-rutosid tedavisi ile semptomların (ağrı, kanama, kaşıntı, seröz sızma) şiddetinde bir azalma ve rektal mukozanın proktoskopik görünümünde bir iyileşme görülmüştür.
Diabetik retinopati
Çift kör, plasebo kontrollü iki araştırmada O-(beta-hidroksietil) -rutosid tedavisi, diyabetik retinopatisi olan 60 hastada incelenmiştir. Hastalar günde 2400 mg O- (beta-hidroksietil)-rutosid ile 2 ay süresince tedavi edilmiştir. Sonuçlar, O-(beta-hidroksietil)-rutosid tedavisinin, retinal vasküler geçirgenlikte istatistiksel olarak anlamlı bir azalma sağladığını göstermiştir.
Lenfödem
O-(beta-hidroksietil)-rutosid tedavisinin kol veya bacakların lenfödeminde etkisi, 40 hastanın dahil edildiği çift kör, randomize, plasebo kontrollü, çapraz geçişli bir çalışmada incelenmiştir. Hastalar 6 ay boyunca günlük 3000 mg O-(beta-hidroksietil)-rutosid dozu ile tedavi edilmiştir. O- (beta-hidroksietil)-rutosid tedavisi, uzuvların hacminin ve çevresinin azalması, yüksek cilt sıcaklıklarının düşürülmesi ve uzuvların yumuşaklığında artışla sonuçlanmıştır.
Doğrusallık/Doğrusal olmayan durum
Veri mevcut değildir.
Konvansiyonel klinik olmayan, akut doz toksisitesi, tekrarlayan-doz toksisitesi, genotoksisite, üreme toksisitesi çalışmaları, okserutinin, insanlar için herhangi bir özel tehlike oluşturmadığını ortaya koymaktadır.
Karsinojenez ve mutajenez
O-(beta-hidroksietil)-rutosid için hiçbir resmi kanserojenite çalışması yapılmamıştır; bununla birlikte, O-(beta-hidroksietil)-rutosidin, bakterilerde ve memeli hücrelerinde mutajenik olmadığı ve insanlarda (in vitro) ve hayvanlarda (in vitro ve in vivo) klastojenik olmadığı için genotoksik olmadığı kabul edilmiştir. O-(beta-hidroksietil)-rutosid, DNA ile etkileşime girmez ve hücre dönüştürme potansiyeline sahip değildir. Ayrıca, farelerin 5000 mg/kg/gün (407 mg/kg/gün insan
dozuna eşdeğer) dozlarında 52 haftaya kadar kronik oral tedavisi, hiperplastik displastik, dejeneratif, rejeneratif ve/veya neoplastik değişiklikler belirtisi göstermemiştir.